|
|  |
Oaxaca: Gevangenis voor stellen vraag aan Ulises Ruiz
MM, vertaling: elenemigocomun.net - 01.02.2010 22:35
Vier buitenlanders -kennissen Brad Will- werden ten onrechte gearresteerd op de Zocalo van Oaxaca in de avond van donderdag 28 januari 28. Valse aangiftes met 'klassieke Mexicaanse leugens' behorend bij de corrupte machthebbers tegen het veelal eerlijke en sociale volk.
Zaterdag januari 30, 2010
Persbericht
De dag van 28 januari zo rond 9:00 uur waren wij, Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez, James Wells en Jennifer Lawhorn, ijs aan het eten op de Zocalo(stadsplein) van Oaxaca. Op dat moment herkende een van ons het gezicht van de gouverneur die minder dan 3 meter van ons af stond. Zijnde een vriend van Brad Will, een Amerikaanse (Indymedia) journalist die werd vermoord in Oaxaca in 2006, nam een van ons van de gelegenheid gebruik dat de gouverneur nabij stond, om vragen te stellen over de zaak van Brad Will, welke tot de dag van vandaag nog steeds niet is opgelost. We kregen geen reactie van de gouverneur, die bleef lopen en wij vervolgden wandelend op de Zocalo met onze ijsjes. Vijf minuten later werden we omsingeld door tussen de zes en acht politie-agenten, sommigen in officiële uniform en anderen gekleed in burger, die ons bevalen onze id's te tonen en met hen mee te wandelen naar een gemeentelijke politie pick-up. De politie dwong ons om in te stappen aan de achterkant van de pick-up patrouille en we vroegen hen waarom ze ons meenamen en waar ze ons naartoe zouden brengen. De politie weigerde om ons enige informatie te geven. We waren eigenlijk heel bang en bezorgd over onze veiligheid.
Na gedurende een half uur te hebben gereisd, bereikten we het politiebureau in Santa Maria Coyotepec aan de rand van Oaxaca. We gingen binnen en ze namen foto's van ons en stelden ons vragen. Wij eisten de aanwezigheid van een advocaat, wat ons werd geweigerd. We verbleven daar een uur, omringd door gemaskerderde politieagenten die ons vernederden en bedreigden. Daarna gingen we terug naar de patrouille-wagen en zonder ons te vertellen waar we heen gingen, verlieten we de politiepost. Ze stopten een half huizenblok voor de Procureur-Generaal van Justitie van Oaxaca, die ons beval om onze spullen achter te laten in het donker van de straat en we weigeren dat te doen, terwijl ze ons erop aandrongen dat ze ons opnamen met een kleine videocamera. Ze brachten ons in de kantoren van de PGJ en bevalen om onze bezittingen bij hen achter te laten en een voor een te delareren zonder de aanwezigheid van onze advocaat. We bleven onvermurwbaar dat we niets zouden doen tot de aankomst van onze advocaat.
Na meer dan een uur te hebben gewacht, leiden ze ons naar een kamer waar we zogenaamd met onze advokaat konden spreken. Terwijl we in die kamer waren, werd de aanklacht voorgelezen en tot onze verbazing werden we beschuldigd van het slaan van en schade toebrengen aan twee politieagenten. Het document vorderde onze arrestatie en zonder een telefoontje aan onze advokaat duwden en sleurden ze ons, de pols van een van de vrouwen. verdraaiend. Zo werden we we naar de cellen genomen, op dat moment 12:30 's nachts zijnde.
Om 1:30 's nachts konden we de advokaat Jesús Alfredo López García zien, die we erkend als onze verdediging. Vanaf dat moment wisten we dat we daar de nacht zouden doorbrengen. Al die tijd bleven ze doorgaan ons te intimideren en te vragen wat we hadden gedaan om daar te zijn, hielden wij aan dat we niets hadden gedaan om te worden opgesloten, omdat we geen enkele misdaad hadden begaan. Ontredderd probeerden we te slapen op de koude vloer van onze cel.
