|
|  |
Roberto overgeplaatst naar P.I. Lelystad
Anarchist Black Cross Amsterdam - 13.05.2006 13:01
Roberto Catrino López, anarchistisch gevangene in Nederland, is deze week overgeplaatst naar de P.I. Lelystad waar hij verbleef voor hij ernstig ziek opgenomen werd in het Penitentiair Ziekenhuis in Scheveningen.
Roberto is een sociale gevangene die in Spanje een gevangenisstraf van 18 jaar uitzat, waarvan het grootste deel in isolatie. Tijdens die lange jaren heeft hij verschillende malen deelgenomen aan muiterijen, hongerstakingen en vluchtpogingen. Dit verzet heeft hij steeds moeten bekopen met de onophoudelijke onderwerping aan de isolatie. Alleen maar omdat hij de realiteit van folter niet wilde accepteren en verzet de enige optie was.
In juli 2005 werd hij in Amsterdam gearresteerd nadat hij in april niet meer was terug gekomen van een verlof. Een nieuwe periode van gevangenschap begon daarmee. Dat terwijl Roberto seropositief is en daarmee vatbaar voor ziekte. In maart begon hij zich steeds slechter te voelen en kon niet meer normaal functioneren. De artsen in de gevangenis namen zijn aandoeningen echter niet serieus en deden het af als een maagontsteking. Uiteindelijk is Roberto na twee weken van verschrikkelijke pijn overgebracht naar het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam waar hem werd verteld dat hij van geluk mag spreken dat hij nog leeft. Zijn weerstand was op het allerlaagste peil en zijn dood nabij. Er werd hier een dubbele longontsteking geconstateerd. Na een overplaatsing naar het Penitentiair Ziekenhuis in Schevingen werd hij vervolgens seropositief bevonden. Dit werd al veel langer beweerd door Spaanse artsen maar de testen in Nederland spraken dit tot op dat moment tegen vreemd genoeg. De penitentiaire artsen hebben dus enorm gefaald en een chronisch zieke bewust laten lijden.
Tijdens de eerste dagen van zijn verblijf in Scheveningen is Roberto voor een periode opgesloten geweest in een cel met een camera op zijn bed gericht. Dit dus in de meest kritieke fase van zijn ziektebeeld. Daarnaast kon hij niet beschikken over zijn eigen spullen, zoals adressen en telefoonnummers om in contact te komen met bekenden. Totaal overgelaten aan zijn lot, kreeg hij tot overmaat van ramp een dag na de bevestiging van zijn HIV virus ook nog een uitleveringsverzoek van de Spaanse staat.
Inmiddels is Roberto hersteld van zijn dubbele longontsteking en is weer terug in Lelystad waar hij in ieder geval weer kan beschikken over zijn, weinige, spullen. Het verzoek tot uitlevering blijft echter met alle stress die dit met zich meebrengt. Wij zullen hem niet zomaar laten uitleveren aan een land dat mensen hun hele leven in eenzaamheid mishandelt en opsluit en zieken tot hun dood vasthoudt. Via de juridische weg zal zijn advocaat ook proberen aan te tonen dat de straf van Roberto onterecht is, daar de Spaanse staat hem nog steeds vasthoudt voor zijn aandeel in het verzet tegen de isolatie en verspreiding.
We blijven daarom ook iedereen oproepen om Roberto te schrijven zodat hij zich niet alleen voelt in zijn strijd tegen de gevangenis. Alle middelen zoals boeken en posters zijn welkom om deze isolatie te doorbreken. Wij weten dat Roberto hier veel waarde aan hecht en zich verbonden voelt met de anarchistische strijd op de straat. Laat hem hier deel van uit blijven maken! Zijn dank gaat ook uit naar alle mensen uit heel Europa die hem onlangs hebben geschreven.
Elke dode in de gevangenis, is een moord door de staat!
Zieken in het ziekenhuis, gevangenen op straat!
Anarchist Black Cross Amsterdam
10 mei 2006
Roberto B. Catrino López
PI Lelystad
Afdeling 1116
Cel 14
Afdeling F
Larserdreef 300
8233 HB Lelystad
 E-Mail: abcamsterdam@squat.net  Website: http://squat.net/abcamsterdam
|
| Lees meer over: vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | Over de strijd van Roberto tegen de isolatie | Anarchist Black Cross Amsterdam - 13.05.2006 13:31
Tijdens de 13 jaar dat hij gevangen zit, waarvan 11 onder het FIES regime,
is hij 37 keer overgeplaatst over de hele Spaanse staat. Over het algemeen
met speciale overplaatsingen onder streng toezicht. Roberto is besmet met
HIV, ook al zegt hij dat hij zich goed voelt, en er rest hem nog vijf jaar
gevangenis tot 9 september 2007.
Door zijn niet-ondergeschikte houding ten opzichte van de
gevangenisrealiteit, door alle fouten van dit systeem aan de kaak te
stellen (zowel die waarvan hij slachtoffer is geweest als die waar hij
getuige van was) beschouwen we hem als een strijdbaar persoon. Dit is
precies waarvoor hij wordt gestraft door dit penitentiair systeem en haar
instellingen.
Voor de scheppers en verdedigers van de gevangenissen en hun systeem is
het een veel te groot risico om iemand in de gevangenis te hebben die de
realiteit aan de kaak stelt die men binnen de muren leeft. Vooral met de
mogelijkheid dat zijn onthullingen op straat –buiten de muren- bekend
zouden kunnen raken voor de hele maatschappij. Dit is bovenal een risico
wanneer dit systeem zich kenmerkt door een houding die tegenstrijdig is
met haar veronderstelde rehabiliterende en resocialiserende functie voor
de gevangen personen.
De ‘Dirección General de Servicios Penitenciarios y Rehabilitación’
(Algemene Directie van Penitentiaire Diensten en Rehabilitatie), onderdeel
van het Departement van Justitie van de Catalaanse overheid –vrucht van
haar toename van bevoegdheden als autonome gemeenschap- speelt een
belangrijke rol die bepalend is voor de situatie van Roberto: het
systematisch toepassen van de 'verspreidingstactiek' vanaf het moment dat,
zoals hij zelf zegt, ze hem niet konden kopen. Hij is een lastig persoon
en voor hen is het van belang om hem te verwijderen. En wat is de beste
manier om dat te doen voor een directie die haar eigen wetten niet
naleeft? Precies! Door zich er boven te stellen!
De gevangeniswet stelt dat elke gevangene het recht heeft om zijn
persoonlijke veroordeling uit te zitten in een gevangenis zo dicht
mogelijk bij zijn normale woonplaats en bij dierbaren en familiale
omgeving. Dit om te voorkomen dat zij sociaal ontworteld raken. Roberto,
inwoner van Berguedà (Catalaanse Pyreneeën), is ontnomen van zijn
familiebanden in Catalonië door de DGSPR, welke de deuren heeft gesloten
voor zijn familie om te vermijden dat ze hem kunnen helpen. Ze hebben hen
voorgelogen over hem en zijn situatie in de gevangenis, ze hebben hen
misleid toen ze interesse toonden door ze op elke manier tegen te werken.
Als toppunt van haar kwaadwillige houding, heeft deze directie een rapport
opgesteld waarin ze durft te beweren dat Roberto geen familiale banden
heeft in Catalonië. (Dit rapport is, behalve een keiharde leugen, gebruikt
door de Síndic de Grèuges zelf –zonder ooit met zijn familieleden te zijn
overlegd- om de versie van de DGSPR te bevestigen tegen een klacht die hen
werd gestuurd over de situatie waarvan Roberto zelf het slachtoffer is).
Op deze manier, en met het argument dat hij een problematisch en
gevaarlijk gevangene is, houden ze hem weg van Catalonië, en daarmee van
zijn familiale omgeving en de mensen die hem helpen en waarderen.
Niettemin wordt zijn huidige situatie, als gevangene in Palma de
Mallorca, duidelijk gemarkeerd door deze houding van de DGSPR. Noch de
Algemene Directie van Penitentiaire Instellingen in Madrid, noch de
directie van de gevangenis in Palma weigeren zijn terugkeer naar
Catalonië voor familiale hereniging. Sterker nog, zij zijn vóór deze
terugkeer. Het is de DGSPR die dit weigert, en zich ertegen blijft
verzetten. Dit is een schending van de rechten van Roberto en in
tegenspraak met haar eigen wetten. Zij maakt de terugkeer naar Catalonië
(en concreter nog naar zijn wens; de Modelo gevangenis in Barcelona)
onmogelijk, dwars tegen de wettig gevestigde penitentiaire mechanismen
in.
Welke persoon dan ook die zich in deze situatie bevindt, kan niet
gevoelloos blijven voor deze situatie. Het onevenwicht in macht (de
instelling tegenover het individu) en de ongezonde doelstelling van dit
systeem, zijn van zodanige omvang dat ze een einde kunnen maken aan zowat
elke vorm van menselijk verzet binnen de muren. Dit maakt brede
solidariteit noodzakelijk om ondersteuning te bieden aan de persoon die
vecht voor het respecteren van waardigheid en van mensenrechten, zowel van
zichzelf als van alle andere onderdrukte personen in de gevangenissen die
ook iedere dag strijden.
Vanuit de Penitentiaire Instelling (C.P.) van Palma
“Wij, FIES gevangenen in de eerstegraads van C.P. de Palma, hebben een
akkoord bereikt om een onbepaalde wandelstaking te beginnen vanaf 15 mei.
Dit doen we intensief naar andere acties en gevangenissen toe, om drie
uitgangspunten te verzoeken. Daarmee eisen we terug waar het ons hier aan
ontbreekt; zoals scholing, activiteiten, een degelijke medische
behandeling, de JVP en opvoeders te kunnen zien. Want we brengen 21 uur in
de cellen door zonder iets om te doen en te dingen naar wat voor soort
activiteit dan ook. Ze behandelen ons hier alsof we eeuwig vergetenen
zijn, geïsoleerd in elke betekenis en zonder enig middel, zonder iets
aantrekkelijks, noch activiteiten. Terwijl het ons recht is dat deze ons
toekomen.
Op het moment zijn wij M. Pontolillo, Moreno Lindez, Manuel Torres, Carlos
Barrera, Roberto B. Catrino en vijf of zes andere kameraden die zich gaan
aansluiten. Een stevige en solidaire omhelzing, en moed voor iedereen die
strijdt voor het goede; je verzetten is overwinnen."
Tot de overwinning!
April 2003
| |
| aanvullingen | |
