| |
Cuba in de media Ken Steyls - 09.08.2006 17:27
Cuba, sinds 1959 een maatschappelijk experiment dat we toch wel een succes mogen noemen. Gratis en kwaliteitsvol onderwijs, gezondheidszorg, voedsel, huisvesting, gelijke behandeling tussen man en vrouw, veiligheid en werkgelegenheid. Dit alles ondanks al de schade en moeilijkheden die uit de Amerikaanse vijandigheid zijn voortgekomen. … Cuba, sinds 1959 een maatschappelijk experiment dat we toch wel een succes mogen noemen. Gratis en kwaliteitsvol onderwijs, gezondheidszorg, voedsel, huisvesting, gelijke behandeling tussen man en vrouw, veiligheid en werkgelegenheid. Dit alles ondanks al de schade en moeilijkheden die uit de Amerikaanse vijandigheid zijn voortgekomen. Het derdewereldland heeft ondertussen ook een heel netwerk van internationale (handels)relaties uitgebouwd. (Iran, China, Rusland, Brazilië, Venezuela, Bolivië,… en in Afrika wordt Fidel Castro ook warm onthaald). Met een aantal landen zoals Venezuela en Bolivia wordt er nauw samengewerkt, Cuba speelt haar grootste troef gezondheidszorg uit om de andere landen ver te helpen, in ruil krijgen ze troeven van andere landen, denk aan de Venezolaanse olie. Ondertussen is Cuba ook de inspiratiebron geweest voor een grote linkse ontwakeningsgolf, die recent nog te bewonderen was in Mexico City. Maar de media is nog steeds niet bijgedraaid… De val van de Sovjet-Unie in 1989 maakte een einde aan de Koude Oorlog, maar in die media woed hij nog steeds. Zowel tijdens als na de Koude Oorlog word er in de media, en natuurlijk vooral de Amerikaanse, gepist op alles dat links is. Iedereen kent wel het beeld van barbaarse en goddeloze monsters die Hollywood gecreëerd heeft. Ook Cuba is niet gespaard gebleven. Vandaag de dag valt het me op dat er maar bitterweinig mensen iets weten over Cuba of over Latijns-Amerika in het algemeen. Een beetje logisch misschien: ondanks de behaalde successen halen ze enkel het nieuws wanneer Fidel struikelt na een toespraak. Van de weinige informatie is er bijzonder veel negatief en éénzijdig. Hetzelfde gebeurt nu ook met Hugo Chavez, Washington is al jaren intensief bezig met anti-Chavez propaganda en ook Evo Morales moet incasseren. Hij is nog het minst toegetakeld. Opnieuw moest de gezondheid van Fidel ervoor zorgen om besproken te worden. Zijn gezondheidstoestand heeft aanleiding gegeven tot veel speculatie en Cuba bereikt weer de internationale media. Alweer ben ik geschokt door de eenzijdigheid in de Belgische media, vooral door Knack (9-15 aug). “Zijn dictatuur blijkt nu een monarchie te zijn” en de sympathie van ex-sp.a-voorzitter Steve Stevaert voor Cuba en Castro wordt “meer gevoed door jeugdsentiment dan door kennis van zaken.”. Fidel zou een dromer zijn, nochtans leider van het derdewereldland bij uitstek dat de laatste halve eeuw enorme vooruitgang heeft gemaakt. Er wordt teveel geluisterd naar de Amerikaanse ‘Cubanen’ die in Florida leven en verzopen zijn in de Amerikaanse propaganda en te weinig naar het Cubaanse volk zelf. Cuba is volgens de VN het voorbeeld van voorbereiding op orkanen, maar Cuba is op veel meer gebieden een voorbeeld. Een inspiratiebron voor de 3de wereld wordt geboycot. E-Mail: ken.steyls@hotmail.com |
Lees meer over: media vrijheid, repressie & mensenrechten wereldcrisis | aanvullingen | meer gegevens | poul van bremen - 09.08.2006 19:03
