|
|  |
| some supplements were deleted from this article, see policy | | | de tekst van de solidariteitsverklaring | nn - 18.12.2008 13:50
Solidariteitsverklaring met het verzet in griekenland
Hierbij verklaren wij onze solidariteit met de antiautoritaire opstand die op het moment plaats vindt in het huidige griekenland. De opstand werd ontketend na de moord door de politie op de 15 jarige Alexandros Grigoropoulos in Athene. Hij is om het leven gekomen na drie keer te zijn beschoten door een agent. Het is onacceptabel dat dit heeft kunnen gebeuren. De staat met haar geweldmonopolie laat zien tot wat voor een verschrikkingen zij in staat is. Mensen die hun leven inrichting willen geven volgens eigen bepaalde waarden en bereid zijn deze te verdedigen, zowel in woord als fysiek, kunnen het ontgelden door een paar simpele schoten. De staat en haar dienders zijn net als wij allen, simpel weg mensen. En dat gegeven zegt dat zij niet verantwoordelijker kunnen omgaan met de macht die geweld met zich mee brengt. Zeker niet als zij hierbij gesteund worden door een justitieel systeem dat eenieder die een ‘diender van de wet’ geweld aan doet streng en zwaar zal vervolgen, terwijl deze zelfde diender andersom niets te vrezen heeft (tenzij er een dergelijke situatie als nu ontstaat).
De onvrede die nu tot het verzet en geweld op straat leidt gaat dieper dan de onvrede om het geweldsmonopolie van de staat. Er zijn, niet alleen in griekenland, ontwikkelingen gaande van afbraak van de sociale functies van de maatschappij. De vervreemding van elkaar, de individualisering, is het gevolg van de druk om te presteren op school en de werkvloer. De kosten van studeren zijn torenhoog en de lonen laag. Dit terwijl de prijs van woningen en huren stijgt. Deze druk zorgt ervoor dat mensen in een isolement raken, enkel gericht op de individuele zaken als studiepunten of rekeningen kunnen betalen. Geen tijd meer hebben om rustig elkaar werkelijk te spreken, en enkel haastig tot rust komen van de dag, om vervolgens bij zonsopkomst de cyclus opnieuw te beginnen. Onzekerheid over of men hun baan zal behouden, of het bedrijf waar hij/zij werkt misschien vertrekt naar een ander land voor meer winst, terwijl die hier ook nog steeds wordt gemaakt. De algemene stakingen in Griekenland laten zien dat de onvrede in alle lagen van de bevolking te vinden is en niet enkel bij studenten. Zij zenden echter, met de bezettingen van universiteiten en overheidsgebouwen, wel een strijdbaar signaal naar de staat en de bevolking. ‘We zijn het zat! Het moet anders!’
Dit gezegd verklaren wij ons solidair met het verzet dat gepleegd wordt tegen deze machtsstructuren, samengaande met een verdere solidariteit met het bouwen aan een eigen, sterk en solidair alternatief voor de huidige kille, lege kapitalistische maatschappij die heerst.
Ga de straat op en strijd mee! Ontmoet en spreek elkaar over de onderwerpen die er toe doen, hoe we verder komen! Bouw mee aan een nieuwe wereld!
Verwerping van de solidariteitsverklaring van de ANS
Solidariteit van hen die haaks staan op het politieke en sociale ideaal van het Anarchisme is ongewenst. De ANS is een contrarevolutionaire groepering ten opzichte van het Anarchisme. Het karakter van het Anarchisme zal nooit verenigbaar zijn met de autoritaire rangenpolitiek van het nationaal-socialisme. Men kan denken dat er overeenkomsten zijn in de sociale politiek van beiden, maar deze zijn enkel te vinden in het idee van het sociale hoekje binnen het nationaal-socialisme. Elke staatsvorm die iets van zorg regelt voor haar onderdanen zou dan overeenkomstige doelen hebben met het Anarchisme. Deze overeenkomst is er ook, maar enkel op die punten. Het Anarchisme heeft echter inhoudelijk veel meer te bieden. Zeker ook omdat zij geen onderdanen kent, maar juist enkel deelnemers.
De Solidariteitsverklaring van de ANS gaat zoals het er nu naar uit ziet, dan ook vooral over het feit dat zij onder de indruk zijn van de enorme kracht die uit woede kan voortkomen. In het feit dat zij zien dat anderen bereid kunnen zijn te vechten voor hun ideaal. Iets dat zij ook graag zouden willen doen. Waar zij echter aan voorbij gaan is dat dit een geheel ander ideaal is dan die waar zij in geloven. Dit is vooral ook te zien aan het feit dat zij anders denkenden, met gelijke idealen als de mensen in griekenland, zelf aanvallen en bedreigen.
De vergelijking met de SA die zij voor zichzelf zo graag maken, en de zogenaamde revolutionaire vernieuwing die zij brachten onderstreept dit nog maar eens extra. De SA was in de jaren voor de aanloop van 'de nacht van de lange messen' een enorme onderdrukkende macht. De SA-top is dan wel vermoord en vervangen voor een die loyaal was aan Hitler en zijn politiek, uiteindelijk praat dit niet het door hen vertoonde gedrag of de politiek die zij bedreven goed.
