|
|  |
Column: Functioneel populisme
Wim Heesterbeek - 16.01.2005 17:25
Functioneel populisme
Waarom slagen de idealisten van vandaag er niet in hun boodschap te verkopen?
De bijna vergeten ex-minister van Economische Zaken Herman Heinsbroek baarde in 2002 tijdens zijn 3 maanden durende ministerschap opzien met zijn uitspraken over het ‘aan de man brengen’ van de normen en waarden. Normen en waarden waren ook toen al een veelbesproken item, en Heinsbroek zag niet in waarom deze morele boodschap niet via een commerciële benadering, als een product feitelijk, ‘verkocht’ kon worden aan het volk. Een visionair als Heinsbroek had dankzij zijn ruime ervaring in de (muziek)business namelijk geleerd dat alles te verkopen is, dus waarom niet een idealistisch verhaal. Herman had gelijk.
Van idealisten, activisten, mensen met een boodschap waarvan ze de wereld willen overtuigen, zou je verwachten dat ze er alles aan doen hun idealen tot werkelijkheid te maken. Iedereen zou moeten weten dat vlees eten misdadig is, Mc Donalds een fascistisch bedrijf is en George W. Bush een nieuwe Hitler. Dit zijn niet mijn meningen, maar de meningen van menig links activist. Men zou eens moeten weten hoe de wereld eigenlijk in elkaar zat en hoe wij allemaal ‘genaaid’ worden door het kapitaal. Echter, helaas is deze groep er tot op de dag van vandaag niet in geslaagd hun verhaal op grote schaal aan de man te brengen, en dat is mijns inziens vooral te wijten aan het obscure uiterlijk en de dubieuze methoden van deze mensen. Het spreekt het volk niet aan.
Nee, dan Pim Fortuyn. Die wist hoe hij het gelijk aan zijn kant moest krijgen. Gehuld in Italiaanse maatpakken en met een paarse stropdas om zijn nek slaagde hij er in een groep achter zich te krijgen die er waarschijnlijk nog het slechts vanaf zou komen als Pim werkelijk aan de macht zou komen, namelijk mensen uit een lage sociale klasse, met een beperkt opleidingsniveau en een laag inkomen. Ondanks het feit dat Fortuyn van plan was deze mensen op hun uitkering te korten en hun sociale zekerheden te ontnemen, stemde ze toch op hem omdat hij er als eerste politicus sinds jaren weer in geslaagd was het volk aan te spreken. Populisme, noemt men dat. De macht om een grote groep mensen aan te spreken, en voor je te winnen. Linkse idealisten hebben er waarschijnlijk nog nooit van gehoord, en dat is jammer.
Op legerkistjes, gehuld in afgedragen spijkerbroeken en met stinkende sjalen om hun nek sjokt activistisch Nederland af en toe door de straten. Ze dragen spandoeken met zelfverzonnen kreten en meestal zijn ze vergezeld door een aantal honden. Hun haar zit samengebonden in dikke slierten en heeft doorgaans meerdere kleuren. De boodschap die ze uit willen dragen is wel duidelijk: wij zijn links, idealistisch en voeren actie. Logisch eigenlijk dat geen mens naar deze lieden luistert, want ze zien er uit alsof ze vreselijk uit hun mond stinken, en met zo iemand knoopt men nu eenmaal niet graag een gesprek aan. Men praat liever met iemand die er wat netter, verzorgder, gelikter zo u wilt uitziet. Iemand als Pim Fortuyn.
Natuurlijk zouden die activisten zichzelf ontzettend verloochen wanneer ze zich in een maatpak zouden hijsen en hun dreadlocks af zouden knippen, zoals ik hier tussen de regels door betoog. Hoeveel is je ideaal nog waard, als je zelf uit puur pragmatische overwegingen je uiterlijk verandert en je meningen herformuleert, alleen maar om de massa aan te spreken. Toch zou deze techniek het overwegen waard zijn. Denk eens aan de mogelijkheden! Fortuyn lukte het een achterban te creëren van mensen die feitelijk zijn vijanden waren. Mensen die hem vertrouwen gaven, op hem stemden en zijn partij in 2002 maarliefst 26 zetels zouden opleveren. Wat zou er gebeuren als de dierenactivisten, veganisten, of welke andere activisten dan ook hun boodschap gelikt en aannemelijk zouden verpakken, en zich zouden presenteren als een vertegenwoordiger van het product dat medemenselijkheid en solidariteit heet. Gematigd en pragmatisch weliswaar, maar zeker mét succes!
 E-Mail: column@min6.nl  Website: http://www.min6.nl
|
| Lees meer over: media vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | | nou.... | Jan Sluis - 16.01.2005 22:55
De vergelijking met Fortuyn is totaal misplaatst. Wim doet hier voorkomen dat
als je uiterlijk maar goed oogt je idealen dan vanzelf wel overslaan bij de massa. Dit is deels waar, maar Fortuyn kreeg van de media alle ruimte om zijn mening te verkondigen omdat het establishment wel iets in hem zag. Dierenrechtenactivisten zijn vaak ook netjes gekleed, maar de pers geeft hun niet de ruimte om hun mening te ventaleren. Wim rekent hier buiten het establishment. Hoe komt het bijvoorbeeld dat je op de omroepen bijna nooit kritiek op het buitenlandse beleid van Bush hoort, hoe komt het dat het platvorm tegen de nieuwe oorlog tijdens de tweede golfoorlog en ervoor maar welgeteld 1 keer is uitgenodigt in NOVA terwijl die lui van Clingendael elke dag hun verhaal kwijt konden ?
| | pro-actie | hh - 18.01.2005 00:32
Waarom heeft er nog nooit iemand op de Dam gedemonstreerd, voordat er überhaupt beleid was om iets te gaan doen. Alleen wanneer de oorlog zeker uitbreekt, allang is beslist dat studenten worden gekort en wanneer de minister allang haar strategie klaar heeft om de huurwoningen te liberaliseren heeft men pas zin om iets te gaan doen. Neem een blaadje als Ravage, 85% wat er in staat is anti. Links zou eigenlijk nu gelijk moeten demonstreren. En vooral demonstreren voor een maatschappij waar het leuker is om in te leven. Niet tegen een mogelijke anti-maatschappij. Dan maak je mensen alleen bang die dan niet meer tegen je durven te luisteren.
| | Re: Nou | Nozem - 09.02.2005 16:29
Ik citeer :
"Hoe komt het bijvoorbeeld dat je op de omroepen bijna nooit kritiek op het buitenlandse beleid van Bush hoort, hoe komt het dat het platvorm tegen de nieuwe oorlog tijdens de tweede golfoorlog en ervoor maar welgeteld 1 keer is uitgenodigt in NOVA terwijl die lui van Clingendael elke dag hun verhaal kwijt konden ?"
Kritiek op het beleid van Bush is niet echt een taak van de omroepen, (berichtgeving is al meer dan genoeg kritiek).
Als het journaal aan bush-whacking ging doen, zou ik ze niet meer serieus nemen.
Overigens heeft het journaal wel (bijna) wekelijks een bush-blooper.
Wat betreft het platform tegen de oorlog, hadden die veel anders te zeggen dan de oppositie?
Clingendael is een informatiecentrum, ze maken geen opininie, vertegenwoordigen noch rechts noch links, hun optreden in NOVA elke dag was verandwoord, omdat er bijna niemand anders is die die feitelijke kennis heeft.
(niet dat het mij boeide wat de amerikanen voor "strategische" dingen deden)
| |
| aanvullingen | |
