Een reactie op enkele recente artikelen (o.a in 'Buiten de orde' etc.) over 'God'.
Boos zijn, schoppen, schelden tegen 'god' is behoorlijk nutteloos (vind ik zelf), tenzij het bijvoorbeeld is om wat frustraties kwijt te geraken ofzo.
Ergens is het vreemd dat mensen (met de kennis van nu) nog altijd blindelings een 'heilig' geschrift nakauwen, of er hopeloos tegen lopen te schelden.
Beide nutteloos volgens mij.
Zie 'God' dan ook niet als een of ander mannetje/vrouwtje/beestje op een wolk, in een hemel.
God is eerder een oud begrip voor vele zaken die mensen (vooral vroeger) niet konden bevatten, uitleggen, voor een kracht, een term dat staat voor 'creatie, het heelal, de natuur, leven, 'alles' dus zeg maar.
En zo zou je het nog altijd kunnen zien btw.
Als er een ding in de Bijbel staat wat zeker waar is volgens mij is dat dit: "Probeer god niet te begrijpen, gods wegen zijn ondoorgrondelijk."
Mensen verwijzen dus sinds de oudheid tevens met het woord 'god' (naast een goede en heilige kracht) naar 'alles', het heelal, de schepping, al het leven dat er is, gezien als een eenheid die verbonden is met elkaar. En dat is in feite ook zo. De natuur bestaat en daarmee dus God ook in feite als je het zo ziet. Niets vreemds aan, zelfs niets eens perse iets spiritueels aan.
God zou dus de scheppende kracht zijn, die ons alles heeft gegeven, en de mens de mogelijkheden om te 'ontwikkelen' , te leven, te denken etc.
Een natuurkracht dus, die voor de een 'god' heet, voor de ander de 'chaos theorie' is, of misschien wellicht 'anarchie' betekent voor weer iemand anders.
God komt dus niet in geschreven wetten of enkele boeken en de Bijbel (of Koran etc) zijn dus ook geen Gods woorden.
Wij mensen blijven zelf verantwoordelijk voor onze eigen daden, niet god of wat dan ook. God is wellicht enkel en vooral de kans om te kiezen, de kans om te leven.
De geschriften en meningen over god zijn allemaal gewoonweg menselijke interpretaties en uitleg van een begrip wat wij niet kunnen bevatten...altijd lastig!
Daarmee heb ik ook niet gezegd dat ik zelf blindelings geloof dat alles vanzelf (of door gods hulp) weer goed komt, of dat het ook een 'bewuste', denkende kracht is.
Of je gelooft of niet, dat laat 'god' aka de 'natuur' aan ons persoonlijk over en dat is wel net zo vrij toch?
Want wat heeft God nu aan een massa mensen die zou geloven uit angst voor een hel of straf? Dat zijn geen gelovigen dan, maar slaven die vrezen en God wil de slaven toch altijd nog liever bevrijden dan ketenen volgens mij.
Misschien kunnen we daarom God maar beter gewoon omarmen en liefhebben, in plaats van tijd te verspillen met een boosheid geprojecteerd op de 'wind'.
En ondanks dat ik geen enkel geloof heb in enige godsdienst/religie/religieus instituut op zich, is 'god' wel mijn beste vriend, de enige wellicht wiens messteken in mijn ook rug terecht waren.
Maar ik geloof ook niet dat god altijd zozeer voor rechter speelt, daar staat God duidelijk boven dus.
God bied vooral; de vrijheid en de mogelijkheid. Dat is behoorlijk anarchistisch toch?
God is net een anarchist, die heeft niet altijd iets uit te leggen of te verantwoorden aan anderen.
Het is zinloos je te keren tegen iets 'goeds' dat vooral slecht wordt begrepen en misbruikt.
De problemen komen pas wanneer mensen gaan vechten over god of menen de enige echte waarheid in pacht te hebben.
Dat geld voor atheisten en gelovigen.
Zie 'God' als de natuur, als een oerkracht, maar niet als een oordelend wezen en dan is het 'probleem' al grotendeels opgelost.
"So choose now....join your mother...or choose 'god'.
you don't understand my words, but choose now my friend...."
(GZA re-samplism;)
God=dog=life=liberty=love=nature=one
*Dit is geen aanval op ongelovigen, atheisten btw, maar eerder bedoeld als 'verlossende' poging (: