|
|  |
GRONINGER COLLEGE WIL NOODOPVANG DWINGEN VLUC
Werkgroep Vluchtelingen Vrij - 26.03.2003 15:12
Het college van B & W van Groningen wil woensdag 26 maart de gemeenteraad overhalen om de subsidievoorwaarden voor de Groninger Noodopvang van vluchtelingen die door het rijk zijn gedumpt en geen kant op kunnen te wijzigen. De Stichting Noodopvang moet volgens het nieuwe subsidievoorstel vluchtelingen uit de opvang verwijderen. Het gaat hierbij om circa 30 vluchtelingen die volgens de tot nu toe geldende subsidiecriteria van de gemeente recht hebben op gemeentelijke opvang en al langer dan een jaar in het Heymanshuis verblijven, omdat ze niet terug kunnen naar hun land van herkomst.
PERSBERICHT
Groningen 25 maart 2003
GRONINGER COLLEGE WIL NOODOPVANG DWINGEN VLUCHTELINGEN OP STRAAT TE ZETTEN
Het college van B & W van Groningen wil woensdag 26 maart de gemeenteraad overhalen om de subsidievoorwaarden voor de Groninger Noodopvang van vluchtelingen die door het rijk zijn gedumpt en geen kant op kunnen te wijzigen. De Stichting Noodopvang moet volgens het nieuwe subsidievoorstel vluchtelingen uit de opvang verwijderen. Het gaat hierbij om circa 30 vluchtelingen die volgens de tot nu toe geldende subsidiecriteria van de gemeente recht hebben op gemeentelijke opvang en al langer dan een jaar in het Heymanshuis verblijven, omdat ze niet terug kunnen naar hun land van herkomst. Middels een brief heeft de Werkgroep Vluchtelingen Vrij de gemeenteraadsleden van Groningen opgeroepen om dit voorstel af te wijzen en in Groningen een humane opvang voor vluchtelingen te realiseren onder directe auspiciën van de gemeente.
In juni 2002 heeft de Stichting Noodopvang gepoogd 30 vluchtelingen -die toen die meer dan acht maanden in de Noodopvang verbleven – met de fictieve dreiging van de sluiting van het Heymanshuis te lozen. Het bestuur van de Noodopvang heeft naar haar zeggen (Volkskrant 28 september 2002) van de gemeente de tip gekregen, om vluchtelingen die lange tijd gedwongen zijn in de noodopvang te overleven, niet in juni maar na de zomervakantie op straat te zetten als de komkommertijd voor de media voorbij was. Dit plan lukte niet omdat de media alert bleef bij deze eerste verwijderpoging.
Half september 2002 heeft de Stichting Noodopvang een nieuwe poging ondernomen om een Bosnisch gezin uit de groep van 30 vluchtelingen als eersten op straat te zetten. Door regionale en landelijke media-aandacht ging ook deze verwijderoperatie niet door. De gemeente liet de pers weten niet verantwoordelijk te zijn voor het Heymanshuis.
Deze publiekelijke passiviteit van de kant van de gemeente werd op 7 november doorbroken.
Volgens de “Beleidsbrief over de omgang met uitgeprocedeerden” van de gemeente Groningen van 7 november 2002 wilde het college nu actief het bestuur van de noodopvang steunen met het verwijderen van vluchtelingen “die met geen mogelijkheid weg kunnen”:
“De doorstroom stokt nu veel langverblijvers de resterende plaatsen bezetten. Het stichtingsbestuur ziet zich geconfronteerd met mensen die volledig uitgeprocedeerd zijn maar niet weg willen. Voortzetting van hun verblijf is in strijd met de subsidievoorwaarden. Daarom onderzoekt het bestuur nu de mogelijkheid tot gedwongen uitzetting. Mits de juridische grondslag hiervoor voldoende is vastgesteld kunnen wij instemmen met dit uitzettingsbeleid en willen we dat indien nodig ondersteunen.”
Nu de Stichting deze juridische verwijdergrondslag niet heeft gevonden gooit het Groninger college het over een andere boeg. Chantage tot verwijdering door het wijzigen van de subsidievoorwaarden.
Als dit voorstel van het college van B & W woensdag door de gemeenteraad wordt geaccepteerd, dan is niet langer de Stichting Noodopvang maar de gemeente Groningen direct verantwoordelijk voor de wijziging van haar beleid door het zelf actief op straat zetten van vluchtelingen die geen kant op kunnen.
Na het failliet en de sluiting van het verwijdercentrum Ter Apel op 1 juli 2000, heeft het Ministerie van Justitie besloten dat vanaf die datum vluchtelingen die niet terugkunnen naar hun land van herkomst in elke gemeente van Nederland op straat gezet kunnen worden. Bovendien werd aan de legaal in Nederland verblijvende Dublinclaimanten (tot november 2002) en vluchtelingen die door onzorgvuldig handelen van de IND gedwongen waren een tweede asielaanvraag in te dienen het recht op opvang ontzegd. Dit repressieve beleid vanuit Den Haag had tot gevolg dat de problemen van de vluchtelingen bij de aan hun zorgplicht gebonden lokale overheden werden gedumpt. Groningen was de eerste gemeente die haar verantwoordelijkheid voor de door Justitie uitgesloten vluchtelingen met een subsidie aan een particulier initiatief van de gezamenlijke Groningse kerken afkocht. Inmiddels hebben een vijftigtal gemeenten deze noodopvangconstructie overgenomen.
Het politieke antwoord zou moeten zijn: Een humane opvang waar de uitgesloten vluchtelingen niet worden gekleineerd maar zelf grotendeels hun opvang kunnen invullen met ondersteuning van professionele krachten onder directe verantwoordelijkheid van en bekostigd door de gemeente. Groningen zou dan eindelijk de consequenties trekken uit de op 17 december 1997, 28 maart 2001 en 27 juni 2002 aanvaarde moties dat de gemeente Groningen niet meewerkt aan een inhumaan beleid waarbij vluchtelingen in Groningen op straat worden gezet.
Tevens zou er een vertrouwenscommissie voor de opgevangen vluchtelingen moeten worden gevormd. Met de keuze voor deze nieuwe vorm van opvang wordt een politiek signaal gegeven naar andere gemeenten en de rijksoverheid, dat het schenden van de mensenrechten van vluchtelingen in Nederland ongedaan kan worden gemaakt. Opdat ook uitgesloten vluchtelingen een verblijfsvergunning krijgen.
 E-Mail: werkvluchtvrij@hetnet.nl  Website: http://www.werkvluchtvrij.myweb.nl
|
| Lees meer over: anti-fascisme / racisme | | aanvullingen | | | PvdAssocialen | 26.03.2003 16:18
Arme Rosa Luxemburg, met zulke nazaten kun je ook maar beter dood zijn.
| |
| aanvullingen | |
