Zittingsdagen tegen Boere, 8 & 11 december
AFA-Nederland - 14.12.2009 20:53
Verslagen van de zittingsdagen van 8 & 11 december van het proces tegen Heinrich Boere in Aken. Boere is een Nederlandse ex SS'er die zich nu moet verantwoorden voor zijn oorlogsmisdaden.
Boere verklaard over de moorden, maar zegt geen misdaden begaan te hebben.
De zitting begon met goed nieuws. De rechtbank Aken wees het verzoek van de verdediging van SS´er Heinrich Boere om de vervolging op te schorten, af. Zij beriepen zich zoals al eerder gemeld op het EU-recht, dat erop toeziet dat verdachten niet tweemaal voor hetzelfde delict kunnen worden vervolgd en veroordeeld. Maar omdat de gevangenisstraf waartoe Boere veroordeeld is geworden, nooit ten uitvoer is gebracht, staat niets de voortzetting van de procesgang in de weg.
SS´er Boere laat dan door zijn advocaat een uitgebreide verklaring voorlezen waarin hij toegeeft Fritz Hubert, Ernst Bricknese, Teunis de Groot en Frans Willem Kusters te hebben doodgeschoten. In de paginalange verklaring meldt Boere dat hij zich als vrijwilliger bij de Waffen-SS meldde, dat hij als lid van de SS-divisie Wiking, de latere SS-pantsergrenadierdivisie Wiking, aan het oostfront heeft gevochten. De
Wiking-divisie vermoordde tijdens de inval in Rusland honderden joden, dat noemt Boere echter niet. En het bloedbad in Zborow, waar op 11 juli 1941 600 joodse inwoners als `vergelding voor Russische wreedheden´ worden vermoord en waarvoor de Wiking-divisie verantwoordelijk wordt gehouden, noemt Boere slechts in een bijzin: Hij zou zelf geen oorlogsmisdaden hebben begaan en ook van de gebeurtenissen in Zborow zegt hij niets meegekregen te hebben. Boere verklaart over de standplaatsen van de Wiking-divisie en hoe hij in 1942 wegens gezondheidsredenen terugkeert naar Nederland.
Op 25 augustus 1943 wordt hem verteld dat hij voor de `bescherming´ van
Nederland nodig is. Hij wordt ingedeeld bij het commando Feldmeijer. Naar de Landwacht, het bewapende deel van de NSB, wilde hij echter niet "die wilden immers niet vechten". Boere geeft in zijn verklaring verder aan dat hij zich veel niet meer kan herinneren en dat hij de opwinding van de mede-aanklagers over zijn vergeetachtigheid niet goed kan begrijpen, het is allemaal al 65 jaar geleden. Boere verteld verder. Aan het begin van 1944 wordt hij als leider van het 5e regiment van de Duitse SS voor het speciale commando Feldmeijer gevraagd, dat hij daarop ja zei en, dat hij zich bij de staf van Feldmeijer moest melden en hoe hij naar een sportschool in Arnhem werd gestuurd voor een infanterie-opleiding. Boere nam deel aan paramilitaire oefeningen en werd tot groepsleider bevorderd, maar Boere zegt dit allemaal niet goed te kunnen herinneren. Hij vertelt over zijn eerste ontmoeting met Feldmeijer, tot wiens lijfwacht hij nu behoorde, en zijn opdracht om `vergeldingsaanslagen´ uit te voeren. Hij krijgt foto´s te zien van vermoorde SS´ers en een absolute zwijgplicht opgelegd, waarbij Feldmeijer hem toevoegt dat als dit gebroken zou worden, Boere met 1 been in het concentratiekamp zou staan, en met de andere in zijn graf.
Boere moet zich op een gegeven moment in Breda melden, waar hij en zijn
mededaders Polak en Besteman twee namen en adressen krijgen, die ze uit hun
hoofd moeten leren. De drie krijgen te horen dat deze twee mensen een leidende functie in het verzet hebben. Ze krijgen wapens en valse papieren, waardoor het lijkt alsof ze bij de veiligheidsdienst werken. Hun eerste slachtoffer zou een arts zijn, maar ze troffen hem niet op het adres aan. Ze rijden verder naar de apotheek van Bicknese, het tweede slachtoffer op hun lijst. Ze lopen naar binnen en wachten tot de klanten weg zijn. Dan vragen ze de man achter toonbank of hij Fritz Hubert Ernst Bicknese is. Als hij hierop ja zegt, trekt Boere zijn pistool en schiet Bicknese neer.
Polak en Besteman schieten vervolgens ook op het op de grond liggende slachtoffer. Zonder te controleren of Bicknese dood is verlaten de 3 mannen de apotheek en rijden naar een schuiladres, waar ze hun papieren terugkrijgen. De volgende dag melden ze zich weer bij het hoofdbureau aan de Bezuidenhoutseweg in Den Haag.
Op 3 september 1944, zo geeft Boere aan, had hij nachtdienst op het bureau, toen hij de opdracht kreeg burgerkleding aan te trekken en zich bij de commandant van de Landwacht Zuid-Holland te melden. Tijdens de rit naar Voorschoten krijgt Boere een briefje met daarop de namen van Teunis de Groot en Frans Willem Kusters. De auto parkeren ze een aantal huizen verder. De SS´ers Kromhout en Boere lopen naar het aangegeven adres en bellen aan. Het raampje in de deur gaat open, waarop de mannen zich identificeren als medewerkers van de veiligheidsdienst en eisen toegang. Teunis de Groot verontschuldigd zich dat hij nog aangekleed is, herinnert
Boere zich. Hun slachtoffer moest zijn identiteitsbewijs laten zien. Dan "schieten we meerdere keren op hem en zijn weggereden, zonder te controleren of hij dood was". De SS´ers rijden naar het huis van Kusters en parkeren in een zijstraat. Ook hier wordt het raampje in de deur geopend, maar door de vrouw van Kusters. Onder het voorwendsel dat zij een onderduiker zoeken, verschaffen de SS´ers zich toegang en doorzoeken de woning. Kusters moet zich ook identificeren en wat kleren aantrekken, want hij moet mee naar het bureau. Boere zegt dat de vrouw van Kusters niet van zijn zijde week en ze `gingen niet in de aanwezigheid van een vrouw schieten´. Met Kusters in de auto rijden ze weg. Dan geven ze de chauffeur een teken. Volgens Boere kreeg Kusters dat ook mee. De chauffeur wendt autopech voor en vraagt Kusters ernaar te kijken. Kusters stapt uit en rent weg en wordt door Kromhout en Boere neergeschoten. Deze keer controleren ze wel of hun slachtoffer dood is, stappen in en rijden weg. De derde opdracht voert hen naar Amsterdam, maar de twee slachtoffers op de lijst van Boere en Besteman, worden niet aangetroffen. Onverrichterzake vervolgen ze hun weg.
Boere verklaart dat hij de `opdrachten´ altijd als militaire bevelen heeft beschouwd, dat hij er niet aan dacht dat deze niet juist zouden zijn en heeft er ook nooit aan getwijfeld dat de personen die hij heeft doodgeschoten, met aanslagen van het verzet te maken hadden. Volgens Boere werd hem telkens op het hart gedrukt dat de repressie `noodzakelijk en rechtvaardig´ was en dat hij als soldaat gewend is om bevelen uit te voeren. Vandaag ziet hij dat "natuurlijk" anders.
Na het voorlezen van de verklaring van Boere, geven zijn advocaten aan dat Boere te zijner tijd verdere vragen zal beantwoorden. Na de pauze geeft de rechtbank aan het verzoek van de verdediging om getuige Besteman uit te nodigen af. Het is onwaarschijnlijk dat die zal komen, maar ze willen hem via een audio-visuele verbinding verhoren.
Dan worden de verhoorverslagen van Karl Brendle en Leendert Disseveld
voorgelezen. Hieruit blijkt dat zij voor de `Silbertanne´-moorden de kentekens van de gebruikte auto´s verwisslden en de auto´s na afloop verborgen. "De verdenking mocht niet op de Duitse politie vallen". Uit het uitgebreide verslag van Disseveld, de voormalig adjudant van Feldmeijer, blijkt dat de verantwoordelijken voor de Silbertanne-moorden veel moeite deden om absolute geheimhouding te waarborgen.
Werkgroep `Kein Vergessen´
Verslag van de zittingsdag op 11 december in het procees tegen ex SS'er Heinrich Boere
Vandaag werden er in de strafzaak tegen de SS´er Heinrich Boere voor de rechtbank in Aken getuigenverklaringen voorgelezen. Het waren verklaringen van SS´er die allang overleden zijn, maar samen met Boere tot het SS-commando Feldmeijer behoorden en ook zij zouden burgers waarvan vermoedt werd dat ze in het Nederlandse verzet zaten of mensen die zich `anti-Duits´ opstelden, vermoord hebben. In hun verklaringen beroepen ze zich allemaal op de bevelsverhouding. Ze hadden simpelweg uit te voeren wat hen bevolen werd. Diverse historici, buiten deze zitting om, zeggen echter dat hen tot op heden geen geval bekend is van SS´ers die omgebracht werden omdat ze weigerden aan de moorden op joden deel te nemen. En weigeraars waren er wel.
Terug naar het proces. Het begint nu meer op een voorleesmarathon te lijken; de voorzittende rechter Gerd Nohl heeft 21 getuigen uitgezocht waarvan vaak meerdere, soms tientallen jaren uit elkaar liggende, verklaringen worden voorgelezen. Gordon Christiansen, één van de advocaten van Boere, meent echter dat dat nog niet genoeg is en dat het aantal getuigen tot 100 kan uitgroeien. Het doel van de verdediging is
om inzicht te geven in de bevelsstructuur van het SS-commando Feldmeijer. De 15 mannen die in dat commando actief waren, werden stuk voor stuk ingepeperd dat een weigering van een bevel neerkomt op wat Boere op 8 december ook al verklaarde; "Je staat dan met je ene been in het concentratiekamp, met je andere in het graf." Hun baas Karl Feldmeijer en ook de veiligheidscommissaris van Nederland, Hanns Albin Rauter, kregen er niet genoeg van dat te benadrukken.
De vraag is of Boere zich tijdens de drie moorden die hij beging in zo´n
`bevelsnoodtoestand´ bevond, omdat hij helemaal geen keus had deze bevelen te weigeren, omdat-ie anders standrechtelijk geëxecuteerd zou worden. Deze vraag is echter in voorgaande processen tegen oorlogsmisdadigers zelden door rechters betwijfeld, ondanks dat er zoals gezegd geen verhalen bekend zijn van soldaten die zijn gedood vanwege het weigeren van een bevel.
AK Kein Vergessen
 E-Mail: afa@afanederland.org  Website: http://www.afanederland.org
|
