Tav Hofstadvonnissen
Astrid Essed - 23.03.2006 02:50
Met haar vonnisuitspraken in het Hofstadproces heeft de rechtbank zich niet alleen schuldig gemaakt aan rechtsongelijkheid en het gebruiken van omstreden verklaringen als bewijslast, eveneens is zij, bij gebrek aan bewijs voor daadwerkelijke planning tot een terroristische aanslag, ertoe over te gaan verdachten te veroordelen op grond van hun gedachtengoed
Ingezonden stuk
Geachte Redactie,
Ik heb met verontrusting kennisgenomen van de in het Hofstadproces
gedane rechtbankuitspraken, zowel betreffende de aantoonbaar gepleegde
misdrijven als tav de verspreiding van haatzaaiende geschriften en lidmaatschap van een terroristische organisatie.
Hoewel het evident is, dat het gooien van een handgranaat door Jason W
en het medeplegerschap van Ismail A, alsmede het bezit van een
vuurwapendoor Noureddhine El F, ernstige strafbare feiten zijn, acht ik de
veroordeling tot respectievelijk 15, 13 en 5 jaar gevangenisstraf
buitenproportioneel en getuigend van rechtsongelijkheid tav
veroordelingen voor daadwerkelijk gepleegde moorden.
Zo is recentelijk een 37 jarige man veroordeeld tot 9 jaar cel vanwege
de moord op een shoarma-bezorger en is de dader van de moord op de 10
jarige Nienke veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 jaar.
Cruciaal echter acht ik het feit, dat er volgens het rechtbankvonnis
geen sprake is van enige planning of voornemen tot terroristische
aanslagen
Ook is het terroristische karakter van deze organisatie
door de rechtbank mi slechts gebaseerd op onvolledige chatsessies,
gedeeltelijk afgeluisterde telefoongesprekken, een diversiteit aan
politiek-religieuze geschriften, videoopnames en omstreden getuigenverklaringen
Nog afgezien daarvan echter acht ik veroordeling tot gevangenisstraf
vanwege de verspreiding van geschriften in strijd met de vrijheid van
meningsuiting, die mi slechts beperkt kan worden door een boete of
verspreidingsverbod.
Ik acht het derhalve een breuk met de principes van de Nederlandse
rechtsstaat, verdachten niet te veroordelen op grond van strafbare
handelingen, maar vanwege een door hen gekoesterd al dan niet verwerpelijk gedachtegoed
Astrid Essed
|
