| |
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN 2010: EEN KAPITALISTISCH FEEST Rob - 10.01.2010 20:16
Op 3 maart 2010 vinden de gemeenteraadsverkiezingen plaats. Alle partijen kiezen voor groei van het kapitalisme. Er valt dus niets te kiezen. De indruk wordt gewekt dat er op 3 maart iets te kiezen is. Dat is een illusie. Over het algemeen zal de heersende klasse zich nooit afhankelijk maken van de kiezers als het gaat om belangrijke voorstellen. Belangrijke voorstellen worden zonder veel discussie doorgevoerd. De aandacht van belangrijke kwesties wordt afgeleid door eindeloze discussies tussen politici over dingen die veel minder belangrijk zijn. Met deze minder belangrijke kwesties proberen politieke partijen het imago dat ze bij de kiezers hebben te handhaven of te verbeteren. Zogenaamde linkse partijen (zoals PvdA, GroenLinks en SP) kunnen soms veel stemmen halen op basis van voorstellen voor hervorming van het kapitalisme. Na de verkiezingen blijkt vervolgens steeds weer dat ze de bestaande machtsverhoudingen willen stabiliseren. De kapitalisten blijven dus oppermachtig. De situatie dat de belangrijke besluiten door een kleine groep mensen worden genomen blijft bestaan. Van de beloofde hervormingen komt dan ook heel weinig of niks terecht. Over de belangrijke kwesties zijn de grote politieke partijen het eens. Ze zijn bijna allemaal voor het behoud van – en de groei van – het monopoliekapitalisme. Een enkele kleine partij kiest voor het staatskapitalisme. Na succesvolle verkiezingen verandert dat snel. Men past zich aan. Dat is logisch, want ook deze partijen vinden dat de belangrijke beslissingen door een kleine groep mensen moeten worden genomen. Daarmee wordt de zwakte van de klasse van de proletariërs bevestigd. Hervormingen binnen het kapitalisme zijn altijd het gevolg geweest van veranderingen in de machtsverhoudingen, ten gunste van het proletariaat. Deze hervormingen worden weer teruggedraaid als het proletariaat is verzwakt, zoals we de laatste tientallen jaren zien. Hervormingen binnen het kapitalisme kunnen daarom nooit alleen maar een doel op zich zijn. Ze zijn ook een middel om vergaande veranderingen (revolutie) dichterbij te brengen. Na de revolutie is het afgelopen met de besluitvorming op basis van machtsverhoudingen. Klassen bestaan dan niet meer. Collectieve besluiten worden dan op democratische wijze en op basis van argumenten genomen. Gemeenten spelen in een communistische maatschappij een grote rol. Ze verschillen veel van gemeenten in een kapitalistische maatschappij. Ze zijn veel democratischer en zijn geen verlengstukken van de regering. Wie gelooft in de eigen mogelijkheden om veranderingen te bereiken blijft met verkiezingen thuis, schuift verantwoordelijkheid niet af naar arrogante politici, “sterke” mannen en vrouwen. Het geeft veel meer voldoening om zelf aan verandering te werken. Het beste is dat dit in georganiseerd verband gebeurt. Daarbij moeten contacten met politieke partijen zo veel mogelijk worden vermeden. Sociale bewegingen mogen niet een werktuig zijn voor politici, om de carriere van politici te ondersteunen. Proletariers met zelfvertrouwen komen in actie! Dit is een tekst van het religieus anarchistisch communistische blad De Vrije Communist. De prijs van De Vrije Communist (nummer 4) is 50 cent. Bij bestelling van een proefnummer worden de portokosten van 88 cent meegeteld. Samen wordt het dan dus 1 euro en 38 cent. Een abonnement op De Vrije Communist (vier nummers) kost 2 euro. Geld kan worden overgemaakt naar: Woorden van Rebellen, Amsterdam, rekeningnummer 87.12.25.115. Voor informatie: rvisserAantenna.nl (A is apestaartje). |
Read more about: zonder rubriek | supplements | Revolutie en Proletariaat | nn - 10.01.2010 21:24
Wow, zo 1870! | NN | NN - 10.01.2010 22:53
@Revolutie en Proletariaat Ja, want er zijn geen arbeiders meer he! En die revolutie, ach dat is iets voor mensen die niet de hele dag willen wegrotten in hun lifestylistische muziek en cannabis wereldje toch? | Huh? | Chris - 12.01.2010 12:08
"religieus anarchistisch communistische"... Wacht, wat? | |
supplements | |