|
|  |
Vonnis Murat D.
Astrid Essed - 04.05.2004 19:41
Het recente vonnis van de Haagse rechtbank tav Murat D, die op 13 januari zijn leraar heeft doodgeschoten, is in strijd met het Nederlandse Strafrecht en de VN-Conventies tav kinderrechten
Geachte Redactie,
Ik heb met verbijstering kennisgenomen van het feit, dat de jeugdstrafkamer van de Haagse rechtbank de 17 jarige scholier Murat D, die op 13 januari de onderdirecteur van het Terra College, H. van Wieren heeft doodgeschoten, volgens het volwassenenstrafrecht heeft berecht ondanks het advies van drie gedragsdeskundigen en de kinderbescherming om op hem het jeugdstrafrecht toe te passen.
Niet alleen is dit vonnis, dat heeft geresulteerd in een gevangenisstraf van vijf jaar en tbs met dwangverpleging een flagrante schending van de VN-Conventie betreffende de Rechten van het Kind en de in 1990 aangenomen VN-resolutie betreffende de bescherming van minderjarigen in detentie, die zich beiden baseren op de toepassing van het jeugdstrafrecht betreffende minderjarigen [jongeren onder de 18 jaar], eveneens is een en ander in strijd met het Nederlandse Strafrecht, dat bij de berechting van minderjarigen de toepassing van het jeugdstrafrecht verplicht heeft gesteld.
De motivatie van de rechtbank voor het nemen van een dergelijke beslissing, die is gebaseerd op de ernst van het gepleegde misdrijf gaat daarenboven voorbij aan het feit, dat ook binnen het geldende jeugdstrafrecht afdoende juridische mogelijkheden zijn een dergelijk ernstig misdrijf streng te straffen.
Het desondanks vellen van een dergelijk vonnis, waarvan in brede kringen de uitzonderlijkheid erkend wordt, is dan ook een ernstige uitholling van de principes van het Nederlandse rechtssysteem, met name vanwege de gevaarlijke precedentwerking hiervan.
Astrid Essed
Amsterdam
|
| Lees meer over: anti-fascisme / racisme vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | | DE WET | Scarface - 04.05.2004 21:33
Een rechter heeft nu eenmaal de mogelijkheid om te bepalen of iemand al dan wel, al dan niet volgens het jeugdstrafrecht berecht. Deze rechter heeft gewoon de feiten op een rijtje gezet en bepaald dat Murat D gewoon volledig verantwoordelijk gehouden kan worden voor zijn daad. Ook gezien vanuit de ernst van het misdrijf, plaats delict en de uitvoering ervan kan hij niet volgens het jeugdstrafrecht berecht worden. Het was moord, dus opzettelijk en gepland. Dan kan een rechter iemand niet meer als "kind" zien. Dan gedraag je je als een (zieke, dit verklaart ook waarom hij TBS krijgt...) volwassen persoon. Overigens is 5 jaar een schijntje tegenover het feit dat de familie van de vermoorde docent levenslang krijgt...
| | Recht | Reseda - 04.05.2004 22:19
Er is jeugdstrafrecht voor minderjarigen die een misdrijf plegen. Juist indien iemand de leeftijd van 18 jaar niet heeft bereikt en ook nog niet over de geestesvermogens van een volwassene beschikt zou hij volgens het jeugdstrafrecht moeten worden veroordeeld. Dit kent ook verschillende delicten die niet allemaal even zwaar bestraft worden, ernstige delicten kunnen ook in het jeugdstrafrecht zwaar bestraft worden.
Murat D. was onderzocht op zijn geestesvermogens en er was geconcludeerd dat hij nog niet over de geestesvermpogens van een volwassene beschikt. Waarom hij niet volgens het jeugdstrafrecht wordt berecht is voor mij een beetje een raadsel.
TBS is trouwens niet iets leuks, het betekend doorgaans een verblijf van 5 jaar in een gesloten inrichting. Murat D. geniet dus de komende 8 jaar waarschijnlijk slechts zeer beperkte vrijheid.
| | | 05.05.2004 08:18
???Misscchien heeft de rechter steeds voornemen gehad om TBS op te leggen. In dat geval zou behandeling op basis van het jeugdstrafrecht de opgelegde "jeugd TBS" doen eindigen op de dag dat Murat D. meerderjarig (18) wordt. Tenminste zo was het vroeger toen meerderjarigheid nog op 21 jaar lag, en was het geen uitzondering om bijvoorbeeld 20 jarigen bij een zwaar delict volgens het volwassenen strafrecht te behandelen. Mee eens, in geval van 17 jarigen moet je goede overweging hebben om ze als volwassenen te behandelen, en mag niet alleen de ernst van het delict bepalend zijn.
| |
| aanvullingen | |
