| |
Iran: wie is de democratie aan het bedriegen? Steve Weissman - 19.06.2009 19:18
Kijkend naar de demonstranten in Teheran, hebben veel Amerikanen een sterk gevoel van empathie, vreugde en hoop. Ik deel nadrukkelijk deze gevoelens, vooral sinds ik uit eerste hand weet welk gevaar de demonstranten lopen die de door de regering gestuurde misdadigers op motorfietsen, de provocateurs en de geheime politie tegemoet treden. Maar niets van dit alles zou ons moeten verblinden voor de waarschijnlijkheid dat onze eigen (Amerikaanse) regering zich gevaarlijk aan het mengen is in de binnenlandse aangelegenheden van Iran en speelt met de levens van deze demonstranten. In 2007 berichtte ABC nieuws dat president George W. Bush een geheime “presidentiële bevinding” had ondertekend die de CIA machtigt een geheime operatie in stelling te brengen om de Iraanse regering te destabiliseren. Volgens huidige en voormalige functionarissen van de inlichtingendienst omvatten deze operaties “een gecoördineerde campagne van propaganda uitzendingen, de plaatsing van negatieve kantenartikelen, en de manipulatie van Irans valuta en internationale transacties in het bankwezen.” In het woordgebruik van een spion was dit een herziene versie van de destabilisatiecampagne die de CIA eerder had gebruikt om de progressieve regering van Salvador Allende in Chili omver te werpen. Het plan had de sterke ondersteuning van vicepresident Dick Cheney, nationale veiligheidsadviseur Steve Hadley en waarnemend nationale veiligheidsadviseur Elliot Abrams. Zoals ABC opmerkte was Abrams eerder schuldig bevonden door informatie achter te houden aan het Congres over de inspanningen om de Sandinistische regering in Nicaragua te destabiliseren tijdens de Iran-contra affaire in de jaren 80. ABC nieuws berichtte ook dat naar onafhankelijkheid strevende milities van militante Soennitische stamleden vanuit de niet-Perzische Baluchi regio van Iran door Amerikaanse en Pakistaanse inlichtingendiensten werden gesteund. De groep – Jundallah (Soldaten van God) – voerden dodelijke invallen uit in Iran vanuit bases in de Pakistaanse provincie Baluchistan. Fondsgelden hiervoor werden naar verluidt doorgesluisd via Iraanse ballingen met connecties in Europa en de Golfstaten. Amerikaanse functionarissen ontkenden “directe sponsoring” van Jundallah, maar gaven toe sinds 2005 geregeld contacten te hebben met Jundallah’s jongerenleider Abd el Malik Regi, waarvan wijd en zijd bekend is dat hij betrokken is bij heroïnehandel vanuit Afghanistan. “Ik denk dat iedereen in de regio weet dat er al een gevolmachtigde oorlog aan de gang is met de VS, die anti-Iraanse elementen in de regio alsmede oppositiegroepen binnen Iran steunen,” zegt Vali Nasr, beleidsmedewerker voor Midden-Oosten studies bij de Raad voor Buitenlandse Betrekkingen. “En deze geheime actie wordt nu geëscaleerd door de nieuwe Amerikaanse instructie, en dat kan zeer snel leiden tot Iraanse vergelding met mogelijk een daaropvolgende cyclus van escalaties.” Seymour Hersh van The New Yorker bevestigde later het verhaal en berichtte dat de presidentiële bevinding, gefocust op “op het ondermijnen van Irans nucleaire ambities en het trachten de regering te ondermijnen door regimeverandering.” Hij berichtte ook dat het door de Democraten gecontroleerde Congres tot US$400 miljoen had goedgekeurd om de destabiliseringscampagne te sponsoren. “De geheime activiteiten brengen steun mee aan de minderheid van Ahwazi Arabieren en Baluchi groepen en andere dissidente organisaties, ” zei Hersh. “De ironie is dat we weer aan het samenwerken zijn met Soennitische fundamentalisten, net als wat we deden in het Afghanistan van de jaren tachtig van de vorige eeuw,” schreef hij. Ramzi Yousef, die beschuldigd werd voor zijn rol bij de aanslag op het World Trade Center in 1993, en Khalid Sheikh Mohammed, die beschouwd wordt als een van de planners van de aanslagen van 11 september, zijn Baluchi Soennitische fundamentalisten.” Voorwaarts flitsend naar het nieuwe presidentschap van Barack Obama. Heeft hij en zijn CIA baas Leon Panetta de destabiliseringscampagne stopgezet? Niet dat ik heb kunnen vinden. De voortekenen zijn onheilspellend. Alles wijst erop dat het Team Obama verknocht blijft aan de Bush-Cheney-Abrams destabilisatie van Iran. De kwestie kwam de afgelopen paar weken in een kritieke fase. Obama wilde het Iraanse regime naar de onderhandelingstafel brengen, en de regering wist door geleerden als