|
|  |
1.000.000 mensen in de WAO
Gerdien - 08.06.2002 14:54
De WAO is een hot item in de politiek, maar liefs 1.000.000 mensen ontvangen een WAO-uitkering. Wat is het beeld van deze mensen en hoe denken ze er zelf over?
Dit is het verhaal uit de praktijk, ik begeleid mensen in de WAO naar werk.
In ons land ontvangen 1.000.000 mensen een WAO-uitkering, dit aantal is erg hoog en de regering is druk bezig om dit aantal te verminderen. Dit aantal moet ook omlaag en het kan ook omlaag.
Ik heb een baan waarin ik mensen in de WAO begeleid naar een passende baan en ik schrijf dit artikel vanuit mijn eigen ervaringen.
Verreweg de meeste mensen die ik begeleid willen graag weer aan het werk, ze hebben echter beperkingen en ze zijn aangewezen op een baan die aansluit bij die beperkingen. Deze mensen willen zo snel mogelijk uit de WAO omdat ze wel degelijk nog iets kunnen bijdragen aan het arbeidsproces. Ze zijn echter vaak niet meer in staat om hun oude beroep uit te oefenen maar ze zijn wel capabel om andere functies te vervullen (eventueel na omscholing).
Veel WAOŽers schamen zich en ze voelen zich minderwaardig. Waarom schamen ze zich?
Ze schamen zich omdat veel mensen een negatief beeld hebben van iemand in de WAO.
Gisteren sprak ik een vrouw die zei dat ze in haar omgeving vertelde dat ze ontslag had genomen omdat ze zich schaamt voor het feit dat ze in de WAO zit. Ze huilde terwijl ze dit vertelde.
Deze dame was verpleegkundige-A maar kan door rug- en knieklachten haar werk gewoon niet meer doen. Ze is 54 en ze heeft haar hele leven gewerkt, nu zit ze in de WAO.
Dit is slechts een verhaal van een van de mensen die ik begeleid, haar verhaal staat niet op zich. Dit verhaal hoor ik erg vaak.
Waarom komen deze mensen niet snel aan een andere baan?
Deze vraag is niet 123 te beantwoorden, er spelen meerdere factoren mee.
Vaak hebben ze jarenlang in een beroep gewerkt, wanneer ze uitvallen hebben ze geen idee wat ze verder nog kunnen. Het afscheid nemen van het beroep grijpt ze emotioneel nogal aan en belemmerd het denken aan een nieuwe toekomst. Het gevoel te hebben gefaald is overheersend. "Ik kan niets en ik ben niets" is een veel gehoorde kreet.
Het verdriet overheerst in eerste instantie.
Gelukkig wordt iedere WAOŽer tegenwoordig aangemeld bij een reintegratiebedrijf zoals de mijne waarvoor ik werk. Ik werk voor een jobcoach-organisatie en dat wil zeggen dat ik de mensen die weer een baan heb gevonden blijf begeleiden op de werkplek. Het weer aan het werk zetten is niet ons doel, ik blijf mensen begeleiden totdat ik overbodig ben. Het doel is duurzame reintegratie.
Dit artikel is niet echt nieuws in de zin van een bombardement op wat dan ook.
In mijn opinie is het wel degelijk nieuws in de zin van "Goh, dat wist ik niet".
WAOŽers zijn vaak in het nieuws als groep, ik wil met dit artikel de persoon belichten die behoort tot de 1.000.000.
Feiten en stellingen:
De WAO kent percentages van arbeidongeschiktheid:
minder dan 15% arbeidongeschikt: geen WAO-uitkering en dus een WW-uitkering, het merendeel komt in deze categorie terecht
De wet kent verder de percentages:
15-25%, 35-45%, 45-55%, 55-65%, 65-80% en 80-100%.
Het laatste jaar zijn slechts weinig mensen in een van deze categorieen terecht gekomen, zoals ik al zei, het merendeel is is minder dan 15% arbeidongeschikt.
Krijgt iemand een gedeeltelijke WAO-uitkering (dus arbeidongeschikt tot 80%) dan ontvangt iemand daarnaast een WW-uitkering en heeft dus een sollicitatieplicht.
Commissie Donner:
Deze heeft voorgesteld dat er enkel een WAO-uitkering moet worden verstrekt indien iemand 80-100% arbeidongeschikt is. Gedeeltelijk arbeidongeschikt zou dan niet mmer kunnen. In mijn optiek is dit pure onzin.
Mening Pim Fortuyn:
Iemand kan alleen in de WAO belanden als de ziekte een direkt verband heeft met de verrichte arbeid.
In mijn optiek niet haalbaar en ook niet wenselijk want iedereen kan ziek worden en een particuliere verzekering is te duur voor de meeste werknemers.
Bovendien:
Wat te doen als iemand uit de bouw kanker krijgt? Is het astbest gerelateerd of niet? Hoe valt dit te bewijzen?
Tot zover mijn bijdrage.
Indymedia, gaan jullie me weer afschieten omdat ik een persoonlijk verhaal vertel? :-)
Ik ben heel erg betrokken in dit verhaal, daŽs waar. Ikzelf zie het als nieuws, ik hoor of lees weinig positiefs nieuws over mensen in de WAO. Bij deze.
 E-Mail: tornadowoman@hotmail.com
|
| aanvullingen | | | problemen blijven | niet jouw soort - 08.06.2002 15:28
bestaan door zulk soort mensen.
Auteur ziet zich zelf schijnbaar als een soort moeder Maria die voor zwakken in de samenleving opkomt en hier haar moreel gelijk uit haalt.
Zulk soort mensen houden problemen alleen maar in stand.
Afschaffen die reintegratie bureaus etc die veel geld verdienen aan ellende van anderen en de werkgevers gewoon de kans geven om zonder veel (finacieel) risico WAO´ers en andere moeilijk bemiddelbaren in dienst te nemen.
Dit lijkt me ook beter voor de pschychische gezondheid van de WAO´er zelf want dan van de betutteling verlost.
| | mee eens | henk - 08.06.2002 16:10
Net zolang reïntegreren tot ze weer werk hebben, nee dank je, daar hebben we echt geen bemiddelaars/parasieten voor nodig. Reïntegreer jezelf maar ergens in en val WAO-ers er niet mee lastig. Ze kunnen echt wel zelf werk vinden als ze dat per se willen. (Zucht)
| | Zag je dat? | Gerdien - 08.06.2002 16:10
Zag je dat? Ik maakte echt een punt in mijn vorige reactie.
Je kunt het nauwelijks zien maaar ik plaatste daar echt een heel klein puntje.
| | Oh ja Henk? | Gerdien - 08.06.2002 16:20
Henk,
Ben jij toevallig iemand in de WAO? Je praat in de "we" vorm.
Je mag hier voor jezelf praten en daar heb ik respect voor.
Ik praat hier namens vele anderen die niet in staat zijn om zelf een baan te vinden.
Zij worstelen oa met vragen als:
Wat vertel ik in een sollcitatiegesprek over mijn WAO-keuring?
Hoe geef ik mijn grenzen aan?
Dit is een korte versie van wat er zoal bij komt kijken.
Maar Henk, als jij het zo goed weet dan ben je vast al lang weer aan het werk! :-)
| | problemen blijven | Panthera - 08.06.2002 17:03
Makkelijk lullen als je waarschijnlijk zelf "gezond" bent.
Nooit te hopen dat jij ooit iets krijgt waardoor je ook een "probleem" voor de samenleving op gaat leveren.
Wellicht hebben ze dan geen "betutteling" meer,maar een pil van Drion voor je.
Lost alle "problemen" nog sneller op..
Tja...beschaving leest men af hoe men met de zwakkere in de samenleving omgaat....
| | Nou Nou | moet dat nu? - 09.06.2002 13:09
"Wellicht hebben ze dan geen "betutteling" meer,maar een pil van Drion voor je."
