IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

In een deel van de Schilderswijk in Den Haag zou er zich een 'orthodoxe moslim-enclave' ontwikkelen. Zowel niet-moslims als gematigde moslims hebben daar last van. Waar hebben ze last van? Ze worden op straat aangesproken op dingen die de orthodoxe meerderheid daar niet aan staat, van het drinken van alcohol tot het dragen van 'te blote' kleding door vrouwen. Vanuit de politiek wordt gereageerd dat de politie daartegen op moet treden. In reacties op nujij.nl wordt daar de logische conclusie uit getrokken: "schoonvegen die hap". Maar de oplossing is simpel: heb schijt!

(incl plaatjes, noten en liedje zie http://derodelynx.blogspot.nl/2013/05/heb-schijt-in-de-schilderswijk.html)

Als je wil weten hoe je dit soort ultra-conservatieve bullshit kapot maakt, moet je gewoon kijken naar hoe dat eerder is gelukt. En het mooie is dat we daarvoor nu eens niet in de geschiedenisboeken hoeven te duiken, en we hoeven ook niet boeken te lezen over hoe dat nu gebeurt in Verweggistan of de Verwegge-Staten. Want de mensen die dit hebben meegemaakt, die met hun tijdsgenoten korte metten met de conservatie bullshit hebben gemaakt, die wonen hier. En ze leven nog! Daarbij kennen we ze ook nog eens persoonlijk. Het is de generatie van onze ouders en hun broers en zussen.

De oudere zus van mijn moeder wilde spijkerbroeken dragen. Dat kon niet! Dat doet een vrouw niet! En daar werd ze ook op aangesproken door haar ouders, mijn opa en oma. "En je gaat niet zo naar buiten!" schreeuwden ze, "wat moeten mensen wel niet van je denken!?" Maar wat deed m'n tante? Ze deed het toch. Ze had schijt. En wat bleek? Toen mijn moeder dezelfde leeftijd bereikte, en zij óók spijkerbroeken ging dragen, toen hielden mijn opa en oma hun mond. Want of je er nou wat van zei of niet, die meiden hadden er gewoon schijt aan.

In een breder plaatje had je mannen, ja mánnen, die hun haar lang lieten groeien - van lange stijle lokken tot een mooie krullebol. Dat vonden die conservatievelingen, onze opa's en oma's, maar niks. Langharig túig was het! Bovendien nog vaak werkschuw ook! Maar wat deed dat langharige tuig? Ze hadden schijt. En op vrij poëtische manier zeiden ze tegen pappa en mamma dat ze liever langharig waren, dan kortzichtig. En wat zie je? Tegenwoordig kan je als man gewoon lang haar hebben.[1]

"Wees niet bang voor de mensen die je dagelijk verwensen!
AAAAHHHH!!!!Ik moet naar de kapper van m'n moeder! Maar ik wil niet!
NOU DAN GA IK OOK NIET!"

Goed, weer terug naar mijn eigen familie. Op een gegeven moment ontmoet mijn moeder een vent, die in de ogen van mijn opa een compleeeete klaploper en nietsnut is. Mijn moeder vindt hem echter fantastisch. Mijn opa wil daar niks van hebben. Hij probeert haar te overtuigen, tis een nietsnut. Ze heeft schijt. Hij zegt iets als "jij bent mijn dochter en je doet wat ik zeg, je houdt op die idioot te zien!" Ze heeft schijt. Opa wordt nog bozer, begint te schreeuwen, te tieren. Ik weet niet of er klappen zijn gevallen, maar mijn moeder eindigt in ieder geval schuilend onder een tafel voor een compleet flippende opa. Die het natuurlijk allemaal goed bedoelt, want tis een facking nietsnut en zijn dochter is fantastisch en heeft een mooie toekomst voor zich zolang ze maar niet met nietsnutten omgaat. Maar goed, hij wilde, op z'n Sharia, bepalen met wie zijn dochter wel of niet uitgaat. Wat doet mijn moeder? Bindt zij in? NEE, ze heeft gódverdómme SCHIJT. Ze blijft de (overigens langharige) nietsnut zien, gaat samenwonen[2], trouwt en krijgt uiteindelijk kinderen met hem, waaronder de schrijver van dit stuk. Er schijt aan hebben is de reden dat ik besta.

En tegelijkertijd heeft ze er zo met haar generatiegenoten, waarvan velen waarschijnlijk ook onder tafels hebben geschuild voor boze opa, ervoor gezorgd dat tegenwoordig NIEMAND[3] meer wat te zeggen heeft over met wie je gaat, niemand meer iets te zeggen heeft over de lengte van je haar, niemand meer iets te zeggen heeft over je spijkerbroek. Its my body, its my life, krijg de tyfus als jij denkt te bepalen met wie ik een relatie heb, wat ik draag, hoe ik er uit zie, enzovoort.

