|
|  |
verslag GroenFront! aktie tegen Schiphol
Yvonne - 06.06.2002 13:01
Hier volgt een verslag van de aktie op 4 juni 2002 ter gelegenheid van de GroenFront! eco oproer maand. De aktie was gericht tegen de uitbreiding van Schiphol. Acht aktivisten hielden een dag lang een bouwkraan bezet op een bouwplaats naast terminal 3 van Schiphol. Een kraan die van fundamenteel belang was in alle werkzaamheden voor de aanleg van een nieuwe pier. Bouwvakkers konden zich tijdens de bezetting alleen maar bezig houden met het vlechten van betonijzer en daar hield het dan ook wel een beetje mee op. Het spandoek dat aan de kraan hing was in de wijde omgeving duidelijk zichtbaar en is door duizenden mensen gezien en gelezen. Foto´s staan op de website van GroenFront, met daarbij het persbericht dat is verstuurd.
Het verslag is geschreven door Yvonne, één van de bezetters van de bouwkraan.
STOP UITBREIDING SCHIPHOL!
Hier volgt een verslag van de aktie op 4 juni 2002 ter gelegenheid van de GroenFront! eco oproer maand. De aktie was gericht tegen de uitbreiding van Schiphol. Acht aktivisten hielden een dag lang een bouwkraan bezet op een bouwplaats naast terminal 3 van Schiphol. Een kraan die van fundamenteel belang was in alle werkzaamheden voor de aanleg van een nieuwe pier. Bouwvakkers konden zich tijdens de bezetting alleen maar bezig houden met het vlechten van betonijzer en daar hield het dan ook wel een beetje mee op. Het spandoek dat aan de kraan hing was in de wijde omgeving duidelijk zichtbaar en is door duizenden mensen gezien en gelezen. Foto´s staan op de website van GroenFront, met daarbij het persbericht dat is verstuurd.
Het verslag is geschreven door Yvonne, één van de bezetters van de bouwkraan.
Utrecht, 4 april 2002
In maart was het al een keer afgeblazen, maar nu gaat het dan toch door. Een GroenFront! bezettingsaktie tegen de uitbreiding van Schiphol. We verzamelen al de avond van tevoren in een prachtig pandje ergens in de omgeving. Om in de hele vroege ochtend op te staan en te vertrekken richting Schiphol.
De spanning stijgt wanneer we via Schiphol Plaza richting bouwplaats lopen. Het is namelijk niet bekend hoe laat de bouwvakkers precies beginnen. We gokken erop dat ze voor zes uur nog niet aan het werk zijn, dus willen wij iets voor die tijd in de bouwkraan zitten. Die bezetting zal niet zo makkelijk lukken wanneer de bouwvakkers al aan het werk zijn. Mijn opluchting is dan ook groot wanneer blijkt dat de bouwplaats rustig is en er nog niemand aan het werk is. Dit moet gaan lukken!
