|
|  |
Hip! Leuk! Cool! - sociale zuivering!
Paul Treanor - 06.10.2002 12:27
De mentaliteit achter gentrification zichtbaar gemaakt in een project-website.
De Amsterdamse Czaar Peter buurt ondergaat waarschijnlijk de snelste gentrification van Nederland. Het woord gentrification werd eerst gebruikt voor het opkopen en opknappen van huizen in arbeidersbuurten in Londen, één voor één. Daardoor werd de oorspronkelijk bevolking verdrongen, hoewel dat niet op zich het doel was van de huizenkopers.
Inmiddels is dat wel verheven tot doel in vele steden - het opzettelijk vervangen van de bevolking van een buurt, door 'betere mensen'. Beleidsmatig gentrification is een vorm van sociale zuivering. De website van het Romanof-project is het ergste voorbeeld van deze mentaliteit, maar ook verhelderend...
 http://www.romanof.nl
De huizen aan de kop van de Czaar Peterstraat (hoek Blankenstraat) hoorden tot de laatste kleine, goedkope, niet-gerenoveerde woningen in Amsterdam. Nu worden ze gesloopt (de gevels blijven staan) en vervangen door appartementen. Het project is gericht op een jonge trendy koperspubliek, en zegt meer dan honderd sociologische onderzoeken over wat gentrification inhoudt. Het blok wordt nog bewoond door een aantal legale huurders, kraakwachten van De Zwerfkei, en krakers. Zelfs de legale huurders kregen geen vervangende woonruimte, wel een stadsvernieuwing urgentie. De rest krijgen niets, ze worden gewoon eruit gezet. In hun plaats komen, volgens de website...
"- studenten (samen kopen)
- jonge ouderen op zoek naar een mooi en betaalbaar pied-à-terre
- jonge carrièremakers: eerste eigen huis
- singles: waar vind je zulke praktische loft appartementen!"
De website plaats het eigen project onomwonden in het kader van de gentrification van de hele buurt:
"Vlakbij de UVA, het uitgaansleven van de stad. Maar ook vlakbij de Piet Hein tunnel naar de ringweg én vlakbij de nieuwe verleidingen van het Oostelijk Havengebied, zoals nachtclub Panama (theater, eten, dansen), het hippe lounge-schip Odessa, de bekende ‘designboulevard’ op het KNSM-eiland. Ook de buurt zelf (Czaar Peterstraat) wordt hip en leuk: een nieuwe hotspot in Amsterdam. De voormalige volksbuurt is onderwerp van heftige vernieuwingen: nieuwbouw, renovatie, nieuwe mensen, nieuwe inspiratie! Zoiets als De Pijp. Maar dan op z’n Romanofs: anders, eigenzinnig, apart."
Let goed op: er komen 'nieuwe mensen'. Maar waar gaan de 'oude mensen' heen? Voor hun wordt niets gebouwd, en ook elders in de stad worden goedkope huurwoningen massaal verbouwd tot koopwoningen. Dat is bewust beleid, al jaren gepropageerd door wethouder Duco Stadig. Lelystad, Almere en Zaanstad worden wel eens als plekken genoemd, waar de huurders naar toe kunnen, maar ook daar wordt geen enkele goedkope woning gebouwd. Ze richten zich eveneens op de bovenkant van de markt, voor zover dat kan. Alle gemeenten willen de armen kwijt, alle gemeenten willen graag koopkrachtige inwoners in hun plaats, geen gemeente wil als opvang dienen. En ook al was er vervangende woonruimte, dat rechtvaardigt nooit een sociale zuivering van Amsterdam.
