|
|  |
Niet net zoals Greenpeace - verslag klimaathelden rechtszaak
Klimaatheld - 16.06.2008 18:02
Vandaag moesten wij, de vijf klimaathelden van 28 februari 2008, terechtstaan bij de politierechter Rotterdam. Wij waren beschuldigd van wederrechtelijk binnendringen, wederrechtelijk vertoeven, althans zich niet op vordering van rechthebbende verwijderen van het E-on terrein op de Maasvlakte, oftewel artikel 138 van het Wetboek van Strafrecht: erfvredebreuk. De rechter heeft ons allen vrijgesproken.
De Klimaathelden in pose!
Op 28 februari togen wij met een grote kurk naar het E-on terrein. Het was de bedoeling om deze kurk in een van de twee schoorstenen van de E-on te plaatsen om hierdoor de uitstoot te halveren. Dit leek ons een realistischere oplossing dan die van de E-on. Kijk voor volledige verslag, foto’s en filmpje op:  http://www.indymedia.nl/nl/2008/02/50519.shtml
De rechtszaak begon met het controleren van de persoonsgegevens, de strenge woorden ‘opgelet’ en voordragen van de tenlastelegging. Daarna was het tijd om het filmpje van de actie te vertonen wat ook op internet te zien is. Het was nog een heel gedoe de laptop werkende te krijgen. Drie toga’s bogen zich over het kleine scherm, maar het vergde een klimaatheld het ding af te laten spelen. De Officier van Justitie had nog gedreigd met het oproepen van al de getuigen, mocht het filmpje vraagtekens openlaten, maar na het zien van het filmpje besloot ze van niet. Volgens haar werd het juist overduidelijk dat wij inderdaad strafbaar bezig waren.
Zo niet ons, klimaathelden - vandaag in normale kledij - of onze advocaten. Een van de actievoerders deed uitvoerig uit de doeken wat er gebeurd was die dag. Dat we door een open hek waren gelopen, uit eigen keuze niet verder gingen dan ver voor de slagboom na het hek, geen bord ‘melden bij de portier’ hadden gezien, dat we dat ook niet hoefden, omdat de beveiliging op ons afkwam. Ook hadden we ons op vordering van de rechthebbende verwijderd, binnen de grenzen van ons spel en ja dat ging soms wat onhandig, maar we probeerden niet terug te gaan, we gingen niet tegenstribbelen of op de grond zitten, maar liepen zelf naar buiten onder de uitroep ‘oh de actie is naar buiten verplaatst’. De getuigeverklaringen in ‘Dossier Kurk’ (officiele benaming) kloppen niet. De reden immers dat we het hek voorbij waren gegaan was om die kleine perspectief verschuiving te laten plaatsvinden waardoor we met een keukentrapje bij de bovenkant van de schoorsteen konden komen. Buiten het hek zat de portierloge ervoor. Als we echt het terrein op wilden gaan, hadden we daar alle gelegenheid voor gehad.
Nadat we weer naar buiten het hek waren gegaan, speelden we daar vrolijk verder. We hadden flessen champagne bij ons om te demonstreren hoe het principe van de kurk werkte (maar dan omgekeerd). De E-on vond het toen nodig om onze kurk in gijzeling te nemen. Uiteindelijk kwam de politie aan die we uitvoerig ons verhaal vertelden. Let wel: we waren toen al zeker 10 minuten buiten het hek. Toch vond de politie het tot onze stomme verbazing nodig ons te arresteren en de maximale zes uur vast te houden. We kregen ook nog een dagvaarding mee. Verspilling van tijd en geld van justitie, zo vonden wij en onze advocaten.
De Officier van Justitie was natuurlijk weer lekker bezig. Natuurlijk vond zij, mag er actie gevoerd worden, dat is zelfs erg nodig in een democratisch bestel. Maar grenzen moeten nu eenmaal in acht genomen worden. En een van die grenzen wordt aangegeven door artikel 138 Strafrecht. Ze vond het “met permissie” wel “een leuk filmpje”, maar actievoeren had ook voor de hekken gekund. (Overigens merkte ze daarover op: “Dan had ik hier vrijspraak gevorderd.” Waarop een van ons opmerkte: “Oh, maar dan waren we dus wel opgepakt?”) Ze vorderde voor ons een boete van 150,-, “net zoals Greenpeace”. Er was geen “aanleiding voor onderscheid”, “gelijke monniken, gelijke kappen”. Mag ik even opmerken dat een blokkade wel iets anders is dan een ludieke actie en dat er derhalve geen sprake kan zijn van deze vergelijking. Bovendien hadden GroenFront! activisten voor alleen 138 de vorige keer maar 100 euro boete gekregen.
Een van de aangeklaagden werd zo boos dat hij uitschoot: “Mag ik de Officier vragen of ze dit betoog ook houdt tegen de E-on die wederrechtelijk mijn leefomgeving binnendringt met haar luchtvervuiling?” De Officier ging hier niet op in.
De beurt was aan de advocaten. Zij betoogden dat er geen sprake was van een besloten erf, omdat het te groot was daar juridisch onder te vallen. Ook gaven zij argumenten als dat het hek wagenwijd open stond, het bord niet te zien was, de portier tussen hek en slagboom inzit dus om je bij hem te melden, moet je wel door het hek heen. Het betreden van het terrein moet tegen de onmiskenbare wil van de rechthebbende zijn, oftewel, dat kan niet opgaan voor het bezoekersgedeelte, dat is immers openbaar. Ook moet er enige tijd zijn om een vordering op te volgen en daar hadden de klimaathelden zich prima aan gehouden. Irritaties van het aanwezig personeel zijn niet voldoende om een strafrechtelijk traject erop los te laten.
Ook met fundamentele grondrechten kwamen ze voor de klimaathelden op. Een formele wet als het Wetboek van strafrecht is immers gebonden aan de inhoud van internationale verdragen. In die internationale verdragen neemt het recht van de vrijheid van meningsuiting (het recht op betoging onder andere) een grote plek in. Deze vrijheid mag alleen beperkt worden als er gevaar voor de nationale veiligheid, de volksgezondheid of de openbare orde bestaat. Een ludieke actie als deze vormt op geen enkele manier zo een gevaar. Dat deze actie verboden wordt, afgebroken, de mensen opgepakt, vastgezet en vervolgd is dan ook een grove inbreuk op ons recht op betoging. Strafrecht is en blijft het uiterste redmiddel in een democratische samenleving.
De Officier bleef maar terugkomen op de zogenaamd geschonden normen van het wetboek van strafrecht en de helderheid van de verklaringen van de getuigen, die als E-on werknemers alle belang erbij hadden dat wij veroordeeld worden. Het gewenste effect is natuurlijk dat we minder gaan actievoeren met z’n allen vanwege de angst voor overheidsrepressie. Dat deze repressie al best ver gaat, werd rijkelijk geillustreerd door een van de activisten in haar laatste woord.
“Als wij niet tussen slagboom en openstaande schuifhek mogen komen, dan gaan we op de oprit staan. Dan zeggen ze de volgende keer, nee hoor dit is ook E-on terrein. Dan gaan we op de weg staan en worden we door de politie weggestuurd. Uiteindelijk mogen we niet meer op de Maasvlakte komen.” Als voorbeelden noemde zij een paar mensen die alleen maar in een busje over de Maasvlakte reden, eerst al aangesproken werden door politie die wilden weten wat ze kwamen doen en van welke actiegroep ze waren en later om ID gevraagd en de persoon die dit niet toonde werd gearresteerd en zes uur vastgehouden. Ook is Greenpeace al een keer van de weg gehaald terwijl ze op weg waren een actie te doen, nog niet eens begonnen waren dus.
Verder vroeg zij zich af of de verklaringen van de E-on medewerkers, ook burgers net als ons, voor de Officier meer waard waren dan onze eigen verklaringen. Zei de Officier glashard dat we logen?
