|
|  |
| Of lees hier verder | Ravage Digita - 31.08.2011 20:51
Maar het project is een doorn in het oog van steeds meer milieuorganisaties en lokale bewoners. Ze gebruiken de pijpleiding om actie te voeren tegen president Obama, die er voorlopig niet in slaagt om zijn beloften aan de groene kiezers waar te maken. "Dit is een zuivere test voor Obama's belofte dat onder zijn presidentschap het stijgen van de zeespiegel zal afnemen en de planeet zal beginnen herstellen", zei Bill McKibben, oprichter van de milieuorganisatie 350.org, maandag voor de camera.
Dominee Paul Mayer, medeoprichter van de Climate Crisis Coalition, deed ook mee aan de actie. "Klimaatverandering is één van de grootste morele, politieke, culturele en spirituele kwesties waarmee onze planeet kampt. De rampzalige gevolgen worden versneld door de ontginning van teerzand." Mayer heeft nog samengewerkt met Martin Luther King. "Hij heeft me geleerd dat je soms de wet moet overtreden om een hoger doel te dienen.”
Broeikasgas
Milieuactivisten in de VS en in Canada waarschuwen al geruime tijd voor de schadelijke gevolgen van de ontginning van de teerzanden in Alberta. "Een vat olie winnen uit teerzand is een water- en energieslurpend proces dat drie keer meer broeikasgassen uitstoot dan de productie van gewone ruwe olie", stelden klimatologen in 2008.
Bovendien vrezen wetenschappers dat het transport van de olie door het Amerikaanse binnenland naar raffinaderijen in Oklahoma en Texas de habitat van vogels zal vernietigen, het milieu rond de pijpleiding zal verwoesten en de waterhuishouding van de Grote Vlakten kan bedreigen.
Het project moet nog enkele administratieve hordes nemen voor er met de bouw kan worden gestart. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken bijvoorbeeld heeft het licht nog niet op groen gezet. Vorige week liet Kerri-Ann Jones van het departement oceanen, milieu en wetenschap aan de pers weten dat er "geen zware impact op de natuurlijke rijkdom zal zijn langs de pijpleiding."
Jones gaf toe dat tal van inheemse culturele rijkdom net als fauna en flora "aangetast" kunnen worden, maar ze verzekerde de bevolking dat het milieueffectenrapport voor Keystone XL maatregelen bevat om mogelijke schade aan het milieu te herstellen.
Die verklaring stelt de wetenschappers noch de betogers gerust. Zij baseren zich op zichtbare ecologische rampen en plaatsen burgerlijke ongehoorzaamheid tegenover de financiële macht van oliemaatschappijen als TransCanada, Shell en Exxon Mobil, die hard hebben gelobbyd om hun investeringen in teerzand veilig te stellen.
Voorstanders van Keystone XL stellen dat de aanleg van de oliepijpleiding de VS minder afhankelijk maakt van olie-import uit 'onvriendelijke' landen. Echter, door de afnemende vraag naar olie in de VS ligt het volgens de tegenstanders voor de hand dat de controversiële Keystone XL ook gebruikt zal worden om olie uit teerzanden via de VS naar Europa te exporteren.
Vervuiling
De Canadese teerzanden zijn volgens schattingen goed voor 300 miljard vaten olie. De winning van olie uit teerzand is extreem vervuilend: grote landoppervlakten worden ontgonnen, oerbossen worden gekapt, risico op meren vol giftig afval, er is een verhoogd waterverbruik en de exploitatie veroorzaakt een verhoogde emissie van broeikasgassen en verspreiding van giftige stoffen.
Voor de winning van een vat ruwe olie is 0,5 - 0,65 vat olie nodig. De uitstoot van broeikasgas is voor een effectief gewonnen vat olie dus ruim 1,5 maal zo groot. In 2008 wordt er voor elk vat olie dat wordt geproduceerd circa 80 kg broeikasgas uitgestoten. Voor de winning van een vat olie is daarnaast nog 300 tot 600 liter water nodig. Gebrek aan voldoende water en arbeidskrachten vormen belangrijke logistieke problemen.
De pijpleiding kan volgens woordvoerders uit de industrie ook gebruikt worden om grondwater uit de Ogallala Aquifer in het Midwesten te transporteren naar droge staten in het zuidwesten van de Verenigde Staten (VS), zoals Texas. Die staat heeft momenteel te kampen met de ergste droogte in zijn geschiedenis.
Maar ook daar heeft de milieubeweging iets op tegen. "Keystone vormt een dubbele bedreiging voor de Ogallala, omdat er een olielek kan ontstaan en omdat er nu al te veel grondwater wordt onttrokken", zegt Maude Barlow van de Council of Canadians, een milieuorganisatie.
Pijpleidingen die lekken zijn niet zeldzaam. Een Canadees pijpleidingbedrijf liet een jaar geleden nog 3,2 miljoen liter ruwe teerzandolie in een rivier in Michigan lopen, zegt Barlow. Ondanks grootschalige schoonmaakwerkzaamheden, kan het volgens het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) nog jaren duren voordat het werk in het stroomgebied van de rivier Kalamazoo is afgerond. Dit duurt zo lang omdat de bitumen uit teerzand zwaarder zijn dan water en veel zware metalen bevatten.
Keystone 1, een kleinere pijpleiding die eigendom is van TransCanada, hetzelfde bedrijf dat Keystone XL wil aanleggen, heeft in het eerste jaar van operatie al twaalf olielekken op zijn naam staan, meldt Friends of the Earth. Het laatste lek werd in mei in North Dakota ontdekt. TransCanada wil nu 7 miljard dollar (4,8 miljard euro) investeren in de Keystone XL-pijpleiding.
Export naar Europa
De pijpleiding loopt van het noorden van Alberta, via de Ogallala Aquifer in Nebraska naar raffinaderijen in Texas en Oklahoma. Dagelijks kan de pijpleiding 700.000 tot 800.000 vaten ongeraffineerde teerzandolie transporteren. "Bij Keystone XL gaat het vooral over de export van diesel uit teerzand naar Europa", zegt Brant Olsen van het Rainforest Action Network in San Francisco.
Uit informatie van de Amerikaanse Energy Information Administration blijkt dat de huidige pijpleidingen al te veel capaciteit hebben, zegt Ryan Salmon, adviseur energiebeleid bij de National Wildlife Federation. De pijpleidingen Keystone 1 en Alberta Clipper zijn nog maar net af en uit cijfers blijkt dat er in de komende tien jaar onvoldoende teerzandolieproductie is om die pijpleidingen en ander bestaande leidingen optimaal te benutten.
Europa is een grote markt voor diesel, omdat veel vrachtauto's op diesel rijden. Canada heeft echter geen oliepijpleidingen naar zijn kust en Europa importeert dus nauwelijks teerzandolie. De huidige klimaatwet zou dat, vanwege de vervuiling, ook niet toestaan. Europa staat echter onder druk van de Canadese regering en grote oliemaatschappijen. Bijna alle grote oliemaatschappijen hebben een aandeel in de teerzanden, inclusief BP, Total en Shell.
| |
| aanvullingen | |
Website: