|
|  |
Bolivia: nieuwe president, eerste dode
Latinos Locos - 10.06.2005 23:56
Donderdagnacht is de advocaat Eduardo Rodriguez geinstalleerd als nieuwe interim president van Bolivia na het aftreden van Carlos Mesa deze week. De kwestie rond de opvolging liet de temperaturen nog verder stijgen in het land wat al vier weken verlamd is door conflicten. De rechtse traditionele elite, ondersteund door Amerikaanse ambassade en de regio Santa Cruz, deed nog een laatste poging hun machtspositie te behouden via de persoon van Hormando Vaca Diez. Een mijnwerker kwam om in de massale protesten tegen zijn aantreden en ondertussen was het leger in paraatheid om eventueel in te grijpen. Een verslag van een historische dag in Bolivia.
Zware taak voor nieuwe President Bolivia
Eerste dode als gevolg van conflicten
Door Suzanne Kruyt vanuit Bolivia
Vaca Diez
Nadat maandagavond president Carlos Mesa zijn aantreden had aangekondigd, was het aan het congres om hierover te stemmen en een opvolger te bepalen. Volgens de grondwet zou de voorzitter van het congres, Hormando Vaca Dìez, de directe opvolger zijn. Echter, wegens zijn verleden in het gehate kabinet van ex president Sanchez de Lozada en zijn uitgesproken steun voor de autonomie plannen van de regio Santa Cruz, waren alle protesterende sectoren hier fel op tegen. Zij maakten allen duidelijk dat ze zijn aantreden niet zouden accepteren, noch dat van de derde in lijn van opvolging Mario Cossío, maar vervroegde verkiezingen eisen. In El Alto werden de eerste stappen gezet voor een alternatieve regering, een Asamblea Popular Originaria. Ondanks deze sterke druk vanuit de samenleving om de positie te weigeren, die zelfs bevestigd werd door kerk en leger, leek het er steeds meer op dat Vaca Diez zijn aantreden aan het voorbereiden was. In overleg met Amerikaanse Ambassade, traditionele partijen, oliebedrijven en de elite van Santa Cruz, werkte hij aan een alternatief voorstel voor het gas. De woede van het volk over deze blinde arrogantie bleek massaal en nieuwe hongerstakingen en werkonderbrekingen verspreidden zich gisteren als paddestoelen over het land en de verschillende sectoren.
Crisis in Sucre
In zijn functie als voorzitter had dezelfde Vaca Diez ondertussen besloten de sessie van het parlement te verplaatsten van La Paz naar Sucre, de officiële hoofdstad van het land, waar bijna 200 jaar geleden de republiek werd gesticht. Dit vanwege het gebrek aan veiligheid voor de parlementariers in La Paz, wat tot nu toe het epicentrum van de protesten was. Deze uitwijkprocedure bleek een grove onderschatting van de protesterende sectoren. Zodra dit bekend werd, mobiliseerde namelijk de hele regio Sucre- Potosí zich en trokken duizenden boeren naar de stad. Bovendien vertrok een grote stoet mijnwerkers van La Paz naar Sucre. Vlak voor aankomst in de stad vond een confrontatie plaats tussen deze mijnwerkers en politie en leger waarbij een 52 jarige mijnwerker en vakbondsleider om het leven kwam door een kogel. Het is nog niet duidelijk wie deze kogel schoot. Deze eerste dode, en bovendien de steeds duidelijker wordende intenties van Vaca Diez, zorgden ervoor dat de hevigheid van de protesten in Sucre steeds meer toenam en de gemobiliseerde politie kon het nauwelijks in de hand houden. Dit deed Vaca Diez besluiten de sessie van het parlement opnieuw uit te stellen vanwege gebrek aan veiligheid en zelf naar een militair kwartier te vluchten. Op dit moment leek een oplossing voor de conflicten verder weg dan ooit. Een congres wat geen verantwoordelijkheid neemt, een ultieme vertegenwoordiger van de rechtse elite die de touwtjes in handen houdt en duizenden gemobiliseerde mijnwerkers, boeren, vakbonden, etc. die steeds woedender worden. Vaca Diez sprak van een terroristische aanslag op de democratie en meerdere leiders van de protesten spraken van een burgeroorlog. Ondertussen was Mesa, nog steeds in functie als president, in La Paz in overleg met legerleiders over wat de doen als Vaca Diez aan zou treden. De kans op een militaire staatsgreep leek erg dichtbij.
Nieuwe President
Echter, aangezien alle snelwegen in het land zijn geblokkeerd en de vliegvelden die ochtend zich bij de staking hadden aangesloten, konden Vaca Diez, noch andere parlementariërs, echter Sucre uit vluchten en zagen zich gedwongen toch hun verantwoordelijkheden te nemen. ´s Avonds om 21.30 riep Vaca Diez een persconferentie uit waarin hij verbitterd aankondigde niet te zullen aantreden als president wanneer het aftreden van Mesa goedgekeurd werd. Kort daarna volgde Mario Cossìo zijn voorbeeld. Eenmaal aan deze voorwaarden voldaan, keerde er genoeg rust terug in Sucre zodat het congres om 23.00 uur alsnog zitting hield. In deze zitting werd in een bestek van nauwelijks 5 minuten het aftreden van Mesa geaccepteerd, tevens de weigering van Vaca Diez en Mario Cossío, en uiteindelijk het aantreden van de vierde in lijn van opvolging, Eduardo Rodriguez, als nieuwe tijdelijke president van Bolivia. Deze voorzitter van het Hooggerechtshof, zonder politiek verleden, had van te voren aangekondigd dat in het geval hij zou aantreden hij zo snel mogelijk verkiezingen zou faciliteren en kon daarom wel de goedkeuring van het volk weg dragen. Na een korte pauze waarin gewacht werd op zijn, werd hij rond middernacht officieel geïnstaleerd. Zowel Vaca Diez als Cossìo hielden nog een felle toespraak waarin ze uithaalden naar met name Evo Morales, de leider van de oppositiepartij MAS en grootste tegenstander van hun aantreden, en hem verantwoordelijk hielden voor de crisis in het land en de omgekomen mijnwerker.