Andere procesverklaringen zullen later onder dit stuk worden geplaatst.
De rechter nam dit alles in ogenschouw, verdween voor 10 minuten in haar kamer en gaf ons toen gelijk. Actievoeren is toch mogelijk (voor zover je gearresteerd worden niet erg vindt). We kregen vrijspraak!
Eindelijk een keer voldaan kwamen wij het gerechtsgebouw uit. Tot de volgende keer! Want zolang machtige bedrijven als E-on grotere vingers in de pap hebben, moet wij soms wat zand in de machine strooien!
Met vriendelijke groet,
De klimaathelden!
 E-Mail: clolonel@linuxmail.org  Website: http://www.clolonel.nl
|
| Read more about: natuur, dier en mens vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | | Procesverklaring 1 | vriendje van Quatsjman - 16.06.2008 18:05
Op 28 februari 2008 ben ik, klimaatheld, met mijn medesuperhelden naar de kolencentrale van de E-On op de Maasvlakte gevlogen. Aangezien de E-On zelf niet gelooft dat het binnen 15 jaar gaat lukken met hun experimentele ondergrondse opslag van CO2 (wat zij toch als reden presenteerden om een tweede kolencentrale aldaar te positioneren), namen wij, verontruste klimaathelden, het initiatief om een realistischer alternatief ter halvering van de CO2-uitstoot te presenteren: een Kurk. Een kurk van aanzienlijke omvang wel te verstaan, die tot doel had één van de twee schoorstenen af te sluiten en daarmee de uitstoot op te slaan in de fabriek zelf, zodat de schade beperkt zou blijven tot de vervuilers zelf (en hun uitademingen zodra ze het pand verlaten, maar daar zouden we later wel een ‘realistische’ oplossing op vinden).
Nadat wij met onze kurk loodrecht uit de lucht waren komen vallen, spoedden wij ons richting de wagenwijd openstaande poort, om vervolgens binnen te treden in het bezoekersgedeelte van de Centrale. Wij stelden ons op een strategische plek op, slechts een paar meter van het toegangshek, en begonnen ons voor te bereiden op het plaatsen van de Kurk in de schoorsteen. Hiervoor moest eerst een kleine perspektiefverschuiving optreden, zodat onze meegebrachte keukentrap daadwerkelijk tot de top van de schoorsteen scheen te reiken. Toen het een aantal van ons superhelden niet lukte om de kurk erin te stoppen (bijna, bijna), gingen wij over op plan B: de katapultmethode. Hiertoe werd een plank neergezet die de kurk precies in een boog in de schoorsteen moest katapulteren. Om de haalbaarheid hiervan te demonstreren hadden wij een tweetal champagneflessen meegebracht om het principe uit te leggen: zoals een kurk UIT een champagnefles kan ploppen, zo kan deze er ook weer IN gelanceerd worden. Kwestie van de boel omdraaien. Simpel. De eerste poging mislukte echter vooralsnog (het is immers ook geen sinecure), en toen verscheen het bewakingspersoneel ten tonele.
In eerste instantie waren wij blij dat zij er waren. Wij kwamen immers om ook hen te helpen met hun uit de hand gelopen vervuilingsprobleem. Geduldig trachtten wij hen uit te leggen wat de bedoeling was. Toen kwam ook een gewichtiger meneer aan met een corduroi jasje en een gele bouwhelm, aan wie wij de hele boel weer opnieuw konden gaan uitleggen. Dat deden we echter met plezier, immers: een superheld is toch in eerste plaats hulpverlener. De meneer bleek ons echter verkeerd te begrijpen en wou dat wij ons verwijderden. Dit was jammer, omdat wij dan een nog moeilijkere boog moesten afleggen om de kurk te lanceren. Uiteindelijk leek hij er toch op te staan dat wij onze steun van buitenaf voortzetten. Dat deden wij toen dus maar. Buiten zetten wij onze pogingen voort. De gewichtige meneer leek het nog steeds niet te waarderen en kidnapte zelfs op een gegeven moment onze kurk, misschien om zelf goede sier met onze geavanceerde innovatie te gaan maken, misschien omdat hij niet van kurken hield of misschien omdat hij het vervuilen nodig had als uitlaatklep voor dagelijkse ergernissen. Dat laatste zou een beetje egoistisch zijn, er zijn immers veel schonere manieren om je emoties te uiten, zonder dat mede daardoor miljoenen bewoners van de wereldwijde kuststeden straks met natte voeten zouden zitten. Enfin, wij hadden er dus een probleem bij: niet alleen een dreigende klimaatramp maar nu ook een gekidnapte kurk. Onze pogingen, o.a. om in camouflage het hek te besluipen en vervolgens middels onze superkrachten hier onderdoor te kruipen strandden helaas. Gelukkig kwam op een gegeven moment de politie een kijkje nemen. Gelijk vlogen wij op hun af om hun de situatie te schetsen en te vragen of zij ons onze gekidnapte kurk konden terugbezorgen. Zij hoorden ons geinteresseerd aan, een collega hoorde ondertussen de gewichtige meneer aan, maar zij ondernamen vooralsnog geen stappen jegens hem. Terwijl hij toch duidelijk de innovatie van zijn eigen bedrijf stremde ten koste van ons gemeenschappelijke leefmilieu! Een tijdje later kwam er een tweede politiewagen aan. Hier stapten wat agenten uit, die tot onze grote verbazing ONS meenamen. Geen vordering, geen waarschuwing, geen reden van arrestatie, niets van dat alles. Ook was mij geen reden gebleken waaruit zou blijken dat wij ons op verboden gebied hadden begeven. Toch namen de agenten ons mee en hielden ons 6 uur vast in een klein celletje van de waterpolitie. En lieten ons vervolgens om uiterst zwakke redenen voor de rechter slepen, reden voor dit onderhoud dat ik helaas moet missen door andere verplichtingen (waarvoor mijn excuses).
Wij worden ervan beschuldigd onrechtmatig te zijn binnengedrongen op hun terrein, daar verbleven te hebben en er niet te zijn weggegaan. Dat alles weerspreek ik. Ik ben binnengetreden door een openstaand hek, heb daar korte tijd verbleven op kruipafstand van het hek, tot vermaak van de bewaking en de aanwezige media, en ben tenslotte weggegaan toen me dat gevraagd werd; dat wil zeggen, binnen de grenzen van het spel dat wij speelden om de absurditeit van het beleid van de E-On een spiegel voor te houden. In het dossier staat dat de angst bestond dat wij iets zouden gaan bezetten. Die angst is nogal gekunsteld: de actie stond heel evident in het teken van een ludieke situatie, reden voor ons om juist overduidelijk niet het terrein op te gaan maar ons spel uit te spelen bij de ingang. Iedere angst daarvoor schijnt mij dus achteraf beredeneerd vanuit ons dossier om de onrechtmatige arrestatie goed te praten.
Edelachtbare, ik geloof dat iedereen een klimaatheld kan zijn, of ze nu een cape, maskertje en felroze onderbroek over hun maillot dragen, een gele valhelm met corduroi jasje, een politie-uniform of een rechterstoga. Iedereen kan kleine zaken aanpassen in hun leefpatroon waardoor de persoonlijke danwel collectieve ecologische voetafdruk verkleind wordt. Hier in West-Europa leven wij over het algemeen immers op veel te grote voet. Ieder van ons kan snoeien in haar of zijn autogebruik, minder huishoudelijke apparaten aanschaffen of deze zuiniger gebruiken, ofwel simpelweg vegetarisch eten (wat misschien nog wel het meeste CO2 zou schelen). Ook kunnen wij klimaatheld zijn door grote bedrijven, energieleveranciers en politici aan te spreken op hun verantwoordelijkheid om de energiecrisis niet te misbruiken door zich te verrijken ten koste van het ecosysteem waar wij allemaal van afhankelijk zijn. Energie uit kolencentrales is een tak van industrie die hoe dan ook verschrikkelijk vervuilend is, niet alleen door uitstoot maar vooral ook door de winning ervan. E-On kan haar investeringen hierin en de 15 jaar aan research die nog nodig zal zijn om de mogelijkheid van CO2-opslag onder de grond (alsof die CO2 dan weg is) te onderzoeken, makkelijk verruilen voor investeringen in alternatieven als zonne- of windenergie, biomassa, etc. Alternatieven die door de voortschrijdende wetenschap met de dag rendabeler lijken te worden, zeker op de langere termijn. Dat is hun verantwoordelijkheid. De mijne is om als bezorgd burger aan de bel te trekken als ik denk dat die verantwoordelijkheid met betrekking tot de collectieve energievoorziening versaagd wordt. Dat is een democratisch basisrecht, en hoort vanuit de maatschappij dan ook niet afgestraft te worden, maar toegejuicht. Edelachtbare, wees ook een klimaatheld: spreek de klimaathelden vrij.
