|
|  |
beschouwing over 1 mei en daaromtrent
mayday den bosch - 13.05.2010 14:22
Ruim 7 dagen na de antikapitalistische 1 mei demonstratie in Nijmegen was het wel weer eens tijd voor een evenwichtige kritische beschouwing van de demonstratie en het debat achteraf, maar nog belangrijker van de weg ernaartoe. Wat is er allemaal gebeurd sinds de 1 mei demonstratie in ’s-Hertogenbosch op het gebied van georganiseerde solidariteit en arbeidersstrijd of klassenstrijd?
Want het klopt natuurlijk niet dat er niets of weinig gebeurde in de radicaal linkse milieus rond deze thema’s die te maken hebben met economische onderdrukking en uitbuiting. Initiatieven als de flexmens, AGA en andere zijn of waren misschien wel pioniers in een nieuwe radicale vorm van verzet tegen het kapitalistische systeem. Een syndicale praktijk gebaseerd op het conflict tussen arbeid en kapitaal is in Nederland al lang niet meer aan de orde en radicale linkse groeperingen hebben zich in de jaren ’80 voornamelijk gefocust op ondersteuning van uitkeringstrekkers en mensen in de bijstand en het recht op luiheid.
Waarom dat moment als ijkpunt? Voor het mayday Den Bosch collectief was in 2009 vanuit de vaststelling dat er weinig of niets gebeurde in Nederland aan een radicale antikapitalistisch verzet hert idee ontstaan om te proberen jaarlijks een 1 mei demonstratie op poten te zetten. Niet zozeer voor het in ere houden van mooie tradities en folklore, maar om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van een hernieuwde klassenstrijd. Het is dus een ijkpunt dat enkel waarde heeft voor ons als collectief, maar voor de rest volstrekt arbitrair is.
Met andere woorden moesten we in eind jaren negentig en het begin van deze eeuw een nieuwe praktijk ontwikkelen. Dit is een gigantische klus, maar misschien ook wel een bijzondere opportuniteit. We zijn minder belast met een vehikel uit het verleden. We zijn vrij, weliswaar zonder veel keuzemogelijkheden, om met een blanco blad een eigentijdse radicale praktijk te ontwikkelen. Groepen als doorbraak, klasse, AGA en andere zijn in het nieuwe millennium ontstaan net om te experimenteren met en zoeken naar mogelijke strategieën voor zo’n praktijk. Zelfs binnen een reformistische club als de FNV zijn er aan de basis leden ontevreden over de koers en beginnen initiatieven om deze bond te radicaliseren. En last but not least zijn mensen actief binnen FNV die de ruimte krijgen om het organising-model in praktijk te brengen.
Toegegeven, het is allemaal nog redelijk marginaal en kwantitatief stelt het niet veel voor. Echter, verschillende mensen en groeperingen waren in 2008, elk op hun manier, bezig met het opbouwen van een sociale beweging van onderop vanuit een radicale antikapitalistische analyse. Er was dus duidelijk wel animo voor deze strijd, maar er was nog geen echte praktijk ontwikkeld waarbij verschillende individuen, groeperingen en strategieën elkaar versterkten. In het kort was dat hoe wij de Nederlandse praktijk zagen welke de achtergrond is van het initiatief om in 2009 een antikapitalistische 1 mei demo te organiseren. Met deze demonstratie wilden we inderdaad 1 mei terug op de radicaal linkse agenda plaatsen. Niet voor een wandeling rond de kerk, maar om mensen bijeen te brengen. Niet om de massa op de been te brengen, maar om met elkaar in discussie te gaan, ervaringen uit te wisselen en elkaar scherp te houden. het gaat dus inderdaad niet over de demonstratie zelf, maar wel over het uitbouwen van een links radicale structuur. Volgens ons kan een 1 mei demonstratie met alles dat erbij komt kijken wel degelijk een nuttig element zijn van die structuur.
de rest van het artikel kan je vinden op:
 http://www.1mei.org/2010/beschouwingen-over-1-mei-en-daaromtrent/
 Website: http://1mei.org
|
| Lees meer over: globalisering vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | |
