Postume brief van Paco, gevangene in Badajoz
anarchist black cross - gent - 11.08.2003 17:43
Frederico Ortíz Jiménez, “Paco”, is dood. Na een leven van strijd, omdat hij zo van het leven hield, en omdat hij de strijd niet wou opgeven … . Zijn kameraden in de gevangenis zijn onmiddellijk na zijn dood een staking begonnen – kunnen we buiten hetzelfde doen: onze machteloosheid, verdriet en woede omzetten in actie?
Paco
Badajoz 18 / 7 /03
Groeten ****** en liefde voor alle kompanen!
Deze brief zal kort en bondig zijn, maar, vooral, postuum.
Zoals jullie weten, tenminste de meesten, heb ik 20 jaar gevangenis integraal uitgezeten, waarvan zowat 17 jaar in eenzame opsluiting, en sinds ’91 in het regime F.I.ES 1 R.E.
Momenteel, na een korte tussenperiode van 6 maanden in vrijheid, gehuwd, geaborteerde zoon en daarom gescheiden, zit ik al 3 jaar en 13 dagen gevangen, vanaf de eerste dag – voor mijn gezicht – in FIES regime; Málaga, Alicante, Picassentt, Huelva, Jaén en Badajoz vandaag nog steeds.
Ik ben libertair – van binnen en van buiten – vanaf de eerste momenten van verstand en zowel op straat als in de gevangenis heb ik ervoor gestreden; door een zandkorrel te zijn en verandering te bewerkstelligen in de mate van het mogelijke gezien het huidige meedogenloze optreden van het o zo fascistische en wilde kapitalisme. Door de omstandigheden (23 jaren in de uitroeiingkerkers) is mijn strijd vooral sterk geweest in de gevangenis (hoewel ook in de straat enige goede “klappen” – sabotage - werden toegebracht aan de vijand, die ik hier niet toelicht omwille van plaatsgebrek en om anderen te beschermen).
In die 20 jaar is er niet één jaar van muiterijen geweest waar ik niet direct aan deelnam in al haar aspecten; ideologisch, strategisch en via directe actie. En zoals genoegzaam bekend is, hielden we stand tegen een hele regering gedurende meer dan een decennium ondanks de keiharde repressie.
Maar wat gebeurt er vandaag? In 3 jaar tijd is men er nog net niet in geslaagd zowel Claudio, Gilbert als mezelf – letterlijk - de mond te snoeren.
Ik heb genoten van kleine overwinningen op deze honden, maar ik, Francis Ortiz Jiménez, heb direct bijgedragen aan het ontslag van Algemene Directeurs van de Centrale Administratie, Directeurs, chef bewakers en ondergeschikten van verschillende gevangenissen.
En nu: geen enkele mogelijkheid tot actie, nochtans is er hier waar ik me bevind eensgezindheid onder de gevangenen en in sommige plaatsen wordt er wel een enkele keer slag geleverd. Maar, in het algemeen en samengevat : 99 op de 100 van de gevangenen, en ik praat over de FIES (voor de andere geldt min of meer hetzelfde) zijn “in slaap” gesust door de dagelijkse pillen en daartegen helpt de dagelijkse arbeid van bewustmaking, één per één, opdat ze zouden ophouden met die vuiligheid die hen passief houdt in te nemen, niet.
Ze slapen! Ook al praten en bewegen ze. En niets helpt omdat het is zoals “Big Brother”, als ze zien dat je succes hebt word je overgeplaatst … en alles begint weer vanaf nul.
Beredeneerd, op een persoonlijke en intieme manier en zonder belang te hechten aan de tegengestelde mening (die ik bij deze niet vraag) van wie dan ook, ben ik de laatste jaren vastberaden (beslist heb ik reeds enige tijd) om op te houden te bestaan.
