IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

"Je zult maar jong zijn en géén keuze hebben of je vecht of niet, geen vader meer hebben, of geen moeder, of geen van beiden meer, omdat ze vermoord zijn of vermist. Geen broer of zus meer, en niet weten wat er van hen geworden is.

Je zult maar jong zijn en niet naar school kunnen want de school is platgebombardeerd. Je zult maar jong zijn en je afvragen waar je terecht bent gekomen, wie die mensen om je heen zijn, die dingen van je willen die jij niet wilt.

Je zult maar jong zijn en mensen om je heen zien die er heel anders uitzien dan jij. Je zult maar jong zijn en mensen om je heen zien die jouw taal niet spreken. Je zult maar jong zijn en nagekeken worden alsof je vies bent.

Je zult maar jong zijn en met volwassenen moeten praten die je niet kunt vertrouwen, want misschien vertalen ze je wel verkeerd, misschien luisteren ze wel niet goed, en waarschijnlijk geloven ze je toch niet. Nee, ze geloven het nooit, want je kunt niet goed uitleggen hoe je hier bent gekomen, je hebt geen enkel bewijsstuk, geen enkel papier, en eerlijk gezegd begrijp je zelf ook nog niet helemaal hoe het zit.

Je zult maar jong zijn en opgesloten worden. Je vraagt je af waarom.

Ik vraag me ook af waarom. Ik vraag me ook af waarom mannen en vrouwen worden opgesloten, waarom ze uit moeten leggen hoe ze hier gekomen zijn en waarom. Waarom die verrekte bevoorrechte Nederlanders menen het recht te hebben van andere mensen een verklaring te eisen. Waarom die verdomde ambtenaren menen het zich aan te mogen meten dat zij beslissingen mogen nemen over mensen, over kinderen. Waarom er mensen zijn die blindelings bevelen opvolgen, ook al zeggen zij dat het indruist tegen hun geweten. Waarom er mensen zijn die zeggen dat zij 'gewoon' hun werk doen, terwijl hun werk niet 'gewoon' is. Nee, dat begrijp ik niet. Komt dat omdat ik mijn kindertijd niet ontgroeid ben? Nee, ik weet wel zeker van niet.

Het is kinderlijk eenvoudig: Ieder mens heeft recht op vrijheid van beweging. vrijwaring van vervolging, en zo nog wat rechten meer. Eenvoudig, maar toch niet zo eenvoudig, want al die vastgelegde rechten zijn ondergraven met uitzonderingen die de rechten van staten, van regeringen, van door hen getrokken grenzen, lijnen op een landkaart, beschermen. En die rechten, die gaan boven alles, want ze zijn de rechten van de mensen met macht en met geld. En ook dat is: kinderlijk eenvoudig om uit te leggen, maar niet aan een kind van vier.

Zo eenvoudig als ik het net uitleg, wordt het niet gemaakt door de ambtenaren die verhoren en beslissen in opdracht van minister Leers, die over de hoofden van alle migranten, alle vluchtelingen, alle illegalen, beleid maakt ter eer en meerdere glorie van zichzelf.

Zij, de ambtenaren van de Dienst Terugkeer en Vertrek (ik noem hen liever 'Terreur en Verrek') en de IND, spreken de taal van wetten, regelingen, plichten en documenten. Zij spreken een taal die bewust moeilijk wordt gehouden, zodat mensen hun handtekening zetten onder contracten die zij niet begrijpen. Zij spreken de taal van begrip waar zij bedoelen een val open te zetten. Zij spreken de taal van de mooie woorden, waarin een cel een kamer wordt, en deportatie terugkeer. Zij spreken de taal van bedrog.

Zij, die ambtenaren, waren het die hier onder valse voorwendselen mensen naar binnen lokten met het voorwendsel dat zij met hen zouden praten over hun problemen. Dat deden die ambtenaren omdat zij meenden dat zij daartoe verplicht waren, omdat zij te laf zijn om NEE te zeggen tegen de opdrachten die zij krijgen.

