|
|  |
Albayraks dwang: ‘dubbel’ zitten, deel 3
joke kaviaar - 06.08.2008 12:23
Enkele weken geleden deed Joke Kaviaar verslag van de praktijk van de tweepersoonsceldwang in Nieuwersluis. Nu: een vervolg...
Albayraks dwang: ‘dubbel’ zitten, deel 3
Enkele weken geleden deed ik verslag van de praktijk van de tweepersoonsceldwang hier in Nieuwersluis. Ik was toen net overgeplaatst naar afdeling QA, cel 35, een éénpersoonscel.
In de afgelopen 2 ½ week is daarin geen verandering gekomen en uit een gesprek met mijn advocaat afgelopen week is gebleken hoe dit allemaal gegaan is.
De directie van Nieuwersluis heeft me kennelijk een contra-indicatie gegeven. Dit is stilzwijgend gebeurd, het is niet als zodanig benoemd. Tegen mijn advocaat is gezegd dat ik ze (destijds op de BZA-afdeling) ‘tot last’ was, dat ik ‘stampei had gemaakt’ en dat men vreesde voor onrust als ik in een 2pc zou worden gezet, want ik zou wel eens kunnen gaan ‘stoken’, en dát zou mijn celgenoot misschien niet leuk vinden.
Wel ja! Geef een potentiële celmaat maar de schuld van je eigen schijterigheid, dames en heren bajesbazen!
Ik heb nog niet kunnen achterhalen wat er op papier staat over de contra-indicatie die er zou zijn, d.w.z. de officiële reden. Het laatste wat ik wil is op psychische gronden ge-contra-indiceerd zijn! Dan houd ik een stempel van gekte, als het ware.
Helaas wil de medische dienst/psycholoog er niets over kwijt. Ze verwezen naar het afdelingshoofd. Sprekersbriefje ingevuld. Geen reactie. Pogingen mijn hele dossier in te zien, zijn tot nu toe nog op niets uitgelopen.
Intussen lijkt het erop dat – voor zover andere vrouwen hier dat weten – nog nooit eerder iemand in Nieuwersluis daadwerkelijk een 2pc-plaatsing heeft geweigerd. In Nieuwersluis heeft dus nog niet iemand om díe reden in de iso gezeten.
Terwijl ze er bij mij niet aan willen beginnen is de 2pc dwang hier al jaren met veel ‘succes’ de gewoonste zaak van de wereld (=bajes).
Dat begint al op de inkomstenafdeling. Het rapport ‘Méér op één cel?’ dat ik door de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) hierheen heb laten opsturen, is inmiddels aangekomen. Het is dit rapport plús de European Prison Rules (EPR) van 2006, mede ondertekend door Nederland, die beiden door Albayrak terzijde worden geschoven, alleen omwille van bezuinigingen. In het rapport van de RSJ wordt geadviseerd “een zorgvuldiger toepassen van contra-indicaties”, bijvoorbeeld door een “minimale observatieperiode (bijvoorbeeld twee weken)”.
Op de inkomstenafdeling (PB) gebeurt het echter geregeld dat al na 7 dagen en zelfs al eerder komt voor, daarvan ben ik zelf getuige geweest. Zelfs nog vóór de resultaten van de longfoto’s voor TBC controle bekend zijn! De hele TBC preventie is dus ook één grote farce!
Dan de andere afdelingen, bijvoorbeeld deze waar ik nu zit: QA; met 15 éénpersoons en 17 tweepersoonscellen, de grootste: er is plaats voor 49 vrouwen. Hier zitten vooral mensen in voorarrest en langgestraften.
De periodes dat mensen ongewenst in een 2pc zitten, lopen (en deze voorbeelden zijn van langgestraften!) op tot 9 maanden, 14 maanden… Verover het maximum! De RSJ schrijft in haar rapport: “langgestraften alléén in een meerpersoonscel te plaatsen indien zij hieraan zélf de voorkeur geven”.
Langgestraften ‘slijten’ op die manier zo’n 8 tot 11 (ook weer voorbeelden van nu hier zittende langgestraften) celgenotes in die tijd. Wennen aan elkaar is er niet bij, kiezen ook niet. Rekening houden met wat voor wensen dan ook is er ook niet bij.
Zo hoorde ik van een Spaanstalige en een Nederlandstalige die bij elkaar zaten en elkaar niet konden verstaan.
Een andere Spaanssprekende vrouw die wel met de ‘dubbel zittende’ Spaanstalige wilde celdelen, kreeg te horen dat ze niet mochten ruilen, zij en de Nederlandse. Maar “zodra de Nederlandstalige celgenote weggaat, mag je met haar de cel delen”.
Toen de vrijlating van de Nederlandse op een maandag naderde, hielpen de twee Spaanstalige vrouwen de PIW’ers aan de belofte herinneren. Die maandag, terwijl de één aan het luchten was, en de andere werken, werd een andere nieuwe celgenote bij de Spaanstalige vrouw geplaatst. Protest mocht niet baten. “Niet eerlijk! We worden aan het lijntje gehouden!”
Zo gaat dat met alles hier.
Maar de langgestrafte vrouwen accepteren tenslotte toch al het gesol. “We willen niet onze kans op V.I. (vervroegde invrijheidsstelling) op het spel zetten. Als je een paar rapporten hebt, kun je ’t al vergeten, en mensen zwichten voor de druk van de sanctie: iso”, vertelt iemand mij.
“Ze houden ook geen rekening met het soort delict, of met leeftijd,. Ik zat een keer met een oude vrouw. Die zat voor bijstandsfraude. Ik ben nog jong. Wat hebben we nou met elkaar? En wat als die vrouw met iemand komt die agressief is. Die kan zó een kussen in haar gezicht drukken. En waar zijn ze dan?”
Ook over tweepersoonscel agressie is hier tenminste één verhaal bekend. In 2005 is dit gebeurd. De tekenen van hoe het kan misgaan, zijn dus al langer te zien.
Twee vrouwen zaten samen in deze afdeling QA in een cel. De ene maakte van de ander voortdurend alles op. Deze laatste vroeg herhaaldelijk hen uit elkaar te halen, want ze hadden steeds ruzie. Maar er gebeurde niets.
Op een nacht is de getergde vrouw zó boos geworden, omdat haar celgenote haar wakker hield, dat ze haar aan haar haren vanuit het bovenste bed heeft getrokken.
Nu was zij zelf de boosdoenster en moest de iso in, voor een flinke tijd. Daarna werd ze in een éénpersoonscel gezet.
En dan dit: vorige week zaterdag – de 26e juli – is er een overstroming geweest in het pas t.b.v. brandveiligheid verbouwde gebouw ‘Romeo’. De overstroming veroorzaakte om een uur of 5 a 6 ’s middags kortsluiting. Het hele gebouw zat tot een uur of 9 zonder stroom. De vrouwen werd niets medegedeeld.
Tenslotte werd gebouw Romeo leeggehaald. Ineens moesten de vrouwen uit de twee afdelingen RA en RB (in RB zit tijdelijk de BZA-afdeling, die eigenlijk binnenkort terug zou gaan naar het inmiddels ook verbouwde gebouw ‘Papa’, afd. PA)naar: ….PA. Ze kregen niet eens de gelegenheid hun persoonlijke spullen te pakken. De beide afdelingen zijn dus in één afdeling gepropt. In PA zijn géén tweepersoonscellen, want het is voor BZA.
Hoe krijg je dáár dan 2 afdelingen in, waarvan één waarin zich ook tweepersoonscellen bevonden? Simpel! Alle cellen in PA zijn gevuld: 2-op-1-cel: één op het bed, de ander op een matras op de grond. Met contra-indicaties werd géén rekening gehouden.
Naar verluidt is de ‘Romeo’ afgekeurd – 19 vrouwen zijn overgeplaatst naar Ter Peel. De rest zal dus nog in PA zitten – onder bovengenoemde omstandigheden veelal (als ik dit schrijf is het een week later).
Dit alles is een topje van de ijsberg. In de wandelgangen hoor ik nog veel meer verhalen die niet allemaal even verifieerbaar zijn.
De contra-indicaties zijn een kwestie van natte vingerwerk en van willekeur.
Wat te denken van de contra-indicatie gegeven aan een activiste, uit angst voor problemen, en niets anders dan dat?
Hoe moeilijk had het kunnen zijn voor ze om zich – net als bij al die anderen – nergens iets van aan te trekken en me eenvoudigweg in de iso te flikkeren tot ik toe zou geven? Want dat is immers de praktijk in de rest van bajesNederland. Dat hebben ze vorig jaar in Zwolle ook gedaan.
Dus wie een grote bek opzet, krijgt haar zin in Nieuwersluis? Wie niet durft te protesteren, krijgt nóg meer repressie in Nieuwersluis?
TOT SLOT:
De contra-indicaties gelden alleen in de bajes waar je zit.
Wie een contra-indicatie heeft en wordt overgeplaatst, kan overnieuw beginnen met de zaak te bepleiten. Wéér wordt de gang gemaakt naar medische dienst, psychologen enzovoorts. Wéér wordt geprobeerd om er onderuit te komen.
Weer zal worden gedreigd: 2 op 1 cel of iso.
En dat terwijl mensen alleen maar privacy willen, al die uren ‘achter de deur’!!!
Het willen hebben van privacy als reden voor weigering kan volgens de RSJ “moeilijk worden gezien als bedoeld om de orde en veiligheid in de inrichting dan wel de ongestoorde tenuitvoerlegging van de vrijheidsbeneming in gevaar te brengen”.
Volgnes de raad “ligt het daarom in de rede het beleid om gedetineerden in een meerpersoonscel te plaatsen UIT DE STRAFSFEER te halen”.
Maar justitie bouwt en bezuinigt naar hartelust door!
Tot de 9de, of misschien door boetes nog iets later!
Met niet aflatende strijdbare groet uit ons aller staatshotel aan de Vecht, Nieuwersluis,
Joke
p.s. van de kopiist: laatste nieuws:
Gebouw Romeo is afgekeurd vanwege een daklekkage – hierdoor is de brandveiligheid in het geding.
De vervangafdeling is nu overvol, de matrassen op de grond zijn inmiddels bijna overal verdwenen, er staan nu stapelbedden. Alle vrouwen zitten door elkaar, ook de vrouwen die in de BZA zitten. Door de drukte is er (tijdelijk?) zeer beperkte mogelijkheid tot recreatie.
|
| Read more about: vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | |
