| |
Persbericht ex-deelraadslid PvdA: M. El Yaakoubi Yaakoubi - 13.03.2009 17:27
Vrijheid van meningsuiting en waarom staat de strafvervolging in de weg! Nu de meeste landelijke kranten hebben gepubliceerd over de uitspraken van het Gerechtshof van Amsterdam i.z mijzelve als eiser tegenover Mevrouw J.Koolmoes en Volkkrant journalist Willem Beusekamp, maar waarbij ik niet gehoord werd, wil ik langs deze weg mijn woord kenbaar maken. Het was niet gemakkelijk voor mij offside te staan bij een spel, waar het vooral om mijn belang, mijn integriteit gaat. Iedere opiniemaker geeft zijn eigen onderscheidelijke mening en interpretatie van de gebeurtenissen en de rechter oordeelt dit alles als een consequentie van onze geliefde vrijheid van meningsuiting. Mijn primaire uitganspunt is dat slechts weinigen slechte bedoelingen met zijn mede-mens! De Volkskrant verscheen. Deze krant gaf het doel was van de procedure weer en ook om welke beschuldigingen het ging. Graag wil ik dat nu in mijn eigen woorden doen, hetgeen ik liever vooraf aan de publicatie had gedaan. Het Gerechtshof van Amsterdam Het Gerechtshof heeft vorig jaar 2008 mijn bezwaar tegen smaad en/of laster omtrent mijn aangifte uit 2005 in behandeling genomen. Echter, de Hoofdofficier van Justitie van Amsterdam heeft de Advocaat-generaal geadviseerd deze zaak af te wijzen. Zijn reden hiervoor is: ......, omdat strafvervolging de vrijheid van meningsuiting in de weg staat. Hiermee is beoordeling via de wetsartikelen i.c. smaad c.q. laster omzeild. Het Gerechtshof heeft m.i. alleen gekeken of "hoor en wederhoor" voldoende is toegepast. En na verhoor van Willem Beusekamp en Jeanette Koolmoes ondersteund door hun advocaten, heeft dat naar hun mening plaatsgevonden. Daarom worden deze personen resp. van De Volkskrant en van het weblog missjeanette.nl niet strafrechtelijk vervolgd. Aldus het Gerechtshof van Amsterdam. Naar mijn mening hebben de gehoorden het Gerechtshof misleid. Want helaas, nadat ik gehoord ben op 16 oktober 2008 zonder een advocaat, ben ik niet meer uitgenodigd door het Gerechtshof om een weerwoord te voeren over hetgeen zij ingebracht hebben ter zitting van 9 januari 2009. Dit is een gemiste kans voor mij, zeiden twee juristen: "Je had ook een advocaat moeten inzetten". Ik heb dit bewust niet gedaan, omdat: - ik de zaak niet te zwaar wilde beladen en - ik geloofde in de kracht van de aangevoerde bewijzen. Helaas heeft de rechter alle stukken die ik heb ingediend, niet meegenomen in zijn uitspraak. Wees eerlijk, ook een rechter kan geheel te goeder trouw falen door onvoldoende dossierkennis en kritisch onderscheidingsvermogen, bewijst ook het recente verleden. Hieronder mijn reacties over de twee personen/instanties die niet vervolgd worden, inclusief de gepubliceerde artikelen: Geen strafvervolging van de Volkskrant: www.volkskrant.nl/binnenland/article1159441.ece/Geen_strafvervolging_van_de_Volkskrant Toen ik dit artikel las, met respect voor De Volkskrant als kwaliteitskrant, te recht gaf wat de beschuldigingen waren. Namelijk: 1. Een familielid van de ex-vrouw, in dit geval Amajjout, dat is door mij mishandeld. Uitgaande van de aangifte bij de politie. Mijn reactie hierover: Als geen ander weet Willem Beusekamp dat ik niemand heb mishandeld. Toen ik hem bijgaande brief van de politie liet zien, reageerde hij "Dit is toch door Amajjout gedaan" . Ik vroeg of hij een kopie wilde hebben, maar hij wimpelde dat af met een "mijn aantekeningen zijn voor me voldoende". Zie bestandsnaam "Politie en Justitie brieven over mishandeling dec 2004". 2. Ex-vrouw in Marokko gedumpt en zonder paspoort achtergelaten. Uitgaande van de aangifte bij de politie. Toen ik Willem Beusekamp het document over de status van haar paspoortliet lezen, reageerde Willem Beusekamp met "Dit is ook een officieel document". Bovendien liet ik Willem Beusekamp de brief van de Officier van de Justitie waarin is aangegeven dat haar aangifte geseponeerd is. Zie url-adres : www.hetvrijevolk.com/?pagina=5507 , onder het kopje "1. De beschuldiging van dumping van ex-partner", "Paspoorten". 3. Twee kinderen heb meegenomen teruggenomen naar Nederland. De kinderen zijn in Amsterdam geboren en horen ook in Nederland te zijn. Ze zijn niet naar buitenland meegenomen. Ik heb Willem Beusekamp ook uitgelegd wat er aan de hand is. Kort gezegd: Mijn ex-vrouw heeft twee keer geweigerd terug te komen naar Nederland in 2002 en 2003. En 2007 heeft zij een procedure opgestart in Marokko om daar alimentatie te krijgen, inclusief huur voor een huis en de kosten voor de religieuze feesten. Zie site: www.hetvrijevolk.com/?pagina=5507 Dit weet Willem Beusekamp ook. Mijn vraag is: waarom weigert Willem Beusekamp dit te rectificeren naar de lezers van De Volkskrant (en dus ook naar mezelf)? Of denkt hij dat niemand zal hem geloven, daar heel Nederland op z'n kop is gegaan door deze affaire, die door de media is veroorzaakt! Maar op welke gronden en/of argumenten is Willem Beusekamp vrijgesproken: 1. Beusekamp heeft als argument genoemd dat de voormalige PvdA fractievoorzitter van ons stadsdeel weigerde hem te woord te staan. Dit is absoluut niet waar. Beusekamp heeft de voormalige fractievoorzitter beloofd dat als er hierover een artikel zou komen, hij hem in de gelegenheid zou stellen hierop te reageren. 2. Beusekamp heeft als tweede argument aangedragen dat hij mij heeft opgebeld, maar ik hem niet wilde spreken. Dit is absoluut niet waar. Aan het eind van zijn artikel schreef hij dat ik in Marokko zou zitten en dat hij mij gesproken had: "El Yaakoubi, zo zei hij aandag, houdt vakantie in Marokko.". Zie: http://www.rijnlandmodel.nl/media/fout_in_de_krant/yaakoubi.htm Sterker nog, eind maart 2008 is Beusekamp bij me thuis geweest en wij hebben een gesprek gevoerd van bijna twee en een half uur over deze affaire. Tevens heeft hij mij beloofd dat hij met een rectificatie zou komen. Na hem enkele keren te hebben opgebeld, is mij gebleken dat hij niet van plan is om met een rectificatie te komen. Zie onze contact hieronder via de mail, waarin Willem Beusekamp steeds aangaf dat ik nog even moest wachten! 3. Volgens Beusekamp heeft hij ook contact toen opgenomen met mijn werkgever. Ik vraag me af waarom en als dit zo zou zijn, waar hij het recht daartoe vandaan zou halen: dit zou toch pure inbreuk op mijn privacy en integriteit zijn! Beusekamp weet tochj ook wel, dat een werkgever zich over het algemeen niet bemoeit met privé-zaken van zijn medewerker. Op welke gronden en/of argumenten is Jeanette Koolmoes vrijgesproken: Volgens Koolmoes heeft de ex-vrouw haar verhaal ondertekend met (alléén) haar voornaam, dus zonder achternaam. Voor de rechter is dit een voldoende bewijs om aan te nemen dat er "hoor en wederhoor" heeft plaatsgevonden. Dit kan nooit waar zijn, want de ex-vrouw zat nog in Marokko. Op de site van Jeanette Koolmoes, spreekt zij van een overwinning. Proost!: www.missjeanette.nl/index.php?