|
|  |
Het leven zoals het is in Chiapas
College v. Goed Bestuur (gepost d. neopygmee) - 24.04.2004 19:04
Mededeling van het zapatistisch College van Goed Bestuur "Op Weg naar Hoop", dat een eenvoudig, duidelijk en pakkend beeld schetst van de dagdagelijkse realiteit van de bevolking van Chiapas, Mexico. -- "Want wat kun je doen wanneer iets goed gaat en je eigen regering komt het vernielen, en je kan alleen maar een aanklacht neerleggen bij diegene die zelf het kwaad heeft gedaan, die je zegt dat hij de zaak gaat regelen en helemaal niks regelt, en je daarbij met de dood bedreigt, en wanneer je je wil verdedigen, zijn vuurwapen tevoorschijn haalt?"
LA REALIDAD, CHIAPAS, MEXICO, 17 APRIL 2004
AAN DE NATIONALE EN INTERNATIONALE PERS
AAN DE NIET-GOEVERNEMENTELE MENSENRECHTENORGANISATIES
AAN DE EERLIJKE INTELLECTUELEN
AAN DE NATIONALE EN INTERNATIONALE CIVIELE MAATSCHAPPIJ
BROEDERS EN ZUSTERS,
Vandaag kwam een groep inwoners van de stad Motozintla, Chiapas, uit de Kanostraat in het gehucht San Antonio, naar het bureau van dit COLLEGE VAN GOED BESTUUR: OP WEG NAAR HOOP, gelegen in la Realidad, Chiapas, om de problemen uit te leggen waarmee ze zich nu al sedert zes maanden geconfronteerd zien, en om een vreedzame oplossing te zoeken bij de officiële instanties ook al zijn het diezelfde instanties die de problemen veroorzaken. Daarom doen we het volgende:
PUBLIEKE AANKLACHT:
TEN EERSTE: Op 27 oktober 2003, met als voorwendsel het plaveien van de straat om de levenskwaliteit van de inwoners van de Kanostraat in het gehucht San Antonio in de stad Motozintla te verbeteren, vernielde Oscar René González Galindo, de burgemeester van de gemeente, alles: waterleiding, riolering en trottoir, zonder de inwoners te raadplegen of te verwittigen. De bevolking diende zich aan bij het gemeentehuis om de vernieling aan te klagen en om de herstelling te eisen, maar niemand wou hen ontvangen. Vervolgens werden leden van het Comité Van Burgerparticipatie, bij het verlaten van een bijeenkomst in de Kanostraat, bedreigd met vuurwapens door het gemeentelijk Syndicaat "Angel de Jesus Flores Cháivez". De bedreiging werd aangeklaagd voor de bevoegde juridische autoriteit (volgens administratieve akte 254 van de Procureur-Generaal van Justitie van het Bureau van de Staat in Motozintla), maar tot op heden blijft deze wandaad onbestraft.
TEN TWEEDE: Sinds de datum waarop de vernieling plaatsvond tot op heden, is de Kanostraat een echte pestilentie als gevolg van het rioolwater, en is de gezondheid van de bevolking er met de dag slechter aan toe, in het bijzonder die van de kinderen.
TEN DERDE: Het Comité Van Burgerparticipatie van de Kanostraat en zijn afgevaardigden zijn met beloftes overladen, met documenten getekend door de burgemeester, de regionale regering en vertegenwoordigers van de federale regering, evenals door de federale districtsafgevaardigde, maar tot op heden hebben dezen niets gedaan. Het enige waar ze in geslaagd zijn is vernielen, en van herstellen komt niets in huis. Maar, aangezien het niet voor de voordeur van de Heer Fox [de president van Mexico] of van om het even wie van de gemeentelijke, regionale of federale overheid gebeurt, kan er gerust meer dan zes maanden gewacht worden.
