| |
Nederlandse bedrijven in Indonesië corrupt Anonym - 18.06.2002 10:07
JAKARTA - Vrijwel het gehele Nederlandse bedrijfsleven dat actief is in Indonesie" maakt zich schuldig aan corruptiepraktijken die strafbaar zijn onder de Nederlandse wet. Moederbedrijven zijn veelal van de situatie op de hoogte, maar sluiten hun oren en ogen om bij eventuele vervolging buiten schot te kunnen blijven. Dit beeld komt naar voren uit tientallen interviews van deze krant in Indonesie", met vertegenwoordigers van het Nederlandse en Indonesische bedrijfsleven, diplomaten, consultants, advocaten, politici en anderen, over hun visie op en betrokkenheid bij corruptie. Uit angst voor repercussies eisen bijna alle Nederlandse deelnemers aan het onderzoek geheimhouding van hun identiteit en die van hun bedrijf of organisatie. ´Als je niet meedoet, kun je hier bijna geen zakendoen´, zegt Elmar Bouma, voorzitter van The Indonesia Netherlands Association, de Nederlands-Indonesische Kamer van Koophandel. Indonesie" staat bekend als een van de meest corrupte landen ter wereld. Lokale managers van Nederlandse bedrijven krijgen, tegen de achtergrond van deze wetenschap, vanuit het hoofdkantoor ´de ruimte´ om met behulp van creatief boekhouden een mouw te passen aan praktijken die onder de Nederlandse wet niet door de beugel kunnen. Hiervoor staan hun budgetten ter beschikking. Als de lokale vertegenwoordigers tegen de lamp lopen, staan ze er alleen voor. Veel ondernemers voelen zich het slachtoffer van de wijdverbreide corruptie in het land. ´Je kunt er niet onderuit. Ik werk mee aan dit interview, omdat ik vind dat er iets aan de corruptie moet gebeuren. Maar ik kan me niet veroorloven dat de naam van ons bedrijf in de krant komt´, aldus de lokale directeur van een Nederlandse multinational. Het Nederlandse bedrijfsleven is massaal vertegenwoordigd in de voormalige kolonie. Vrijwel alle grote ondernemingen - zoals Philips , Unilever , Makro, Ahold , Akzo Nobel , Ballast Nedam , Boskalis , Friesche Vlag, Heineken , Stork , DSM , Shell, ABN Amro , Rabobank, ING , KLM , Van Melle en andere - zijn er actief. Ook een flink aantal middelgrote en kleinere bedrijven, consultants, accountants en advocaten zijn aktief in Indonesie. De corruptiepraktijken vallen volgens de gei"nterviewden grofweg in drie categoriee"n uiteen. Ten eerste facilitaire betaling, vooral aan lokale ambtenaren, voor versoepeling van ambtelijke procedures. Daarbij gaat het meestal om relatief kleine bedragen. Ten tweede pure afpersing, ondermeer bij de douane, de belastingen en lokale overheden. Kosten kunnen hierbij tot grote hoogte oplopen. En als laatste het betalen van steekpenningen voor de verwerving van opdrachten en orders. Over de eerste twee vormen zijn de gei"nterviewden relatief open. ´Het hoort bij het land. Als je niet mee doet, kun je je tent wel sluiten´, is een veel gehoorde reactie. Over het algemeen laat men de onderhandelingen en betalingen voor dit soort zaken over aan agenten en adviseurs die hiervoor een ´fee´ ontvangen. Het betalen van steekpenningen voor orders wordt door de meeste bedrijven ontkend, maar komt regelmatig voor, vooral bij het binnenhalen van contracten met de Indonesische overheid, zo bevestigen andere betrokkenen zoals politici en consultants. De steekpenningen varie"ren van het verstrekken van faciliteiten zoals vliegtuigtickets en hotelovernachtingen tot het simpelweg betalen van soms grote bedragen in geld. Vooral bij overheidsaanbestedingen is deze praktijk gewoon. De meeste bedrijven laten het vuile werk ook hier over aan commercie"le vertegenwoordigers, agenten en consultants die de weg in het land goed kennen en over een uitgebreid contactennetwerk beschikken. Behalve het versoepelen van de onderhandelingen en het beheersbaar houden van de kosten vormt een belangrijke reden voor het inschakelen van deze partijen dat ondernemers op deze manier hopen aan eventuele rechtsvervolging te kunnen ontkomen. Onder de Nederlandse wetgeving zijn al deze vormen van corruptie strafbaar. Justitie richt zich in de praktijk echter vooral op gevallen waar grote bedragen mee gemoeid zijn, aldus een Nederlandse advocaat in Jakarta. Onder de Indonesische wet zijn facilitaire betalingen aan ambtenaren niet strafbaar. Website: http://www.fd.nl/ShowKrantArtikel.asp?KrantArtikelId=407207 |
aanvullingen | | Is corruptie vertaalbaar? | Perantau - 18.06.2002 23:20
Naar westerse maatstaven gemeten is er in Indonesië inderdaad sprake van grootschalige corruptie. Maar de maatschappelijke situatie in Indonesië verschilt zodanig van die in het westen, dat we moeten oppassen appels met peren te vergelijken. Ruim de helft van de beroepsbevolking heeft geen werk en dat in een land met ruim 200 miljoen inwoners,zonder sociale voorzieningen. In de strikt kapitalistische versie van ""wie niet werkt zal niet eten"", zou dit neerkomen op een lompenproletariaat van 100 miljoen zielen die van het bestaansminimum uitgesloten zouden zijn. Dit zou dan ofwel een massale hongerdood veroorzaken,die de holocaust snel zou doen verbleken , ofwel een bloedige burgeroorlog om de meest elementaire levensbehoeften,die zou kunnen uitmonden in een genocide van een omvang ,welke ""Rwanda"" vele malen overtreft. Maar in Indonesië bestaat gelukkig nog een cultuur van wederzijdse ondersteuning binnen familie- en/of dorpsgemeenschappen, die o.a. inhoudt dat iemand die iets verdient, zijn of haar inkomen grotendeels deelt met andere familieleden of andere leden van diens gemeenschap, die minder fortuinlijk zijn. De verworvenheid van het individualisme is er dus minder doorgedrongen dan bij ons in het westen. Ik heb het hier uiteraard niet over de corrupte elite van Indonesië, die zichzelf via corruptie op een exorbitante wijze verrijkt en met wie Nederland al zo lang goede zaken doet, maar over gewone ambtenaren en lagere functionarissen,die vaak veel meer monden te voeden hebben dan zij zelf. Qua motivering steekt deze laatste categorie zelfs gunstig af tegen sommige elementen binnen de Nederlandse politieke en economische elite,die zichzelf eveneens via vriendjespolitiek ,beursmanipulaties of creatief boekhouden op een laakbare manier hebben verrijkt, niet om anderen te helpen,maar slechts zichzelf. Ik wil hiermee geen pleidooi voor corruptie voeren, maar wel begrip tonen voor de dagelijkse strijd van gewone mensen om te overleven in een land,dat al het vijfde jaar beleeft van een zeer diepe economische crisis,waaraan zij zelf geen debet hebben.Het gaat bij hen niet om een vierde huis of een vijfde auto.En de dure advocaten van Bram Peper kunnen ze al helemaal niet betalen.
| link fd.nl | sander6565 - 25.09.2003 11:29
onderaan het artikel wordt gelinkt naar de website van het financieel dagblad. wanneer je dit artikel wilt bezichtigen, moet je je eerst registreren en daarna een x aantal euro's betalen. naar ik meen heeft u de mogelijkheid dit artikel te kopieren en hier neer te zetten, kunt u dit alsnog doen, bij voorbaat dank, Sander | |
aanvullingen | |