Ik heb verschillende keren gepoogd mezelf te doden, zonder “succes”, telkens (ik ben geheel gezond, zie er sterk en goed uit, zonder antistoffen voor wat dan ook, 43 jaar maar ik zie er jong uit) liet ik één of twee opeisingbrieven achter: vrijheid voor de zieke gevangenen, einde van de FIES en van de verspreiding. Ik beschuldigde de Centrale Administratie en heel die bende blauwe schoften van het aanzetten tot zelfmoord, en de rechters van toezicht van handelingen of verzuim (iedere zelfmoordpoging krijgt een sanctie als therapie). Men heeft geprobeerd het geldig te laten verklaren dat ik het deed omdat ik niet goed bij mijn hoofd ben, ze lieten me grondig onderzoeken door een extrapenitentiaire psycholoog in Huelva en in het hospitaal van Jaén door de psychiater en de psychologe, beiden “experten”. Deze pogingen mislukten (hier bijgevoegd het verslag, letterlijk overgeschreven van de originelen).
Hoe dan ook zal ik sterven, want zo heb ik het zelf beslist, vrij en bewust. En ik zal het doen met een grote overdosis van de pillen die ze aan de mensen geven en niet per toeval; ik weet dat ik hen niet van de wijs zal kunnen brengen hiermee, laat ons hopen van wel, maar ik zou al blij zijn als ze een beetje zouden nadenken hierover.
En, in ieder geval, ik sterf niet «alleen» omdat ik het zo graag «wil »(IK HOU VAN HET LEVEN EN VERLANG TE LEVEN) maar omdat ik zo niet langer kan leven; als een gekooid wild beest in departementen die lijken op militaire geheimen, waar voor de waakhonden, in navolging van hun chefs, zelfs de eigen wetten niet geldig zijn, wetten opgesteld door de serpenten in maatpak en stropdas die regeren in naam van dezen van vroeger; waar ze je geen waardigheid gunnen behalve als je jezelf laat gelden, eenzaam en op eigen houtje; waar je meestal geen andere “verdediging” hebt dan je woedende stem – iets waarvoor ze je overladen met papieren die aantonen hoe “wild” je wel bent (bijgevoegd 4 documenten, 4 kleine voorbeelden van de persoonlijke verdediging van je waardigheid). Ik wacht wat komt zelfverzekerd af, want waaraan het me NOOIT ontbrak is de volharding, de moed en de trouw.
Alles bij elkaar genomen, ik DOOD mezelf, voor mezelf, voor al mijn kameraden; voor de waardigheid van ieder menselijk wezen en voor een vrije wereld, van WAKKERE mannen en vrouwen en zonder gevangenissen.
IK HOU VAN JULLIE, KAMERADEN.
ONGEHOORZAAMHEID! OPSTAND! ¡ANARCHIE, VRIJHEID EN WAARDIGHEID!
PACO
**** je mag hiermee doen wat je wil : het wegsmijten, verspreiden,... ik geef je hiervoor de toestemming, met mijn vuist en met mijn letter Fco. Ortiz Jiménez DNI 27375760
EEN OMHELZING, EVEN IMMENS ALS LIBERTAIR
Solidariteit gevangenen van Badajoz
Na Paco’s zelfmoord, gingen zijn kameraden op dezelfde afdeling in de gevangenis van Badajoz onmiddellijk in wandelstaking in protest tegen deze gedwongen zelfmoord.
Zij willen deze actie voor onbepaalde tijd voortzetten en vragen om dit nieuws zoveel mogelijk te verspreiden in de gevangenissen zodat meer gevangenen de actie opvolgen. Ook van de mensen buiten vragen ze actieve solidariteit. Zij vragen ook economische steun die ze op dit moment hard nodig hebben.
Je kan naar het volgende adres schrijven om hen te informeren over u morele en economische steun:
MIGUEL TIGERAS RINCON
C.P DE BADAJOZ MOD. 7
CTRA DE OLIVENZA KM 7
300 BADAJOZ
ELKE DODE IN DE GEVANGENIS IS EEN MOORD DOOR DE STAAT!
 E-Mail: abc_gent@yahoo.com  Website: http://www.geocities.com/abc_gent
|