/archives/300-Uitspraak-van-het-Hof.html Conclusie: de rechter wil geen onderzoek doen naar de ondertekening van mijn ex-vrouw met alléén haar voornaam, niet wie die "verre neef" is en heeft mijn mail wisseling in de beschikking niet eens genoemd of ter behandeling genomen. Terwijl Beusekamp wel de naam van die "verre neef" weet (natuurlijk is die naam voor mij en de rechter ook bekend). Terwijl ik juist veel waarde hecht aan een grondig onderzoek (blijft een optie over: bodemprocedure opstarten). Omdat Jeanette Koolmoes al haar stukken van de rechtbank naar De Telegraaf heeft verstuurd, stuur ik u de beide (tussen)uitspraken, namelijk van 1 december 2008 en 26 februari 2009. Vrouwendumper bijt in het stof: www.telegraaf.nl/binnenland/3395428/__Vrouwendumper_bijt_in_het_stof__.html In dit artikel zegt De Telegraaf: "Ze deed aangifte van diefstal van haar papieren. De rechtbank stelde indertijd dat El Yaakoubi op een schandalige manier had gehandeld. Hij moest Habiba haar identiteitspapieren teruggeven, evenals hun zoontjes en de woning in Amsterdam-West. Ook moest hij alimentatie betalen". Beste Johan van den Dongen en Bart Olmer, Jullie zijn daadwerkelijk fout geïnformeerd. De voorzieningsrechter heeft mij gevraagd op de zitting van 5 november 2004 of ik een tijdelijke omgangsregeling kan regelen met mijn ex-vrouw i.c. de kinderen (elke zaterdag en woensdagmiddag) en dat ik samen met de kinderen kan blijven wonen in onze echtelijke woning. Terwijl ik met de Jeugdzorg bezig was de begeleiding aan het regelen, stuurde de advocaat van de wederpartij diverse documenten met allerlei beschuldigingen c.q. bewijzen om deze zaak een andere wending te geven. Mijn advocaat had de rechtbank verzocht om de stukken, die op 16 november 2004 opgestuurd zijn, niet in behandeling te nemen, daar deze werkwijze tegen het procesreglement is. Immers rond 22 november 2004 zou een uitspraak gedaan worden over de voorlopige voorzieningen. Dit betekende dat er geen tijd was voor een reactie kon zijn. De voorzieningsrechter heeft dat alsvolgt verwoord: "Voorts is komen vast te staan dat de man de vrouw niet in staat heeft gesteld om omgang te hebben met haar kinderen, hetgeen een een beslissing is die niet in het belang van de kinderen kan worden geacht. Gelet op het vorenoverwegene zal de rechtbank dan ook bepalen dat de kinderen aan de vrouw zullen worden toevertrouwd............., zal de rechtbank het uitsluitend gebruik van de echtelijke woning aan de vrouw toegewezen". Hierdoor kwam toch een kortgedingszitting op 29 december 2009. De vice-president van de rechtbank, mr. M.Y.C. Poelmann, te Amsterdam had aan ons gevraagd of wij samen willen blijven in de echtelijke woning wonen, totdat echtscheiding is uitgesproken. Ik heb gezegd "wij passen niet meer onder een dak", na deze alle beschuldgingen. Toen vroeg deze vice-president hoeveel tijd ik zou nodig hebben om mijn belangrijke spullen in te pakken. Ik antwoordde: "ik geef de sleutel aan met mijn oudste zoon op woensdag 5 januari 2005 bij jeugdzorg, die hem zullen verder begeleiden. " Zijn moeder heeft hem daar opgehaald. Na de echtscheiding na zes maanden kon ik weer over de woning beschikken en heeft mijn ex-vrouw in deze buurt een eigen woning gekregen. Overigens, dezelfde voorzieningsrechter heeft aan ons een Mediator, mevrouw mr. Jenny H. Rijnders-Sijbrant, toegewezen vanwege