|
|  |
*CALAIS NO BORDER KAMP 23-29 JUNI*
NoBorder - 29.04.2009 14:05
Het No Border kamp in Calais is een samenwerkingsverband tussen Franse en Belgische activisten, steungroepen aan migranten en het No Bordersnetwerk in het Verenigd Koninkrijk.
Het wil de situatie in Calais en Noord-Frankrijk in de kijker zetten, banden met de migrantengemeenschappen aanhalen, bruggen bouwen tussen de steungroepen aan migranten en vooral de autoriteiten ter plaatse het vuur aan de schenen leggen en protesteren tegen de groeiende repressie, zowel tegen migranten als tegen plaatselijke activisten.
Dit kamp eist de vrijheid van verkeer voor allen, het einde van de grenzen en van alle controle op migratie. We roepen op tot een radicale beweging tegen de controlesystemen die ons verdelen in burgers en niet-burgers, mensen met of zonder papieren.
Waarom Calais?
We kozen voor Calais om twee redenen; het is een belangrijke plaats in de geschiedenis, de ontwikkeling en de praktijk van de Europese migratiecontrole en een flessenhals voor de mensen die proberen in Groot-Brittannië te geraken. Maar belangrijker nog, het is een brandpunt in de strijd tussen zij die alle immigratie naar de EU willen stoppen, en de mensen die proberen de muren tussen de volkeren te slechten, de grenzen die de vrijheid van verkeer voor allen in de weg staan, en niet enkel voor bevoorrechten.
Sinds het midden van de jaren negentig hebben in Calais tienduizenden mensen in miserie geleefd, buiten geslapen in de "jungle", wachtend op hun kans om het Kanaal over te steken naar Engeland. Tussen 1999 en 2002 heeft het Rode Kruis een centrum uitgebaat in het nabijgelegen Sangatte maar ze hebben moeten sluiten onder politieke druk van Frankrijk en Engeland. Sindsdien heeft de massale aanwezigheid van de politie en de versterkte repressie in Calais duizenden mannen, vrouwen en kinderen gedwongen rond te dwalen in de streek van Calais en langs de kust van Noord-Frankrijk, België en Nederland. Ze worden routinematig mishandeld door de politie, vergast met traangas, afgeranseld, gearresteerd en steeds opnieuw opgesloten in het gesloten centrum van Coquelles. De politie steekt regelmatig hun schuilplaatsen en hun schamele bezittingen in brand . De plaatselijke steungroepen aan migranten die voedsel, kleren en andere humanitaire hulp voorzien worden steeds vaker door de politie aangevallen en in de laatste maanden werden verschillende activisten gearresteerd. Intussen roept de Britse minister van immigratie Phil Woolas op tot de bouw van een permanent detentiecentrum in de dokken van Calais.
Het topje van de ijsberg
Calais is slechts het topje van de ijsberg van de Europese migratiecontroles, een interne grens binnen het hoogtechnologische systeem van de grenzen van de Europese Unie. Sinds het begin van deze eeuw probeert de EU het Fort Europa uit te bouwen, de grenzen te verleggen naar Afrika en Azië met Frontex (Europees Agentschap voor het beheer van de operationele samenwerking aan de buitengrenzen), met grenswachten die patrouilleren op de Middellandse Zee, in Libië en langs de kust van West-Afrika, en met de European Neighbourhood Policy, waarbij landen van Oekraïne tot Marokko worden betaald om de migratie naar de EU te verhinderen.
De rechten van migranten zijn rechten van werkende mensen
Door dit systeem van grenscontroles creëren de autoriteiten twee soorten migranten: een minderheid "gekwalificeerde" migranten, die door de staat als "nuttig" worden beschouwd, en een meerderheid werkende mensen zonder papieren die geen rechten hebben en naar believen uitgebuit worden op de arbeidsmarkt. Daarom is onze strijd voor vrijheid van verkeer ook een strijd voor de rechten van alle werkende mensen.
Transnationale solidariteit werkt!
Verbindingen maken en samenwerken geeft ons de kans om informatie uit te wisselen op een transnationaal niveau. Het geeft ons ook de kans om de breuklijnen en de barsten in het Fort Europa uit te buiten. In november 2008 is het onder andere dankzij de transnationale solidariteit dat de geplande deportatie van Afghanen van Calais naar Kaboel verhinderd werd.
Kamperen en campagne voeren tegen grenzen
Het kamp gaat verder op de traditie van de No Border kampen die sinds de late jaren negentig over de hele wereld hebben plaatsgevonden. Net zoals het kamp van Lesvos later in de zomer, zal het een ruimte zijn om informatie, deskundigheid, kennis en ervaringen uit te wisselen, een ruimte om acties voor te bereiden en uit te voeren tegen het systeem van de grenzen die ons verdelen. Al eeuwen hebben de Europese imperialistische machten de aarde, de grondstoffen en de mensen uitgebuit om rijker en machtiger te worden, met in hun kielzog oorlog, verwoesting van het milieu en massale ongelijkheid. De mensen die naar het Verenigd Koninkrijk proberen over te steken stellen dit onrecht aan de kaak. De situatie in Calais is een gevolg van het compromis en het belangenconflict tussen de Franse en Britse immigratiepolitiek en we roepen groepen, netwerken en individuen doorheen Europa op om actie te ondernemen en deel te nemen aan een globale solidariteitsbeweging die hun recht verdedigt om zich te verplaatsen waar ze willen.
Gelijke rechten voor iedereen!
*Niemand is illegaal! Vrijheid van verkeer en verblijf voor iedereen!*
* http://calaisnoborder.eu.org/ *
* http://london.noborders.org.uk/calais2009*
|
| Read more about: europa vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | | some supplements were deleted from this article, see policy | |
