| |
Brief tav Schipholbrand Astrid Essed - 02.11.2005 04:27
In deze naar aanleiding van de Schipholbrand aan minister Verdonk geschreven brief plaats ik niet alleen kritische kanttekeningen tav de door haar gedane uitspraken betreffende het ''adequate'' optreden van de hulpdiensten, eveneens ondersteun ik het door Hirsi Ali gedane voorstel betr toekenning van een verblijfsvergunning tav de overlevenden Aan de minister van Vreemdelingenzaken en Integratie Mevrouw Verdonk Geachte mevrouw Verdonk, Ik wil dringend uw aandacht vragen voor het volgende Ik heb met grote bevreemding kennisgenomen van de door u dd 27-10 gedane uitspraak, dat de hulpdiensten bij de brand in het cellencomplex in Schiphol-Oost adequaat hebben gehandeld. Nog afgezien van het feit, dat een dergelijke uitspraak, waarschijnlijk onbedoeld, getuigt van weinig fijngevoeligheid uwerzijds, tegen de achtergrond van de zo tragische dood van 11 medemensen, is er daarenboven sprake geweest van grote onzorgvuldigheid uwerzijds. Fijngevoeligheid: Mevrouw Verdonk, nog los van de vraag, of de bij een ramp als deze ingeschakelde hulpdiensten alle hen ter beschikking staande middelen hebben aangewend, past u als een van de verantwoordelijke ministers in eerste instantie slechts medeleven met de slachtoffers, hun nabestaanden en de overlevenden van de ramp, die terecht door uw partijgenote mevrouw Hirsi Ali is gekarakteriseerd als een ''humanitaire ramp'' Een en ander is dan ook qua menselijk leed en traumatiserende werking te vergelijken met de vuurwerk-ramp in Enschede en de cafebrand in Volendam en dient dan ook als zodanig tegemoetgetreden te worden. Hoewel ik uw verbale medeleven met de slachtoffers en hun nabestaanden, alsmede uw direct aan de plaats des onheils gebracht bezoek [in samenwerking met uw collega-minister van Justitie Donner] zeker waardeer, is het dienaangaande van belang, eventuele uitspraken tav de kwaliteit van de hulpverlening tot een nader tijdstip uit te stellen, met name vanwege het feit, dat de reddingspogingen voor een groot aantal medemensen niet succesvol zijn verlopen. Onzorgvuldigheid: Ernstiger echter acht ik het feit, dat u deze uitspraak tav het ´´adequate optreden´´ hebt gedaan, niet gehinderd door enige kennis tav het reele kwalitatieve optreden van alle bij de reddingspogingen (en daarbij sluit ik uiteraard eveneens het al dan niet adequaat handelen van de bewakers in) betrokken organisaties en diensten. Zoals u uiteraard weet, wordt er in geval van dergelijke calamiteiten een onderzoek ingesteld naar de oorzaken van de in casu brand en de vaardigheid van handelen van alle betrokken diensten en organisaties. Zolang een dergelijk onderzoek, dat meestal enige tijd in beslag neemt, niet is afgerond, is iedere uitspraak tav de mogelijke oorzaken cq optreden van de hierbij betrokken diensten slechts een van zorrgvuldigheid ontdane speculatie, waarvan bewindslieden zich verre dienen te houden. Ongetwijfeld bent u in dit verband op de hoogte van het feit, dat uw collega minister Donner dd 28-10 aan de Tweede Kamer een door de Onderzoeksraad voor de Veiligheid te verrichten onafhankelijk onderzoek heeft toegezegd. Eveneens heeft loco-burgemeester M. Bezuijen van Haarlemmermeer, een onafhankelijk onderzoek toegezegd. Het lijkt mij dan ook dienaangaande van belang, dat u eerst de bovengenoemde onderzoeksresultaten afwacht. Brandveiligheid cellencomplex en handelingen bewakers Zonder ook maar enigzins een oordeel te willen vellen tav de echte of vermeende brandveiliheid van het cellencomplex Schiphol-Oost, wil ik u er graag op attent maken, dat enkele nieuwsinomatiebronnen cq uitspraken van deskundigen de door u geconstateerde ´´adequaatheid´´ van het optreden van de hulpdiensten cq de algehele veiligheidssituatie schijnen te logenstraffen. Zo heeft een woordvoerder van het NIBRA dd 27-10 voor het Radio 1 Journaal dat het gebouw niet voldeed aan de veiligheidseisen. De wanden van de cellen waren onder meer niet brandwerend genoeg. De muren en plafonds brandden al binnen een halfuur, de minimale tijd dat zij brandwerend moeten zijn. Eveneens is mi het feit zorgwekkend, dat er sprake is van een handmatige en geen electronische ontgrendeling, waardoor er een verhoogd risico genomen wordt met de veiligheid van gedetineerden, tenzij er sprake is van extra veiligheidsmaatregelen waaronder een brandwerendheid van een celmuur van een half uur. Volgens bovengenoemde NIBRA-medewerker is daaraan echter niet voldaan. Een en ander dient echter, alsmede de beschudligingen tav het te laat openen van de deuren door de bewakers, nader onderzocht te worden. Evenzeer zou er door personeel van het cellencomplex geklaagd zijn over het ontbreken van een goed alarmsysteem, waaraan door de leiding geen gehoor zou zijn gegeven. Ik hoef u er in dit verband niet op te wijzen, dat u en uw collega minister Donner in laatste instantie verantwoordelijk zijn voor de veiligheidssituatie van de gedetineerden in het cellencomplex Schiphol-Oost alsmede die van de overige centra voor vreemdelingendetentie. Uit dien hoofde hadden u en uw collega, evenals de betreffende gemeentebesturen, op de hoogte dienen te zijn van een eventueel onveilige situatie. Terugkeer gevangenen naar cellencomplexen: Eveneens heb ik met verbijstering kennisgenomen van het feit, dat de overlevenden van de Schiphol-brand opnieuw naar vergelijkbare cellencomplexen zijn overgebracht waaronder Kamp Zeist, Rotterdam Zestienhoven en de Rotterdamse ''bajesboten'' Niet alleen hebben deze detentiecentra een slechte reputatie tav de behandeling van gedetineerden, daarenboven is het mi onacceptabel, dat overlevenden van een dergelijk traumatiserende gebeurtenis, onafhankelijk van de oorzaak, opnieuw worden gedetineerd. Hoewel Justitie trauma-begeleidinh heeft toegezegd is het evident, dat een en ander dient te geschieden in een veilige omgeving. Dat zijn deze detentiecentra genendele. Ik pleit dan ook voor het voorstel van uw partijgenoot mevrouw Hirsi Ali om deze ernstig getraumatiseerde mensen op humanitaire gronden een verblijfsvergunning toe te kennen. Nog afgezien van de evidente humanitaire gronden bent u ongetwijfeld op de hoogte van het deplorabele niveau van de geestelijke gezondheidszorg in de meeste herkomstlanden, wanneer zij al toegang krijgen tot deze voorzieningen. Mevrouw Verdonk, ik spreek dan ook de hoop uit, dat u dit voorstel van mevrouw Hirsi Ali wilt honoreren. Evenzeer wil ik u het voorstel doen, dat er, wanneer er althans sprake mag zijn van een gebrek aan facilitaire veiligheidsmaatregelen in het cellenblok Schiphol-Oost, een grondige herziening van het systeen mag plaatsvinden. In dit verband pleit ik dringend voor een electronische ontgrendeling bij calamiteiten als deze. Ik wil eindigen met de hoop, dat na eventuele herziening van de veiligheidsmaatregelen, zich een dergelijke ramp nooit meer mag voordoen. Omdat ieder mensenleven telt, onverschillig de burgerlijke status of het eventueel gepleegde misdrijf [ik refereer hier aan de bolletjesslikkers, die eveneens op Schiphol zijn gedetineerd] Ik ga ervanuit, dat u deze mening met mij deelt Vriendelijke groeten Astrid Essed |
Lees meer over: media vrijheid, repressie & mensenrechten | aanvullingen | | Verklaring AntiFascist | Paul - 02.11.2005 12:54
Vluchtelingen de dupe van onveiligheid en deportatiebeleid Criminelen, bolletjesslikkers en illegalen: in de berichtgeving over de verwoestende brand in het cellencomplex van Schiphol op 27 oktober werden deze begrippen in een adem genoemd. 11 omgekomen illegalen klinkt heel anders dan 11 omgekomen medemensen, die zich “schuldig hebben gemaakt” aan gebruik van het VN Handvest voor de Rechten van de Mens. Er waren 11 doden voor nodig om enige aandacht te krijgen voor de omstandigheden en de veiligheid van de deportatiegevangenissen. Politici en beleidsmakers uit Den Haag buitelden voor de camera’s over elkaar heen om hun afschuw uit te spreken over de grote brand. De verantwoordelijke ministers Donner en Verdonk reageerden geschokt, evenals premier Balkenende. Maar om de overlevenden nu meteen een verblijfsvergunning te geven, daar wilde hij niet aan: dan zouden weleens illusies gewekt kunnen worden… Met andere woorden: wat er ook gebeurt, het deportatiebeleid van dit kabinet gaat gewoon door. Veel aandacht in de media