de complexiteit van de zaak. Deze rechter zei in de zitting: "ik stel voor dat jullie een mediator krijgen, anders weet ik niet wat ik met deze zaak moet doen". Beiden zijn wij akkoord gegaan met de mediation. De mediator heeft veel werk verzet en alle mogelijkheden geprobeerd om deze zaak tot een goed einde te laten komen. Helaas zijn deze afspraken vanaf begin van de zomervakantie 2006 allemaal genegeerd door mijn ex-vrouw. B.v. het stopzetten van de omgangsregeling, alimentatieprocedures starten in Marokko en steeds de pers bewerken is een haar gunstig media-klimaat van vreselijke Marokkaanse mannen, die hun vrouw in Marokko zouden dumpen! Ik doe jullie een dringend verzoek een afspraak te maken, waarin jullie de relevante stukken kunt lezen. Ik ben ook bereid om naar jullie te komen. Want als de berg niet naar Mohammed gaat, dan gaat Mohammed naar de berg! Jammer dat er van deze zaak een politiek issue is gemaakt. De zaak is opgeblazen tot een halszaak. Niemand in de media die het fatsoen neemt verstrekte foute informatie recht te zetten, het begint op een persoonlijke hetze tegen mij te lijken! Tot slot. Alle beschuldigingen van de ex-vrouw die gericht zijn aan mij, heeft zij hierin minstens 50% aandeel. Bovendien, ik ben nog steeds sterk van mening dat dit soort zaken niet via de media behoren uitgesproken te worden. Dit is tegen mijn gevoel en mijn aard! Maar ik wordt door uw artikelen gedwongen om hierop te reageren. De kinderen zijn derhalve de dupe geworden van deze complexe eschtscheiding, beschuldigingen en de bemoeinis van de media. Naast de moeilijke tijden die zij doorgebracht hebben, todat de Jeugdzorg en raad van de kinderbescherming zijn gestationeerd (redenen laat ik achterwege, ik beschouw deze als prive). Er is een gezegde die luidt: alles wat je zegt, dat ben je zelf........... Samengevat: Er waren twee aangiftes in Nederland over mij gemaakt, te weten: 1. Mishandeling(2004): dit bleek later een valse aangifte! 2. Diefstal van o.a. paspoort (2004): geseponeerd door de Officier van Justitie, omdat dit aantoonbaar absoluut niet waar was. En één melding in 2006 vlak voor de zomervakantie. Deze melding bevatte de klacht dat ik de kinderen naar het buitenland zou willen ontvoeren. Na een gesprek met de politie bleeki dit verhaal volledig ongeloofwaardig te zijn. Hierna heeft mijn ex de omgangsregeling stop gezet, totdat de kinderrechter een gezinsvoogdij aangesteld had. Voorts heeft de gezinsvoogdij opvoedingsondersteuning en GGZ ingezet. Dezelfde klachten deed ze ook in Marokko, maar alle aangiftes zijn de door de Officier van Justitie geseponeerd. Lees ook: http://indymedia.nl/nl/2008/12/56724.shtml Met vriendelijke groet, Mohammed El Yaakoubi -------------------------------------------------------------------------------- Subject: RE: uw artikel... Date: Wed, 26 Mar 2008 14:09:44 +0100 From: w beusekamp To: m.eyaakoubi dag meneer yaakoubi, nog even geduld, ik was erg druk met andere zaken. overigens valt het niet mee om het niet al te persoonlijk te maken. hebt u nog iets gehoord over het vonnis uit marokko? groet, wb -----Oorspronkelijk bericht----- Van: Mohammed El Yaakoubi Verzonden: woensdag 26 maart 2008 9:32 Aan: Beusekamp, Willem Onderwerp: uw artikel... Dag meneer Beusekamp, wanneer denkt u dat u klaar bent met uw artikel? Alvast bedankt voor uw reactie. Met vriendelijke groet, Mohammed El Yaakoubi |
Read more about: media | supplements | |