Afghanistan-debat.
Wouter ter Heide. - 06.02.2006 14:05
Uithuilen en opnieuw beginnen.
Hoewel Dittrich zelf debet was aan het hoongelach, heeft me dat wel gestoord. Met name omdat door het te kijk zetten van de man voor het alziend tv-oog, de zaak waarom het draait - de realisatie van vrede in Afghanistan - uit het oog werd verloren. Niet verwonderlijk evenwel, omdat dit een zaak van zuiver algemeen belang is, die daarmee boven de partijpolitiek staat. Via de weg van het partijpolitieke gehakketak is het vredesprobleem (zowel in Afghanistan als elders in de wereld) dan ook nooit op te lossen.
Alle goede bedoelingen ten spijt, zal het resultaat van de Afghaanse vredesmissie daardoor geen vrede ‘kunnen’ zijn. Wat dat betreft heeft D66 nog steeds het gelijk aan zijn kant, hoe ongerijmd dit ook klinkt. Alleen door de klungelige wijze waarop de D66-fractie haar gelijk in de Kamer heeft uitgespeeld, hebben Dittrich en de zijnen hun eigen glazen ingegooid. Daarover echter niet getreurd. Een herkansing met meer capabele zegslieden zal D66 ongetwijfeld krijgen, als onze regering - uit persoonlijke en/of partijpolitieke (machts-)overwegingen, i.p.v. gedragen door het algemeen (vredes-)belang - het weer niet kan laten in te schrijven op een (hopeloze) vredesmissie.
Kortom, D66 heeft wel deze slag verloren, maar daarmee nog niet zijn democratiseringsstrijd, die qua omvang en duur veel meer omvat dan de plaats- en tijdgebonden Afghanistan-missie. Voor het waarmaken van het ultieme politieke doel, de (wereld-)vrede, zal Den Haag zich dan ook eensgezind achter deze ideële strijd van de lange (democratiserings-)adem moeten scharen.
 E-Mail: wouter.ter.heide@12move.nl
|