Op de 1 of andere manier heb ik de indruk dat jij deze graag aan mij zou willen overhandigen.
Maar goed.
Je hebt niet goed gelezen. Wat ik bedoelde was: als de werkgevers kans zouden krijgen om, in dit geval WAO´ers, in dienst kunnen nemen zonder alle financiele risico´s te lopen zoals nu(op eigen rekening ziekte geld betalen,etc)zij veel meer dan nu en veel eenvoudiger zonder voorbehoud en vooraf ingecalculeerde risico´s mensen aan het werk zouden kunnen helpen die nu met de huidige regelingen al bij voorbaat buitenspel blijven staan.
Tevens bedoelde ik met "geen betutteling" dat de WAO´er meer eigen iniatief kan ontwikkelen en een beter gevoel van eigenwaarde overhoudt dan continue door goedbedoelende re-integratie werkers ingepeperd te krijgen dat hij/zij een "probleemgeval" is en daardoor aan het handje mee genomen en begeleid moet worden.
Die reintegratie buro´s werken PUUR commercieel en vangen vele duizenden Euro´s om iemand in een traject op te nemen wat vaak (bewezen) niet effectief is maar wat maakt het uit?
Dankzij 1 WAO´er is er een betaalde functie voor een begeleider en dat is toch ook werkgelegenheid?
(oh ja en dit wil niet zeggen dat ik voor een totale afschaffing van ziekte geld, WAO, uitkering bij werkloosheid etc ben, integendeel)
| | Nou NOU | Panthera - 09.06.2002 13:56
Op de 1 of andere manier heb ik de indruk dat jij deze graag aan mij zou willen overhandigen.
Maar goed.
------
Niet echt...maar goed.
Je hebt niet goed gelezen. Wat ik bedoelde was: als de werkgevers kans zouden krijgen om, in dit geval WAOŽers, in dienst kunnen nemen zonder alle financiele risicoŽs te lopen zoals nu(op eigen rekening ziekte geld betalen,etc)zij veel meer dan nu en veel eenvoudiger zonder voorbehoud en vooraf ingecalculeerde risicoŽs mensen aan het werk zouden kunnen helpen die nu met de huidige regelingen al bij voorbaat buitenspel blijven staan.
------
Volgens mij KRIJGEN werkgevers een PREMIE als ze WAO´ers in dienst nemen.
Plus laten we nou niet doen alsof de werkgevers hier de zielepoten zijn in Nederland.
Tevens bedoelde ik met "geen betutteling" dat de WAOŽer meer eigen iniatief kan ontwikkelen en een beter gevoel van eigenwaarde overhoudt dan continue door goedbedoelende re-integratie werkers ingepeperd te krijgen dat hij/zij een "probleemgeval" is en daardoor aan het handje mee genomen en begeleid moet worden.
------------
Probeer maar na een lange tijd aan de slag te komen,het is al moeilijk in het bedrijfsleven over te stappen, door het feit dat alles heel snel veranderd, laat staan als je er een tijd bent uit geweest. heb je wel wat begeleiding nodig..lijkt me.
Die reintegratie buroŽs werken PUUR commercieel en vangen vele duizenden EuroŽs om iemand in een traject op te nemen wat vaak (bewezen) niet effectief is maar wat maakt het uit?
Dankzij 1 WAOŽer is er een betaalde functie voor een begeleider en dat is toch ook werkgelegenheid?
------
Wellicht niet commercieel beter ?
(oh ja en dit wil niet zeggen dat ik voor een totale afschaffing van ziekte geld, WAO, uitkering bij werkloosheid etc ben, integendeel)
--------
Valt alweer mee :)
| | Prima bijdrage Gerdien! | M02 - 09.06.2002 15:00
Juist een persoonlijk betrokken verhaal in het kader van een actueel maatschappelijk thema wat in het nieuws is, hoort ook bij Indymedia!