TEN VIERDE: De regering mag dan wel zeggen dat ze administraties tegen de corruptie zal installeren, of mag dan weer een nieuwe naam uitvinden voor weer een nieuw secretariaat ter verbetering van de levenskwaliteit van het volk, of mag dan weer eens iemand sturen om nog maar eens een nieuw werkdocument op te stellen zodat er geconformeerd en gezwegen wordt, of er zal wel weer een nieuwe kandidaat afkomen die ons zal wijsmaken dat deze keer de dingen echt gaan verbeteren: op die manier het zijn de gemeentelijke, regionale en federale regeringen die de mensen verplichten om zich in gewapende opstand te verzetten. Er is geen andere manier! Want wat kun je doen wanneer iets goed gaat en je eigen regering komt het vernielen, en je kan alleen maar een aanklacht neerleggen bij diegene die zelf het kwaad heeft gedaan, die je zegt dat hij de zaak gaat regelen en helemaal niks regelt, en je daarbij met de dood bedreigt en wanneer je je wil verdedigen, zijn vuurwapen tevoorschijn haalt? Wat kun je dan nog doen? Zoals ze op deze manier de mensen behandelen, is zeer gevaarlijk en delicaat, zodat:
Wij eisen dat de zaak onmiddelijk geregeld en hersteld wordt zoals de inwoners van de KANOSTRAAT dat vragen, het is een onmogelijke en onrechtvaardige zaak dat ze hun waterleidingen, rioleringssysteem en trottoirs vernield hebben, en hen willen conformeren zoals zij daar zin in hebben.
HOOGACHTEND. GEHOORZAMEND-BESTUREND.
COLLEGE VAN GOED BESTUUR
OP WEG NAAR HOOP
(vertaald door neopygmee, bron:  http://chiapas.mediosindependientes.org/display.php3?article_id=107930)
 E-Mail: neopygmee@pi.be
|
| Lees meer over: anti-fascisme / racisme globalisering vrijheid, repressie & mensenrechten | | aanvullingen | | | leuke vertaling | poul - 27.04.2004 00:06
Het zal vast wel een goede vertaling zijn, neopygmee, maar waar is de verdere informaatsie, wat is de kontekst? Waar precies ligt het dorp in Chiapas waar het stukje over gaat? Hoe lang zitten ze al bij de EZLN? Hoe zijn hun omstandighe-den? Zijn de buurdorpen ook EZLN of zijn ze dat juist niet? Kunnen er nog meer vernielingen verwacht worden? Wat doet de regering van de staat Chiapas er aan? Wat voor rol of bijrol heeft de Federale Regering of ontbreekt die helemaal? Wat kan dit EZLN dorp verwachten in de toekomst?
Is wat ze verwachten kunnen realisties en kunnen de eisen eventueel bijgesteld worden? Is er hulp, toezicht gewenst en door wie? Door Mexiko Stad, door Tuxtla Gutierrez of alleen door kameraden van het EZLN? Kunnen internationale toezichthouders/helpers iets positiefs betekenen, ook voor andere dorpen, EZLN of geen EZLN? Wat voor soort hulp zou men daar dan kunnen gebruiken? Puur humane/goederen, edukatieve, mediese, kulturele, ekonomiese/landbouwkundige?
Het zijn zo maar een paar vragen. De problematiek van de meeste bergdorpen is hetzelfde en niet alleen in Chiapas.
Watervoorziening en goede voedselvoorlichting en verdeling zijn problemen voor heel Méxiko. 0nderwijs en gezondheidszorg, wegeninfrastruktuur - het is allemaal niet al te best en het is allemaal belangrijk. De achterstand op bijna het hele bergboerenland in Méxiko is wezenloos groot. Te groot. De rijkdom is volkomen verkeerd verdeeld. Vijf prosent is erg rijk. Vijf en dertig prosent is de gehele middenstand. De rest, 60% is arm en van die 100% is 40% in de ekstreme armoede, zeg maar straatarm. Zo ongeveer, want precieze cijfers zijn er van het INEGI, het equivalent van het buro voor de statistiek niet te krijgen. Konklusie -Mexiko is een land van uitersten en de boerenbevolking zit aan het verkeerde eind van de ekstremen. En wat voor Méxiko geldt, geldt voor héél Latijns Amerika. Ga er maar eens aanstaan!
poul van bremen
 poul14@hotmail.com
| |
| aanvullingen | |