Selig Harrison dat de ayatollahs een signaal wilden dat de nieuwe president zou stoppen met het steunen van terroristen binnen Iran. De kans om dat signaal uit te zenden kwam eind mei toen Jundallah een zelfmoordaanslag opeiste die 25 mensen doodden en 125 anderen verwonden bij een prominente Shi’itische moskee in de zuidoostelijke stad Zahedan. Zowel het Witte Huis als het State Department keurde de aanslag onmiddellijk af en ontkende enige betrokkenheid bij wat Obama’s woordvoerder Robert Gibbs expliciet “recente terroristische aanslagen binnen Iran” noemde. Verscheidene nieuwsartikelen berichtten vervolgens dat de regering aan het overwegen was om Jundallah te plaatsen om de lijst van terroristische organisaties, hetgeen een signaal zou afgeven van een belangrijke verschuiving in het Amerikaanse beleid. Maar plotseling krabbelde de Amerikaanse regering terug om de groep als terroristische groep aan te duiden of iets dergelijks dat zou duiden op het stoppen van de destabilisatiecampagne. In de aanloop naar de Iraanse verkiezingen daarentegen verscherpte Washington zijn propagandacampagne. Volgens Ken Timmerman, de uitvoerend directeur van de rechtse Stichting voor Democratie in Iran, koos de Perzische dienst van Voice of America (VOA) duidelijk partij voor de anti-Ahmadinejad kandidaat Mir Hossein Mousavi en tegen de dissidente groepen die de gehele verkiezingen wilden boycotten, de houding die de voorkeur had van Timmerman. Timmerman beweert dat de VAO zendtijd weigerde aan de groepen die een totale verkiezingsboycot nastreefden, terwijl er uitgebreid bericht werd gegeven over een geheime fatwa die de Mousavi campagne beweerd te hebben ontdekt, een fatwa die bureaucraten bij het ministerie van binnenlandse zaken aanmoedigden om alles in het werk te stellen om Ahmadinejad verkozen te krijgen. Timmerman zag ook de stigmatisering van Mousavi’s “groene revolutie” als bewijs dat de Amerikaanse regering zijn National Endowment for Democracy aan het gebruiken was om de voormalige premier te steunen. “De National Endowment for Democracy heeft in het afgelopen decennium miljoenen dollars uitgegeven voor het promoten van de ‘kleuren’ revoluties, zoals in de Oekraïne en Servië waarvoor politieke werknemers in moderne communicatie en organisatietechnieken werden geschoold,” schreef Timmerman op de rechtse site newsmax.com. “Een deel van dat geld blijkt in handen te zijn gekomen van pro-Mousavi groepen, die banden hebben met NGOs buiten Iran die fondsen krijgen van de National Endowment for Democracy.” Het is onmogelijk na te gaan hoeveel overheidsgeld naar deze groepen is gegaan, daar het Amerikaanse Congres de National Endowment for Democracy opzettelijk heeft verboden om openbaar te maken hoe het geld van de belastingbetaler wordt besteed. Om te voorkomen dat meer Iraanse demonstranten worden vermoord zal het Congres om te beginnen enkele taaie vragen moeten stellen over de fondsgelden voor Mousavi’s “groene revolutie”. Een andere aanwijzing die het waard is te beschouwen: Het State Department wist op de een of andere manier dat de sociaal-netwerkende site Twitter van plan was om eerder deze week wegens onderhoud te sluiten, in een tijdsperiode die tijdens een ochtend in Teheran zou vallen. Dus, zoals de Washington Post inbracht, vroeg het State Department Twitter om het geplande onderhoud te vertragen “om ontwrichtende communicatie onder technisch snuggere Iraanse burgers te vermijden als zij de straten opgingen om te protesteren tegen de herverkiezing van president Mahmoud Ahmadinejad.” […] Zijn de voortekenen die ik lees een sluitend bewijs dat de regering Obama vastbesloten was over regimeverandering? Niet sluitend, maar er zijn veel aanwijzingen in die richting, vooral nu veel uitermate achtenswaardige geleerden suggereren dat Ahmadinejad waarschijnlijk met een grote meerderheid van de uitgebrachte stemmen heeft gewonnen. Ahmadinejad is een erge bad guy. Maar onze oppositie naar hem rechtvaardigt geen inmenging in de verkiezingen van een ander land en onderwijl “universele democratische waarden” blijven verkondigen. = Dit artikel is een vertaling van een artikel dat donderdag 18 juni 2009 is verschenen op de website truthout: Iran: Who's Diddling Democracy? By: Steve Weissman - http://www.truthout.org/061809J Vertaling: Henk van der Keur, d4net Website: http://www.truthout.org/061809J |
Lees meer over: globalisering media vrijheid, repressie & mensenrechten | aanvullingen | |