De strijd heeft nood aan poëzie, messen, bommen en bloemen..
Een anarchist - 14.03.2011 18:13
Volgende tekst werd op donderdag 11/03/2011 te Gent (België) uitgedeeld op de tegenbetoging (georganiseerd door o.a. de ALS) tegen de jaarlijkse NSV betoging.
NSV (Nationalistische StudentenVereniging) is een ultrarechtse, Vlaams-nationalistische studentenclub, zie www.nsv.be .
De ALS zijn de trotskistische Actief Linkse Studenten, gelinkt aan de LSP (Linkse Socialistische Partij), zie www. socialisme.be .
Deze tekst werd geschreven op basis van gebeurtenissen in België, maar mogelijk doen zich in Nederland vergelijkbare fenomenen voor. De namen van de groepen kunnen gerust door andere vervangen worden, de boodschap blijft dezelfde.
Elk jaar is het weer hetzelfde liedje. In Gent, Leuven of Antwerpen; NSV doet zijn jaarlijkse betoging onder een nieuwe slogan en traditioneel is er een vreedzame tegenbetoging, gewoonlijk georganiseerd door de Actief Linkse Studenten (ALS). En elk jaar opnieuw vraag ik me hetzelfde af: “Wat hopen de ALS in godsnaam te bereiken?”. Vreedzaam betogen is een mooie zaak; geweld moet op elk moment zo veel mogelijk vermeden worden, maar wat bereikt men er mee? Gaan NSV’ers, Voorposters en dergelijke van hun ongelijk overtuigd worden als de andere partij in grotere getale aanwezig is? Gaat Jan Modaal plots een overtuigde antifascist worden als hij ziet dat de fascisten met minder waren op hun betoging? Wil men de hulp van de kapitalistische beleidsmakers inroepen om het fascisme te verbieden? Het verandert niks en zal dat ook nooit doen. Een vreedzame betoging haalt jammer genoeg niks uit.
Wat is dan de oplossing? Is de fascisten op hun bakkes slaan een betere manier? Zal dat hen van hun ongelijk overtuigen? Natuurlijk niet. Een fascist het zwijgen opleggen door zijn tanden uit te slaan overtuigt hem even weinig van zijn ongelijk als met een spandoek leuzen naar hem scanderen. Maar het legt hem wel het zwijgen op… Een fascist valt niet gemakkelijk van zijn ongelijk te overtuigen, en tot de tijd dat hij inziet dat hij fout zit (als dat moment ooit al komt), kunnen we hem beter van onze straten houden. Want ze op onze straten toelaten geeft hen een forum, een plaats om hun haatspeeches te verkondigen, en tevens ook het gevoel dat ze kunnen doorgaan met hetgeen ze aan het doen zijn. Als we hen, in het meest extreme scenario, van onze straten slaan, zullen ze de volgende keer wel 2 keer nadenken voor ze nog eens terug komen. Fascisme hoort (zolang het bestaat) thuis in de riolen, ondergronds, bang dat het daglicht hun geheim bestaan zal ontdekken. Elke keer dat wij hen toelaten de straten te nemen, door geen fysiek verzet te bieden, sterken we hen in hun idee dat ze straffeloos de straten op kunnen (zie  http://www.n-sa.be, “Verslag actie tegen illegale zigeuners”). Na de straten komt de toelating aan de universiteit en voor we het weten is fascisme weer een geaccepteerde politieke stroming (of is dat al het geval?). Geweld gebruiken in de strijd tegen fascisme doet ook mij pijn in het hart, maar het is een noodzakelijk kwaad.
Maar goed, niet iedereen durft of wilt de directe confrontatie met flikken of fascisten aangaan (waaronder ikzelf), en dat is eigenlijk ook niet erg. Ieder zijn methode (geweldloosheid, pamflet, sabotage, aanval, …) in de strijd tegen het fascisme, als het maar bestreden wordt! Jammer genoeg denkt niet iedereen er zo over. Elk jaar weer demoniseren de ALS (en anderen) alles wat hun specifieke antifascistische aanpak niet volgt. Men distantieert zich van wat zij bestempelen als “relschoppers”, “amokmakers”, “…”, in de hoop op een goed blaadje te komen bij de publieke opinie. Sterker zelfs, er zijn voorbeelden waar individuen binnen de ALS de flikken (die het kapitaal en de heersende orde beschermen) hielpen door “relschoppers” aan te duiden, zodat onze blauwe vriend dit schorem preventief kon arresteren. Dat de ALS (of anderen) hun antifascistische strijd geweldloos willen voeren, is hun goed recht. Maar waarom moeten personen die de strijd op een andere manier willen voeren, tegengewerkt worden?
Ook vraag ik me af waarom men enkel het fascisme viseert. Waarom niet tegen alles wat ons onderdrukt vechten? Niet enkel de fascistische klootzakken zijn een gevaar voor een vrij en gelukkig leven, maar ook de flikken die de belichaming van sociale controle zijn, de banken die ons met intrest aan zich vastbinden en ons zo verder leegzuigen, de baas die voor ons beslist waar en wanneer we gaan werken, de juf die ons vertelt wat we moeten denken en de politieker die beslist hoe ons verdere leven er uit zal zien. Zelfs in zogenaamd emancipatorische politieke bewegingen zijn er chefs en volgelingen; partijbazen die dicteren hoe heel de beweging zal denken en militanten die het vuile werk (zoals krantjes en stickers verkopen) mogen opknappen.
De overheid bepaalt op welke manier wij aan sociale verandering mogen werken. Alles wat niet op een “democratische” en reformistische manier te werk wil gaan (omdat het geen compromissen wil maken met degenen die ons onderdrukken), wordt gedemoniseerd en eventueel als “terroristen” afgeschilderd. Jammer genoeg stappen ook mensen die beweren dat ze een andere samenleving willen, hier in mee. Ook zogenaamd linkse, zelfs “revolutionaire” bewegingen denken in de door kapitalistische topmensen uitgedachte termen ‘legaal’ en ‘illegaal’, waarbij manieren die voor de heersende orde schadelijk zijn illegaal genoemd worden. Een politieker het parlement instemmen is de enige gelegitimeerde manier van aan sociale verandering werken en alle andere methoden worden als ondemocratisch afgedaan.
Dit is mijn voorstel: laat niemand u vertellen wat de beste manier van aan antifascistische of sociale strijd werken is. Niet een politieker, een flik, uw baas, uw leerkracht, prof, partijbaas, … Wees zelfs kritisch tegenover wat uw vrienden u vertellen. Ga voorbij aan de geconstrueerde begrippen “legaal” en “illegaal”. Kijk eens in uzelf en beslis of ge liefst op een vreedzame, confronterende of andere manier strijdt. En loop alstublieft geen mensen in de weg die het graag op een andere manier willen doen als u. We staan sterker in onze verscheidenheid, dan in één heilige aanpak.
Een anarchist.
“De wereld is een gevaarlijke plek, niet omwille van hen die kwaad doen, maar omwille van hen die wegkijken en niets doen.”
- Albert Einstein.
|
