|
|  |
Een journalistiek Gomorra
Louis van Overbeek - 31.08.2007 09:15
Dagblad Trouw publiceerde een lofzang op de nieuwe arbeidsongeschiktheidswetgeving, maar repte daarbij over de negatieve gevolgen met geen woord. Dat is volgens Louis van Overbeek niet vreemd: de betrokken redactrice werkt ook voor de overheid.
Een journalistiek Gomorra
Louis van Overbeek
‘Hoernalistiek’ is een flauwe woordspeling van W.F. Hermans. Maar wel een waaraan ik onwillekeurig moest denken toen ik onlangs in Trouw de lofzang op de nieuwe arbeidsongeschiktheidswetgeving van Esther Lammers onder ogen kreeg.
In dit stuk kon men lezen dat het aantal mensen dat volledig arbeidsongeschikt is verklaard sinds de invoering van de nieuwe wet van ex-minister De Geus met 96 procent is gedaald.
In plaats van dit gegeven te beschouwen als bewijs van de definitieve afschaffing van elke serieuze arbeidsongeschiktheidsregeling in Nederland, heft deze Trouw-redacteur een gejuich aan over de verdiensten van de ex-minister waarbij zij superlatieven tekortkomt. Over de negatieve gevolgen van de nieuwe wetgeving, de financiële en sociale rampspoed onder de betrokkenen, geen woord. Nieuwsgierig geworden door zoveel ongenuanceerdheid ben ik eens nagegaan of ik iets meer over de verantwoordelijke journalist aan de weet kon komen.
Bijbeunende journalisten
Wat ik aantrof was wat te vrezen viel: Lammers blijkt ook te werken voor de overheid. Zo heeft ze in 2005 meegeschreven aan het in opdracht van het toenmalige kabinet vervaardigde rapport van de commissie-Wolffensperger. Samen met hoofdredacteur Laroes van het NOS-Journaal, de klaarblijkelijk ook zelf bijklussende baas van een grote schare bijbeunende journalisten (men herinnert zich het onderzoek van KRO’s Reporter uit 2004, waaruit bleek dat vrijwel alle medewerkers van het NOS-Journaal in de loonadministratie van een ministerie voorkwamen). Het rapport-Wolffensperger doet aanbevelingen ter verbetering van de ‘communicatie’ tussen overheid en burger en geeft het kabinet de voor journalisten wonderlijke raad de burger rechtstreeks te informeren, zonder tussenkomst van onafhankelijke media.
Pure propaganda
Geconfronteerd met dit gebrek aan onafhankelijkheid van zijn medewerker maakt hoofdredacteur Schoonen van Trouw er, in navolging van Hans Laroes na de Reporter-onthulling, vooral een procedurele kwestie van: ‘nevenactiviteiten worden door redacteuren aan de hoofdredactie gemeld, die daarvoor toestemming moet geven’. Lammers brengt dus – met de zegen van haar hoofdredacteur – in Trouw zelf ook in de praktijk wat ze de regering in het rapport waaraan ze heeft meegeschreven, aanbeveelt: zie bij het informeren van de bevolking af van onafhankelijke journalistiek, richt je tot de burger met pure overheidspropaganda.
Omdat men achteraf kennelijk vreest dat de belangenverstrengeling bij de krant wel erg begint op te vallen, verschijnt kort na de publicatie van het juichende Trouw-artikel gauw een halfslachtige nuancering van mevrouw Lammers onder de titel ‘Opvolger van de WAO niet alleen een succesverhaal’. Zo gemakkelijk krijgt men voor een journalistieke doodzonde echter niet de absolutie.
Dit artikel verscheen eerder in het Katholiek Nieuwsblad van 31-08-07
 E-Mail: loverbeek22319@hotmail.com
|
| Lees meer over: media | | aanvullingen | | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | |
