|
|  |
1-mei-bijeenkomst Amsterdam
Marius - 02.05.2003 00:15
Verslag van de bijeenkomst donderdagavond in Amsterdam.
Het is een mooie donderdagavond, begin mei, en ik begeef me naar het 1e Weteringsplantsoen, waar de Turkse Arbeiders Vereniging Nederland (HTIB) is gevestigd. Hier wordt vanavond een 1-mei-avond gehouden. "1 MEI-BIJEENKOMST AMSTERDAM/ STOP DE BEZETTING/ IRAK EN PALESTINA VRIJ/ GLOBALISEER HET VERZET" meldt de mailing van de Internationale Socialisten mij... "Wat zijn ze toch weer origineel", vatte een vriend van me ons beider gedachten hierover samen. Hij is afwezig, later zal ik horen dat hij het gebouw niet kon vinden. Tsja.
Met de verwachting dat er waarschijnlijk weer hetzelfde wordt verteld als altijd (die zich als volgt laat samenvatten: de oorlog ging om olie, Israel is slecht, Sharon en Bush zijn fascisten, we gaan met z'n allen de wereld veranderen) in mijn achterhoofd zet ik mijn fiets neer en passeer ik de gemoedelijk pratende Socialist- en Offensief-verkopers. "Socialist?" -"...nee, die hoef ik eigenlijk niet". Ik loop naar binnen en tref een zaaltje met een relatief laag plafond, enkele dakramen en vooral veel mensen. Ik schat zo'n honderd - maar mijn schattingen zijn notoir slecht. Aan de muren staan tafels met boeken. Een standje van de NCPN staat gebroederlijk naast een standje van de IS, aan de overkant staan Amsterdam Anders/De Groenen, de SAP en het Nederlands Palestina Komitee. Na even geneusd te hebben in allerlei boekjes word ik opgeroepen te gaan zitten.
Ik heb geen horloge, maar door Miriyam Aouragh van de IS, de presentatrice voor de avond, wordt ons verteld dat we te laat beginnen. Dan vertelt ze ons dat het zo speciaal is dat we hier met zo een diverse groep aanwezig zijn. Hierna volgt wat ouderwets gebabbel over dat er nu oorlog is, overal in de wereld, dat het verdwijnen van Saddam geenszins het leed van de oorlog compenseert, en dat het protest massaal is. Tot nu toe voldoet ze aan mijn verwachting. Ze leest ook een inspirerende brief voor van een kameraad uit Palestina.
Eerste spreker is Julia (achternaam is me ontgaan) van HTIB. Ze vertelt over de onderdrukking van 1-mei-viering in Turkije, en over hoe de aardbeving van vandaag. Daarna gaat ze door over wapenindustrie, over hoe met de val van de Sovjet-Unie de tegenpool van het kapitalisme is weggevallen, over hoe Irak een hindernis in de globalisering was, over hoe we 1 mei moeten vieren in solidariteit met onderdrukten, enzovoorts. Ze bezigt zo nu en dan de prachtige term "imperialistische kapitalisten". Ook Julia voldoet aan mijn verwachting.
Nu wordt opgeroepen tot een minuut stilte om de slachtoffers van oorlog, kapitalisme, racisme, enz. te eren. Ik verdiep mij in het patroon van het overhemd van de man die voor mij zit-- ik voel mij op deze mooie avond niet volledig in staat mijn aandacht op honger en ellende te richten. Na de minuut stilte vertelt Miriyam ons dat Ibrahim Al-Baz van de Palestijnse Gemeenschap verhinderd is. Ach ja.
Nu neemt Arjan Elfassed het woord. Naderhand zal hij mij met nadruk vertellen dat hij niet námens de AEL spreekt, maar door hen is uitgenodigd. Omdat Ibrahim er niet is, voelt hij zich geroepen het onderwerp Israel aan te snijden. Hij doet dit met een verhaal over een alternatieve routekaart naar de vrede. Op een groot stuk papier tekent hij een driehoek ("ik dacht even dat hij een jodenster ging tekenen!" hoor ik later achter me), met in de punten Land, Separatie en Democratie. Tussen Land en Separatie schrijft hij Apartheid en Transfer (als de Zionisten wél het hele Land willen, maar het niet willen delen met de Palestijnen, kom je bij Apartheid of Transfer terecht). Tussen Democratie en Separatie schrijft hij de Twee-Staten-Oplossing (dan hebben de Zionisten niet al het land, maar er is wel democratie en ze hoeven het land dat ze hebben niet de delen met de Palestijnen). Tussen Democratie en Land komt de Eén-Staat-Oplossing te staan (wel democratie, wel het hele land, maar wel delen met de Palestijnen). Moraal: naarmate er meer nederzettingen komen, wordt de Twee-Staten-Oplossing kleiner en wordt de keuze steeds meer tussen Apartheid of Transfer en Eén-Staat-Oplossing. Voldoet niet volledig aan mijn verwachting. Prima.
Derde spreker is Ab de Wildt van tijdschrift Solidariteit ("voor een strijdbare vakbeweging"). Hij vertelt ons dat, omdat oorlog een (export)product is geworden, de vakbeweging er eigenlijk een standpunt over zou moeten hebben. Dit heeft die echter niet ("hebben ze nooit gehad!", zegt iemand uit het publiek). De vakbeweging heeft alleen maar ergens een mening over als hij daartoe gedwongen worden door zijn leden, en die leden zijn vrij apathisch (zo blijkt uit het cijfer van mensen die reageerden op een anti-oorlogs-actie-oproep: 200 tot 400, van de 1,2 miljoen leden). Het is dus belangrijk dat de vakbondsleden zelf de discussie weer aanzwengelen, dan volgt de vakbeweging vanzelf.
Laatste spreker voor de pauze is Remko van Broekhoven van platform De Wereld Is Niet Te Koop. Hij vertelt in een luchtig, vrolijk betoog met hier en daar een absurditeit of sarcastische opmerking ("we weten immers allemaal dat volkeren zichzelf niet kunnen bevrijden; daar hebben ze Amerikanen voor nodig") van alles over Amerika, Israel, Irak en dat soort dingen. Hij doet dit echter op een manier die ik niet verwacht had, waardoor het toch nog een heel amusante spreker wordt. Hij constateert dat de VS=Israel², en onderbouwt dit met een lawine aan cijfers die de één met de ander vergelijken en ze nog bekritiseren ook. Hij meldt ons dat in de Bijbel David, en niet Goliath, won, en dat de VS dus hun eigen verhaal hebben verzonnen: Rambo. Tussendoor zegt hij nog dat hier in Nederland ook één op de tien mensen "arm" is, terwijl de bazen enorme gouden handdrukken en topsalarissen krijgen. Ook dit wordt met de nodige cijfers onderbouwd. Hij beeindigt zijn betoog met aanmoedigende woorden over het wereldwijde verzet. Voldoet wel aan mijn verwachting, maar was toch fijn om naar te luisteren.
Na de pauze staat een spreker achter de microfoon van Emcemo, zijn naam is me ontgaan. Hij vertelt over de globalisering van het verzet en vooral over de hongerstakers, dat wij de wet achter ons moeten hebben en dat wij, en niet onze vijand, de agenda van de beweging moeten bepalen. Een inspirerende boodschap.
De discussie wordt gedomineerd door het statement van een oude communist aan het begin dat elk volk in haar eigen land moet vechten voor socialisme, en dat de mensen die uit hun land migreren dus vluchten en de makkelijkste weg kiezen. Hij krijgt vele reacties, die voornamelijk gaan over internationale solidariteit, dat grenzen trekken resulteert in uitbuiting van volkeren, dat het maar toeval is waar je geboren wordt, dat iemand die waarde aan grenzen hecht onmogelijk een communist kan zijn, enzovoorts. Er is echter ook een medestander: wij kunnen wel solidair zijn en steun geven aan een revolutie in het buitenland, maar ze moeten toch zélf de revolutie volbrengen. De voorzitter van de NCPN verexcuseert zich voor "deze karikatuur", wat op vurige reactie stuit ("ik ben lid van je partij! Ik ben al vijfendertig jaar lid van die partij!"). Het loopt echter niet uit de hand.
