|
|  |
‘ACTIE-HOOFDSTAD’ ANKARA
Meriç Esin - 23.02.2010 19:51
Op 20 februari 2010, dag 68 van het verzet van de Tekel-arbeiders, was Ankara opnieuw het ‘epicentrum’ van de strijd van de arbeidersbeweging in Turkije. In overeenstemming met het besluit dat de gezamenlijke vakcentrales eerder namen, kwamen honderden bussen uit alle streken en steden van het land op de hoofdstad af.
Bij elkaar in de volle bussen, hoofdzakelijk vele duizenden arbeiders, intellectuelen, kunstenaars, studenten en vertegenwoordigers van vakbonden. Zij kwamen de Tekel-arbeiders ontmoeten. Deze keer niet alleen om uit solidariteit hun strijd te versterken maar vooral ook om onderdeel te zijn van het verzet van de Tekel-arbeiders.
De duizenden bezoekers die vanuit verschillende richtingen in de hoofdstad aankwamen, begaven zich al demonstrerend in de richting van de verzetstenten en vloeiden daar met de massa van de Tekel-arbeiders samen. De grote massa in de centrale strijdhaard van Turkije’s arbeidersbeweging vormde een front van meer dan 50 duizend mensen die de hoofdstad Ankara veranderd hebben in de actie-hoofdstad Ankara.
Het was een volle dag van serieuze massastrijd in combinatie met feestelijkheden. Een dag met muzikale optredens, literaire voordrachten en theatervoorstellingen door artiesten die er van de partij waren en die ook flink van zich lieten horen.
Het was een dag waarop er vele slogans door arbeiders werden geroepen: “Leve de arbeiderssolidariteit!”, “Vakbonds-top doe je taak, op naar de algemene staking!”, “De eenwording is voltooid, op naar de overwinning!”, “Algemene staking, algemeen verzet!”.
Het was ook een dag met vele toespraken, van woordvoerders van verschillende maatschappelijke en politieke organisaties en ook van vakbondsprominenten.
Algemeen secretaris Mustafa Kumlu van vakcentrale TÜRK-ÝÞ richtte zijn woord tot de regering en zei: “... Hou op met het uitstralen van boosheid, woede en wrok in plaats van liefde, vrede en broederschap. Als het vrede, broederschap en democratie is wat jullie willen, dan is er hier een mooie kans voor jullie. De mensen, die zich vandaag, hier, in deze stad, op dit plein in grote getale zij aan zij bevinden, zijn uit alle hoeken van het land gekomen om hun recht op brood en werkzekerheid op te eisen. In godsnaam! Realiseer je toch dat deze eenheid een groot keerpunt voor Turkije is! ...“.
Voorzitter Mustafa Türkel van de bij TÜRK-ÝÞ aangesloten voedingsbond TEKGIDA-ÝÞ, sprak als volgt: “... De acties zullen nog verder uitgebreid worden. Op 22 februari 2010 zullen de vakbondsfederaties besluiten nemen over de manier waarop de strijd verder gevoerd zal worden. ...”.
Algemeen voorzitter Sami Evren van vakcentrale KESK: “... Wij zien dat het succes van het verzet van de Tekel-arbeiders voortkomt uit de legitimiteit ervan. De regering moet dit inzien en het probleem oplossen. Als dat niet gebeurt, dan zal jullie actie ook de onze zijn! ...”.
Algemeen voorzitter Bircan Akyýldýz van vakcentrale KAMU-SEN: “... Premier Erdoðan richtte zich vanuit een televisieprogramma tot het publiek en stelde minachtend de vraag: “Door hoeveel personen worden de Tekel-arbeiders nu helemaal gesteund?”. Onze leden richtten zich vandaag tot premier Erdoðan en riepen hem op: “Wil je weten hoeveel personen ons steunen? Kom ons dan tellen als je durft!” Wij weten maar al te goed wat het betekent om sinds 68 dagen hier te moeten zijn. De Tekel-arbeiders zijn het symbool van alle arbeiders en werkers in het land. Ook na vandaag zullen wij onze strijd samen met hen voortzetten. ...”.
Algemeen voorzitter Süleyman Çelebi van vakcentrale DÝSK: “... Wij zullen deze strijd nog verder vergroten en ontwikkelen. De Tekel-arbeiders mogen tot het einde toe op onze volle steun rekenen. Wij staan voor een nog actievere strijd. ...”.
Eén ding was duidelijk op het einde van de dag. De arbeiders zijn er meer dan voorheen klaar voor. Meer dan voorheen zijn zij bereid tot verdere uitbreiding, opvoering en voortzetting van de strijd. Tot dat de eisen van de Tekel-arbeiders ingewilligd zijn. Tot dat de slag gewonnen is!
De tienduizenden mensen uit het hele land die op 20 februari in actie-hoofdstad Ankara waren, zijn niet dezelfde dag nog naar huis teruggekeerd, maar hebben zij hun bezoek tot de ochtend van 21 februari voortgezet. Ook gedurende de nacht van 20 op 21 februari gingen de strijdbare feestelijkheden door. Pas in de ochtend van 21 februari keerden de bezoekers weer huiswaarts om daar hun acties voort te zetten.
Meriç Esin ( meric.esin@hotmail.com)
22 februari 2010
 E-Mail: meric.esin@hotmail.com
|
| Read more about: europa globalisering vrijheid, repressie & mensenrechten wereldcrisis zonder rubriek | | supplements | |
