IndyMedia - Vrij Media Centrum Nederland

Afgelopen week is er op de website van Crimthinc. (www.crimtehinc.org) een open brief verschenen gericht aan diegenen die zich in Egypte verenigen met de zwarte-blok-tactiek. Hiermee openen zij een waardevol dialoog dat, zoals zij zelf ook stellen, lang op zich heeft doen wachten.

De brief is zowel in het Engels als het Arabisch verschenen en spreekt zich uit voor een uitwisseling van ideeën en ervaringen om zo de strijd van elkaar te verenigen en versterken. Dit omdat zij een noodzaak zien om zich ook Internationaal te organiseren vanwege een grote internationale verbinding in de problematiek, zowel die van uitbuiting als die van onderdrukking en repressie. Het idee is een dialoog op gang te brengen die verder gaat dan het uitwisselen van YouTube-video’s.
4081De brief is zowel in het Engels als het Arabisch verschenen en spreekt zich uit voor een uitwisseling van ideeën en ervaringen om zo de strijd van elkaar te verenigen en versterken. Dit omdat zij een noodzaak zien om zich ook Internationaal te organiseren vanwege een grote internationale verbinding in de problematiek, zowel die van uitbuiting als die van onderdrukking en repressie. Het idee is een dialoog op gang te brengen die verder gaat dan het uitwisselen van YouTube-video’s. Dit is van belang voor iedereen rond de wereld die strijdt voor bevrijding, dus print en verspreid het graag verder.

Het origineel in Arabisch en Engels is te vinden op de website van Crimthinc.: http://www.crimethinc.com/blog/2013/02/09/letter-to-the-egyptian-black-b...
Hieronder is de Nederlandse vertaling te vinden met dank aan de inspanningen van Peter Storm van het weblog Ravotr.nl: http://www.ravotr.nl/aan-het-egyptische-zwarte-blok/

Het moment van verschijnen van het zwarte blok in Egypte (http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2013/02/201322103219816676.html) hoeft ons niet zoveel te verbazen als het autoritairen en pacifisten verbaast. De gevechten van de 21ste eeuw zal niet beperkt zijn tot geweldloze burgerlijke ongehoorzaamheid en ook niet tot reformisme; ze zullen noodzakelijkerwijs open conflict met de staat met zich meebrengen. Bovendien zullen ze in toenemende mate internationaal van reikwijdte en karakter zijn. Wanneer iedereen waar ook ter wereld opstaat voor zichzelf – hoe onhandig ook, hoe nederig ook – dan zet dat een precedent voor de volgende generatie van verzet. Laat ons die gelegenheid recht doen.

Aan het Egyptische Zwarte Blok
vanuit “zwarte blok-anarchisten” in de VS

Het is een eer om ons tot jullie te richten vanwege jullie moed in de strijd die zich nog steeds ontvouwt in Egypte.

Gedurende vijftien jaar hebben wij deelgenomen aan zwarte blok-acties in de VS en elders rond de wereld. Natuurlijk vertegenwoordigen wij niets en niemand; het zwarte blok is een tactiek, geen groep – dat maakt het zo beangstigend voor on ze heersers. Maar op basis van onze ervaringen met deze tactiek willen we graag enkele van onze perspectieven delen, in de hoop om een meer permanente intercontinentale dialoog te vestigen.

We hebben al in een soort dialoog met jullie gezeten, we wisselden tekens van opstand uit over de oceaan. We hebben hier verslagen van jullie strijd verspreid, en nu zien we foto’s en video’s van onze acties verschijnen op YouTube-collages uit Egypte (1). Maar we willen meer dialoog dan YouTube-collecties toelaten. We willen in staat zijn om zowel strategie als tactiek te bespreken; zowel doelen als strategie.

In de eerste en belangrijkste plaats: jullie zijn niet alleen. Jullie zijn deel van een strijd tegen onderdrukkende macht die plaatsvindt over de gehele wereld. Dezelfde economie die Egypte plundert, maakt onze levens en onze grond kapot hier in de VS; dezelfde netwerken van gewapende macht die jullie met traangas bestoken in Caïro, handhaven de “orde” in New York. Als we iets willen winnen in deze strijd, dan kunnen we dat alleen internationaal doen.

Het is beschamend dat het ons zoveel tijd kostte voor we ons tot jullie in het Arabisch (http://www.crimethinc.com/blog/2013/02/09/letter-to-the-egyptian-black-b...) richtten – dat laat zien hoe onvoorbereid we waren voor de kansen die de geschiedenis ons biedt. Maar dat zou snel kunnen veranderen in de komende jaren. Het moet veranderen.

We hebben onze ervaring met zwarte-blok-tactieken opgedaan onder wat je ongunstige omstandigheden zou kunnen noemen – als een kleine minderheid tegenover stabiele staatsstructuren, zonder veel steun uit de rest van de maatschappij. Het zwarte blok kwam op in die context, en het is interessant om het te zien verschijnen in een situatie van meer algemene opstandigheid.

De lange levensduur van het zwarte blok verbaast inderdaad iedereen; keer op keer is het doodverklaard, toch komt het steeds terug. Dit komt doordat het, net als Anonymous, de geest van onze tijd uitdrukt (http://www.crimethinc.com/blog/2012/02/20/black-bloc-confidential/). In een tijd waarin enorme verschillen gehandhaafd worden door surveillance en politiewerk, is iedere beweging van betekenis genoodzaakt om zich in te laten met anonimiteit en botsingen met de autoriteiten.

Het zwarte blok is belangrijk omdat het die anonimiteit en dat antagonisme een politieke inhoud geeft: het bindt de specifieke stukken strijd tegen onderdrukking aan de mogelijkheid van een algemeen gemaakte strijd tegen alle onderdrukkende macht. Het is een greep op anonieme collectieve confrontatie met de autoriteiten te “labelen” als anarchistisch – dit betekent dat iedereen die opstaat voor zichzelf (2) tegen de autoriteiten zich vroeg of laat moet afvragen wat haar of zijn verstandhouding tot stukken strijd van anderen is.

Het is passend dat het zwarte blok in Egypte verscheen op de tweede verjaardag van de opstand die de ene tirannie verving door een andere. De problemen die veroorzaakt worden door kapitalisme en regering kunnen niet door louter een wisseling van regime opgelost worden. Dat zal een strijd van onderop vanaf de basis vergen – de opkomst van sociale formaties die zichzelf kunnen verdedigen tegen regering en kapitalisme. Dit is geen kwestie van eisen richten aan degenen aan de macht, en het is niet simpelweg iets dat gewonnen kan worden door presidentiële paleizen aan te vallen. Het vereist van ons dat we ons tegen de structuren van onderdrukking keren overal waar die verschijnen, waarbij we onze strategie verschuiven van enkel protest naar het naar voren schuiven van een andere manier van leven.

De kritieken op het zwarte blok zijn ons maar al te bekend – we hebben reactionairen sinds 1999 uit dit script zien voorlezen. Je krijgt de schuld van het geweld van de politie, terwijl die politie altijd precies zo gewelddadig zijn als ze moeten zijn om hun overwicht te handhaven, en hun voortdurende geweld is enkel zichtbaar omdat jullie je er tegen verzetten. Degenen die meer macht en voorrechten dan jullie hebben, beschuldigen jullie ervan verwende rijke kinderen te zijn. Zij die niet bereid zijn om dezelfde risico’s te lopen, beschuldigen jullie van lafheid. Degenen die andere doelen hebben dan jullie, beschuldigen jullie ervan dat jullie niet strategisch zijn. Zij voor wie democratie de versterking van hun eigen stemmen betekent dringen erop aan dat jullie je aan meerderheidsbesluitvorming onderwerpen om jullie het zwijgen op te leggen. Degenen die afhankelijk zijn van buitenlandse militaire hulp, die buigen voor v buitenlandse politieke druk om de bevolking van Egypte uit te verkopen, beschuldigen jullie ervan dat jullie buitenlandse tactieken invoeren. Bovenal, autoriteiten van iedere soort doen alles wat ze kunnen om jullie te isoleren va anderen die zich zouden kunnen verzetten.

In onze ervaring is dit het grootste risico in het gebruik van de zwarte-blok-tactiek: door een identiteit te geven aan anonimiteit en strijd, biedt het de autoriteiten een kans om een “ander” uit ons te vormen” (http://www.crimethinc.com/texts/recentfeatures/violence.php), om onze opstand en onze ideeën in quarantaine te doen. Het is een vergissing om onszelf als gescheiden van de rest van de maatschappij op te vatten. Het zwarte blok is alleen machtig en gevaarlijk zolang het een ruime van opstand blijft waar iedereen in kan vloeien – de top van een ijsberg van iets dat veel breder is. Onze heersers zijn niet bang voor anarchisten – ze zijn bang dat anarchistische waarden en praktijken zich zullen verspreiden.