Net zo als de (altijd persoonlijke) verhalen/ foto´ video´s die verslag doen van een demonstratie bijvoorbeeld.
:-)
| | Risico voor werkgevers en nog wat | Gerdien - 09.06.2002 17:42
Ik wil graag reageren op de risico´s die een werkgever loopt als ze een WAO´er in dienst nemen.
De werkgever krijgt een belastingvoordeel gedurende 3 jaar, per jaar is dit een balastingaftrek van zo´n 2200 Euro.
Daarnaast (en dit is pas echt aantrekkelijk voor een werkgever) kan de werkgever zich gedurende 5 jaar beroepen op art. 29b van de Ziektewet indien de werknemer ziek wordt. De uvi waar de werkgever bij is aangesloten betaalt dan 100% ziekengeld uit in plaats van 70% en dus hoeft de werkgever de aanvullende 30% niet zelf uit te betalen.
Reintegratiebureaus zouden commercieel zijn, er zijn inderdaad veel commerciele bureaus. Ikzelf werk voor een not-for-profit organisatie, we zijn een stichting en mogen dus geen winst maken.
De mensen die ik begeleid zien het niet als betutteling, ze zijn blij dat ze hulp krijgen. Ik fungeer vaak als sparringpartner en ik houd af en toe een spiegel voor. Ik heb kennis van de arbeidsmarkt en van scholingsmogelijkheden, ik draag vaak ideeen aan waar mensen zelf niet zo snel opkomen.
Bovendien is een voorwaarde om begeleid te worden dat iemand dit ook zelf wil, ik ga echt geen mensen begeleiden die dit niet willen.
MO2, bedankt! :-)
| | Bemiddeling | 09.06.2002 19:43
"...ik ga echt geen mensen begeleiden die dit niet willen"
Waarschijnlijk omdat je meent dat je dan je tijd zit verspillen - wat waarschijnlijk terecht is.
Maar het is juist deze groep die mij zorgen baart. Ze vinden het wel best zo; ze hebben zich geschikt in hun lot en komen de dag spreekwoordelijk theedrinkend en klaverjassend door.
Hoe groot is de groep die niet geholpen wil worden? Daarmee bedoel ik, zij die tenminste passief blijven op de pogingen om weer aan het werk te worden geholpen.
Degenen waarvan je wel werkt maakt, wat is hun profiel? Jonger dan 40? WAO of WAHjong? Overwegend psychische problemen (overspannen, borderline, "burn out"), of beroepsgerelateerde ziekten (rugklachten, RSI)?
Stel je voor, dat je op je spreekuur krijgt: een 57 jarige Turk, geen scholing, neemt kleinkind mee om te tolken, neemt schoenendoos met correspondentie mee (want daar zul jij wel raad mee weten); werkte in de industrie totdat deze op de fles ging; heeft daarna nog een paar jaar in de glastuinbouw gewerkt totdat hij met rugklachten in de WAO ging. En dat is nu al weer vijftien jaar geleden.
Wat doe je dan?
| | Antwoord | Gerdien - 09.06.2002 20:10
"Maar het is juist deze groep die mij zorgen baart. Ze vinden het wel best zo; ze hebben zich geschikt in hun lot en komen de dag spreekwoordelijk theedrinkend en klaverjassend door."
Misschien vinden zij het wel goed zo maar zolang ze nog in staat zijn om te werken zullen ze dit ook moeten doen. De WAO is voor mensen die niet meer kunnen werken, niet voor mensen die niet meer willen werken. Als iemand ervoor kiest om niet meer te willen werken dan kan dat, een uitkering is dan niet meer aan de orde.
De verzekeringsarts zal hen hoogstwaarschijnlijk herbeoordelen en dan komen ze terecht in de categorie minder dan 15% arbeidongeschikt met daarnaast een WW-uitkering en dus een sollicitatieplicht.