Wat ik in het artikeltje over Cuba mis, is wat meer informatie over hoe het nu in Cuba gaat sinds de val van het communisme in Europa. De toestand in Cuba is er sinds die tijd niet makkelijker op geworden omdat de suiker als exportartikel van het toneel zo goed als geheel verdwenen is en daardoor zijn de inkomsten van het eiland sterk verminderd. Vrijheid is ook een begrip dat op Cuba tevergeefs gezocht kan worden en het eiland leeft grotendeels in isolatie. Het is volkomen waar dat onderwijz en gezondheidszorg en alles wat daarmee te maken heeft tot de beste in de Derde Wereld behoren, maar dat neemt niet weg dat er nog vele zaken aandacht nodig hebben voordat het eiland een volwaardige plaats kan innemen onder de landen van de wereld. Het is waar dat er veel bereikt is sinds de overname van Fidel Castro van de macht op Cuba, maar een demokratiseringsproces zou het land ook geen kwaad doen. Laten we voor wat Cuba betreft vooral nuchter de zaken bekijken en ons niet laten meeslepen door idealistiese gedachtengangen ..... E-Mail: poul14@hotmail.com | Amerikaanse stemmen??? | Kees van Kortenhof - 16.08.2006 21:32
Luisteren de media te veel - aldus Ken Steyls - naar de Amerikaanse geluiden in Miami over Florida? Er zijn ook genoeg stemmen in Cuba zelf (Plan Varela, Arcos Progresista, CUTC) die forse kritiek hebben op het regime in Havana. Censuur en vervolging maken dat deze stemmen (ook tegenstanders van Amerikaanse modellen) in Cuba moeilijk worden gehoord en over die aanslagen op de persoonlijke vrijheden van Cubaanse burgers, lees ik niets bij Steyls. Sommigen mensenrechtenactivisten zitten daarom straffen van 25 jaar uit. En er kunnen heel wat kanttekeningen worden geplaatst bij de 'verworvenheden'die worden genoemd. De medische zorg voor de gewone Cubaab verslechtert met de dag. niet in het minst omdat duizenden artsen en verplegers in het buitenland dienst doen. Dat doen ze vaak graag want ze worden er in dollars en vaak ook beter dan de binnenlandse artsen. voor betaald. De Cubaanse man en vrouw wordt echter voortdurende geconfronteerd met klinieken die steeds meer dagen per week zijn gesloten en met jonge (onvervaren) Cubaanse artsen die sneller dan voorheen de gaten moeten opvullen. En onderwijs dat bijvoorbeeld kinderen van de dissidenten de kans ontneemt op voortgezet en hogere studies, verdient niet de naam kwalitatief. Dat is onderwijs dat onderworpen is aan de macht van de partij en dat kennen we maar al te goed uit rechtse (franco) en linkse (Sovjet-Unie) dictaturen. Zelfstandig denkende mensen zijn voor dit soort systemen de allergrootste bedreiging. Als Castro zijn land dus omschrijft als 'het meest culturele en geschoolde land op deze aarde', ben ik zo vrij hem tegen te spreken. Wanneer kan een Cubaanse scholier of student gewoon een boek van Cabrera Infante of Vargas Llosa uit de schoolbibliotheek halen en wanneer kan hij gewoon over het wereldwijde web surfen -zonder de beperkingen van het staatinternet in Cuba - om zijn kennis op te doen? Of is 'het meest geschoolde en culturele volk ter wereld' niet bestand tegen een kritisch tegengeluid? Wie ooit de vreselijk saaie en voorspelbare ideologische discussies op de Cubaanse televisie heeft gevolgd en uitgezeten, kent het antwoord. Kees van Kortenhof http://www.cuba.web-log.nl E-Mail: keesvank@xs4all.nl Website: http://www.cuba.web-log.nl | |
aanvullingen | |