Verder wordt nog gesproken over de hongerstakers (we worden opgeroepen om zaterdag om één uur daarnaartoe te gaan, F. Bolstraat 39), over Irak (waar zijn de WMD gebleven?), over de G8-top in Evian, en tot slot over hoe geweldig het is dat de verschillende organisaties bij elkaar zijn. En dat is ook zo: Amsterdam Anders/De Groenen, Arabische Europese Liga, Emcemo, HTIB, Internationale Socialisten, KMAN, Palestijnse Gemeenschap in Nederland, Moslims voor het Socialisme, NCPN, Nederlands Palestina Komitee en SAP waren allen vertegenwoordigd (de spreker van de Palestijnse Gemeenschap was dan wel verhinderd, maar ik ga er vanuit dat de Gemeenschap toch wel vertegenwoordigd was). En dat, meer wat er daadwerkelijk gezegd werd, was de kracht van deze avond. Laten we daar vooral mee doorgaan, laten we samen op weg gaan naar een betere wereld. --M
|
| aanvullingen | | | Oh | h - 02.05.2003 12:52
En niets over de nieuwe bijstandplannen, WAO, ontkoppelingen, flexwerk?
| | Nope. | Marius - 02.05.2003 13:31
Helemaal niets. Of ik was bewusteloos toen dat verteld werd, dat kan ook. Maar ik denk 't niet.
| | spannend | Gerrit Winkelwagen - 02.05.2003 18:34
Goh, dat moet een spannende bijeenkomst zijn geweest. Daar gaat het stukje in het parool (1 mei opnieuw dag van rellen:  http://www.parool.nl/1051851869656.html) vast niet over. Wat ook op indymedia niet zou misstaan is een beschrijving van de anarchodemo, waarvan ik dor omstandigheden maar een stukkie mee heb mogen maken en die misschien niet zo veelzijdig was als al die verschillende marxistische splintergroepjes hierboven, maar in ieder geval lekker de buitenlucht opzocht en luidkeels de stad doortrok...
| | 1 mei iets voor in de prullebak? | Arbeiderrechten niet vergeten - 04.05.2003 17:05
Bedankt voor je 1 mei verslag!
Het journaal laat altijd dezelfde beelden zien.
Elk jaar weer gaat de PvdA voorman rozen uitdelen in het bejaardentehuis, alsof de 1 mei viering iets is uit het verleden en dus niet meer van deze tijd is.Hooguit folklore zoals de klompendans.
Nog wat beelden van relletjes uit Duitsland erbij, en de 1 mei viering is door de uitgekiende manier van verslaggeving van de staaszender NOS voorgoed ontdaan van zijn aantrekkingskracht.
Waar 1 mei om gaat zal niemand meer interesseren, en de jongeren leren het niet op school.
Vorig jaar zag ik beelden op een buitenlandse zender van de 1 mei vieringen in Belgie Frankrijk, Griekenland en Italie.Daar ging het vreedzaam aan toe.
Veel demonstranten liepen met rode vlaggen, soms zelfs een met Che erop.
| | 'Marxistische splintergroep' | Patrick - 02.06.2003 16:05
Eén van de 'marxistische splintergroepjes', Offensief, was wel degelijk aanwezig op anarcho-demo op De Dam, zoals het hoort. Voor de 1 mei-bijeenkomst in het HTIB-gebouw waren we niet uitgenodigt, maar daar zijn we natuurlijk wel heengegaan. En inderdaad, zoals al terecht opgemerkt: in de HTIB terecht aandacht voor belangrijke thema's als bijvoorbeeld de strijd van de Palestijnen, maar (vrijwel) geen link met wat hier speelt, zoals de afbraak van het sociale stelsel.
| |
| aanvullingen | |