Wat Romanof duidelijk maakt is hoe belangrijk kunst, cultuur, en horeca zijn bij het begin van de gentrification. En vooral een hippe image. Panama en Odessa, bijvoorbeeld, blijken aanjagers van de sociale zuivering te zijn.
http://www.amsterdamhotspots.nl/lounge2.html
In de Czaar Peter buurt is zelfs een gentrification-manager aangesteld, officieel een 'straat manager', Marco ten Hoope. Zijn taak is, grof gezegd, om de Czaar Peterstraat op te vullen met tapas-bars en lounges. (Het begin van deze verandering is al zichtbaar). Hij wordt betaald door de woning corporaties, die als projectontwikkelaar optreden. Hoe hipper de buurt, hoe hoger de prijzen van hun appartementen. De corporaties (in dit geval De Key en Eigen Haard) hebben hun oorspronkelijke doelstellingen 180 graden gedraaid. Ze werden opgericht 100 jaar geleden, om woningen voor de armen te bouwen. Nu slopen ze de woningen van de armen, om de rijken te huisvesten.
Tegen dit alles is bijna geen protest te horen, in elk geval niet van de Amsterdamse politiek. In de Spaarndammerbuurt en de westelijke tuinsteden zijn bewoners-groepen actief tegen samenvoeging/sloop van huurwoningen en uitplaatsing, verder niets. De achterliggende ideologie - dat een stad dient zich te ontdoen van de lage inkomens - is nooit een politiek strijdpunt geweest in Nederland. Het werd gewoon stilzwijgend aanvaard.
 Website: http://web.inter.nl.net/users/Paul.Treanor/gasfab.html
|
| Lees meer over: wonen/kraken | | aanvullingen | | | 47.000 huurwoningen in de verkoop | GJ - 06.10.2002 18:26
Verkoop huurwoningen
De komende jaren zal er veel gebeuren op het volkshuistingsgebied in (oa) Amsterdam. Er zijn met meerdere partijen (gemeente Amsterdam, de Amsterdamse stadsdelen, de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties en de Huurdersvereniging Amsterdam) afspraken gemaakt over de verkoop van ruim 28.000 sociale huurwoningen.
Daarnaast gaan er nog 19.000 particuliere huurwoningen in Amsterdam in de verkoop. Via een verdeelsleutel moeten alle stadsdelen gebieden aanwijzen waar verkocht mag worden.
Huurprijsbeleid
Daarnaast speelt nog de huurprijzenpolitiek. Met o.a. het geleidelijk afschaffen van de verouderingsaftrek uit het puntensysteem (huurprijsbepaling) zullen oudere woningen even duur gaan worden als nieuwbouwwoningen. Elke nieuwe verhuring (na 1 juli 2002) kost de bewoner nu al zo'n 40 euro meer terwijl de kwaliteit van de woning niet beter is geworden. De komende twee jaren worden nieuwe verhuringen nog duurder.
Koop breekt geen Huur...
In principe 'breekt koop geen huur' dus verandert er (op papier) niets voor de zittende huurder. Juridisch staat de huurder sterk en kan er niet zomaar uit de woning gezet worden. De overgrote meerderheid van huurders zal er ook (nog) niets van merken dat zijn/haar etage gesplitst wordt. Er zijn echter ook eigenaren die niet het juridische pad volgen maar de druk op de huurder op een andere wijze zo opvoeren dat de huurder inderdaad "vrijwillig" de woning verlaat. Een leeg pand levert gemiddeld zo'n 30% meer op dan in verhuurde staat dus is het voor eigenaren een lucratieve manier om huurders eruit te pesten.
47.000 voormalige huurwoningen op de markt
Op termijn komen al deze woningen wel op de markt, de gemiddelde woonduur per woning is in Amsterdam 7,9 jaar. Na de verhuizing van de bewoner zal er een bord worden geplaatst: TE KOOP.
Maar waar moeten de voormalige huurders heen???
Vele mensen die nu naar tevredenheid in een huurwoning zitten zullen (noodgedwongen) op zoek gaan naar een andere huurwoning. Ook al komt er veel nieuw koopaanbod, de prijzen voor koopwoningen zullen naar verwachting niet naar beneden gaan. Het blijft voor de meeste mensen zodoende gewoon te duur om een etage te kopen. De wachttijden voor een huurwoning, nu ongeveer zo'n 8 jaar, zal met al deze nieuwe woningzoekenden ook niet korter worden. Met andere woorden: de gehele markt blijft verstopt. Indien huurders vanwege sloop/nieuwbouw (zoals bovenstaande Romanof-project) noodgedwongen moeten verhuizen krijgen zij de stadsvernieuwingsurgentie status. Met die status krijg je voorrang op de wachtlijst. Het is echter nu al zo dat deze urgenten de wachtlijst zo opvullen dat andere woningzoekenden er al bijna niet meer tussenkomen.
