|
|  |
Interview met Olivier Besancenot (LCR)
SAP-POS (België) - 09.02.2003 00:22
Olivier Besancenot wist in het voorjaar van 2002 vriend en vijand te verbazen met zijn persoonlijke score tijdens de eerste ronde van de presidentsverkiezingen. Helemaal uit het niets haalde de 27-jarige postbode méér dan 1.200.000 stemmen binnen, wat overeenkwam met 4,3 procent. De twee trotskistische formaties LCR en LO behaalden samen zelfs méér dan 10%. Besancenot komt nu op de proppen met een nieuw boek waarin hij naar eigen zeggen "het revolutionaire project wil actualiseren". Democratie en zelfbeheer staan daarbij centraal.
Nieuw boek van de ex-presidentskandidaat van de LCR: "Révolution: 100 mots pour changer le monde".
Olivier Besancenot wist in het voorjaar van 2002 vriend en vijand te verbazen met zijn persoonlijke score tijdens de eerste ronde van de presidentsverkiezingen. Helemaal uit het niets haalde de 27-jarige postbode méér dan 1.200.000 stemmen binnen, wat overeenkwam met 4,3 procent. De twee trotskistische formaties LCR en LO behaalden samen zelfs méér dan 10%. Besancenot komt nu op de proppen met een nieuw boek waarin hij naar eigen zeggen "het revolutionaire project wil actualiseren". Democratie en zelfbeheer staan daarbij centraal.
Le Monde van maandag 3 februari gaat dieper in op het boek "Révolution, 100 mots pour changer le monde". De Franse krant publiceert ondermeer een behoorlijk lovende recensie. Bovendien wordt Besancenot geïnterviewd. Hij stelt ondermeer dat zijn boek ook nieuwe interne debatten zal uitlokken binnen de LCR en dus ook binnen de Vierde Internationale. Hier vind je een vertaling van dit artikel.
De titel van jouw boek klinkt wat verwaand. Heb jij een soort militant woordenboek willen schrijven?
Olivier: Ik realiseer me dat die titel wat gezwollen klinkt. Het gaat niet om het nieuwe Rode Boekje ofzo. Het doel bestond erin het revolutionaire project te actualiseren, weer zin en inhoud te geven. Alles begon met de campagne rond de presidentsverkiezingen. Ik heb toen zovele mensen ontmoet, zowel jongeren uit de andersglobaliseringsbeweging als oudere kiezers die teleurgesteld waren in conservatief links. Vele zeiden me: "wat je zegt, vind ik goed, maar ik zou mezelf toch nooit een revolutionair kunnen noemen." Voor hen is het idee van revolutie gediscrediteerd. Ik richt me tot hen met dit boekje. Voor mij staat politiek gelijk aan de wil om de wereld te veranderen. Puur en alleen willen beheren wat er reeds is, zonder een zoektocht naar echte verandering, dat is voor mij geen politiek.
We moeten de utopie en de droom terug een plaats geven in de politiek. De eerste die dit tegen de stroom in hebben gedaan in de loop van de jaren 90 waren de zapatisten in Mexico. Wat zegt hun voorman subcommandante Marcos? "Wij zijn onoverwinnelijk want we zijn een leger van dromers". Ook dat is voor mij revolutionair.
Ik voeg hieraan toe dat het in mijn ogen niet de revolutionairen zijn die bloed doen vloeien, maar de contrarevolutionairen. Stalin is voor ons een contra-revolutionair. Het is zinnig om een bilan te maken van de verschrikkelijke tragedies die plaatsgevonden hebben tijdens de vorige eeuw.
Dat lijkt eerder een romantische kijk op de revolutie dan wel een politieke?
Olivier: Romantisch? Gedeeltelijk wel, en dan? Romantiek maakt deel uit van de politieke actie als men de wereld wil veranderen.
En welke plaats heeft Trotski hier dan in?
Olivier: Zelf ben ik in de eerste plaats revolutionair en pas dan trotskist. De eerste boeken die ik las waren niet die van Trotski maar die van Ché Guevara. Mijn politieke cultuur werd gevoed door Ché en de libertaire traditie. Spontaan zou ik me niet zo snel een trotskist noemen.
Je bent nochtans wel woordvoerder van een politieke formatie die ideologisch vertrekt vanuit het marxisme-leninisme. Lenin staat toch voor de leidende rol van de partij, of niet?
Olivier: Wij hebben een kritische kijk op Lenin. De vergissing van de bolsjevieken bestaat erin dat ze de democratische kwestie onderschat hebben. Daarom staan in mijn boek zaken als zelforganisatie, zelfbeheer, algemene staking en democratie centraal. Dit alles is trouwens het resultaat van een discussie die we hebben gehad binnen onze LCR. Het boek zal zonder twijfel nieuwe debatten uitlokken in de Ligue. Dat is enkel positief.
Dé leidende rol van dé partij bestaat voor mij niet, de partij mag zich niet in de plaats van de sociale bewegingen opstellen. Wij zijn voorstanders van politiek pluralisme. Niet de partij maar de meerderheid van de bevolking moet de macht grijpen en zich de macht toeëigenen in volle respect voor de onderlinge verschillen.
Jouw boek wil ook een schets maken van een nieuwe maatschappij?
Olivier: De LCR moest dringend de volgende vraag beantwoorden: welke maatschappij willen wij eigenlijk? Wat bedoelen we eigenlijk met een wereld die het bestaansrecht boven persoonlijke verrijking plaatst? Een maatschappij die behoeften boven winsten en democratie boven de markt plaatst. We willen eerst vaststellen hoe het gesteld is met de werkgelegenheid, de gezondheid, de rijkdom, de ecologische crisis, de instellingen, het water, om vervolgens antwoorden aan te dragen die breken met het kapitalisme. Maar het is steeds een antwoord en niet hét antwoord. Onze voorstellen zijn zeker realistisch, al verschilt ons realisme allicht van het realisme van de heersende politiek.
Het boek van Olivier Besancenot wil het socialisme dus terug in concrete termen definiëren en een sociale en politieke revolutie die de huidige sociale verhoudingen volledig omkeert terug 'voorstelbaar' maken. Dat is inderdaad de grote uitdagingen voor revolutionaire marxisten vandaag: een antwoord trachten te formuleren op de vaststelling van de andersglobalisten dat 'een andere wereld mogelijk is'.
 E-Mail: sap-pos@freegates.be  Website: http://www.sap-pos.org
|
| Lees meer over: globalisering | | aanvullingen | | | Jongens... | Caspar Z. - 09.02.2003 18:36
Zijn jullie er dan nu nog niet uit dat 'het socialisme' nooit zal zegenvieren? Onrecht genoeg in de wereld, mee eens, maar verander eerst de aard van de mens even voordat je een socialistische heilstaat predikt! De 'meerderheid van de bevolking' zal nooit de macht grijpen, grow up man!
| | de Vergissing van Lenin? | simon s. - 10.02.2003 08:11
,,de vergissing van de bolsjewieken bestaat erin dat ze de democratische kwestie onderschat hebben.''
Laat dat begrip 'Democratische kwestie' maar even goed door uw hoofd spelen...
Goed dat de SAP opmerkt dat hun 'realisme allicht verschilt van het realisme van de heersende politiek'. (?!?)
De 'democratische kwestie' waar de SAP op doelt is de democratie van HUN Partijlijn.
Heb je kritiek daarop, dan wordt je meteen voor 'fascist' uitgemaakt. Stalin contra-revolutionair???
Ik zou 'Kameraad Koba' eerder STRAK willen noemen: je wist tenminste waar je aan toe was. Als jouw 'democratische kwestie' hem niet beviel, dan werd het Dikke IJspret in Mogadan of Kamtsjatka.
daDa-dazivanja, Tovarichy!
Website: http://www.chumba.com
| |
| aanvullingen | |