Eén voor één klimmen we over het hek heen, iedereen helpt elkaar, om vervolgens in een groep van acht personen (overwegend vrouwen!) de bouwkraan in te klimmen. Ik heb een lastig grote en zware tas bij me, met het spandoek erin, waardoor het lastig is bij de ladder te komen. Ook het klimmen gaat moeizaam en voor mijn gevoel niet snel genoeg. Ik heb geen idee hoe de situatie onder mij is, maar dat is voor het moment ook geen zorg voor mij. Ik moet eerst zorgen dat ik boven kom en dat we zo snel mogelijk dat spandoek uithangen. Hoe sneller ik hoog kom hoe sneller de anderen mij kunnen volgen. Maar bij latere navraag blijkt dat er toch nog wel een gat zat tussen degene net onder mij en de rest. De laatste persoon wordt nog aan zijn benen getrokken door een Marechaussee, die blijkbaar nog snel achter ons aan was gekomen. De poging van deze Kmar om de jongen tegen te houden mislukt. Ondertussen wurm ik me verder omhoog. Ik schat dat de kraan 15 tot 20 meter hoog is. Ik ben aardig buiten adem wanneer ik bij het op één na bovenste platform(pje) kom. Mijn maatje zit vlak achter mij en klimt zelfs nog iets verder door om te checken of we door de cabine kunnen komen, zodat we ook op het bovenste gedeelte kunnen komen. Ondertussen probeer ik mijn klimgordel aan te krijgen, zonder spullen te laten vallen. Het platvorm waar ik dit op poog is erg klein, ik denk een driehoekig rooster van ongeveer 1,5 bij 1,5. Het luik naar de cabine blijkt dicht te zitten met een hangslot. Omdat we niks willen vernielen laten we dat luik voor wat het is en beginnen we het spandoek op te hangen. Deze is ongeveer acht meter lang en bedekt zo een groot gedeelte van de kraan. De wind staat gunstig voor ons, dusdanig dat het spandoek tegen de kraan aan wordt gedrukt. Gelukkig gaat dit allemaal erg soepel. Een bevriend cameraman staat alles te filmen en een bevriend fotograaf legt alles vast op de gevoelige plaat. Er is ook iemand meegegaan van radio Amsterdam FM, die er een uitgebreid verslag van maakt. Ondertussen worden elders persberichten verstuurd naar de landelijke media.
Zodra het spandoek hangt klim ik weer naar beneden om te kijken hoe het met de anderen gaat. Iedereen heeft zich inmiddels een beetje genesteld. Sommigen willen helemaal omhoog, anderen blijven liever op het onderste platform. Met deze benedengroep spreken we af dat ze iedereen proberen af te blokken die de kraan in probeert te klimmen.
Als mijn blik weer richting buitenploegje gaat zie ik dat er inmiddels al veel Marechaussees zijn gearriveerd. Dit buitenploegje bestaat uit een aantal mensen die niet mee zijn gegaan het terrein op en buiten het hek een zo goed mogelijke bijdragen te leveren aan de hele aktie. Ze hebben ook een spandoek bij zich, maar krijgen van de KMar niet de gelegenheid deze op te hangen. De KMar doet erg moeilijk tegen hun en stuurt ze weg bij het hek. Aan de overkant van de straat mogen ze blijkbaar wel staan. Wij zijn erg blij met hun aanwezigheid. Ze kunnen ook een mooi verhaal houden voor de daar aanwezige pers, indien noodzakelijk.
Het valt me mee dat de KMar nog geen pogingen onderneemt om de kraan in te klimmen. Wij proberen ons er wel op voor te bereiden en hebben ook de mogelijkheid ons bovenin vast te ketenen.
En daar zitten we dan. Na drie kwartier beginnen de bouwvakkers binnen te druppelen, die vermoedelijk eerst instrukties krijgen over hoe met ons om te gaan voordat ze daadwerkelijk aan het werk gaan. Twee KMars houden de wacht aan de voet van de kraan, waarschijnlijk om ons onmiddellijk te kunnen aanhouden zodra we uit de kraan klimmen en om te voorkomen dat eventuele boze bouwvakkers de kraan in gaan klimmen. Deze bouwvakkers reageren erg verschillend op ons. Er zijn erbij die het allemaal wel grappig vinden en zich er niet druk om maken, maar er zijn er ook bij die erg boos zijn. Eentje maakt ons zelfs uit voor moordenaars... wat een verassing... Omdat we met veel vrouwen zijn, 6 vrouwen en 2 mannen, zijn er uiteraard ook bouwvakkers die nogal seksistisch reageren. Twee daarvan trekken op een bepaald moment hun broek naar beneden om hun blote kont te laten zien. Ach, we kunnen er wel om lachen. Onze aktie is inmiddels erg geslaagd, dit pakt niemand meer van ons af!
