Schadevergoeding voor Nazi oorlogsmisdaden
AK Distimo - 08.02.2010 20:56
Ein Lied für Argyris, documentaire, 13 februari 2010, 21uurin de Klinker, Van Broeckhuysenstraat 46, Nijmegen
Aansluitend informatie over de actuele situatie rond het conflict, het thema schadevergoeding voor Nazi- oorlogsmisdaden naar aanleiding van het proces voor het Internationale Gerechtshof in Den Haag.
Als driejarig kind overleefde Argyris Sfountouris de massamoord in zijn geboortedorp, waarbij zijn ouders en andere familieleden, in totaal 218 inwoners, op beestachtige wijze werden omgebracht. Argyris werd in 1949 naar Zwitserland gebracht. Hij groeit op in het kinderdorp Pestalozzi in Trogen, gaat naar school en wordt uiteindelijk leraar. Later neemt Argyris deel aan het verzet tegen de Griekse militaire dictatuur (1967-1974), geeft een politiek-literair tijdschrift uit en vertaalt Griekse literatuur. De gebeurtenissen uit zijn jeugd hebben hem nooit losgelaten. Argyris zorgt ervoor dat deze misdaad niet in de vergetelheid geraakt en eist schadevergoeding voor de slachtoffers.
De film is een heel persoonlijk portret, een reflectie over het omgaan met rouwprocessen en leed. Met het verslag van de strijd om een vergoeding wordt ook de politieke dimensie daarvan duidelijk: Krokodillentranen en mooie praatjes in plaats van het erkennen van schuld en schadevergoeding voor de overlevenden.
Hoewel de Areopag, het hoogste Griekse gerechtshof, de Bondsrepubliek Duitsland in mei 2000 heeft verplicht om een som van in totaal 28 miljoen Euro schadevergoeding aan de slachtoffers te betalen, heeft Argyris, net als de andere overlevenden, tot op de dag van vandaag geen rode cent ontvangen. In alle processen waarbij sprake is van schadevergoeding beroept Duitsland zich op de "immuniteit" van de staat als het gaat om oorlogsmisdaden en om misdaden tegen het volkenrecht. Dit argument werdt niet geaccepteerd. Om ervoor te zorgen dat er geen sprake zal kunnen zijn van het volstrekken van deze vonnissen heeft de Bondsregering in december 2008 een klacht ingediend bij het Internationale Gerechtshof in Den Haag. Duitsland wil er laten vaststellen dat de Italiaanse rechtbanken in dit soort gevallen niet bevoegd zijn en dat hun vonnissen het volkenrecht en de soevereine rechten van de Bondsrepubliek aantasten. Duitsland probeert dus van rol te wisselen en profileert zich in dit proces als slachtoffer.
Kijk ook op:  http://www.nadir.org/nadir/initiativ/ak-distomo/index.html
|
