|
|  |
Flexmens Magazine 2.2 uit!
www.flexmens.org - 24.10.2006 14:32
Nu online..en in de betere boekwinkels.
Dit keer is het thema 'space invaders', met een DIY adbust handleiding, artikelen en een foto-essay over Ceuta en Melilla, een centerpage fold out over voyeurisme en de creatieve klasse twee keer onder vuur genomen in prachtige kritieken. En dat is nog niet alles....
Het blad is te vinden in Amsterdam bij Fort van Sjakoo en Atheneum boekhandel, nog deze week in Nijmegen bij boekwinkel Assata, in Utrecht bij de Rooie Rat en in Groningen bij Rosa. Als je niet in een van deze plaatsen komt/woont stuur dan even een mailtje naar info apenstaartje flexmens.org.
Je kunt de artikelen online lezen en een PDF versie downloaden op  http://www.flexmens.org
Laat ons weten wat je ervan vindt!
Hier een artikel over Adbusten:
HET BEELD VAN DE STRAAT
ABRI-KRAKERS IN DE STRIJD TEGEN CORPORATE IMAGING
~
Aetzel Griffioen
Buitenreclame heeft ons steden vol beeldschermen gebracht, abri’s op straat en langs snelwegen, reclames in en op trams, op bussen en metro’s en zelfs kunstenaars die er hun eigen school mee laten betegelen1. In de strijd tegen een door corporate imaging bepaald straatbeeld doen adbusters hun rondes om posters en winkelgevels te verfraaien. Opeens heeft een Billboard ouderwetse onderbroeken aan, draagt een mooi model een doodshoofd of wordt een multinational beschimpt. Maar inmiddels zijn alle advertisement agencies het het er wel over eens dat dit soort subversieve aanpassingen niet zo schadelijk zijn als hun aanbrengers denken. In tegendeel, zo’n onverwacht element wakkert de herkenning van het merk juist aan en versterkt de werking van de advertentie. Om die reden zijn nu, heel maoïstisch, de reclamebureaus zelf ook adbusters geworden. Prebusted posters zijn aan de orde van de dag: de permanente beeldenstorm is aangebroken bij de créateurs d’images.
Zo adverteerde Snickers nog niet zo lang geleden met posters waarop het leek alsof onverlaten er stickers overheen hadden geplakt. Bij nadere inspectie bleken die gewoon op de poster gedrukt te zijn. Nike heeft zelfs al eigen advertenties de deur uit gedaan waarop vermeld stond dat ‘Nike Kills’. En op dit moment kan niemand aan de stickers van The Come On’s ontsnappen. In de strijd om de aandacht van reclame-verzadigde jongeren heeft ook Opel zich gewend tot de minder traditionele en dus coolere reclametechnieken van stickervel en spuitbus.
Echte iconoclasten voeren hun arbeid natuurlijk uit met grovere middelen als blikken verf en loden pijpen. Maar die protestantse methode heeft zijn tijd duidelijk gehad. Het individuele beeld is nog slechts een schakeltje in de creatie van een geloofwaardige bedrijfsidentiteit. Een imago lijdt niet onder een poster meer of minder en valt zelfs meer op door een aangepassing. Bovendien hebben Viacom en JCDecaux – de twee supranationale keizerrijken van de buitenreclame – een contract met hun adverteerders, waarin staat dat alle schade aan reclames en straatmeubilair binnen 24 uur hersteld moet zijn.
In de nieuwe beeldenstorm worden niet de beeltenissen als zodanig aangevallen, maar alleen verouderde beelden: elke nieuwe reclame vermoordt zijn voorgangers. Om het gevaar van oorlogsmoeheid tegen te gaan, claimen de buitenreclamekeizers steeds meer vlakken van de publieke ruimte. Alle nieuwe reclametechnieken ten spijt, komen ze eigenlijk allemaal op hetzelfde neer: er moet gewoon meer reclame komen om het publiek bij de les te houden. Hoewel de middelen daarvoor eigendom zijn van JCDecaux en Viacom werken ze niettemin in op de publieke ruimte. En behalve kapitaalkrachtige organisaties heeft dus niemand nog toegang tot de voor het stadsgezicht zo bepalende zuilen. Als de reclameontwerpers hun inspiratie inmiddels bij de adbusters halen, moeten hun media dan eigenlijk niet ook voor die laatsten toegankelijk zijn?
Omdat niemand op Viacom of JCDecaux hoeft te wachten voor een beetje access, zorgen wij ervoor. Een medium waarover geen enkele local wat te zeggen heeft maar dat een groot deel van het stadsbeeld bepaalt, vraagt om een sleutel. Want wat beschermd is, wordt bekeken; wat op kale muren staat, genegeerd. Het grootste verschil tussen corporate beelden en stadsverfraaiïng van onderaf is dan ook het glas. Abri’s en bushokjes – ooit ontworpen door Viacom om blikken naar reclames toe te lokken – worden vitrines voor het volk, media voor de menigte.
Onze doe-het-zelf sleutels – voor elke stad een ander setje – zijn het middel voor de democratisering van enkele van `s lands bestbekeken media. Ze verschaffen iedereen toegang om deel te nemen aan de reclameoorlogen die voorheen over onze hoofden uitgevochten werden. Beelden slopen is vechten tegen de bierkaai en adbusten is inmiddels een gerespecteerde reclametechniek. Daarom proberen wij in de strijd tegen de reclamemakers niet langer minder of aangepast, maar juist méér beeld te creëren. Nieuwe merken, slogans, designs en wie weet zelfs sculpturen, allemaal non-corporate. Individueel ontwerp hoeft tenslotte niet alleen het nieuwe heil voor de fashion designers te zijn, maar kan ook de stad veel goeds brengen. Dus grijp nu je kans: kraak eens een abri.
1 Op http://www.sandberg.nl:16080/artvertising/ kan je lezen hoe men de postdoctorale opleiding van de Rietveld Academie heeft omgetoverd in een gigantisch billboard.
De beelden op deze pagina’s zijn van een workshop in juni, zie:
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Fotoverslag_adbust_actie
|
| Lees meer over: media | | aanvullingen | | Inhoud: | flexmens.org - 24.10.2006 15:29
Inhoud:
Redactioneel FMM 2.2
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Redactioneel_FMM_2.2
Beste lezer,
rij na rij van blokvormige ruimtemonsters dalen op ons neer! Dit nummer
is gedoopt “Space Invaders” - niet in de eerste plaats als ode aan
computergames en Atari 2600-nostalgie, maar omdat het gaat over
ruimtelijke ongehoorzaamheid.
Kampen aan de grenzen van Europa
Eric Boot
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Kampen_aan_de_grenzen_van_Europa
In dit artikel analyseert Eric Boot de gebeurtenissen rond Ceuta en
Melilla aan de hand van het werk van de Italiaanse rechtsfilosoof
Agamben. Hij stelt dat situaties zoals die aan de grens van Ceuta en
Melilla geen uitzondering zijn maar juist paradigmatisch voor de moderne
rechtsstaat. We hoeven alleen maar te kijken naar de keur aan
anti-terrorisme wetgeving en de ontwikkelingen rond het Nederlandse
asielbeleid om de actualiteit hiervan te begrijpen.
Fotoverslag Ceuta & Melilla*
Moritz Siebert
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Fotoverslag_Ceuta_en_Melilla
Ceuta & Melilla
Ruimtelijke Ongehoorzaamheid aan de grens van Europa
José Pérez de Lama, a.k.a. Osfa
Vertaling: Merijn Oudenampsen
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Ceuta_en_Melilla
Het is een treurig jubilieum. Grofweg een jaar geleden vulden bloedige
beelden van gewonde migranten bij de grensafzettingen van Ceuta en
Melilla de westerse media. Op de grens van de twee Spaanse enclaves in
het noorden van Marokko pogen migranten nog af en toe de
grensafzettingen over te komen (op 3 juli dit jaar vielen er opnieuw
slachtoffers). Maar door de verhevigde beveiliging en repressie hebben
sindsdien velen hun toevlucht gezocht tot steeds gevaarlijkere routes
over zee. Hier het verhaal van de andere kant van de grens, in een
artikel gevuld met indrukwekkende ooggetuigenverslagen van
migrantengemeenschappen en solidariteitsnetwerken.
Inkijk
Niels den Grove
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Inkijk
De binnentuin is een plek waar je elkaar kan bekijken. Er zijn veel van
dat soort tuinen in de stad. De balkonnetjes van de verschillende
woningen kijken hier op elkaar uit en de etagebewoners kijken regelmatig
met jaloezie naar de beganegronders met hun tuin. De balkons worden dan
ook vaak opgeleukt door bloembakken met begonia’s of afrikaantjes om wat
tegenwicht te bieden aan het groen in de tuinen beneden. De meeste
tuinen zijn weliswaar veelal met tegels belegd of geheel bezet door
tuinhuisjes, bijna zo groot als de tuin zelf. Veel groen blijft er niet
over. De huizen van de twee straten die met hun rug naar elkaar toe
staan, lijken symmetrisch, hoewel het ene blok er een postume verdieping
bij heeft gekregen. Men kijkt uit op elkaars keuken en woonkamer: veruit
de meest interessante kamers. Af en toe komt er een verdwaalde kat het
balkon opzetten of schreeuwt de altijd aanwezige baby de longen uit zijn
lijfje.
Pleidooi voor een Oncreatieve Stad
BAVO http://www.flexmens.org/drupal/?q=Pleidooi_voor_een_Oncreatieve_Stad
Gemeten naar traditionele maatstaven, verkeert Rotterdam anno 2006 in
een wonderlijke fase. We herinneren ons allemaal de tijd waarin een
progressief beleid bestond in het opvoeden, organiseren en emanciperen
van de – in Rotterdam overvloedig aanwezige – arbeidersklasse. Het op
peil brengen van de bestaansvoorwaarden van deze misdeelde en misnoegde
massa – door bijvoorbeeld te voorzien in volkshuisvesting,
gezondheidszorg, onderwijs en ontspanningsvoorzieningen – werd gezien
als essentiële voorwaarde voor een hechte sociale cohesie alsook een
stabiele economie. De koers die Rotterdam vandaag vaart, zet deze
situatie op zijn kop.
Creatieve Klassenstrijd
Geert Lovink
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Creatieve_Klassenstrijd
Als het gaat om de ‘creatieve stad’ Amsterdam wordt de kloof tussen
beleid en werkelijkheid met de dag groter. Het is een verkrampte
spagaatstand die echt pijn gaat doen. Moeten we wachten tot er rellen
komen? Kom, het is toch geen 1980 meer. Het vertrek van de bloei der
natie (inclusief internationale hofhouding) richting Berlijn, Barcelona
en Oost-Europa is reeds lang geschiedt.
Interview: The Revolution Will not be Subtitled
Willem Dekker & Marije Boekkooi
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Interview_The_Revolution_Will_not_be_Subtitled
Op het Nederlands Sociaal Forum van 2006 kwam het Flexmens-collectief in
contact met Roeline Knottnerus. In een bijeenkomst over het ondersteunen
van werknemers in precaire omstandigheden, vertelde zij over haar eigen
ervaringen met bestaansonzekerheid en conflict, werkend als
ondertitelvertaler voor video, film en tv. Eind augustus spraken we met
Roeline en haar collega Wouter Groothuis over stukloon, stakingen en
Star Trek.
Het Beeld van de Straat
Abri-krakers in de Strijd tegen Corporate Imaging
Aetzel Griffioen
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Het_Beeld_van_de_Straat
Buitenreclame heeft ons steden vol beeldschermen gebracht, abri’s op
straat en langs snelwegen, reclames in en op trams, op bussen en metro’s
en zelfs kunstenaars die er hun eigen school mee laten betegelen.
Goedenmiddag, Meneer de Allochtoon
Cihan Ugural
http://www.flexmens.org/drupal/?q=Goedenmiddag_Meneer_de_Allochtoon
Goedenmiddag meneer de allochtoon, vreemdeling, asielzoeker… wat maakt
het ook uit. U heeft vast wel gehoord van de nieuwe wet. We noemen het
de Wet Inburgering. Deze wet zal goed zijn voor onze Nederlandse
samenleving. Deze wet zal goed zijn voor onze Nederlandse normen en waarden.
De Verhalende Stad
Friso Wiersum & Rutger Groot Wassink
http://www.flexmens.org/drupal/?q=De_Verhalende_Stad
Of we bang zijn? Nee, niet voor de ander, de straat of de stad.
Wel zijn we bezorgd over de mechanismen die de anderen, en dus ons, in
bedwang moeten houden. We houden niet van camera’s op elke straathoek,
identificatieplicht, politie die ons waar dan ook zomaar kan fouilleren,
van mensen die ons op straat nakijken als we pret hebben. Volgens ons
ligt daaronder een angst voor het leven zelf, en wij, onverschrokken als
we zijn, wij houden van het leven.
London Calling
Kolinko
Vertaling: Willem Dekker
http://www.flexmens.org/drupal/?q=london_calling_
Ik had veel gehoord over callcenters. Ik dacht dat ik wist wat ik kon
verwachten.
| |
| aanvullingen | |