Ondertussen proberen twee hogere KMar´s kontakt met ons te maken en ons te bewegen weer uit de kraan te komen. De mannelijke KMar van de twee, René genaamt, doet ook een poging om langs het eerste platform te klimmen, maar we weten hem tegen te houden en duidelijk te maken dat we voorlopig de kraan nog niet willen verlaten. Hij wijst ons op het feit dat de pers (lees onze bevriende fotograaf en cameraman) inmiddels is vertrokken en wij ons punt wel hebben gemaakt. Waarom zouden we nog langer in de kraan blijven, vraagt hij zich af. De bouwvakkers zijn toch aan het werk, dus het heeft helemaal geen zin. En het stilleggen van deze kraan kost enorm veel geld, wat de aannemer op ons zal proberen te verhalen. Dus waarom die risico´s ook nog lopen als het toch allemaal geen nut meer heeft. Wij maken hem duidelijk voor zijn argumenten niet gevoelig te zijn en er pas uit te komen zodra wij het zat zijn. Ik vind het wel erg grappig hoe hij zichzelf weerspreekt door te zeggen dat alles nutteloos is, want de bouwvakkers gaan toch wel door en vervolgens te zeggen dat het stilleggen van een dergelijke kraan erg veel geld kost en de aannemer een andere kraan erbij wil halen, om de werkzaamheden te kunnen voortzetten. Voor ons is duidelijk dat ze vandaag deze kraan erg hard nodig hebben en het een enorme belemmering voor ze is dat ze deze momenteel niet kunnen gebruiken. Ook is inmiddels duidelijk dat de KMar niet van plan is op te treden, omdat ze dit te risicovol vinden. Ze proberen ons nog een aantal malen met argumenten te overreden de kraan te verlaten, maar zullen in principe afwachten tot we uit eigen beweging de kraan zullen verlaten. Dan zullen ze ons aanhouden, vermoedelijk in elk geval wegens het bevinden op verboden terrein. Maar dit is nog een klein beetje speculeren.
Ik ben blij dat het mooi weer is. Eigelijk is het perfect weer voor een dergelijke aktie. Het is droog, licht bewolkt met vaak toch nog wat zon. Ook is het niet koud, ondanks de wind. We hebben een ´mooi´ uitzicht over de luchthaven. Menig vliegtuigspotter zal jaloers zijn op onze plek. Ik ben onder de indruk van de grootte van de vliegtuigen, die toch erg dicht bij ons komen, en de hoeveelheid jumbo´s die af en aan vliegen. Het is werkelijk ongelofelijk dat ze dit nog meer willen uitbreiden. De macht van het geld die het alsmaar blijft winnen ten koste van ons milieu en het leven op aarde. Wanneer houdt het op, wanneer is de grens bereikt. Ik denk dat de grens al lang al is overschreden.
Met deze aktie voel ik me sterk. Ik heb het gevoel dat ik er wat aan doe. Dat ik in elk geval van me laat horen en daadwerkelijk wat kan uitmaken. Dit geeft me enorm veel energie. Ongeacht de mogelijke (juridische) gevolgen die dit kunnen en waarschijnlijk zullen hebben.
Gedurende de dag wordt ik met regelmaat gebeld door diverse media. Ook de buitengroep kan zich goed bezig houden met ons verhaal in de pers te krijgen. Ik vind het dapper hoe die buitengroep het uithoud daar buiten het hek. Ik klim wat op en neer tussen de benedengroep en de bovengroep. Dit houd me wat bezig en bovendien is het goed de anderen constant op de hoogte te houden van wat er gebeurt. Maar in de middag begint me dit toch wel wat op te breken. Mijn armen raken wat vermoeid. Daarnaast begint bij ieder de slaap wat toe te slaan. Die laatste uurtjes zijn het zwaarst, maar we weten ons er goed doorheen te slaan. Wanneer de bouwvakkers zijn verdwenen, rond 15.30u, ruimen wij het spandoek op en klimmen in alle rust naar beneden. Dit is toch een vreemd moment, na zo´n hele dag in die kraan vertoeft te hebben. Wetende dat we hierna in de cel zullen belanden. Dag vrijheid, dag zon! Hopelijk tot over niet al te lang.