Het is belangrijk om geen tegenstelling op te leggen tussen eerlijk zijn oer onze doelstellingen en deelnemen in bewegingen die groter zijn dan wij zelf. Aan de ene kant moeten we er helder over zijn dat we alle vormen van overheersing verwerpen – als we dat niet doen moeten we keer op keer leren hoe weinig de politie en de armoede die deze oplegt veranderen van de ene op de volgende regering. Daarom moeten we onze waarden niet verbergen onder hetzelfde vage vaandel van “democratie” (http://www.crimethinc.com/tools/vote/)die de machtshonger van anderen verbergt; dat doen legitimeert alleen maar de structuren die later tegen ons gebruikt worden. Maar tegelijk moeten we de openheid handhaven die het mogelijk maakt voor tactieken en ideeën om de ronde te doen. Anarchisme is geen identiteit, het heeft geen betekenis op zichzelf, in isolement ; het is een verhouding die zich moet verbreiden.

In de Verenigde Staten hebben anarchisten fouten gemaakt aan beide kanten van deze tegenstelling. Vaak hebben we dienst gedaan als stoottroepen en vrijwilligers voor progressieve zaken, grote risico s genomen om hun agenda te bevorderen terwijl we nalieten naar onze eigen analyse te handelen. We hoopten dat dit ons zou verbinden met de rest van de maatschappij, maar connecties die ervan afhangen dat wij onze waarden verbergen zijn zonder betekenis.

Op andere momenten hebben anarchisten gehandeld alsof we onze doeleinden op eigen houtje konden bereiken, waarmee we belandden in een wedstrijd van ongenoegen met de staat, een wedstrijd waarvan ieder ander aannam dat die niets met hen van doen had. Zeker, we kunnen niet wachten op massale instemming voor we ons project van opstand beginnen; we kunnen slechts anderen in opstand vinden als we zelf in opstand komen – maar het punt is: anderen te vinden. Keer op keer hebben we gedacht dat onze dromen te wild waren om als voorstel in te brengen, enkel om te ontdekken dat anderen ze spontaan ten uitvoer brachten. In feite is de tijd rijp om onze voorstellen te doen: het kapitalisme is over de hele wereld in crisis, en binnenkort moeten miljarden mensen kiezen tussen totalitarisme en het soort van vrijheid die geen regering kan bieden.

Als het waar is dat de staat onze problemen niet kan oplossen, dan zullen al diegenen die haar autoriteit willen uitoefenen zichzelf in diskrediet brengen als ze de macht in handen nemen. Hoe sneller alle Moslim Broederschappen van de wereld zich met de staat associëren hoe beter: dit zal zaken verhelderen voor degenen die nog niet begrijpen waarom iemand anarchist zou worden. Als de oppositiepartijen samen met de heersers iedereen vertellen dat we de straten moeten verlaten, en de straten vol blijven, dan suggereert dit dat de mensen het oppikken. In deze situatie kunnen anarchisten helpen om een verandering van regime om te vormen in een sociale revolutie, een volslagen omvorming van het dagelijks leven.

De regering van de VS heeft er behoefte aan dat Egypte een regering heeft waarmee ze de onttrekking van hulpbronnen noodzakelijk voor het wereldwijde kapitalisme kan coördineren. Het zwarte blok jaagt het schrik aan omdat het niet leesbaar is in hun opvatting van politiek – het biedt niemand om mee te onderhandelen. Ze willen alle politieke partijen in een “dialoog” brengen om alles in kaart te brengen in hun machtsstructuren; wij willen de strijd helemaal uit handen van de politieke partijen halen, en een dialoog tussen de mensen tot stand brengen, liever dan met partijen of regeringen. We proberen stukken strijd te verspreiden waarin we rechtstreeks communiceren met anderen, en waarin we anderen rechtstreeks inspireren, zoals jullie ons geïnspireerd hebben.

We zullen deze dialoog voortzetten in de meest betekenisvolle manier waarin we dat kunnen – door onze uitdaging aan de machtsstructuren hier in de VS voort te zetten, machtsstructuren die de structuren van macht in Egypte en elders in de wereld ondersteunen. Mara als wie van jullie dan ook ons verslagen van jullie gevechten kan sturen, of materiaal kunnen vertalen van Arabisch naar Engels en omgekeerd, dan zullen we blij zijn van jullie te horen. Mogen we elkaar ontmoeten op de straten van een staatloze wereld.

rollingthunder @ crimethinc.com

Noten:

(1) voor de volledigheid heb ik de link laten staan, maar de inhoud is wegens copyright-gedoe op YouTube verwijderd.

(2) In het origineel staat: “stand up for himself”, een vreemde vergissing waar “herself” – de helft van de mensheid wordt vergeten. Ik heb daar gewoon “zichzelf” van gemaakt. (dank aan een alerte kameraad voor deze oplettendheid)
4081