Conflicten geenszins opgelost
Ze riepen bovendien het volk van Bolivia op rustig te gaan slapen in het vertrouwen dat morgen de stakingen en protesten voorbij zouden zijn. Dat is echter de vraag. Evo Morales heeft wel aangekondigd zijn achterban in het land te desmobiliseren, wat een groot deel van de plattelandsbevolking die nu de snelwegen blokkeren inhoudt. Maar de nationale vakbond COB en de buurtbewoners in El Alto zijn de acties niet begonnen om een andere president aan de macht te helpen. Het thema en de eis van de protesten blijft de nationalisatie van de grondstoffen en daar is nog niets van terecht gekomen. De vraag is hoe de nieuwe president met deze eis om zal gaan. Het is twijfelachtig of hij de politieke legitimiteit heeft om werkelijk iets te besluiten in dit omstreden thema. Het zou kunnen dat het thema bepaald zal worden door middel van de nieuwe verkiezingen, of door de Asamblea Constituyente, de andere eis van de sociale sectoren. Op dit moment wordt in El Alto vergaderd door FEJUVE en vakbonden over de voortgang van de acties. De neiging lijkt door te blijven gaan tot er concrete resultaten zijn met betrekking tot de nationalisatie van grondstoffen. Aan de andere kant zijn de gevolgen van de stakingen en blokkades na 20 dagen steeds meer voelbaar in El Alto en La Paz. Een groot probleem is dat er geen gasflessen te krijgen zijn en steeds meer huishoudens niet meer kunnen koken. Ook de levensmiddelen zijn steeds moeilijker verkrijgbaar. Bovendien zorgt het gebrek aan transport voor veel ongemak. Het zou goed kunnen dat er dit weekend een tijdelijke opheffing van de acties plaats vindt om de bewoners wat lucht te geven en zo hun steun niet te verliezen.
Deze vrijdag wordt gedomineerd door rouw om de gevallen mijnwerker enerzijds en opluchting over de val van Vaca Diez anderzijds. Er wordt gesproken over een laatste nederlaag van het arrogante neoliberalisme en elitisme wat hij en zijn aanhangers vertegenwoordigen. Bovendien is er opluchting dat het conflict rond de opvolging op een democratische manier is opgelost en niet met behulp van militairen. Ondanks de vele moeilijkheden en ongelijkheden is er wel werkelijk wat veranderd in Bolivia en dat geeft hoop voor de toekomst.
uit:
 http://www.noticias.nl/achtergrond_artikel.php?id=890
meer info:
President Bolivia treedt af
Latinos Locos - 08.06.2005 18:24
http://www.indymedia.nl/nl/2005/06/28385.shtml
http://www.narconews.com
http://www.noticias.nl
|
| Lees meer over: globalisering | | aanvullingen | | | Blokkades groot succes! | Riquelme! - 11.06.2005 17:19
Het straatprotest in Bolivia begint haar vruchten af te werpen. Brazilië en Argentinië, de belangrijkste afnemers van het gas, hebben verklaard naarstig uit te kijken naar alternatieven voor het Boliviaanse gas. Deze landen willen tevens hun investeringen stopzetten cq. terugtrekken.
Evo c.s. kunnen dus tevreden zijn: Bolivia weer een stukje armer, dichter bij de totale chaos en het droombeeld van een boeren- en arbeidersstaat à la Noord-Korea ligt voor het grijpen. Noord-Korea is het model waar vakbondsleider Jaime Solares in diverse interviews diep respect voor heeft betuigd. Ook Aymará-leider Felipe Quispe is voorstander van een staat, waarin de boer het voor zeggen heeft. Hebben we zoiets eerder gezien? O gut ja, Cambodja!
Met dergelijke leiders is het geen verassing dat de Indiaanse meerderheid niet via democratische wijze aan de macht kan komen. Laten we wel zijn: als je in de meerderheid bent, gebruik dan je stembiljet om die meerderheid te verzilveren. Door dommigheid bij de leiders is dit tot op heden nog niet gelukt, terwijl er sinds 1982 (invoering parlementaire democratie) genoeg kansen zijn geweest.
Voor dat jullie mij als reactionaire rechtse lul kwalificeren, even dit. Ik weet dondersgoed dat welvaart oneerlijk verdeeld is in dit land. Ik weet tevens heel goed dat de traditionele partijen corrupt zijn en het land meer slecht dan goed hebben gedaan. Maar dat weet iedereen al.
Wat ik wil belichten is het plurale karakter van de kwesties die het land verdelen, en dat de populistische praatjes van de oppositie óók geen oplossingen bieden voor de misère die Bolivia teistert. Bolivia is in potentie een rijk land en het wordt tijd dat er mensen opstaan die niet polariseren en niet corrupt zijn, maar opkomen voor de belangen van het land.
Ik had even goede hoop met Mesa, maar ik vrees dat de toekomst van Bolivia gitzwart is, omdat er geen ruimte is voor mensen die bruggen kunnen bouwen, in plaats van haat zaaien. En de lucht is momenteel helaas zwanger van haat......
| |
| aanvullingen | |
