| |
Racisme, vluchtelingen en neo-liberalisme. Beno Klee - 25.05.2006 22:38
Er wordt de laatste tijd veel geschreven over racisme en vluchtelingen. Heel veel maatregelen worden voorgesteld. De twee problematieken hebben echter veel met elkaar te maken, en vinden hun gemeenschappelijke noemer in het neo-liberalisme : de economische politiek/ideologie die sinds +/- het begin van de jaren 80, en in een steeds maar versnellend tempo onze maatschappij in de greep krijgt. Ik wens hierbij een lans te breken voor het werk van Jaap Kruithof en zijn boek Het Neoliberalisme, verschenen bij EPO in het jaar 2000. Spijtig voor de saaië titel, en de nog saaiëre omslag (wie in godsnaam heeft Jaap in dezen geadviseerd ?), bergt dit boek, waarin Jaap zich inzet voor een eco-centrische visie , een schat aan kennis over onze huidige tijd. Onder andere bevat dit boeiënd werk een toestandomschrijving economisch, een omschrijving van de ideologieën die een rol hebben gespeeld en spelen, een toestandomschrijving cultureel , en heel wat ideeën over wat we kunnen doen. De bedoeling van deze bijdrag is niet dit boek samen te vatten. Eigen ideeën kun je wel in dit werk veel interessanter en beter uitgewerkt terugvinden. Zowel het racisme als de vluchtelingenstromen hebben veel te maken met het neo-liberalisme, dat sinds het begin van de jaren 80 altijd meer onze maatschapij in de greep krijgt. Het neo-liberalisme is de ideologie die zo veel mogelijk de rol van de overheid binnen de maatschappij wil beperken, en alles zoveel mogelijk aan de “markt”, het privé-kapitaal wil overlaten. Onderwijs, gezondheiszorg, pensioenvoorzieningen dienen geprivatiseerd : dus geen gemeenschappelijke, solidaire voorzieningen. Ook belangrijke sleutelsectoren dienen geprivatiseerd (water, energie), met vaak catastrofale gevolgen (energiecrisis in Californië, arme mensen die geen drinkwater kunnen betalen op de Filippijnen, treinen die ontsporen in Groot-Brittanië enz...) De enige rol die de overheid in de meest radicale vorm van het neo-liberalisme nog te vervullen heeft , is de externe en de interne veiligheid. Maar zelfs die twee zijn niet veilig voor de privatiseringsdrang. Op ideologisch vlak kenmerkt het neo-liberalisme zich door een ongebreideld individualisme en hedonisme, die stelt dat ieder voor zijn eigen lot verantwoordelijk is. De gevolgen van het neo-liberalisme waren voor het eco-systeem aarde 1 catastrofe, de onvoldoende reactie tegen de opwarming van de aarde met niet te voorziene gevolgen in het verschiet, de verdwijning van de oerwouden en de toenemende verwoestijning, de grondstoffenverspilling, enz. zijn voor een groot deel te verklaren door het blinde vertrouwen in de markt. De derde wereld werd in een economische chaos gestort zonder weerga (waartegen zich gelukkig in Zuid-Amerika succesvolle weerstand vormt), met een verschrikkelijke verpaupering van milliarden mensen tot gevolg en de oorlogen en vluchtelingenstromen die hieruit resulteerden. Ook in de geïndustrialiseerde wereld, zoals in West-Europa, leidde het neo-liberalisme tot een verpaupering van grote groepen van de bevolking, die samen met de culturele en ethische verarming en de groeiënde onveiligheid die het neo-liberalisme veroorzaakte, leidde tot het groeiënde racisme. Jaap Kruithof wijst in zijn werk ook terecht op het democratisch deficiet in heel wat landen. Wanneer de input groot is (algemene vrije verkiezingen) maar de output klein (enkel een kleine groep van mensen gaat erop vooruit in de maatschappij), kan men moeilijk van een democratie spreken. Maar het neo-liberlisme is blind voor zo’n argumenten. Zonder verpinken wordt met mensenrechtenverachtende regimes samengewerkt, zolang ze zich maar richten naar de wetten van de markt, die door de interantionale instellingen zoals het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank, op maat gesneden werden voor de mega-concerns of mega-systemen (Nike, Microsoft, General Motors, enz...), die vaak omzetten halen, die het Bruto Binnenlands Prouduct van menig land achter zich laten. Zowel de vluchtelingenstromen en de vluchtelingenproblematiek als het groeiënd racisme vinden dus hun oorsprong in het neo-liberalisme en zijn economische en cultureel-ideologische gevolgen. Net als Jaap Kruythof wens ik ervoor te pleiten, in de plaats van zich voor honderd en een zaken in te zetten, de krachten te bundelen tegen het neo-liberalisme. En wanneer wij strijden tegen het racisme of de mensverachtende behandeling van vluchtelingen, of de ecologische vernietiging van de aarde, laat ons telkens de neo-liberale gemeenschappelijke wortels van deze kwalen in de kijkers zetten. Beno Klee 25 mei 2006 |
Lees meer over: globalisering | aanvullingen | uit dit artikel zijn aanvullingen verplaatst naar de ruispagina | | | Neoliberalisme is Kapitalisme | SNIX - 26.05.2006 11:51
Laten we heet beestje bij zijn echte naam noemen. Het neoliberalisme is gewoon kapitalisme. Niets nieuws onder de zon. | eh | d - 26.05.2006 14:16
Sorry, daar klopt niks van. Neoliberalisme is een politieke stroming die privatiseringen van staatsbedrijven voorstaat, en in het algemeen maatregelen voorstaat, die de staat minder macht geven op economisch terrein. Voorbeelden van neo-liberalisme: de privatiseringen van NS en PTT, de Lissabon-agenda, de Bolkestein-richtlijn. Kapitalisme is de naam voor elk economisch systeem, gebaseerd op privé-eigendom. Voorbeelden: dat je dingen koopt met behulp van geld, dat je sloten op je deur hebt, dat je niet wil dat je fiets gejat wordt. Kapitalisme is niks nieuws. Misschien hebben er prehistorische samenlevingen bestaan zonder privé-eigendom, en er zijn natuurlijk ook allerlei communes en autonome zones etc. (geweest) zonder privé-eigendom, maar het is een stabiele historische realiteit. Neo-liberalisme is wel 'iets nieuws onder de zon'. De ideëen bestaan als sinds Smith en Ricardo, enz., maar dat het daadwerkelijk beleid is, is het geval sinds de jaren '80. Wat daar allemaal mis mee is, is een tweede, maar dit zijn de feiten. | |
aanvullingen | |