|
|  |
| | vergelijkbaar onderzoek | johannes - 29.09.2003 20:19
Groen, maar niet links.
Door Wietse Ratsma.
Heel toevallig hoorde ik deze week een interview op de televisie met Frank de Jong (goeie Nederlandse naam) de leider van de Green Party (Groene Partij) van de provincie Ontario in Canada (1). Er is een provinciale verkiezing in die provincie op 2 oktober 2003, maar omdat de Green Party geen zetels heeft in het parlement en slechts ongeveer 1 procent van de stemmen had vergaard in de vorige verkiezing, werd de Jong niet uitgenodigd deel te nemen aan het TV debat dat voor de leiders van de drie grootste partijen gereserveerd was. De Jong en de Greens zijn niet de enigen die door deze beslissing gedupeerd worden; er zijn nog een aantal andere kleine partijen waaronder ook communisten.
Gelukkig voor de Jong heeft Canada ook een televisiestation dat niet op deze manier discrimineert. Dat is het Canadian Public Affairs Channel (CPAC) dat op een van de hoge kabelkanalen is te vinden en zich vrijwel uitsluitend bezighoudt met discussies, interviews en ander soort programma's betreffende publieke belangen. Op die zender zag ik een interview met de Jong.
De eerste vraag die hem gesteld werd, was waar hij zijn partij in het politieke spectrum zag zitten; op de linker- of de rechtervleugel. Tot mijn verassing antwoordde hij dat het idee van links of rechts ouderwets en obsoleet was en niet langer van toepassing op de moderne politiek. Misschien heeft hij nooit van Marxisme en klassenstrijd gehoord, maar dat betwijfel ik. Waarschijnlijk vindt hij die dingen ook ouderwets, obsoleet en niet van toepassing. Hoe dan ook, ik neem aan dat De Jong met deze houding zijn partij wil onderscheiden van de grote partijen die wel als links, rechts of centrum geïdentificeerd worden.
In zekere zin is zijn positie wel te begrijpen. Ontario is nu eenmaal niet een provincie waar het Marxisme veel stemmen krijgt en hij zal die stemmen graag genoeg voor de communisten laten liggen.
De Jong baseert zijn positie geheel op het milieu en houdt het gezichtspunt dat alles wat van belang voor de bevolking is met het milieu begint. Gezondheidszorg is goed, zegt hij, maar ziekte is vaak veroorzaakt door een slecht milieu, niet alleen luchtvervuiling en slecht water maar ook een slecht dieet en slechte arbeidstoestanden. Door deze toestanden te verbeteren kan veel ziekte worden voorkomen. Hij wil dus preventieve maatregelen.
Ook armoede is oorzaak van een slecht milieu, aldus de Jong. Een economie met veel werkeloosheid en lage niveau's van onderwijs onder de werklozen zullen voorkomen moeten worden door het educatieve milieu te verbeteren en ervoor te zorgen dat ieder kind goede mogelijkheden heeft voor een passende opleiding.
De Jong wil deze en andere soortgelijke programmapunten bereiken door een betere balans te bewerkstelligen tussen economische vooruitgang en sociale- en milieuverbeteringen. Alles bij elkaar genomen wel een interessant programma. Maar hoe dit bereikt kan worden in een kapitalistische maatschappij die gebaseerd is op maximale winst en moordende competitie binnenslands alswel met het buitenland en in een provincie die vastgebonden zit aan een vrijhandelsverdrag (NAFTA) met de Verenigde Staten en Mexico dat zelfs het minste regeringsobstakel op de weg naar hogere winsten verbiedt en bestraft, blijft voor mij een raadsel. Zou Frank de Jong ooit nog premier van Ontario worden dan denk ik dat hij toch de klassenstrijd niet zal kunnen vermijden, noch het marxisme. Groen, maar niet links? Dat kan niet.
 Website: http://www.dewaarheid.nu/wwwboard/ontario.htm
| | tang | varken - 02.10.2003 10:48
'Hit me, Johannes!'
| | Anti-terreur-hetze | 02.10.2003 12:51
Groen Links heeft zich uitgesproken voor het benoemen van dierenactivisten tot Terroristen.
Net als de SP.
Weg met alle twee!
| |
| aanvullingen | |