LAFHEID ==> POLITIE(K)

Of.... toch wel? Nu heb je dus die idioten in de schilderswijk (oh, en bijvoorbeeld staphorst, maar goed). En blijkbaar kunnen we daar niet meer mee omgaan. Blijkbaar voelen we al snel de neiging om in te binden als iemand denkt de baas over ons te kunnen spelen. Blijkbaar zijn we nu honderd keer laffer dan een 17-jarige meid die onder de tafel schuilt voor d'r vader.

En wat zeggen we dan? Iemand moet voor ons opkomen! Iemand moet tegen de mensen die ons willen vertellen dat we bepaalde dingen niet mogen doen, dat ze dat niet mogen doen! En wie kijken we daarvoor aan? De politie! En wie bepaalt, in principe, wat de politie doet? De politiek! Omdat onze eigen lafheid, ons gebrek aan schijt, ons in een positie brengt die we niet willen[4], gaan we kijken naar een of andere machtige institutie om te voorkomen dat we in de omstandigheden komen waarin onze laffe aard naar boven komt. En dan maar hopen dat die enge fundamentalistjes niet gewoon schijt hebben aan de politie...

Dus wat doe je als je zo'n idioot tegenkomt? Die zegt "hou op met dat broodje ham te eten!", die zegt "bier mag niet", die zegt "meid, bedek je"? Ik zou zeggen "Beste meneer, daar heeft u niks mee te maken, met wat ik eet, met wat ik drink, met wat ik draag - dat is Mijn Keuze!"[5] Maar als je wil zeggen, "krijg helemaal de tering vieze vuile achterlijke orthodoxe dinosauriër, kanker ff een end op, daar heb je geen fuck mee te maken", ook prima. Punt is, je moet er schijt aan hebben. Als je er maar genoeg schijt aan hebt, dan kappen ze er uiteindelijk mee. Want niemand, ook geen fundamentalist, heeft zin om zijn hele leven te besteden aan iets wat nul effect heeft.[6] In zijn denkkader: de Almachtige beloont geen sukkels die niks voor elkaar krijgen, vooral niet als ze door hebben dat ze niks voor elkaar krijgen. En opa deed toch ook niet meer moeilijk toen mijn moeder een spijkerbroek wilde dragen? En al houdt ie niet op, je hebt er gewoon schijt aan dus je doet het lekker toch.

Ik hoor het je denken, ik hoor het je denken. "Maar wat als ze geweld gaan gebruiken?!"... Nou is daar, in dit geval, afgaande op de berichtgeving, absoluut geen sprake van. Toch is het zeker een mogelijkheid dat het gaat gebeuren. Als je lang genoeg schijt hebt, dan houdt de zeikerd er ofwel mee op, of hij geeft je een klap op je bek.[7] Goed, binnen de huidige samenleving, zelfs binnen bijna alle links-radicale kringen, bel je dan gewoon alsnog de politie. Op zich niet gek, en afhankelijk van de precieze situatie zou ik hetzelfde doen. Tegelijkertijd blijft het dezelfde lafheid als hierboven, die leidt tot het draaien naar de politie(k). Wat je eigelijk gewoon moet doen, is dan die persoon terug op z'n bek meppen of in z'n ballen trappen. Schat je in dat je zo'n gevecht verliest, dan kan het slimmer zijn om weg te rennen, en dan bijvoorbeeld de politie bellen. Maar je kan ook je vrienden erbij halen. Simpel.[8]

Het probleem hiermee is dat je dan natuurlijk wel voor elkaar moet opkomen. En dat lijkt, net zoals het schijt hebben, voor de grote meerderheid in Nederland, een compleet verleerde techniek te zijn. En wil het schijt hebben slagen, dan moeten we natuurlijk wel zoveel mogelijk sámen er schijt aan hebben. En weet je wie dat blijkbaar niet verleerd zijn? Die orthodoxe moslims in de schilderswijk. Misschien dat daar wel onze lafheid vandaan komt. Als de hyper-geïndividualiseerde mensjes die we vaak zijn, raken we totaal in paniek als we opeens worden geconfronteerd met een gemeenschap van anderen. We durven niet meer schijt te hebben, want we staan zo goed als alleen. En dat tegenover anderen die niet alleen staan! En dus bellen we de politie, die niks gaat oplossen. Want die orthodoxen blijken inderdaad gewoon schijt te hebben aan de politie. Zij hebben de politie dan ook niet of stukken minder nodig. Zij komen wél voor elkaar op.

"Er zijn voorbeelden bekend van politiemensen die bij meldingen in die buurt werden gemaand om weg te gaan, omdat de inwoners 'de problemen zelf wel zouden oplossen'."