de 'Anatomie van het Wonen' door architect en stedenbouwer Ir. Enno Wiersma
Waar: Zandfoort aan de Eem, Eemlaan 100, 3812ED, Amersfoort, Netherlands (GPS lat: 52.158880 lon: 5.380250)
Wanneer: 28/04/2013 - 15:00 t/m 28/04/2013 - 18:30
Bij deze nodigt KEIwakker! u / jullie uit voor de lezing door architect en stedenbouwer Ir. Enno Wiersma over de Anatomie van het Wonen
Een overzicht van werk van Enno Wiersma vindt u op deze link; www.stratosphere.org
Toegang gratis (donatie welkom). Zegt het voort! Om 15.00 uur start de lezing, de deur is open vanaf 14.00. Daarna is er gelegenheid tot discussie tot ca 19.00 uur. Een KEIwakkere! groet en tot dan.
www.facebook.com/events/159541384211742/ www.twitter.com/KEI_wakker www.facebook.com/kei.wakker
OVER-VLOED
OVER-LEVEN
We introduceren de Anatomie van het Wonen als een nieuwe wetenschap en scheppen daarmee een integraal mensbeeld. Een anatomie is een wetenschap van de vorm en structuur van een organisme en haar delen. Uitgangspunt is een triangulair model van het menselijk organisme te weten de mens, het milieu en de media. We spreken daarbij van een humaan, ecologisch structuralisme in architectuur en stedenbouw. We zien het organisme als het verwijde menselijk lichaam, dat zich verwijdt in haar media en de gemeenschap. Bovendien kan een organisme alleen als een geheel functioneren. Het geheel is de kosmos en zo beschouwen we de mens als een kosmisch wezen.
Diersoorten zijn succesvolle aanpassingen aan het milieu, waarin zij leven. Met het verdwijnen van het milieu worden bepaalde soorten met uitsterven bedreigd. Echter bestaat nu het inzicht, dat het leven tot verassende ontwikkelingen of mutaties in staat is, gebaseerd op harmonieuze samenwerking en het deel zijn van ecologieën, die door coöperatie overleven. Met name de mens is in staat zich in de natuur te handhaven door onderlinge samenwerking, geheel in tegenstelling tot de evolutie theorie van Darwin. De oudere theorie van Lamarck strookt daarmee meer met de nieuwe inzichten van celbiologen, dat het leven is gebaseerd op het succesvol samenwerken van cellen van een organisme of de coöperatie van individuen. De mens is daarbij in staat haar omgeving aan te passen, zoals het verbouwen van voedsel, het bouwen van huizen en het verbeteren van communicatie media.
Het organisme is daarmee deel van haar omgeving en de omgeving is deel van het organisme inclusief het vermogen tot communicatie, zoals het spreken en schrijven in taal. Ook de architectonische verschijnselen zijn als een taal op te vatten. De gemeenschap is een verwijde of vergrote vorm van het organisme, waar het individu deel van is. De zintuigen zijn voor de mens de verbinding met de omgeving en zijn de basis voor het gezond functioneren van het organisme.
Daarbij zijn structurele veranderingen noodzakelijk in de manier waarop we stedenbouw bedrijven en moeten er wegen gevonden worden, waarlangs geheel op natuurlijke wijzen problemen worden opgelost. We nemen het poldermodel als uitgangspunt, dat aan de ene kant een overleg functie weergeeft gebaseerd op de noodzaak om samen te werken. Aan de andere zijde spreken we over een fysieke polder, die niet alleen droog gehouden dient te worden. Maar ook een eiland kan zijn, waarin vanuit de samenwerkende krachten een goede afweging kan worden gemaakt tussen de investeringen van de verhoogde dijk en op die dijk met terrassenbouw een verdichte woonfunctie creëren. Door de compacte bouwwijze compenseert dit de extra kosten voor veiligheid en ontstaan structuren vergelijkbaar met de verdedigingswerken van de Nederlandse steden, die de zelfstandigheid van de Nederlanden als staat waar maakten. Daarmee komen we tot een geheel nieuwe landschapsindeling, het poldermodel, waarbij compacte woonvormen als eilanden in een landschap liggen en in staat zijn om extreme vloeden te trotseren, zowel van de zee als van de rivieren. Behalve het poldermodel spreken we over het earthship principe, waarin de warmte en luchtvochtigheid worden gestabiliseerd en een ideaal binnenklimaat schept. We behandelen structuralisme en ecologie in architectuur en stedenbouw.
Ir. Enno Wiersma