|
|  |
Vrijheid voor Steven
kl - 14.02.2011 18:48
Onze vriend Steven werd op 15 december 2010 gearresteerd en bevindt zich sindsdien in het BGZ in voorhechtenis. Hij wordt ervan beschuldigd afgelopen herfst brand gesticht te hebben op de bouwwerf van de Hardbrücke (belangrijke brug op een toegangsweg) in Zürich.
Op 5 februari verzamelden zich een 50-tal mensen voor het BGZ (districtgebouw, ook districtgevangenis) in Zürich, Zwitserland. Er werd vuurwerk afgestoken en luide muziek gespeeld.
Dit pamflet werd achteraf op de aanpalende markt aan voorbijgangers uitgedeeld.
Vrijheid voor Steven!
Alledaags gevangen of gevangen in het alledaagse
Onze vriend Steven werd op 15 december 2010 gearresteerd en bevindt zich sindsdien in het BGZ in voorhechtenis. Hij wordt, op basis van uiterst bedenkelijke bewijslast, ervan beschuldigd afgelopen herfst brand gesticht te hebben op de bouwwerf van de Hardbrücke (belangrijke brug op een toegangsweg) in Zürich.
Het gaat er ons niet om over schuld of onschuld te spreken. Onze kritiek gaat veel verder dan de kritiek op de werkwijze van het parket. Wij kiezen niet de kant van diegenen die met de juridische of moralistische rechtvaardigheid argumenteren. Dit zijn de methoden en waarden die diep in ons allemaal verankerd zijn omdat ze ons al door de opvoeding zijn ingepeperd. Ze worden nauwelijks in twijfel getrokken aangezien ze deel uitmaken van de huidige cultuur en maatschappij.
Het gaat er ons om deze opvatting van moraal en justitie te doorbreken, want het zijn prezies deze waarden die niet alleen maar de gevangenen tot gevangenschap veroordeelen, maar ook iedereen die zich buiten de muren ophoudt. Daarmee wordt de gevangenis tot een onderwerp dat ons allemaal aangaat omdat het een maatschappij reflecteert, die iedereen in zijn alledaagse leven opsluit. Ze bepaalt hoe we in ons leven moeten functioneren en legt ons een dwangmatigheid op die ons van het leven vervreemdt en geen ruimte geeft aan de drang naar vrijheid. Te vaak verandert de hunkering naar het leven onder de lasten en plichten in ongenoegen en depressie.
Justitie en moraal worden door diegenen vastgelegd die een voordeel trekken uit de leefomstandigheiden van de meerderheid van de mensen. Ze vormen de basis van dit systeem en zijn een van de instrumenten van de grote heren om de uitbuiting van onze werkkracht te garanderen aangezien ze gelijktijdig ook als controlemiddel dienen. Controle beperkt zich namelijk niet alleen maar tot de bewakingsinstellingen; ze speelt ook in op de angst niet te voldoen aan de verwachtingen van de maatschappij, op de angst op een zekere dag met lege handen achter te blijven of bestraft te worden, opgesloten te worden en van vrienden en familie gescheiden te zijn.
De wet straft aan de ene kant mensen die zich niet naar het systeem schikken of zich daartegen verzetten. Aan de andere kant straft ze diegenen die in afwezigheid van orientatie in deze ontvreemde wereld zichzelf of anderen schade toebrengen. In deze of de andere zin rechtvaardigt de macht gevangenschap en controle altijd met "criminaliteit", iets dat gewoon een van hen toegepast product is. Door de steeds hardere levensomstandigheden, de verscherpte wetgevingen en controlevormen, komen alsmaar bredere bevolkingsgroepen vlakbij de poorten van de gevangenissen te staan.
We beschouwen noch diefstal noch oplichting als misdaad omdat dit bestaan ons door haar dwang en haar zwendel elke dag de mogelijkheid tot vrijheid ontzegt. We beschouwen ook de vernietiging niet als misdaad omdat men om ons heen een wereld opricht, die ons altijd vreemder wordt, waarin alles alsmaar meer op een gevangenis lijkt en alle leven verbleekt. We erkennen helemaal geen misdaad omdat we de wetten niet erkennen die ons door de rijken en machtigen opgedrongen worden om hun welzijn en onze uitbuiting te garanderen.
We willen geen gerechtelijke macht, noch gevangenissen. We willen een leven dat op solidariteit en op een anti-autoritaire houding gebouwd is. We zijn ervan overtuigd dat een niet-institutionele en niet-repressieve omgang met intermenselijke problemen en conflicten mogelijk is.
Maar we weten ook dat dit om een fundamentele omwenteling van ons denken en om een revolte tegen deze bestaande orde vraagt.
Laten we vechten tegen de angst en de vervreemding die ons allemaal tot gevangenen maakt.
Vrijheid voor Steven!
Vrijheid voor alle gevangenen!
|
| aanvullingen | |
