|
|  |
"AOW Day" en de noodzaak tot strijd
Emil Jacobs - 09.10.2009 18:27
Gisteren had de FNV aangekondigd een 65 minuten actie te houden, van 11:55 tot 13:00. Er werd opgeroepen tot "verlengde pauzes" en "ludieke acties". Het was een poging van de vakbondsleiding om de nederlaag bij de SER op 1 oktober om te switchen in een startsein voor een strijdbeweging om het kabinet onder druk te zetten af te zien van de verhoging van de pensioenleeftijd van 65 naar 67. Is dat startsein gelukt?
7 oktober stond al lang op de agenda, bedoeld als een soort van 'failsafe' voor als de SER zou mislukken. Vóór de uiteindelijke mislukking was er echter geen enkele poging ondernomen om ook wat van de actie te maken. Pas ná het mislukken is er ad hoc hier en daar in het land wat georganiseerd. Dit is een uitdrukking van de illusie die de vakbondsleiding had in een SER-akkoord, zoals de Volkskrant afgelopen zaterdag beschreef in een reconstructie. En hoe kon het ook anders? Het "tuig van de richel" waar Jongerius het op een onbewaakt moment het over had - de bazen en de regering - wilde dolgraag naar die 67 toewerken, de vakbonden - en dan vooral de FNV - stribbelden tegen. Van een SER-advies als alternatief plan op de verhoging van de AOW leeftijd is nooit sprake geweest. Het is daarom pijnlijk dat de vakbondsleiding tot op het allerlaatste moment die illusie wel had.
Wat het SER traject voor elkaar kreeg was een verdeling van de rangen binnen de vakbeweging. Eind augustus bezwijkt de CNV-leiding onder de druk in de media campagne gericht om de vakbonden te isoleren, en geven toe aan de 67 eis. Vriendelijk bedankt overigens beste CNV-leiding, weten we ook weer aan wiens kant jullie staan. De SER drama was hiermee dus vooral een nederlaag voor de vakbeweging.
In de laatste week werd er nog het een en ander aan werk verzet. Zo werden er wat actieve leden opgetrommeld op verschillende locaties en werd maarliefst twee hele dagen van te voren gisteren uitgeroepen tot "AOW Day", iets wat overigens internationaal gevierd werd als Decent Work Day. Hieronder een video en wat foto's van de acties, met dank aan Egbert Schellenberg. Maar van de 1,4 miljoen leden had slechts een fractie gehoord dat er gisteren acties waren, de meesten vernamen het vooral op het journaal. De bazen waren dan ook niet bepaald onder de indruk.
Pikant overigens is dat de FNV opriep tot een staking in het busvervoer in de vier grote steden, maar dit dinsdag meteen ook weer geblokt werd bij een kort geding. De argumentatie van de rechter? "Het conflict liep met de regering, niet de werkgever". Zulke anti-vakbondsmaatregelen ondermijnen de solidariteit van de arbeidersbeweging en het voeren van een effectieve strijd. En de FNV-leiding? Die slikte het en bleef stil. Hoe moeten we ons nog gaan mobiliseren tegen de AOW leeftijdverhoging als élke staking geblokt gaat worden met het argument dat het "geen conflict met de werkgever" betreft? De hele argumentatie rammelt overigens ook, het gaat immers wél om een conflict met de werkgever, of beter: de kapitalistenklasse en haar stromannetjes in de regering.
Waar brengt ons dat nu? De kogel rondom de AOW verhoging is nog niet door de kerk: het kabinet moet eerst nog concreet een wet voorleggen aan tweede en eerste kamer. SP is falikant tegen, Wilders heeft zich in zijn populisme ook tegen de leeftijdverhoging gekant. En de PvdA zit met een zwaar dilemma in de maag: "sturen we de FNV nog meer in de armen van de SP?" Het zou dus nog kunnen dat de PvdA tegen stemt, maar het blijft dan óók nog kantjeboord. Maar hiermee wordt de strijd rondom de AOW vooral een parlementair spelletje. Waar zit de rol van de vakbond hierin? Een miljoen mensen hebben inmiddels aangegeven actie te willen voeren om die verhoging tegen te houden, potentieel genoeg.
Bovendien is de AOW strijd slechts nog een voorproefje van wat komen gaat. Het kabinet heeft immers aangegeven op termijn 35 miljard euro per jaar te willen bezuinigen, eenvijfde van de totale begroting! Wat vind de FNV hierover? Waar is de strategie tegen deze aanvallen? We horen niks van vrouwe Jongerius.
De les van "AOW Day" moet vooral zijn dat we alleen kunnen vertrouwen op onze eigen kracht. De wilde staking in de Lindsey olie-rafinaderij in Engeland kan wellicht dienen als referentie punt. Die staking was spontaan, werd genomen tegen de wil van de vakbondsleiding en de onderhandelaars en vertegenwoordigers voor die staking werden direct gekozen door de stakers op de plek zelf. Wat nodig is, is een strijdbare leiding die dergelijke spontane initiatieven aanmoedigt en aanwakkert, verbind met solidariteitsstakingen op andere plaatsen en het bedrijf ook effectief lam kan leggen.
Een dergelijke leiding is niet te vinden in de bureaucraten van het niveau Agnes Jongerius en Wilna Wind. Er moet een alternatieve leiding en structuur opgebouwd worden die de kaderleden en de gewone actieve vakbondsmensen organiseert. Om bij het voorbeeld van Engeland te blijven kan de National Shop Stewards Network als inspiratie dienen: een georganiseerd netwerk van vakbondsactivisten die regelmatig bijeenkomen om te discussiëren over tactiek en strategie en om concreet acties te plannen. Democratie in de vakbond dus. FNV Vecht voor je Recht kan hiertoe een aanzet zijn, maar is nu nog te zeer een lokale aangelegenheid rondom Rotterdam en mist daardoor de mogelijkheid om een eenheid van de arbeidersbeweging op te bouwen. Bovendien heeft ze zo haar eigen beperkingen op programmatisch vlak, zo zijn haar eisen zeer reformistisch te noemen, iets wat een weinig radicaliserend effect heeft.
De weg vooruit ligt hem in de strijd, niet in waardeloze compromissen! We moeten nu doorpakken:
* 24 uurs algemene staking als volgende stap in de massale acties
* Dit kabinet luistert niet, het moet dus vertrekken
Voor een strijdbaar alternatief dat de vakbond herorganiseerd en een socialistisch alternatief verdedigt!
 E-Mail: info@offensief.nl  Website: http://www.offensief.nl
|
| Lees meer over: wereldcrisis | | aanvullingen | |
