 | | discussie | x - 22.06.2006 16:43
Het is wel een interessante discussie, jammer dat hij ergens anders niet voorgezet kan worden.
Ik vermoed dat Johan als medewerker van AH toc wat punten over het hoofd ziet. Voornamelijk met betrekking tot de levering van goederen.
Punt 1: In dorpen en kleine steden kan een vestiging van een supermarkt zeker wel de bakker/slager/groenteboer weg concurreren. Dit is volgens mij ook realiteit.
Punt 2: De leveranciers van versproducten, namelijk groenten/fruit/zuivelproductie/vleeswaren etc. kunnen zeker wel onder druk gezet worden, vooral de biologische boeren hebben hier last van. Hun productiekosten liggen vaak hoger en zij worden vaak gedwongen onder de kostprijs hun producten te verkopen, aangezien ze anders geen keuze hebben.
Punt 3: Praat eens met een medewerker van Aldi of Lidl, die hebben weinig in de melk te brokkelen. De luxere ketens kunnen het zich wel veroorloven, maar dit verwijst ook weer terug naar punt 1, namelijk het kunnen drukken van kosten op andere plekken ten koste van leveranciers.
Ook het leeftijdsbeleid bij supermarktketens is vrij discriminerend. Oudere werknemers die ontslagen worden omdat ze te duur zouden zijn.
Maar over het algemeen hebben ze het niet slecht.
Punt 4: in welke wereld leef jij? Tenzij ik op de hei ga zitten, kan ik mij onttrekken aan reclame. Doorgaans is het zeer moeilijk om je hiervan af te sluiten, tenzij je er onevenredig veel moeite voor doet.
Bakkers, slager etc hebben niet de mogelijkheid om aan (in mijn ogen irritante) massa-reclame te doen.
punt 5: de vraag is wie daarvan profiteert. Het verrijkt meestal de middenklasse en raakt niet zozeer de kern van het probleem van ontwikkelingslanden, namelijk een structurele en duurzame oplossing voor de allerarmsten. die paar honderd baantjes als vakkenvullers is geen alternatief.
| | Probleem? | Johan - 22.06.2006 14:12
Reactie op de stellingen:
1) Ze monopoliseren het winkelaanbod en concurreren kleine winkels kapot.
Supermarkten zijn per definitie geen monopolisten. In dat geval zou er maar één marktpartij actief zijn. Iedereen weet dat er op de Nederlandse markt diverse grote en kleinere ketens actief zijn die elkaar in hetzelfde geografische gebied actief beconcurreren.
2) Ze hebben enorme inkoopmacht, waardoor ze bodemprijzen van hun toeleveranciers kunnen bedingen en aan hen absurde eisen kunnen stellen.
Door het inkoopvoordeel kunnen de prijzen voor de consumenten (eindgebruikers) laag worden gehouden. Dit strekt elke Nederlander tot voordeel. Wie hier problemen mee heeft kan natuurlijk altijd inkopen bij een speciaalzaak (slager, bakker, groenteboer enz.) waar de prijzen doorgaan hoger liggen. Niemand wordt gedwongen zijn inkopen te doen bij een supermarkt.
Die "absurde eisen" zijn volledig uit de lucht gegrepen. In een supermarkt worden doorgaans merkproducten verkocht. Om als supermarkt een compleet assortiment te kunnen bieden moeten die merken worden aangekocht. De toeleveranciers hebben dus daardoor tevens een machtspositie.
3) Het zijn multinationals die zoveel mogelijk winst willen maken en daarom alle kosten zo laag mogelijk willen houden. Vraag maar eens na bij 'uw' cassière of vakkenvuller.
Het willen maken van winst is niet exclusief voorbehouden aan een multinational. Ook de bakker of slager op de hoek moet winst maken om zijn onderneming te laten renderen, anders heeft de onderneming immers geen bestaansrecht. Het hulpje van de kleine ondernemer verdient doorgaan niet meer dan de vakkenvuller bij een multinational. Wel is het zo dat de secundaire arbeidsvoorwaarden bij een multinational doorgaans beter zijn geregeld dan bij een kleine onderneming.
4) Ze bestoken ons met nare reclame.
Iedereen die wil kan zich onttrekken aan reclameboodschappen. Zo kan met op een bievenbus een sticker plakken en de televisie of radio uitschakelen. Wederom geldt hier dat reclame natuurlijk niet uitsluitend door supermarkten wordt gemaakt. Ook slagers, bakkers drogisten en bloemisten maken reclame.
5) Ze zijn druk bezig ook de markten in armere landen te veroveren.
Klopt gedeeltelijk en daarme brengen deze multinationals niet alleen voedsel maar ook werkgelegenheid naar deze landen. Nergens in de arme landen worden slaven ingezet om vakken te vullen.
| | Aanvulling | Johan - 22.06.2006 15:35
Het was ook niet mijn bedoeling hier een discussie te starten. Uit de stellingen blijkt afdoende met welke gekleurde blik de auteur naar de materie kijkt en hoe weinig ruimte er is voor een alternatieve visie.
Over het rapport waarna wordt verwezen kan ik kort zijn; partijdige informatie is geen informatie maar propaganda. Ik schuif dit rapport dan ook vriendelijk terzijde.
| | Laatste reactie | Johan - 22.06.2006 18:29
Een laatste inhoudelijke reactie op x.
Punt 1.
Eens. Dit is inderdaad een realiteit, ik heb het tegendeel ook niet beweerd. Dit maakt supermarkten echter geen monopolisten.
Oplossing:
1. verbied mensen om bij supermarkten te kopen.
2. verbied Supermarkten.
Aangezien beide "oplossingen" voor elk weldenkend mens natuurlijk geen optie zijn, zullen we helaas met de neveneffecten moeten leven. Het lijkt me dat mensen altijd zelf moeten kunnen bepalen waar, wanneer, hoe en bij wie ze hun inkopen doen.
Punt 2.
Gedeeltelijk mee eens. Echter blijkt het dat steeds meer mensen bereid zijn om een meerprijs te betalen voor biologische producten en dat deze producten ook steeds meer in de supermarkten te verkrijgen zijn. De duurdere biologische productie heeft blijkbaar bestaansrecht in de markt omdat het rendabel is.
Punt 3.
Dat medewerkers aan de onderkant van de ladder weinig in de melk te brokkelen hebben heeft niets met de levensmiddelenbranche te maken. Het is de feitelijke situatie in vrijwel elke grotere onderneming. Ik vermoed overigens dat een groot deel van de vakkenvullers en caissières scholieren en studenten zijn die het werk tijdelijk doen als bijbaantje. Of deze mensen op inspraak zitten te wachten lijkt me het onderzoeken waard.
Punt 4.
Nogmaals; de supermarkten nemen geen afwijkende positie in ten opzichte van andere branches daar waar het gaat om reclame. Verzekeraars, keukenboeren, automerken, allen maken ze reclame op grootschalige wijze.
Ze bellen echter niet bij je aan of houden je op straat staande. Ik zie het probleem dus niet. Welke reclame wel- of niet irritant is lijkt me niet objectief vast te stellen. Er zijn vast honderdduizenden huisvrouwen en jonge moeders die heel erg blij worden van de Dreft en Pampers reclames.
Punt 5.
Multinationals vestigen zich natuurlijk niet in het buitenland om ontwikkelingshulp te bieden maar doorgaans omdat ze er geld te kunnen verdienen of besparen. Dat er als neveneffect arbeidsplaatsen worden gecreeerd (waarbij het voordeel desnoods maar aan één klasse toevalt, zoals je beweert) dan lijkt me dat niet ongunstig voor een arm land. Per saldo is het land dan met multinational beter af dan zonder multinational.
Even voor je informatie, ik ben geen medewerker van AH en ik ben het ook nooit geweest. Ik heb helemaal niets met de levensmiddelenbranche te maken en heb of dien dus geen enkel belang.
| |
|
