| |
Terri Schiavo en gehandicaptenrechten Herman van Wietmarschen - 25.03.2005 10:23
Nu president Bush zich bemoeit met de Terri Schindler-Schiavo zaak wordt de schrijnende machtsstrijd opeens voorpaginanieuws in de Nederlandse dagbladen. Euthanasie stond na Clint Eastwoods kaskraker 'The Million Dollar Baby' ook al hoog op de agenda in de VS. In heel Amerika toonde deze film een duidelijke moraal: als de 'American dream' om een of andere reden verwoest wordt moet euthanasie toch mogelijk zijn. In de film moest de bokstrainer 's nachts het ziekenhuis binnendringen om de verlamde bokster te kunnen 'bevrijden' van ademhalings apparatuur. Een dergelijke dramatische vertoning is in werkelijkheid in Amerika al lang niet meer nodig, je hoeft slechts te vragen om kunstmatige beademing te beeindigen en de arts zal dat toestaan. De diskussie rond Terri Schindler-Schiavo een stuk controversieler omdat het hier gaat om euthanasie bij wilsonbekwamen (mensen die hun wil niet kunnen uiten). Helaas vertoont de Nederlandse media, evenals de media in Amerika, een enorm gebrek. De groep mensen waar deze zaak werkelijk om draait, gehandicapten, worden niet of nauwelijks aan het woord gelaten. Diskussies worden volledig gedomineerd door de conservatief christelijke tegenstanders van euthanasie en de voorstanders in de vorm van bioethici en de medestanders van Michael, de echtgenoot van Terri. Er wordt vergeten dat deze zaak gaat over fundamentele rechten van mensen met een handicap, zo geeft de zeker niet conservatieve gehandicaptenbeweging Not Dead Yet aan in een persbericht over deze zaak. Not Dead Yet vraagt om een moratorium op het versterven en uitdrogen van mensen waarvan wordt aangenomen dat ze zich in een 'persisterende vegetatieve toestand' bevinden (persbericht, 15-2-05). Een onderzoek, onlangs gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Neurology, wees op hoge nivo's van hersenactiviteit bij mensen in een 'minimale bewustzijns toestand'. De onderzoekers bewijzen dat deze mensen mogelijk veel horen en begrijpen van wat er in hun omgeving gebeurt, maar er niet op kunnen reageren. De studie maakt wel een onderscheid tussen 'persisterende vegetatieven toestand' en 'minimale bewustzijns toestand', maar dit verschil blijkt zeer onbetrouwbaar vast te stellen te zijn. Dr. Joseph Fins, medisch ethicus in New York, wijst op onderzoeken waarin een misdiagnose van 30% wordt vastgesteld. Dus 30% van de mensen die gediagnosticeerd zijn als in 'persisterende vegetatieve toestand' zijn in werkelijkheid in een 'minimale bewustzijns toestand'. 'Het is vrijwel zeker dat ontelbare mensen hulpeloos waren en hun dood door versterving en uitdroging niet hebben kunnen voorkomen' zegt Stephen Drake van Not Dead Yet in hun oproep voor een moratorium. 'Er is een analogie met DNA als bewijsmateriaal en de doodstraf. In Illinois heeft het overwelmende aantal onschuldige en ten onrechte ter dood veroordeelde mensen in dodencellen geresulteerd in een moratorium op de doodstraf. Of je nu voor of tegenstander van de doodstraf was, iedereen werd gedwongen naar manieren te zoeken om er zeker van te zijn dat er niet weer onschuldige mensen in dodencellen terrecht zouden komen. Dezelfde mate van betrokkenheid zou ook moeten gelden voor doden in een medische setting, waar de aantallen doden het aantal ter dood veroordeelden ver overtreffen.' Terri Schindler-Schiavo is het slachtoffer geworden van een verbeten strijd tussen conservatief christelijken en voorstanders van euthanasie. Maar het gaat niet alleen om haar, maar om de levens van tienduizenden andere mensen die geen uitdrukking meer kunnen geven aan hun wensen. Het is een gevecht om gelijke grondrechten voor mensen met een handicap. Een twaalftal gehandicaptenrechten organisaties heeft twee jaar geleden van de rechtbank in Florida geeist dat er voordat ze gedood zou worden 'duidelijk en overtuigend bewijs moet zijn van de wensen van Terri,' aldus Mary Johnson in het gehandicapten tijdschrift Ragged Edge Online. Werkplaats LAB wil Nederlandse kranten en andere media oproepen zorgvuldiger te berichten over deze kwestie en niet blindelings de schema's te volgen waarin de Amerikaanse media over het conflict berichten: de liberale pro euthanasie stem versus de christelijk conservatieve achterban van George Bush. Het uiteindelijke lot van Terri zou wel eens het leven van vele duizenden andere gehandicapten een stuk onzekerder kunnen maken. Hoe kan er besloten worden over Terri zonder de stem van de gehandicaptenbeweging te horen? Het is aan de media om de gehandicaptenbeweging een duidelijke stem in de diskussie te geven. E-Mail: herman@biopolitiek.nl Website: http://www.biopolitiek.nl |
Lees meer over: natuur, dier en mens | aanvullingen | | Leven en dood | Ramnok - 26.03.2005 08:08
Inderdaad zitten er meer kanten aan de zaak Schiavo; het gaat om de scheiding tussen Kerk en Staat, daar durft nu nog geen rechter zijn vingers aan te branden. Dat komt pas als na benoeming van nieuwe Rechters in het US-hoogerechtshof er daar een Republikeinse meerderheid is. En wat zwaar weegt zijn Pro-lifefanatici en andere Bible-belt clubs, Genesisextremisten en Gristenfundamentalisten die Bush op zijn stoel hebben gehouden en nu hun beloning opeisen: wat God volgens hen goed vindt zal leven en het Kwade moet sterven. Deze enge lui, met Bush op kop als newborn Christian, hebben geen enkele moeite met de doodstraf voor steeds minder zware vergrijpen en het afknallen van opstandelingen in Irak die zich al hebben overgegeven zoals onlangs in Falluja. Het gaat ze om de macht om over leven en dood te beschikken op zelfbedachte voorwaarden die niks meer te maken hebben met ethiek of geweten maar alles met het moreel verval van een land dat zich laat opjutten tot gekte en wordt geregeerd door een religieuze sekte, en dat moet Iran de lezen ook nog. | Stompzin | Broeder - 26.03.2005 12:33
Kijk, de stompzin zit hem in de benadering: Iedereen gaat dood. Een waarheid als een koe. Als het meezit sterf je, na een al of niet 'rijk' leven, in je slaap of op een andere plotselinge, onverwachte wijze. Da's allemaal niks bijzonders. Als het tegenzit, dan lijd je. De manier waarop, wanneer en hoe je dan wilt sterven is een individueel, intiem persoonlijk recht. Geen gemeenschappelijk recht of plicht. Je gaat op dat moment namelijk niet gemeenschappelijk dood, Niertjes. Het is geen recht waar anderen over kunnen beslissen. Dat zet je op papier en dat spreek je af met je naasten. Zorg dat je (levende) naasten hebt... En blijf zo lang mogelijk betrokken bij het leven, niet bij de dood. Die komt vanzelf wel... | |
aanvullingen | |