Er komt dus minder aanbod aan huurwoningen (want er verdwijnen er 47.000) terwijl de huurprijzen nog flink omhoog zullen gaan. Het is zodoende aan te raden dat als je eenmaal een (goede) huurwoning hebt gevonden deze nog lang aan te houden. En dat is precies wat de gemeente wil doorbreken; zij hopen juist op meer doorstroming. Met dit beleid zal dat echter niet snel gaan.
De buurt verandert weer
Om toch die opgedwongen doorstroming te forceren heeft de gemeente projecten als Romanof van Erik de Vlieger en zijn IMCA Vastgoed BV nodig. Op die manier gaat de transformatie van buurten in rap tempo, net zoals de stadsvernieuwing in de jaren 70/80. Wat de gevolgen hiervan waren op de sociale cohesie in de wijk kan je nog elke dag in de krant lezen...
GJ
http://www.parool.nl/1025153600605.html
...
Het is de bedoeling dat woningcorporaties in de periode tot en met 2007 28.000 huurwoningen verkopen. Daarnaast mogen tussen 2001 en 2004 ongeveer 19.000 particuliere huurwoningen worden verkocht, waarvan drieduizend in het eerste jaar. Die moeten wel dateren van voor 1940 en een huur hebben van maximaal 565,44 euro per maand (de situatie per 1 juli van dit jaar), de grens voor verstrekking van huursubsidie.
...
http://www.parool.nl/1030771274452.html
Niemand in de stad voelt nog iets voor verhuizen
MIJNTJE KLIPP
AMSTERDAM - Inwoners van Amsterdam verhuizen niet vaak genoeg. De woningmarkt komt, omdat het aanbod zo gering is, steeds meer vast te zitten. Dat gebrek aan doorstroming is slecht voor de stad en de gemeentelijke overheid doet er te weinig aan. De gemeente had veel alerter op die onbeweeglijkheid moeten reageren, en daarin de regie moeten voeren. Die kans is gemist.
| | artikel verwijderd? | GJ - 06.10.2002 23:07
Ik lees dat er uit deze thread weer iets verwijderd is, ik heb vanmiddag een reactie gelezen dat volgens mij helemaal niet "fout" was. Het betrof wel een andere mening.
Ik snap niet veel van dit beleid...
| | Was het maar zo simpel | Steven - 08.10.2002 19:59
Wijken met een overdaad aan sociale huurwoningen hebben vaak grote (criminaliteits-, leefbaarheid-, veiligheids)problemen. Juist door een mix van goedkope en dure woningen te maken kun je dat oplossen.
Dat doet natuurlijk niets af aan het feit dat er te weinig betaalbare huurwoningen zijn. Alleen is dat wel een probleem van de laatste 3 jaar: daarvoor stonden grote delen van R'dam(zuid) A'dam(bijlmer) en Utrecht (kanaaleiland) leeg.
Of je daar wil wonen is een tweede. Of een bank in het park beter is een derde.
Pas nadat met de economische boom van de afgelopen jaren ineens veel mensen het konden betalen samen (lees: uit ouderlijk huis) te gaan wonen ontstond er serieuze woningnood.
De oplossing is theoretisch simpel: bouw meer huizen. Alleen daar ging het de afgelopen jaren mis: door verschillende oorzaken daalde het aantal nieuwe woningen.
Allen los je dat probleem (te weinig huizen) niet op door te protesteren tegen juppenwoningen in A'dam. Dat is misschien makkelijk, maar het is de oplossing van een ander probleem aanpakken terwijl de werkelijke oorzaak ongenoemd blijft.
groeten, Steven
| |
| aanvullingen | |