"Hoe groot is de groep die niet geholpen wil worden? Daarmee bedoel ik, zij die tenminste passief blijven op de pogingen om weer aan het werk te worden geholpen."
Echt heel klein, in mijn ervaring minder dan 1%.
"Degenen waarvan je wel werkt maakt, wat is hun profiel? Jonger dan 40? WAO of WAHjong? Overwegend psychische problemen (overspannen, borderline, "burn out"), of beroepsgerelateerde ziekten (rugklachten, RSI)?"
Ouder dan 40 jaar, WAO, ongeveer de helft heeft psychische problemen en de andere helft lichamelijke.
Het merendeel van de mensen die mijn organisatie begeleid heeft een Wajong-uitkering maar ik begeleid alleen WAO´ers.
"Stel je voor, dat je op je spreekuur krijgt: een 57 jarige Turk, geen scholing, neemt kleinkind mee om te tolken, neemt schoenendoos met correspondentie mee (want daar zul jij wel raad mee weten); werkte in de industrie totdat deze op de fles ging; heeft daarna nog een paar jaar in de glastuinbouw gewerkt totdat hij met rugklachten in de WAO ging. En dat is nu al weer vijftien jaar geleden.
Wat doe je dan?"
Vragen of hij weer aan het werk wil. Zo niet, dan hoeft hij ook niets.
Zoals ik al zei: ik ga geen mensen begeleiden die dit zelf niet willen.
| | WAO | Roos - 09.06.2002 21:35
Ik zit al tien jaar in de WAO en zou een boek kunnen schrijven over het ziekmakende instituut.Jarenlang kreeg ik hartkloppingen als ik een brief van Cadans in de bus vond of als ik weer eens langs mocht komen.
Jarenlang heb ik in de gezondheidszorg gewerkt maar echte hulp bij het herintreden heb ik niet of nauwelijks gekregen.
Nu wil ik weer gaan studeren en daarbij moet ik 18 uur werken.Ik ben zelf opzoek gegaan naar een opleiding en daar ook een gesprek gehad,daarna Cadans gebeld om een afspraak te maken met een arbeidsdeskundige.Je raadt het nooit,ik moet een brief met daarin mijn motivatie en het soort opleiding schrijven en wachten op een uitnodiging.
Als ik die lui was dan had ik gelijk een afspraak gemaakt en iemand niet weer zolang laten wachten
| | | 10.06.2002 09:28
ROOS als jij ook je SPARRINGPARTNER meebrengt, kunnen we vanmiddag KLAVERJASSEN?
| | Gerdien inzake WAO-ers | John Benckhuysen - 10.06.2002 23:37
Ik begrijp dat je betrokken bent met WAO-ers. Voor een echte WAO-er past alleen betrokkenheid. Helaas maak ik in mijn eigen familie en vriendenkring andere zaken mee.
Ik heb een zwager die al 30 jaar in de WAO zit met de hoogste(!) uitkering en met een vrij huis. Alle andere WAO-ers binnen mijn familie en vriendenkring werken allemaal zwart bij. Van taxichauffeur tot timmerman. Begrijp je mijn weerzin tegen dit alles. Jij bent er beroephalve bij betrokken en ziet wellicht alleen de echte gevallen. Mensen die eenmaal in dit circuit zitten willen er ook echt nooit meer uit. Bij mijn familie/kennissen heb ik welleens een balletje opgegooid waarom ze niet aan een baan denken. Hun antwoord is waarom zou ik gaan werken als ik het zo ook kan krijgen.
Nogmaals de echte WAO-ers gun ik het van harte. Maar de profiteurs daar heb ik de pest aan.
Weet je dat Van der Valk iedere dag smeekt om personeel voor eenvoudig werk. Servetten vouwen (zittend werk), balie werk (ook zittend werk), niemand heeft er belangstelling het is te min de mensen vinden zich te belangrijk. Ook chauffeurs voor het wegbrengen en ophalen van schoolkinderen. Allemaal verdommen ze het. De status is te laag. Ze doen het liever zwart dan schiet er meer van over. Ik hoor de verhalen van mensen die naar de controleur zijn geweest. Hoe ze zich voorbereiden op het bezoek aan de controleur en hoe ze de controleur om de tuin wisten te leiden.
Er moet naar mijn smaak een spijkerhard maar zorgvuldig criterium worden gesteld waaraan men dient te voldoen om in de WAO te komen. Hoe weet ik ook niet. Maar het kan zo niet verder.
| | faith accompli | 11.06.2002 11:24
Waarom iemand jou zou moeten vertellen dat hij of zij het vevelend vindt om in de WAO te zitten, als dat toch maar een voldongen feit is? Natuurlijk werkt iedereen zwart bij, alsof er veel werkgevers zijn die zich dat kunnen veroorloven, met alle controle die er bestaat. Een gemiddelde aanvraag WAO duurt een jaar, aan tijd om de eventuele arbeidsongeschikt te beoordelen ontbreekt het de keuringsartsen niet. De WAO´er moet vooral iedere dag bedreigd en opgefokt worden, vandaag is het allemaal aanstellerij, morgen de bijstand, en overmorgen sociale dienstplicht vervullen. Gaat u lekker heen, en gun iemand rust, vooral degenen die op grond van bijvoorbeeld een "burnout" in de WAO zitten. Zolang dit VVD 80/100 verhaal voortgaat zullen zij alleen maar meer verder gedemobiliseerd raken, immers zodra je gedeeltelijk weer gaat werken -al is het maar voor een paar weken- roep je de gehele herkeuringsafdeling van het GAK over je heen. De gestelde constatering als waarom zou ik werken als ik ook zo mijn geld krijg is misschien van toepassing op een handvol mensen, maar doet onrecht aan het overgrote deel van de WAO´ers. Het is vervelend om geen zinvolle bezigheid te hebben, geen collega´s en wat dies meer zij, kortom waardeloos. Je kennissen om mee te klaverjassen heb je ook wel een keer op gezocht, dat is niet meer dan een leuk verzinsel en raakt kant nog wal. Het is doelmatiger om na te denken hoe deze mensen weer gedeeltelijk kunnen werken zonder dat hun positie op losse schroeven komt te staan. Ik wil niet behandeld worden als een werkgelegenheidsproject voor herintegratieburo´s van Gerdien, waarvan ik best begrijp dat zij geen verkeerde bedoelingen heeft, maar het een blijft uiterst genante situatie. Nee echt hiervan word ik pissig, en ga ik nog liever banken beroven dan iemands symphatie en zegen te moeten veroveren.
Ik ga nog even naar de markt als je het niet erg vindt, prettige dag nog verder, J.
| | Reactie op Roos en John | Gerdien - 11.06.2002 19:34
Roos,
Je hebt volkomen gelijk over wat je zegt, er wordt/werd maar wat aangemodderd in dit land met WAO´ers. Iedereen in de WAO die weer aan het werk wil is gebaat bij een goed traject waarbij adequaat opgetreden wordt.
Een reintegratiebureau die veel tijd voor je vrijmaakt kan snel een opleiding voor je regelen omdat de consulenten/jobocoaches de weg weten binnen de uitkerende instantie zoals onder meer GAK en Cadans. Ik werk zelf in opdracht van Cadans en ik werk zeer prettig samen met de arbeidsdeskundigen, ik ken de wetgeving cq mogelijkheden en ik kan een WAO´er goed adviseren en daarna iets snel ten uitvoer brengen.
Als jij vraagt bij Cadans om aanmelding bij een reintegratiebureau dan zou je in principe binnen een paar weken in een traject moeten zitten. Nu spreek ik alleen voor mezelf en niet voor andere reintegratiebureaus: ik regel de goedkeuring voor een opleiding gemiddeld in 2 dagen. Mijn motto is: wat snel kan moet snel worden gedaan.
