|
|  |
1 Mei - Rotterdam
Redi Mokro - 11.04.2009 14:42
Kapitalisme is crisis — Voor solidariteit en socialisme!
1 Mei - de internationale dag van de arbeiders - is ónze feestdag.
In alle landen van de wereld gaan werkende mensen de straat op,om voor hun rechten te demonstreren.
 1 Mei - Rotterdam -
Rotterdams 1 mei-Comité
Kapitalisme is crisis — Voor solidariteit en socialisme!
1 Mei - de internationale dag van de arbeiders - is ónze feestdag.
In alle landen van de wereld gaan werkende mensen de straat op, om voor hun rechten te demonstreren.
Overal in de wereld breidt de economische crisis zich uit. De regeringen hebben speculatie en grenzenloze geldschepping bevorderd.
Het financierskapitaal heeft toen duizenden miljarden verdiend. Toen de luchtbel klapte kregen niet de slachtoffers, maar de veroorzakers miljardenhulp.
De Nederlandse regering heeft binnen een paar maanden € 87 miljard besteed aan de banken en die mogen nog duizenden mensen ontslaan.
Het verbieden van bonussen en het verscherpen van regels, noch andere regeringsmaatregelen kunnen financiële crisissen voorkomen.
Zij komen voort uit het kapitalisme waarin de concurrentie dwingt tot maximale winsten.
De financiële en economische crisissen zijn niet te voorkomen zonder het kapitalisme af te schaffen.
Kapitalisme is achterhaald
De krediet- en speculatiecrisis heeft de overproductiecrisis vervroegd. Deze is onvermijdelijk in het kapitalisme. Het winststreven en het opvoeren van de productiviteit en daarmee van de uitbuiting, leiden tot een tekort aan koopkracht. Een arbeider produceert op een maandagmorgen al evenveel waarde als hij voor de hele week aan loon krijgt. De rest van week produceert hij meerwaarde, winst, die de ondernemers investeren om nóg meer te produceren. Tekort aan koopkracht is de oorzaak van de steeds diepere crises van 1981, 1991, 2001 en 2009.
Veel mensen hopen nog, dat het hen niet treft of denken dat de regering hen zal helpen.
De kapitalisten veroorzaken de crises, maar proberen de gevolgen af te wentelen op de werkende mensen: massaontslagen, verlaging van pensioenen, lonen en uitkeringen en verhoging van prijzen, belastingen en heffingen.
De crisis toont ook, dat de tegenstelling tussen kapitaal en arbeiders onverzoenlijk is.
Met de moderne techniek is een goed leven voor iedereen op aarde mogelijk: genoeg te eten, een huis, gezondheidzorg enzovoort.
Maar het kapitalisme verhindert dit. Een miljard mensen op de wereld lijdt honger, nog veel meer mensen hebben geen schoon drinkwater. De kapitalistische jacht op winst veroorzaakt rampzalige droogtes en overstromingen en vernielt het hele milieu, wereldwijd.
Het alternatief: het socialisme
Meer en meer mensen accepteren deze logica van een achterhaalde maatschappij niet meer. De onvrede groeit. Daarom stellen de arbeiders op 1 mei – deze strijddag - wereldwijd hun eisen en propageren als alternatief het socialisme.
Daarin kunnen de werkers die problemen oplossen, want dan bepalen zij zelf wat en hoe geproduceerd wordt. Dan staan niet miljardenwinsten en de miljoenenbonussen centraal, maar de behoeften van werkende mensen: een volwaardig inkomen, een leven zonder oorlog, honger en milieubederf.
De globalisering betekent dat grote monopoliebedrijven hun productie over de hele wereld organiseren. Hierdoor worden arbeiders ook over de hele wereld collega’s van elkaar.
Zij willen niet tegen elkaar uitgespeeld worden.
Zij kunnen nu juist internationaal samenwerken onder leuzen als “Gelijk loon voor gelijk werk – wereldwijd”.
Al vóór de crisis moeten mensen harder en langer werken, maar houden minder over.Daarom hebben de regeringen Balkenende I tot en met IV het terrorisme benut om angst te zaaien en zo allerlei veiligheidsmaatregelen, controles, fouilleringen, verplichte legitimaties en onbeperkte volmachten voor justitie en politie door te drukken.
Ook probeert de regering de mensen onder de duim te houden door racisme te verspreiden. Wilders wordt in de media groot gemaakt, om bevolkingsgroepen die dezelfde belangen hebben tegen elkaar op te zetten, door te hetzen tegen migranten, asielzoekers en vluchtelingen.
Dit moet de aandacht afleiden van hun beleid van sociale sloop en afbraak
van verworven democratische en sociale rechten.
Daartegenover staat de internationale solidariteit en aaneensluiting in de strijd – tegen repressie en racisme.
Verscherpte concurrentie vergroot het oorlogsgevaar
De verscherpte wereldwijde concurrentie heeft geleid tot een verbitterde strijd om de gebieden met olie en strategische hulpbronnen.
Deze imperialistische concurrentie leidt onvermijdelijk tot onrechtvaardige oorlogen en onderdrukking van nationale vrijheidsstrijd. De NAVO, die dit jaar 60 jaar bestaat, heeft steeds agressief de belangen van de imperialistische bondgenoten militair verdedigd, vaak onder het mom van vredesmissies.
De volkeren in Afghanistan en Irak hebben zwaar te lijden onder de niets ontziende slag om de wereldoverheersing. Zes jaar oorlog in Irak heeft een miljoen mensen hun leven gekost.
Nu het rustiger is in Irak voert de nieuwe regering Obama de oorlog in Afghanistan op.
De Koerden worden in Turkije en Iran bloedig onderdrukt. Het Turkse leger bestrijdt en bombardeert de Koerden in Noord-Irak. In Sri Lanka voert de regering een bloedige oorlog tegen het Tamilvolk dat onafhankelijkheid wil.
Israël voert zware bombardementen uit in de Gazastrook.
De imperialisten, de VS voorop, willen de Palestijnen een vrede laten tekenen, waarin zij moeten leven in een omheind thuisland overheerst door Israëlische nederzettingen en zonder bronnen van levensonderhoud.
De Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken biedt hulp aan om de Gazastrook hermetisch af te sluiten.
Met de duizenden miljarden die de oorlogen kosten hadden voor honderden miljoenen mensen de problemen van honger, ziekte, onderwijs,behuizing en milieu opgelost kunnen worden.
Dat zulke bedragen besteed worden aandood en verderf, enkel en alleen om de concurrentie tussen de supermonopoliebedrijven op de wereld uit te vechten, laat zien dat het huidig systeem een gruwel is voor de mensheid.
Daarom stellen de arbeiders op 1 mei wereldwijd hun eisen. In Azië, Europa, Noord- en Latijns-Amerika, Afrika, Australië, in de Filippijnen,Palestina, Turkije en Koerdistan: overal strijden de arbeiders, boeren en onderdrukte volken tegen het imperialisme en vóór een ander leven. Vóór een toekomst zonder onrechtvaardige oorlogen, uitbuiting en onderdrukking en vernietiging van het leefmilieu.
Laat de rijken de crisis betalen!
Verhoging van de koopkracht van lonen en uitkeringen!
Voor de internationale eenheid en solidariteit van arbeiders en volkeren!
Stop Nederlandse interventies in het buitenland!
Nederlandse troepen weg uit Afghanistan – nu!
Steun het volksverzet tegen imperialistische bezettingen!
Voor solidariteit en socialisme!
Vertrek demonstratie 19.00 uur
Verzamelen 18.30 uur voor het Stadhuis,
Coolsingel 40 Rotterdam.
Na afloop feest op het Schouwburgplein,
met muziek, dans en informatiestands.
1 Mei Comité Rotterdam
p/a postbus 51140 — 3007 GC Rotterdam
Bank: 1519489 t.n.v. AIK o.v.v. ‘1 Mei’
In het Rotterdams 1 Mei Comité werken samen:
ACCR, AIP, CCA, FedKom, FNV afd. R’dam, Halk Cephesi,
HTIF, ICAD, Komalah, MLKP, NCPN, Rode Morgen, STMO,TCC
 E-Mail: info@eenmeicomite.nl  Website: http://www.eenmeicomite.nl/
|
| Lees meer over: anti-fascisme / racisme globalisering militarisme natuur, dier en mens vrijheid, repressie & mensenrechten wereldcrisis | | aanvullingen | | | Correctie ! | Redi Mokro - 11.04.2009 14:50
Op de affiche staat foutief vermeld: dinsdag,
maar dat moet natuurlijk VRIJDAG 1 MEI 2009 zijn.
Groet,
Redi Mokro
| | De Gulden Sneevliet? | Lavrenti Beria jr. - 11.04.2009 20:44
Ontwaakt, Kameraadski's?
Voorwaartsch, en niet vergeten...
Henk Sneevliet
Toespraak van H. SNEEVLIET
(op grammofoonplaat)
voor de Tweede Kamerverkiezingen in 1937
Met de groei van het kapitalisme toespitsing der sociale tegenstellingen die het verwekt. In ongekende omvang vertoont zich massawerkloosheid als een ware gesel, een epidemie over de hele wereld.
Jarenlange crises verzwaarden het lot van de werklozen, die niet alleen met zichtbare verarming te kampen hebben, doch die bovendien onder loodzware morele druk zijn geplaatst.
Sneevliet (net kamerlid) in de Tweede Kamer, 1933, in primeur voor het MIA.
Het kleine Nederland heeft het kwaad van de werkloosheid in sterke mate gekend. Het zogenaamd krachtige kabinet-Colijn, dat de steun had van de vijf grote burgerlijke partijen, heeft voortdurende stijging van het werklozencijfer niet voorkomen. Toen de crisis in Holland haar werking deed gevoelen heeft de bezittende klasse de volle medewerking van de Nederlandse klassenstaat gevorderd voor het omlaag drukken van het levenspeil der brede massa. De regering-Colijn heeft zich met hart en ziel aan die taak gewijd. De bestellingen van het grootkapitaal uitgevoerd en van werklozen zorg in haar verschillende vormen een middel gemaakt om in weinige jaren tijd aanzienlijke inkrimping van de inkomsten der arbeidersgezinnen te bewerken.
Tienduizenden overheidsmannen hebben op directe wijze ondervonden welke begrippen van sociale gerechtigheid het kabinet-Colijn beheerst. In nog sterkere mate heeft het werklozenleger blootgestaan aan diverse proefnemingen die geen ander doel hadden dan het omlaag drukken van de steun aan de werklozen. Redelijkheid, christelijke naastenliefde, sociale gerechtigheid zijn schone begrippen waarmee burgerlijke partijen groepen arbeiders aan zich binden. Zij bleken geen remmende werking te hebben op de steunverlaging van de werklozen die mede daarom in praktijk gebracht moest worden om de lonen in het vrije bedrijf aanzienlijk te verlagen.
Duizenden werklozen hebben kennisgemaakt met methoden van werkverschaffing die voor de betrokkenen dikwijls een combinatie waren van onderbetaling van hun arbeidskracht en aantasting van hun gevoelen van menswaarde. Werkverschaffingen kregen een dusdanige naam, dat tewerkstelling zelf een middel werd om afvoering van een groot aantal werklozen van de steun te bewerken. Herhaaldelijk ontstonden spanningen in werkverschaffingen die het onvermijdelijke gevolg waren van de zich inburgerende praktijken, welke met elkaar op inflatie van de mens in de werkloze neerkwamen.
Hardnekkige afwijzing van invoering van minimumloon bij die werkverschaffing, werkverruiming met steun van publieke middelen vastgekoppeld aan uitholling der bestaande arbeidsovereenkomsten. Die werkverruiming, mondjesmaat bedreven, inkrimping van werktijd ter bestrijding van werkloosheid afgewezen.
Toenemende drang bij de bezittende klasse bestrijding van de werkloosheid in het teken te stellen van uitbreiding van de weermacht en voor militarisering der werklozen. Jarenlang zien we de werkloosheid van jonge arbeiders en arbeidsters een bron van ellende worden. Uit zuinigheidsoverwegingen worden inwonende jonge werklozen buiten steun gehouden. Precies gaan controlebeambten van de werklozendienst alle gezinsinkomsten van de werklozen na. Geen spoor is echter gebleken van de bereidheid jonge werklozen te behoeden voor de staat van vernedering waarin ze gebracht worden als ze uitvreters van arme gezinnen zijn.
Nederlandse werklozenzorg, waarop burgerpartijen zo vaak prat gaan, dreigt naar het woord van Calvijn armenzorg te worden. Ondersteunde werklozen zien zich met hun gezinsleden blootgesteld aan willekeurige maatregelen die hen zelfs beletten soldaat te zijn in dienst van hun beginsel, daarvoor hun tijd te gebruiken, op die wijze zich zekere houvast te verschaffen in het troosteloze leven. Moeders nemen met toenemende zorg de vermindering van het weerstandsvermogen der jonge werklozen waar. Inschakeling van een deel dier jonge werklozen vindt in het productieproces plaats tegen uitbetaling van fooien, die voor de gehele arbeidersklasse een nieuw perspectief openen van ondergraving der toch reeds slechte lonen.
Een maatschappelijke orde, die zulke wantoestanden schept, die dit misbruik mogelijk maakt voor een kleine bevoorrechte klasse is een verdoemde, onzedelijke orde. Zij verwekt de oplopende cijfers van misdadigheid bij de jeugd. Zij opent voor de jongere generatie het troosteloze perspectief van ondergang. Zij maakt het leed der vrouwen die moeder zijn steeds schrijnender, steeds onverdraaglijker. Het kapitalisme met z’n wanorde op sociaal en economisch gebied moet verdwijnen. Het zal slechts verdwijnen door de massale strijd van werkenden en werklozen aan één breed front.
De Revolutionair-Socialistische Arbeiders Partij spreekt zich vierkant uit tegen valse verwachtingen wekkende ordeningsplannen, roept op tot de weerbaarmaking der arbeidersklasse, herinnert aan het oude woord: “de bevrijding der arbeidersklasse kan slechts de uitkomst van de strijd der arbeidersklasse zelf zijn”.
STEUN de RSAP
bij de komende verkiezingen
STEM 26 mei
de lijst SNEEVLIET
Sedert het zesde wereldcongres van de Derde Internationale in 1928 geldt voor de stalinistische beweging de bekende uitspraak van Lenin:
“zonder revolutionaire theorie geen revolutionaire praktijk”
Na de Duitse nederlaag van 1933 zijn duizelingwekkende koerszwenkingen doorgevoerd, die eindigden met het prijsgeven van elke revolutionaire positie. Twee jaar later verplichtte de Komintern haar secties tot navolging der Franse volksfrontpolitiek, die geboren uit vrees voor fascisme en nationaal-socialisme, tot het prijsgeven der zelfstandige klasse actie van het Franse proletariaat heeft geleid. Ten gerieve der Franse bourgeoisie, schending der solidariteit door het non-interventie geknoei van Blum. Ten gerieve van die bourgeoisie snelle opdrijving van militaire lasten, alsmede doorvoering van verplichte arbitrage bij arbeidsconflicten. De stalinisten van Frankrijk hebben de consequentie van hun buitelingen aanvaard, zijn misleiders van het Franse proletariaat geworden.
Capitulatie, onderwerping aan de klassenvijand ook in dit land, bij een zich voor Oranje uitsprekende SDAP, die de landsverdediging positief aanvaardt en zich op die wijze aan burgerlijke bondgenoten aannemelijk wil maken.
Capitulatie bij Hollandse stalinisten, die sedert 1934 tot radicale frontverandering gekomen zijn. In plaats van “Indonesië los van Holland-Nu!” in de stalinistische bladen de taal van aandeelhouders van rubber en petroleum, die grove uitbuiting der Indonesiërs koppelen aan misleidend gekwijl over verstrengeling van Indonesische en Hollandse belangen. Angst voor de Japanse rover bij de Hollandse stalinistische leiders, die geen schade aan het koloniale kapitalisme willen zien toegebracht.
Op de weg naar inschakeling van het nationale front, op de weg naar ondersteuning der militaire politiek der Nederlandse bourgeoisie. De oude uitspraak van Lenin over de broederschap van rovers te Genève opbergende, zingen stalinisten mee in het koor van de verdedigers der bedrieglijke Volkenbond. In flagrante tegenspraak tot Lenin stellen zij de mogelijkheid van stabiele vrede in de kapitalistische wereld op de voorgrond. Ondersteuning van minister De Graaff (minister van buitenlandse zaken in het derde kabinet-Colijn) tijdens het misleidende spel met de sanctiepolitiek tegen Italië, waarvan Abessinië het bloedige slachtoffer is geworden.
De CPN-nationaal leurt met Hollandse cultuur van vroeger dagen, met de tradities van vrijheid en verdraagzaamheid, zij lijft grote schrijvers en mannen van wetenschap van het verleden bij haar partijheiligen in, verwekt door krant en brochure nationale sentimenten bij de arbeiders, maakt zich op dit punt aan grover misdaden schuldig dan de sociaaldemocratie vóór de wereldoorlog. Eerst in de spanning van de mobilisatie kwam die er toe zich bij het nationale front der eigen bourgeoisie in te schakelen. Tijdens de oorlogsvoorbereiding van thans moet de nationalistische propaganda der CPN gebrandmerkt als ondergraving van het weerstandsvermogen der arbeidende klasse. Voor ons het oude begrip:
“Geen man en geen cent aan de weermacht der bourgeoisie”
De CPN ondersteunt de luchtbeschermingsdwang van minister De Wilde (binnenlandse zaken in het derde kabinet-Colijn), zij stelt in uitzicht dat zij vóór militaire begrotingen ter verdediging van het koloniale bezit stemmen zal.
Karakterloos tracht de CPN zich aannemelijk te maken bij de SDAP en bepaalde delen der bezittende klasse. Prijsgeving van comités van strijdwillende arbeiders en eigen werklozenorganisaties, openlijke aanprijzing van het Plan van de Arbeid in plaats van vroegere, niets ontziende kritiek, ijveren voor een planregering, toezegging van CPN-steun aan een combinatie Albarda — Aalberse. De rood-wit-blauwe vlag uitgestoken ten behoeve van het nieuwe orgaan der CPN, het Volksdagblad.
Rood-wit-blauwe reclameplaten, prijsgeven van de strijd der CPN tegen subsidies aan bijzonder onderwijs.
In alle principiële punten zijn de Hollandse stalinisten de dragers van een gevaarlijk reformisme geworden. Factor van bederf in de arbeidersbeweging, laf lakeiendom in de dienst van Stalin, wiens moordjustitie zich aan uitroeiing van de oude garde der partij van Lenin schuldig maakt.
De RSAP is de enige partij die in verkiezingen van 1937 het vaandel van de onverzoenlijke klassenstrijd laat wapperen, die vasthoudt aan het internationalisme van de strijd der arbeiders. Trouw blijft aan de beginselen van Marx en Engels, Lenin en Trotski. Zij stelt zich aan de kant van hen die in Indonesië opkomen voor de leuze “Indonesië los van Holland-Nu”. Zij verklaart zich solidair met de arbeidersorganisaties van Spanje die terecht begrijpen dat burgeroorlog en sociale omwenteling aan elkaar verbonden moeten worden, dat herhaling van burgeroorlog slechts door vernietiging van de macht van het kapitalisme voorkomen kan worden.
STEMT OP DE RSAP
26 mei lijst SNEEVLIET
Hoog het revolutionaire beginsel!
--------------------------------------------------------------------------------
Henk Sneevliet-archief
Nederlandstalig Marxistisch Internet-Archief
E-Mail: renegaten@ncpn.nl
Website: http://www.marxists.org/nederlands/bot/1983/fascism/1.htm
| |
| aanvullingen | |
