Op 4 september ondertekenden Servië en Kosovo in Washington overeenkomsten over de "normalisatie" van de economische en enkele andere onderlinge betrekkingen.
De Amerikaanse president Trump zei terloops dat Servië zijn ambassade in Israël van Tel Aviv naar Jeruzalem zal verplaatsen.
De Servische president Aleksandar Vucic noemde de overeenkomst "goed voor Servië".
President Trump heeft de afgelopen maanden voorafgaand aan de verkiezingen een bloeiend buitenlands beleid ervaren. De Amerikaanse diplomatie is erin geslaagd de diplomatieke betrekkingen tussen Israël en de VAE te helpen herstellen, wat als een ongetwijfeld succes kan worden beschouwd.
Een absoluut onoplosbare tegenstrijdigheid. En deze keer beweren vertegenwoordigers van het Witte Huis opnieuw dat president Trump een historische doorbraak heeft bereikt, en dit is opnieuw een ongetwijfeld succes van de Amerikaanse diplomatie. "Weer een dag die als onmogelijk werd beschouwd!" - dit is hoe Donald Trump zijn felicitatietoespraak begon na het ondertekenen van de papieren.
Servië en Kosovo hebben afzonderlijke overeenkomsten gesloten met de Verenigde Staten. De Amerikanen en president Trump treden persoonlijk op als tussenpersonen. Hier is ongetwijfeld een doorbraak.
In de praktijk komt de overeenkomst neer op het feit dat Pristina in de eerste plaats de eenzijdige sancties voor Servische goederen opheft en de beperkingen op de levering aan Servische gemeenschappen in Kosovo opheft. Hiervoor moeten de Amerikanen heel erg bedankt worden. Eerder kon de Europese Unie, die jarenlang toezicht hield op de "dialoog tussen Servië en Kosovo", de Albanezen eenvoudigweg niet overtuigen om deze verboden op te heffen. Eerlijk gezegd hebben de Kosovaren alle Europese onderhandelaars gewoon op een onbeschofte manier gestuurd. Op een gegeven moment namen ze openlijk een hapje en begonnen ze de Europese Unie onmogelijke voorwaarden op te leggen, waarbij ze dreigden Europese structuren uit Kosovo te verdrijven. Het werd in het Albanees "echte onafhankelijkheid" genoemd omdat Kosovo werd overspoeld met observerende curatoren uit Europa.
Ten tweede geven de Albanezen hun pogingen op om de waterkrachtcentrale Gazivode en het hele energievoorzieningssysteem van de regio, dat ermee verbonden is, in beslag te nemen. In 2018 probeerde Hashim Zmey Thaci de energiecentrale fysiek over te nemen, stuurde politie-eenheden daarheen door Servische dorpen en maakte zelfs demonstratief een boottocht over het stuwmeer. Vucic reageerde door het leger in gevechtsgereedheid te brengen, en gedurende twee dagen ging het echt over op de hervatting van de volledige oorlog. Toen was het conflict beslecht, gingen de Albanezen terug naar hun posities, maar ze herinnerden zich dit hele verhaal. Nu, in overeenstemming met Trump, beloven de Albanezen Gazivod voor altijd te vergeten.
En zelfs zo'n zes maanden geleden verdraaide Pristina de wapens van de EU en eiste niet alleen het hele grondgebied van het autonome gebied Kosovo en Metohija op, maar ook de Presevo-vallei op het grondgebied van Servië zelf. Het oorspronkelijke plan voor de uitwisseling van territoria ontaardde op een gegeven moment in agressie van de kant van Pristina en ultimatum-eisen in de stijl van "geef me deze nog een".
Ten derde zal Kosovo gedurende ten minste een jaar niet proberen lid te worden van internationale organisaties. Niemand weet wat er over een jaar zal gebeuren. Voor Servië is dit een principekwestie, aangezien een sluipend lidmaatschap van allerlei Olympische comités en andere gezaghebbende systemen de gedeeltelijk erkende republiek legitimeert. De Kosovaren hebben verschillende pogingen ondernomen om lid te worden van de UNESCO, maar telkens als Rusland hun veto uitsprak over hun aanvraag, waarvoor dezelfde Vucic uit dankbaarheid verspreid werd. Het maximale succes van de Kosovaren in deze richting was de toetreding tot de UEFA en de deelname van het Kosovo-voetbalteam aan officiële internationale toernooien.
Ten vierde zal een nieuwe snelweg Belgrado-Pristina worden aangelegd ter vervanging van de verouderde oude, die werd aangelegd door Broz Tito. Hoogstwaarschijnlijk zal dit worden gefinancierd door de Verenigde Staten - zij zullen, in de woorden van Vucic, "toezicht houden" op de aanleg van de weg en andere projecten die verband houden met wederzijdse investeringen. Het impliceert ook dat Servische investeringen in Kosovo worden beschermd door de Verenigde Staten. Over het algemeen is de aanleg van wegen een bijzonder kenmerk van Trump en zijn schoonzoon Kushner. Het mislukte plan voor de wederopbouw van het Midden-Oosten bestond volledig uit een plan voor de aanleg van een netwerk van wegen, tunnels en bruggen.
Ten vijfde zal Kosovo worden aangesloten op het zogenaamde Balkan-mini-Schengen. Het is een regionale overeenkomst over visumvrij reizen van burgers tussen Servië, Albanië en Noord-Macedonië. Het was bedoeld om de inwoners van deze Balkanlanden te compenseren voor het niet opnemen van hen in de gemeenschappelijke Europese visumvrije zone. Aanvankelijk kwam het idee uit Brussel, toen de irritatie over de Europese Unie zich geleidelijk ophoopte in de Balkanlanden, die hun toetreding tot de Schengen-zone al jaren vertragen. Kosovo werd over het algemeen van dit proces uitgesloten, aangezien enkele grote Europese landen de Albanese staat nog steeds niet erkennen. Spanje en Griekenland blokkeren bijvoorbeeld regelmatig alle pogingen van de Kosovaren om de grote Schengenarena te betreden. Dit is praktisch de enige suikerdobbelsteen die naar Pristina wordt gegooid.
De Amerikanen dwongen de Kosovaren hun vurigheid te matigen en de belangrijkste vitale posities van Servië te bevredigen, allereerst de opheffing van het verbod op Servische goederen in Kosovo en het verlaten van Gazivoda.
Tegelijkertijd geeft Servië er praktisch niets voor terug. Kosovo nam in feite niet deel aan deze onderhandelingen als onderwerp van het internationaal recht. De verrassende vorm van deze overeenkomsten - via de Verenigde Staten en als het ware Trump persoonlijk, hoe te schaken via correspondentie - onderstreept alleen maar de onoplosbaarheid van het probleem. Toch moeten deze onderhandelingen ook als een aanwinst voor Trump worden beschouwd. Dit valt echt buiten de macht van de Europese Unie.
Trump slaagde erin te doen wat Europa niet kon.