Er zijn al meer dan genoeg dingen die te langzaam gaan in dit land.
Natuurlijk kan iedere WAO´er zijn eigen boontjes doppen, maar of iedere WAO´er zin heeft om zich de gehele wet- en regelgeving eigen te maken? Het is logischer om dit over te laten aan de specialisten, maak daar ook gebruik van als je echt iets wilt.
John,
Het verhaal wat jij vertelt wordt ik niet vrolijk van maar het is de realiteit. Ik ken ook mensen die bewust in de WAO blijven en zwart bijverdienen, het is maar al te gemakkelijk om op deze manier te parasiteren op onze verzorgingsstaat.
Deze mensen krijg ik niet in bemiddeling, ik krijg mensen aangemeld die graag weer aan het werk willen. Ik ben nogal druk op mijn werk en misschien is het inderdaad beter dat ik mijn energie steek in de mensen die het waarderen en die weer aan het werk willen.
Misschien willen de zwartwerkers zich lenen voor een leuk potje dart in de kroeg? Een dartbord is dan ineens overbodig. :-)
Anonieme bijdrage:
Je zegt dat een WAO´er iemands symphatie en zegen moeten veroveren.
Bedoel je voor de werkgever?
WAO´ers worden echt niet met een zak geld eraan in de aanbieding gegooid, hoor!
Ze schrijven gewoon net als iedereen een sollicitatiebrief en pas als ze op gesprek komen melden ze het zonder er diep op in te gaan. Als een werkgever een goede eerste indruk heeft dan worden ze daarom aangenomen en niet omdat ze in de WAO zitten. Werkgevers willen goed en gemotiveerd personeel, dat is hun eerste zorg.
| | De nep WAO-er verpest veel | John - 13.06.2002 09:36
De nep WAO-er verpest veel voor anderen die wel zijn aangewezen op dit vangnet.
Laten we wel wezen: Iedere Nederlander kent in zijn of haar omgeving wel iemand waar enige twijfels bij geplaats kunnen worden. Ook Gerdien zal in haar omgeving (familie, vrienden, kennissen) haar twijfels hebben over de legitimiteit van sommige WAO-ers. Deze groep verpest het voor de echte probleemgevallen. Wanneer deze neppers verdwenen zijn zal niemand verder een probleem hebben met een WAO-er.
Zolang het gevoel bestaat dat er neppers zijn pikt de goedwillende burger het niet. Dit moet uit de wereld. Er mag geen twijfel over bestaan. Neppers: Het moet niet kunnen. Moeten we dan voor verradertje gaan spelen en iedereen die de boel flest maar gaan aangeven? Niemand voelt zich geroepen om een WAO-er te verlinken die een huis aan het aftimmeren is in Zeeland. En ik ken er een paar. Niemand voelt zich geroepen om een WAO-er die elke dag begrafenissen rijdt te verlinken. Ik ken er een paar. Niemand voelt zich geroepen om WAO-ers die jaren lang fruit aan het sorteren zijn te verlinken. Ik ken er een paar. Niemand voelt zich geroepen om een WAO-er die aan het glaszetten is te verlinken. Ik ken er een paar.
Zolang er neppers bestaan zoals hiervoor omschreven bestaat er geen draagvlak voor de echte WAO-er.
| | Inderdaad John | Gerdien - 13.06.2002 18:01
Helemaal mee eens, John, het zijn de neppers die de boel verzieken voor de mensen die echt ziek zijn.
En inderdaad, ik ken iemand in mijn eigen omgeving die volledig in de WAO zit en die zwart werkt. Hij weet precies hoe hij de boel moet flessen, hij heeft gelezen over psychische ziektebeelden en die kennis gebruikt hij tijdens een WAO-keuring. Ik heb hem nu jaren niet gezien en ik weet niet wat hij nu doet, eigenlijk zou hij moeten worden aangegeven maar dat is ook al zowat. Wat moet de uvi met zo´n melding? Hoe maak je het hard? En hoeveel mensen gaan dan klikken uit nijd over iemand die niet fraudeert?
De Sociale Dienst heeft een fraude opsporingsdienst en dit schijnt ook al niet goed te werken. Het is moeilijk hard te maken dat iemand fraudeert. "Het is vrijwilligerswerk om weer in het arbeidsritme te komen" is een veel gehoord excuus. Bewijs maar eens dat ie zwart is uitbetaald.
Maar ik sluit niet uit dat er wel iets aan gedaan kan worden, maar hoe? Iemand een idee?
Tijd voor iets positiefs over dit onderwerp:
Vandaag had ik een jonge vrouw aan de telefoon, ze vertelde me enthousiast dat ze een baan heeft gevonden, dichtbij huis en precies wat ze zocht.
Twee maanden geleden had ze nog geen idee hoe ze het aan moest pakken, de weg wijzen, tips geven en stimuleren was voldoende voor haar om weer zelf verder te kunnen.
Ik heb geen enkel contact gehad met de werkgever, ze heeft het zelf prima aangepakt.
Dus niks geen betutteling, mijn uitgangspunts is: alles wat je zelf kunt doe je zelf. Daar waar je ondersteuning nodig hebt kan ik een rol spelen.
 Website: http://www.neppers-uit-de-wao.nl
| | Imago | John - 14.06.2002 07:26
De echte WAO-er verdient een beter imago. Misschien brengt deze woordenwisseling wat op gang. Eigenlijk zou de overheid over onze schouder mee moeten kijken. Kunnen ze nog wat van ons (vooral van jou) leren.
Die jonge WAO-vrouw waar jij hiervoor over sprak die had eigenlijk maar een klein zetje nodig om weer aan de slag te gaan. Hieruit blijkt dat het ook een beetje tussen de oren zit. En dat er iemand nodig is die dat minimale zetje geeft. Dat is toch een en al voldoening voor jou. Leuk werk.
Trouwens ik wist niet dat er ook al een website voor neppers bestond.
mvg
| | John | Gerdien - 15.06.2002 08:11
Een klein zetje is vaak alvoldoende en een beetje de weg wijzen. Als je jarenlang hebt gewerkt en nog nooit hebt gesolliciteerd dan weten velen niet hoe ze het moeten aanpakken. Ook weten ze vaak niet welke functies er allemaal bestaan en wat bij hen past.
De jonge vrouw waar ik over vertelde heeft alle zorginstellingen in haar woonplaats in kaart gebracht en ze heeft ze allemaal gebeld. Daarna hebben we samen een open sollicitatiebrief opgesteld, deze brief heeft ze naar 12 instellingen verstuurd. En met succes, ze werd zelfs 2 keer aangenomen dus ze kon nog kiezen ook.
Best wel triest dat het imago van de WAO zo slecht is, het merendeel wil graag weer aan de slag. En ja, ik heb een leuke en zinvolle baan.
| | Gerdien | John - 18.06.2002 08:28
Eind goed, al goed.
Groeten,
John
| | John | Gerdien - 22.06.2002 00:45
Yep.
Het is goed zo, we hebben gepraat en we zijn het eens.
Over en sluiten.
| | als je egt niet kan werken | h.govers - 06.05.2003 19:03
als je egt niet kan werken, enje krijgt het mieniem uit kiring. daar hor ik niemand over. ik leef al 20 jaar in armoe ik was slooper van verbranden panden.
als er ergens brand was konden wij het op ruimen.
was afgekurd in die tijd dat je ooveruuren niet niet mee telden maakten 20 tot25 ooveruuren. na een paar jaar wel weer maar mijn baas was in die tijd overleden dus geen bewijs had ik meer was al een paar kir naar het gak geweest zonder bewijs doe je er niets aan
sory als her fouten staan ik ben lees blind
groetjes h.govers
haarlem
| |
| aanvullingen | |