De volgende dag, vrijdag 29 januari, was de aanklacht gegroeid en de vermeende incidenten toegenomen, een van ons namen ze mee voor een verklaring en ingelicht dat we werden beschuldigd van het aanvallen van 2 politieagenten en beschadiging van radio-apparatuur ter waarde van omgerekend ca. US$3000. Wij hielden vast aan ons recht om niet te getuigen. Om ongeveer 4 uur 's middags werden we door onze advokaat geinformeerd dat we wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten zouden worden, zonder boete te hoeven betalen en zonder aanklacht, maar dat we ter beschikking zouden worden gesteld aan de Migratie(douane) autoriteiten. Bij aankomst op de immigratie-kantoren in het centrum van de hoofdstad, toonden we onze paspoorten en visa, waardoor we vlot werden vrijgelaten.
De Amerikaanse consul (in Oaxaca), Mark Leyes nodigde ons dezelfde dag uit om hem te bezoeken op zijn kantoor, toen hij hoorde wat er gebeurd was. Wij lichten hem in en hij vertelde dat het hem spijt dat zulke dingen ons zijn overkomen.
We bedanken de advocaat Jesús Alfredo López García, de Voorzitter van de Mexicaanse Protectoraat voor de Mensenrechten, onze vrienden en familie voor hun steun en liefde uitgedrukt.
Andrea Caraballo, Guadalupe Rodríguez López, Jennifer Lawhorne y Jimmy Wells. Andrea Caraballo, Guadalupe Rodriguez Lopez, Jennifer Lawhorn en Jimmy Wells.
Video verslag op Indybay:  http://www.indybay.org/uploads/2010/01/31/encarcelado-oaxaca-pregunta-ulises-ruiz.mp4
Espanol : http://elenemigocomun.net/3272/x/es
Englisch: http://elenemigocomun.net/3272/x/en
 E-Mail: ad@mi-ca.org  Website: http://MI-CA.org
|
| Lees meer over: Oaxaca vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | REMARKleyeS | MM - 01.02.2010 22:42
Ja, de zowat klassieke Mexicaanse leugens. Van de machthebbers en corrupten uiteraard, want het Mexicaanse volk is erg sociaal en eerlijk; ze kunnen wat verzwijgen, maar leugens zie je niet onder het gewone volk.
Kan mij nog herinneren dat ik na de ongereldheden van 2006 met Kerst terugkwam van Chiapas met een auto met Oaxaca kenteken. Was naar Chiapas uitgeweken, omdat na de vele moorden en het oppaken van mensen, de PRI geruchten gingen dat ik met een bevriende PRD leraar een leider was van die revolte. Niet dus, verstuurde alleen erg veel berichten en militairen zien de communicaties. Bij de eerste politiepost op de weg in Oaxaca, kwam de commandant erbij vanuit zijn post. Hij keek even achterin de auto en haalde er een zakje uit met wat groen-dorre geknipt grassprietjes, of zoiets. Hij liep meteen weer weg, de rest aan zijn lager personeel overlatend. Ik ruikte er nog even aan en het had ook in het geheel geen geur. Uiteraard moest ik wel wat zeggen ter verdediging; dat ik niet rook vanwege een allergie en ook geen rokende vrienden in mijn auto had zitten, dus dat dit niet kan en of hij het er wellicht in heeft gestopt. Maar het was kennelijk slechts om te intimideren en informatie los te weken; dat ik zou verraden wie er bij mij in de auto hadden gezeten om niet voor een zakje supposed-to-be marihuana van een passagier zelf lange tijd de cel in te moeten.
Die US official consul Mark Leyes is eerder een CIA agent, letterlijk verwant aan o.a. de "Coke" maffia, want hij heeft eerder niets tot nauwelijks wat gezegd over de tot nu minimaal 28 moorden op demonstranten. Ergo; er gaan verdenkingen tegen hem dat hij achter de intimidaties, internet stalking en belemmeringen zit van USA burgers die zich solidair toonden met de sociale strijd in Oaxaca.
| | Coke TM party | MM - 01.02.2010 23:14
P.S.: "Coke" = Trademark for Coca Cola. Die hebben altijd US officials voor hun werken en een reputatie van steun aan moorden. Overigens bevestigde een aantal jaren terug een USA vriend dat er diverse zeer typerende wagens van de USA ambassade 'officials' bij een Coca Cola feest waren in het centrum van Oaxaca. Dus Mark Leyes en companen. Uiteraard zijn er ook andere USA multiNAZIonals aldaar actief, evenals USA hotels en USA zakenburgers die graag hadden dat de demonstranten vlug ophoepelden.
| |
| aanvullingen | |
