| |
Ontruimen is schending huisrecht. nn - 04.10.2010 18:09
Ontruimen is schending huisrecht. De politie in Amsterdam begint op zo kort mogelijke termijn aan het ontruimen van bijna tweehonderd kraakpanden in de hoofdstad. Met deze spierballentaal kondigde de Amsterdamse driehoek (hoofdofficier van justitie, burgemeester en korpschef) vorige week de handhaving aan van het kraakverbod, dat per 1 oktober is ingegaan. Wat deze gezagsdragers over het hoofd zien, is dat rücksichtslos ontruimen van kraakpanden het gaat vaak om jarenlange bewoning schending oplevert van het fundamentele huisrecht van de krakers. Het huisrecht wordt gegarandeerd door onze Grondwet en door de mensenrechtenverdragen. Sinds jaar en dag erkent zowel de Hoge Raad als het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) dat dit recht niet afhankelijk is van de rechtmatigheid van het gebruik van de woning. Ofwel: ook krakers genieten ten volle dit recht. Ontruiming van kraakpanden maakt een zware inbreuk op dit elementaire recht. Het EHRM heeft woningverlies de meest extreme vorm van overheidsinmenging met het recht van 'respect for the home' genoemd. Daarom moet, vindt het EHRM, zo'n inbreuk aan zware eisen voldoen. Die zijn evenwel bij de introductie van het kraakverbod niet geformuleerd. Zelfs niet overwogen. Ten eerste geldt een proportionaliteitseis. Die komt erop neer dat beoordeeld moet worden of voor een ontruiming wel een dringende maatschappelijke noodzaak bestaat. Wordt daaraan met handhaving van het kraakverbod voldaan? De noodzaak van het kraakverbod werd in de Tweede Kamer gemotiveerd met de stelling dat in de krakerswereld verharding zou zijn opgetreden. Zo zouden boobytraps in gekraakte woningen zijn aangebracht. Feiten ter onderbouwing konden de indieners van het wetsvoorstel echter niet noemen. Nadien bleek uit onderzoek van de VU zelfs dat de kraakwereld juist niét verhardde. Ook is nimmer een kraker vervolgd wegens het aanleggen van boobytraps. Zelfs het argument dat (in incidentele gevallen) openlijke geweldpleging en dergelijke door krakers wordt gepleegd, schiet tekort om expliciete strafbaarstelling van kraken te rechtvaardigen. De strafwet geeft immers alle ruimte om geweld aan te pakken. De proportionaliteitseis houdt verder in dat een belangenafweging wordt gemaakt tussen het eigendomsrecht van de woningbezitter en het huisrecht van de kraker. De indieners van het kraakverbod hamerden in het parlement op het eigendomsrecht, waarop geen enkele inbreuk als gevolg van kraken zou moeten worden gedoogd. Met geen woord repten zij in samenhang hiermee over het huisrecht, dat nota bene fundamenteler is dan het eigendomsrecht. Eigendomsrecht komt namelijk in de grondwet niet voor. In het EVRM is dit slechts in een protocol opgenomen. Nu het voor de strafbaarstelling van kraken niet is vereist dat de eigenaar de krakers vordert zijn pand te verlaten, komt ontruiming neer op een verondersteld belang van de eigenaar. Dat is een veel te magere basis voor een inbreuk op het huisrecht van krakers door middel van ontruimingen. Last but not least moet volgens het EHRM juist omdat verlies van de woning zo'n zware inbreuk op de mensenrechten oplevert het overheidsingrijpen worden getoetst door een onafhankelijke rechter. Volgens het kraakverbod is het echter de bedoeling dat politie die toetsing zelf maakt en ontruimt als zij een schuldvermoeden koestert. Daarbij mag een hulpofficier van justitie (ook een politieambtenaar) tot binnentreden in woningen machtigen. Op grond van deze bevoegdheidstoedeling zouden in Nederland alle alarmbellen moeten gaan rinkelen. Het EHRM heeft immers zeer recent in de zaak Sanoma Nederland op de vingers getikt waar onze wet de officier van justitie aanwijst als degene die verdragsrechtelijke belangenafwegingen moet maken. Een officier van justitie is niet objectief en niet onpartijdig, aldus het EHRM. Het moet hier de rechter zijn die de afweging maakt. Zo'n rechterlijke toetsingsprocedure moet ook nog eens in de wet zijn geregeld en mag niet achteraf plaatsvinden. Rechterlijke afkeuring naderhand, als het leed al is geleden, is tenslotte voor de betrokkene krachteloos. Tegen deze achtergrond is het hoogst zorgelijk dat de Amsterdamse politiecommissaris Leen Schaap in Het Parool opmerkt jeukende handen te hebben om panden leeg te halen. Verdragsrechtelijk gaat Schaap daar als politieambtenaar helemaal niet over. Zijn baas uiteindelijk de hoofdofficier van justitie evenmin. Het kraakverbod voorziet echter niet in rechterlijke toetsing vooraf. De indieners van de wet erkenden trouwens dat inzet van het strafrecht (ook) hier een laatste redmiddel is. Eigenaren zouden krakers eerst kunnen proberen te overreden om een pand te verlaten, of krakers zouden een aangekondigde strafrechtelijke ontruiming door een kortgedingrechter kunnen laten toetsen op rechtmatigheid. Naar aanleiding van deze opmerkingen moet krakers deze ruimte worden gegeven en elke ontruiming ruim van tevoren worden aangekondigd. Woningkraak is maatschappelijk werkelijk niet een dusdanig probleem dat dit het meedogenloos op straat zetten van burgers met inboedel en al rechtvaardigt. Nu de wetgever de fundamentele rechten van krakers niet erkent, zal de 'driehoek' dit moeten doen. Zo niet, dan schendt Nederland opnieuw de mensenrechten. Dat is een blamage, juist voor een land dat internationaal pretendeert de mensenrechten hoog in het vaandel te hebben staan. Willem Jebbink, Amsterdam Jebbink Soeteman advocaten Het huisrecht wordt gegarandeerd door onze Grondwet Bron: http://www.krakenpost.nl/archief/Oct/0425.html |
Read more about: vrijheid, repressie & mensenrechten wonen/kraken | supplements | Team We Love Jebbink | nn - 04.10.2010 18:22
Willem Jebbink <3 | bron | brp - 04.10.2010 20:43
De uiteindelijke bron van bovengaande zou dan dus zijn Het Parool 04-10-2010, uit de afdeling Meningen, kennelijk ingestuurd door Willem Jebbink, Amsterdam, van Jebbink Soeteman, advocaten. | |
supplements | |