ging niet alleen naar de krokodillentranen van deze politici, maar ook naar de vijf voortvluchtige vluchtelingen, die “van de situatie gebruik hebben gemaakt” om er vandoor te gaan. Het taalgebruik duidt hier op een criminalisering van vluchtelingen; alsof het hier gaat om veroordeelde criminelen, die ontsnapt zijn toen de gelegenheid zich voordeed. Is een mens illegaal als hij volgens de wet geen verblijfsvergunning heeft? Is hij dan “verboden”? Normaal gesproken hoort bij een wetsovertreding op zijn minst een onderzoek en proces. Iemand, die van moord wordt verdacht is pas schuldig na berechting en ook dan kan hij beroep doen op zijn grondrechten. Een uitgeprocedeerde vluchteling is bij voorbaat al schuldig aan het feit dat hij geen staatsburger is en kan geen enkele aanspraak meer maken op wat voor recht dan ook. Zonder enige vorm van proces worden deze mensen, die soms al meer dan tien jaar in Nederland verblijven, opgepakt en geboeid afgevoerd, gedeporteerd. Dit woord zou men niet mogen gebruiken, want dan zou er een verkeerde associatie met de Tweede Wereldoorlog gemaakt worden. Wat is het verschil? De joden toen werden langzaamaan van de maatschappij buitengesloten en gecriminaliseerd, waarna de nazi’s hun razzia’s en deportaties rechtvaardigden met het argument dat dit geen echte burgers waren, maar “Untermenschen”. De vluchtelingen van nu heetten tot tien jaar geleden nog vluchtelingen en hadden destijds een volwaardige vluchtelingenstatus, zoals die is vastgelegd in het VN Handvest. Langzaamaan werden zij “asielzoekers”, “profiteurs”, “criminelen”, “leugenaars”, mede onder invloed van fascistische propaganda van lieden als Janmaat (Centrum Democraten). Criminalisering van vluchtelingen heeft zich gaandeweg geïntegreerd in regeringspolitiek, waar partijen van PvdA tot VVD bij betrokken waren. Het huidige vreemdelingenbeleid vindt haar oorsprong in plannen van de PvdA. Verdonk voert dit nu eenvoudigweg uit. De uitzetcentra vlakbij vliegvelden zijn ontsproten aan het brein van Nawijn in 2002; op deze manier wilde hij Nederland “veiliger” maken (voor wie?). Gevolg: grootschalige razzia’s, ook wel veegacties genoemd (het gaat immers niet om mensen, maar om “vuil” dat weggeveegd moet worden van straat) onder vluchtelingen. In juni 2003 werd het deportatiecentrum van Zestienhoven geopend. Ooggetuigen geven mensonterende beschrijvingen van de omstandigheden, waarin deze “bij elkaar geveegde” mensen verkeren: onvoldoende medische zorg, onvoldoende overige zorg (zo zijn er bijvoorbeeld geen tolken aanwezig), slechte hygiëne, slechte levensomstandigheden, behandeling van kinderen die indruist tegen de rechten van het kind en het gebruik van intimidatie en geweld tegenover weerloze mensen. In cellen van 2 bij 2 meter zitten mensen met kinderen, zwangere vrouwen – soms maandenlang – zonder enig daglicht gevangen. Een keer per dag worden ze gelucht in een kale kooi. Bovendien is er een forse onderbezetting van personeel in het cellencomplex. De Abvakabo heeft dit gegeven direct na de brand aangekaart: op 43 mensen waren er 3 bewakers, die zelf nauwelijks wisten hoe te handelen in geval van nood. Het overige personeel werkt er op uitzendbasis tegen lage lonen, dit om de kosten zo laag mogelijk te houden. In 2004 zijn in totaal 6468 mensen vanuit deze centra Nederland uitgezet. Wil iemand het grootste naoorlogse deportatiebeleid uitvoeren, dan moet die persoon vluchtelingen niet meer als mensen beschouwen, maar als “illegalen”, als “gedetineerden” (zoals de Immigratie en Naturalisatiedienst de 11 slachtoffers van de brand aanduidt), als veroordeelden. Maar het gaat hier wel degelijk om mensen natuurlijk, van wie de grondrechten met voeten worden getreden in een land dat zich graag op de borst klopt als het over mensenrechten gaat. Want laten we eerlijk zijn: onwettige mensen bestaan niet, alleen onmenselijke wetten. De AFVN betuigt haar solidariteit met de getroffen vluchtelingen en de nabestaanden van de overledenen. Bronnen: Nu.nl, Indymedia, IND, De Fabel van de illegaal 64, mei/juni 2004, Planet, Solidariteit nr. 13, 17 april 2005.
Website: http://www.afvn.nl | |
aanvullingen | |