Deze ambtenaren die maandenlang doen alsof zij de uitgestoken helpende hand zijn. Deze ambtenaren die met dubbele tong spreken, die van de verleiding en die van de bedreiging: vertrouw hen niet. Dat heeft de ervaring geleerd. Zij zijn net zo min te vertrouwen als de ambtenaren van het land waar veel mensen, die hier in Ter Apel verplicht zijn 'mee te werken aan hun uitzetting', vandaan komen. Hun lach lijkt vriendelijk, maar is verraderlijk.

Indien zij vinden dat iemand niet meewerkt, bellen zij de vreemdelingenpolitie en laten die opsluiten. Ditmaal niet in een kamp waar tweemaal daags gestempeld moet worden, maar in een kamp waar je helemaal niet meer uit kunt. Wie 'geluk' heeft, wordt 'alleen maar' op straat gezet, winter of niet. Vaders de cel in. Moeders en kinderen op straat. Of naar een andere 'locatie' zoals dat zo mooi heet: een gezins opvangende locatie. Een 'locatie' die niet meer is dan een dak boven je hoofd, en wéér die ambtenaren die niets anders kunnen dan herhalen herhalen herhalen: u moet weg. U moet terug. U heeft de plicht het land te verlaten.

Welnu, laat ze opdonderen met hun plicht en hun mooie praatjes! Laat ze tegen minister Leers zeggen: we doen het niet meer! Tegen minister Leers zeg ik het ook: donder op met uw plicht en uw mooie praatjes!
Maar Leers is nu niet hier. We staan hier bij Ter Apel, een 'locatie' zoals dat heet, een 'vrijheidsbeperkende locatie' zoals dat heet, waar ambtenaren werken die 'alleen maar de wet uitvoeren' zoals dat heet.

Het lijkt mij wel een goed idee om eens te gaan kijken bij die ambtenaren die dat doen, dat we hén eens moeilijke vragen gaan stellen waarop zij geen antwoord klaar hebben, daar op het terrein in hun eigen kantoor, zoals dat heet. Laten we hen vragen stellen die zo elementair en zo simpel zijn, dat zij het niet begrijpen. Vragen als: waarom mag ik hier niet zijn? Waarom mag ik niet leven? Waarom maakt u mijn leven tot een hel? Kinderlijk eenvoudige vragen.

Toen ik in mijn jeugd aan de 'grote mensen' vroeg: “waarom zijn 'De' Turken vies?”, hadden zij daarop ook geen antwoord. Het ontbreken van antwoord op simpele vragen toont eens te meer aan hoezeer al die 'grote mensen', al die 'ambtenaren' zichzelf een rad voor ogen draaien om de waarheid niet onder ogen te hoeven komen.

De waarheid die is: aan deze kant van het hek is de vrijheid, en die is voor ons Nederlanders, aan de andere kant van het hek is de gevangenis, en die is voor iedereen die geen papiertje heeft waarop staat: Ik ben Nederlander.

Weg met die hekken, die grenzen, en die wetten!

Geen mens is illegaal! Vrijheid van beweging NU!"

JK

ps, nog even over: "De vluchtelingen uit het kamp hadden de vrijheid gekregen om in interaktie mee te doen met de demo".
Dat klinkt als een hen verleende gunst. De situatie is echter alsvolgt; Ter Apel is een kamp waar mensen wèl in en uit kunnen. Maar ze kunnen en mogen niet ver gaan. Ze konden dus sowieso meedoen aan de demo die door AFA Fryslan was aangekondigd. Geen gunst dus.

NB. er zijn twee' vrijheidsbeperkende locaties' (VBL) in Nederland momenteel: die in Ter Apel en een relatief nieuwe in Vught.
Er zijn ook twee 'gezinsopvangende locaties' (GOL). Deze zijn in Gilze Rijen en in Katwijk. Alle vier de 'locaties' hebben de functie om mensen te pressen het 'land te verlaten', zogenaamd 'vrijwillig'.