Als er over de 'revolutionaire macht' van de SA wordt gesproken en de anti-kapitalistische en socialistische politiek binnen de NSDAP of het nationaal-socialisme in de jaren '30 wordt vaak voorbij gegaan aan wat voor een ‘revolutie’ zij wilden ontketenen en de reden van hun anti-kapitalisme. De anti-kapitalistische houding wordt in eerste instantie gekenmerkt door een felle anti-bourgeoisie-retoriek. Echter was er binnen het fascisme en nationaal-socialisme een relatief brede steun vanuit het niet-joodse deel van de bovenklasse. De aanhang van het fascisme en nationaal-socialisme bestond opvallend genoeg vooral uit middenklassers die 'hun' revolutie tegenover die van de linkse arbeiders stelden. Hoe het allemaal is afgelopen is bekend: zowel Mussolini, als Franco, als Hitler deden na hun machtsovername opvallend weinig moeite (het niet-joodse deel van) de bourgeoisie te dwarsbomen. Sterker: met name in nazi-duitsland sloot de fascistische regering weldra pacten met groot-industrielen en zelfs met die uit andere kapitalistische grootmachten als engeland en de verenigde staten. In hoeverre is er hier dus werkelijk sprake van anti-kapitalisme?
Het anti-kapitalisme van het nationaal-socialisme is er verder een die puur egocentrisch is. Het gaat er namelijk om dat zij die nationaal-socialist zijn onder het systeem het goed hebben. De rest kan stikken. De argumenten die worden aangevoerd tegen bijvoorbeeld het vertrek van fabrieken etc. naar lagelonenlanden zijn gericht op het verlies van banen van de arbeider hier. Een belangrijk punt natuurlijk. Wat er echter vergeten wordt is wat er vervolgens gebeurt in dit systeem. Mensen aan de andere kant van de wereld, of soms niet eens ver hier vandaan, worden gedwongen hard en veel te werken voor een schamel loon waar men net van in leven kan blijven. Solidariteit met hen is belangrijk, want zij zijn, net als wij, slachtoffer van deze kapitalistische strategie: Zo laag mogelijke kosten, ongeacht de prijs die de productiemiddelen (de arbeiders) hiervoor betalen en een zo hoog mogelijke opbrengst, ongeacht de prijs voor de consument. Deze consument, de bevolking, wordt hierbij gedegradeerd tot consumerend vee dat vooral niet zelf moet nadenken maar vooral moet doorgaan met het consumerende patroon dat zij bewandelen vergetende wat de prijs is die anderen betalen voor hun genot. Door een bewustzijn te creëren bij onze medemens zal het uiteindelijk mogelijk worden om zelf het heft in handen te kunnen nemen en te zorgen dat wij los kunnen breken uit het kapitalistische systeem van onderdrukking daar en hier. Waarbij wij zelf over onze productiemiddelen en diensten beschikken zodat wij deze kunnen aanpassen aan ONZE wensen en niet die van de huidig heersende elite. En met onze wordt bedoeld die van iedereen op deze aarde. Dit is een groot verschil in alleen al het anti-kapitalistisch denken van anti-autoritairen vergeleken met die van het nationaal-socialisme.
De SA voerde in de jaren '30 misschien een strijd tegen de staat van toen, en de NSA of ANS van nu denkt dat ook te doen. Wat zij er voor in de plaats wilden brengen is echter een systeem dat heeft geleid tot de onderdrukking en uiteindelijk zelfs volkerenmoord van homoseksuelen, vrouwen, joden, zigeuners en andersdenkenden. Over deze volkerenmoord in de toekomst kunnen wij nu enkel speculeren, maar onderdrukken, desnoods met geweld, is iets dat de nationaal-socialisten van nu ook willen.
"Wij zijn solidair met iedere revolutionaire macht die tot het uiterste wil gaan om de staat en het systeem te ontwrichten en omver te werpen! Want het voornaamste wat ons als revolutionairen allemaal bindt, is dat de reactionaire achterban ons allemaal probeert te misbruiken."
Om op deze verklaring terug te komen: Het is niet de reactionaire achterban die ons revolutionairen probeert te misbruiken. Het is de elite die dit zal proberen. Aangezien wij Anarchisten niet geloven in een elite, en deze nooit een plek zullen verschaffen, zullen wij hiervoor ook altijd waken. De reactionaire achterban waarover hier gesproken wordt is naar mijn mening een onvrede in het volk die eindelijk een uitweg weet te vinden en die mogelijk tot een omwenteling in de samenleving kan leiden. Een omwenteling in de sociale omgang tussen mensen, een waarbij men geen consequenties verbind aan of een ander hetero-, homo- of biseksueel, man of vrouw is. Een waarbij men met elkaar kennis wil delen zonder hiermee voor zichzelf een machtspositie te scheppen, zowel in het onderwijs als in de wereld van de kennis, technologie, gezondheidszorg of waar er dan ook kennis bij komt kijken. Een wereld waarbij mensen worden beoordeeld op wat zij doen, en niet op waar zij vandaan komen. Een wereld van eerlijkheid, gelijkheid en oprechtheid. Een wereld met een ware sociale en maatschappelijke revolutie!
Het is walgelijk dat een groep als de ANS de moord op een kameraad van ons, Alexandros Grigoropoulos, misbruikt voor haar eigen doeleinden. De ANS hoopt dat haar eigen achterban geïnspireerd zal raken door de reactie van de bevolking op de moord van een jongen van 15.
Dit kunnen wij niet accepteren. Nee tegen de solidariteitsverklaring van de ANS!
| | verander titel | nn - 18.12.2008 13:51
zou de redactie de titel van dit stuk kunnen veranderen in: AFA nieuwsbrief december en solidariteitsverklaring? alvast bedankt.
| |
| supplements | |
E-Mail: 
Website: