Uitnodiging PrecairForum
www.precairforum.nl - 10.01.2005 18:06
Hierbij een eerste aankondiging en uitnodiging voor het PrecairForum, een
dag vol discussie over bestaansonzekerheid op 12 februari in Amsterdam.
Wij dachten dat het wel toepasselijk was om in dit treurige (politieke)
winterklimaat eens bij elkaar te zitten, onbekende gezichten te zien, en
nieuwe ideeën en strategieën te bespreken.
Groeten van de initiatiefgroep
 contact@precairforum.nl
www.precairforum.nl
(English below)
De Flexmens, het Greenpepper Project, Anarchistische Groep Amsterdam en SearchWeb presenteren:
PRECAIR FORUM:
flexwerk/migratie/de stad
Een dag van fora en workshops om de groeiende bestaansonzekerheid van het sociale leven in Nederland en daarbuiten onder de loep te nemen – we buigen ons over de veranderende aard van werk (flex/irregulier/part-time) en de verzorgingsstaat, migratie en informele economieën, woonstrijd en nieuwe strategieën voor sociaal activisme in de stad.
Thema’s die aan bod komen: flexibilisering, sociale uitsluiting, migratie en illegalisering, stedelijke vernieuwing en gentrification, tactieken voor het heroveren van de stad, organisatie voor MayDay 2005 en het opeisen van sociale rechten op open burgerschap, huisvesting, inkomen en meer.
Met onder andere (te bevestigen): lokale groepen zoals de Vrije Ruimte, OKIA (Onderzoekskomite Illegale Arbeiders), SASH (Stop Afbraak Sociale Huisvesting), NextGenderation en internationale sprekers inclusief Precarias a la Deriva (madrid, Spanje), Maurizio Lazzarato (Parijs, Frankrijk), London Particular (Londen, GB), en P2P Fightsharing (Rome, Italie) en meer (te bevestigen).
Wanneer: 12 februari 2005, 14:00 – 19:00
Waar: Plantage Doklaan 12, Amsterdam, Nederland
Toegang is vrij, maar email ajb om je op te geven.
Voor meer info en updates, zie  http://www.precairforum.nl/ of ga naar onze wiki-pagina op www.greenpeppermagazine.org/process
Achtergrond:
De laatste jaren hebben we de opkomst meegemaakt van wat beschreven wordt als een flexibele kenniseconomie gebaseerd op immateriële productie (van informatie, diensten etc.) en flexibele arbeid. Deze economie eist dat wij ons permanent bijscholen, om ons aan te passen aan haar ritmes – die voortkomen (zegt men) uit technologie en innovatie, codewoorden voor permanente verbetering. Maar, zoals duidelijk is voor degenen die in deze economie aan het werk gezet worden, is het ook een economie die verschillende soorten ‘precairheid’ met zich meebrengt – in andere woorden sociale en economische bestaansonzekerheid – als structurele kenmerken van het dagelijks leven.
Precairheid – een continue onzekerheid over je eigen toekomst – hangt nauw samen met de neoliberale organisatie van werk. Of dat nu is als legale of geïllegaliseerde migranten, als werkloze arbeiders zonder garanties van de sociale zekerheid, als free-lancers, uitzendkrachten, part-timers, studenten of flexwerkers - ‘flexibiliteit’ duidt op de permanente fragiliteit van je inkomen, je baan en je huisvesting.
Migranten, ongedocumenteerde en geïllegaliseerde arbeiders (en in het bijzonder vrouwen) zijn degenen die de hardste klappen van deze groeiende bestaansonzekerheid te verduren krijgen. Van fabriekswerk tot werk in de tuin- en landbouw, van huishoudwerk tot sexwerk, van irregulier werk via familienetwerken tot diverse vormen van micro-ondernemerschap; migrantenarbeiders leven onder de continue dreiging van chantage, detentie of uitzetting. Traditionele vakbondsorganisatie of hulpverleningsinitiatieven hebben deze problematiek nog niet kunnen oplossen.
Kortom, we bevinden ons in een precaire stad – een metropool gekenmerkt door processen van gentrification, sociale uitsluiting, speculatie en mobiliteit; waar de publieke ruimte erodeert, de sociale huur steeds minder sociaal wordt en de volksbuurten worden ‘opgewaardeerd’. Ondanks dat alles is in Nederland de term ‘precairheid’ of ‘bestaansonzekerheid’ nog nauwelijks bekend en wordt zij niet gebruikt door hen die het meest geraakt worden door de excessen van de huidige neoliberale politiek.
In andere delen van Europa hebben verschillende groepen het concept van precairheid aangegrepen om verbindingen te leggen tussen specifieke conflicten en bewegingen, om deze te communiceren en circuleren. Bijvoorbeeld, in Frankrijk zijn het ‘intermittents’ (tijdelijke werkers in de culturele industrie), ‘sans-papiers’ (ongedocumenteerde werkers) en ‘chomeurs’ (werklozen) die zich herkennen in elkaars situaties en gevechten. In Spanje en Italië voeren een aantal groepen campagnes rond het thema van werk en bestaansonzekerheid, zoals het flexwerker-syndicaat Chainworkers (Milaan) en het onderzoekscollectief Precarias a la Deriva (Madrid). In 2004 werd 1 Mei [ http://www.euromayday.org] in Milaan en Barcelona gevierd door 100.000 mensen die protesteerden tegen hun precarisering en uitbuiting in de zogenaamd “flexibele & moderne” neoliberale economie.
Het initiatief tot het PrecairForum wordt gedragen door een behoefte om onze creativiteit eens collectief aan het werk te zetten, om nieuwe manieren en organisatievormen van sociale strijd te vinden in de steden waar we wonen. Het Forum kan ook gezien worden als open uitnodiging om plannen te maken voor een MayDay 2005 in Nederland.
Op de site van PrecairForum [www.precairforum.nl] is meer info te vinden, evenals een aantal relevante teksten.
ENGELSE TEKST
Flexmens, Greenpepper Project and SearchWeb present:
PRECAIR FORUM: flexible labour/migration/the city
A one-day series of forums and workshops examining the precarisation of everyday life within and beyond the Netherlands – intersecting the changing nature of work (flex/temp/contingent) and production (knowledge-based and immaterial), migration and informal economies, and new strategies for metropolitan struggles.
Issues include: flexibilisation, social exclusion, migration and illegalisation, urban regeneration and gentrification, tactics for re-appropriating the city, organising toward EuroMayDay 2005 and demanding social rights to open citizenship, housing and income and more.
Featuring: (to be confirmed): local groups such as Vrije Ruimte, OKIA, SASH, NextGenderation and international speakers including Precarias a la Deriva (Madrid, Spain), Maurizio Lazzarato (France), London Particular (London, UK), and P2P Fightsharing (Rome, Italy) and more (tbc)
When: 12 February 2005, 14:00 – 19:00
Where: Plantage Doklaan 12, Amsterdam, The Netherlands
The Forum is free, but email to register.
For more information and updates, see http://www.precairforum.nl/ or subscribe to our email list by sending a message to the email adress above.
…………………………..
Background:
Recent years have seen the rise of a knowledge-based economy based on immaterial production (of information and services etc) and flexible labour. This economy is one that requires us to permanently school ourselves, to adapt and move to its rhythms - animated as these are (it is said) by technology, innovation and other codewords for permanent improvement. Yet, as is clear to those put to work in it, it is an economy that operates by producing various kinds of ‘precarity’ - or social and economic insecurity – as a structural feature of everyday life.
Precarity – which literally means to be continually uncertain of your own future - and the neoliberal organisation of work are tightly interconnected. Whether as legal or illegalised migrants, as unemployed workers without welfare-state guarantees or as freelancers, temps, part-timers, students or flexworkers, ‘flexibility’ means the permanent fragility of one’s income, job or housing.
It is migrants, undocumented and illegalised workers that disproportionately bear the burden of precarisation. From factory work to agricultural production, domestic labour to sex work, irregular work through familial networks to various forms of self-employment, migrant workers are forced to endure a situation of perpetual social and job insecurity - that is neither temporary nor exceptional – under the continual threat of blackmail, detention or expulsion. Yet traditional unionization and appeals to citizenship rights are failing to resolve these problems, and there is a pressing need to forge new strategies.
And so we find ourselves in a precarious city - a metropolis shaped by processes of gentrification, social exclusion, speculation and mobility, while marked by the erosion of public space, privatization of social housing, by displacement and eviction. Yet, in the Netherlands, the term ‘precarity’ is little known and rarely used by those most affected by the worst excesses of neoliberalism.
Across the rest of Europe, various groups have used the idea of precarity tomake connections between conflicts and to allow them to communicate and circulate. For example, in France it is ‘intermittents’ (temp workers in the cultural industries), ‘sans-papiers’ (undocumented workers) and ‘chomeurs’ (unemployed) who recognise themselves in each others’ struggles and situations. In Spain and Italy a number of groups are campaigning around the issue of precarity, such as the flexworkers’ syndicate Chainworkers (Milan) and the research collective Precarias a la Deriva (Madrid). In 2004, the First of May was celebrated in Milan and Barcelona by 100.000 people protesting against their precarity and exploitation in the so-called "flexible, modern" neoliberal economy [ http://www.euromayday.org].
The Precair Forum is motivated by the desire to pool our creativity and create new ways of struggling and organising in our own cities. The Forum can also be seen as an open invitation to plan towards EuroMayDay 2005 in the Netherlands.
|