De KMar houdt ons bij benedenkomst aan op bevinden op verboden terrein en vernieling. Ik ben erg verbaast over de vernieling, aangezien we absoluut niks vernield hebben. De KMar legt uit dat ook het tijdelijk onbruikbaar maken van iets juridisch gezien vernieling is. Ach, dat zullen we dan nog wel voor een rechter gaan uitvechten.
Allemaal worden we op de bouwplaats nog gefouilleerd en daarna afgevoerd richting hoofdburo van de Marechaussee, alwaar we met ons achten in een wachtcel komen. We weten onderling de stemming er goed in te houden, maar worden wat pesterig behandeld door enkele KMar´s. Ik krijg de indruk dat ze niet erg blij zijn met onze aktie.
Met twee mensen geven we onze naam op. De rest blijft anoniem, waardoor ze waarschijnlijk wat langer moeten zitten. Tijdens mijn verhoor doet de KMar erg moeilijk over mijn identiteit. Ze weten allang al wie ik ben, dat hadden ze overduidelijk allang al nagetrokken, maar omdat ik geen officieel legitimatiebewijs kan tonen kunnen ze mijn identiteit niet checken. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Meestal zijn ze allang blij als je je naam opgeeft. Voor de NN´ers was dit een grotere overtuiging om hun naam niet te geven, het zou namelijk toch niet ´geloofd´ worden. Na wat gebakkelei over en weer laten ze me toch gaan. De NN´ers worden later in verzekering gesteld en worden pas een dag later in de avond vrijgelaten, met een dagvaarding op zak. De inhoud van deze dagvaarding is op moment van schrijven nog niet bekend, maar vermoedelijk zal het vernieling zijn en bevinden op verboden terrein ofzo.
De aktie was en is geslaagd. Ondanks dat het nu zeker ook een juridisch gevolg gaat krijgen. Wanneer precies is mij nog niet bekend, maar ook hier zullen we de nodige aandacht voor vragen. Opnieuw een kans om ons politieke verhaal te houden. We zien wel wat de rechter ervan vindt.
GroenFront! gaat door in haar strijd tegen de milieuvernietiging! We komen terug op 17 juni tijdens een fietstocht in Utrecht, 16.00u Domplein en tijdens een Streetrave op vrijdag 21 juni, 14.00u Lucas Bolwerk eveneens in Utrecht. Daarnaast zullen er in de aktiemaand juni nog enkele onaangekondigde akties plaatsvinden, ter gelegenheid van het zesjarige bestaan van GroenFront!.
Iedereen die zich houdt aan het basisprincipe van geweldloos directe aktie kan de naam GroenFront! gebruiken in diens strijd voor een beter milieu. Zie ook de website www.groenfront.nl voor meer info over de eco-oproermaand en GroenFront!
DE NATUUR SLAAT TERUG EN GROENFRONT! HELPT EEN HANDJE
Yvonne
 E-Mail: info@groenfront.nl  Website: http://www.groenfront.nl
|
| Lees meer over: natuur, dier en mens | | aanvullingen | | | PRACHTIG WERK! | natuurvriend - 06.06.2002 21:59
Geweldige actie, vooral doorblijven gaan, en jullie niet uit het veld laten slaan. Het is de hoogste tijd dat men inziet dat een hoop mensen zich grote zorgen maken om hun leefomgeving en de vernieling van het lanschap, natuur en milieu. En dit voor NOG meer geld dat alleen enkele nu al veel te rijke stikerds die niet weten wat ze ermee aan moeten (nog een tweede of derde vervuilende auto kopen? met het vliegtuig naar een ver land waar wel nog natuur is?)
Hulde voor de Groenfronters! Ik kijk al uit naar jullie volgende acties deze maand (en daarna!). Goed te zien dat er nog natuurclubs zijn die geen compromissen sluiten!!
Ga zo door!
| |
| aanvullingen | |