Met vriendelijke groet, Quatsjman
klimaatheld
| | Procesverklaring 2 | Mega Maka - 16.06.2008 22:22
Rotterdam, 16 juni 2008.
Geachte meneer/mevrouw de rechter,
Vandaag sta ik hier terecht voor het verbreken van de erfvrede van het E-on terrein op de Maasvlakte op 28 februari dit jaar. Wat er precies gebeurde heeft u op het filmpje kunnen zien. Onze alterego’s, de KlimaatHelden, besloten die dag om iets goeds voor de wereld te doen, namelijk een realistischer alternatief aan te dragen voor het klimaatprobleem dan wat de E-on doet.
Weet u wat de E-on doet? De E-on bouwt een kolencentrale. En die kolencentrale is een van de meest vervuilende manieren om stroom op te wekken. Maar daar heeft de E-on iets op gevonden… zegt zij. CO2 opslaan onder de grond. Vindt u dat realistisch klinken? U zult misschien zeggen, daar heb ik niet voor geleerd, ik ben immers een rechter… Helemaal waar. Ik kan u ook verklappen, ik ben ook geen milieutechnoloog. Waarom ik daar protesteerde tegen de bouw van deze nieuwe kolencentrale heeft meer met gezond verstand te maken. En mijn gezond verstand zegt dat we bedrogen worden, op grote schaal.
Wat de E-on ‘vergeet’ te vertellen in alle persberichten die ik van ze gelezen heb, is dat de technologie waar ze zo prat op gaan nog niet beschikbaar is. Ik heb begrepen van iemand die er wel verstand van heeft – dat mag ik hopen, want die werkt namelijk bij de E-on – dat het opslaan van CO2 onder de grond ook heel veel energie kost. En dat het dus nogal een puzzel is om het systeem efficiënt te maken. In Zweden wordt een groot proefstation gebouwd om experimenten te gaan doen. De verwachting is dat het nog zo’n 15 jaar gaat duren voordat de techniek beschikbaar wordt. En ondertussen wordt het dus een ‘gewone’ kolencentrale. Dus 15 jaar ‘gewone’ vervuiling…
Daarbovenop komt nog dat de E-on zelf ook niet meer zo gelooft in de werking van die techniek. Volgens Greenpeace UK heeft de E-on in een emailwisseling met de Britse overheid dit zelf toegegeven. Dus als dit inderdaad zo is, wordt er dan nu een kolencentrale gebouwd die nooit CO2 gaat opslaan, maar altijd evenveel zal uitstoten als iedere andere kolencentrale? Als dit inderdaad zo is, houdt E-on dan mooi de schijn op om goede sier te maken? Bouwen zij een centrale op leugens en bedrog?
En bovendien, wat nooit zal veranderen is de winning van kolen. Die zal nooit milieuvriendelijk worden. Natuurgebieden worden onherstelbaar verwoest hierdoor. En de mensen werken ook nog eens onder zeer slechte omstandigheden. Ze hebben nu eenmaal niet overal van Arbo of CAO gehoord.
Wat vindt u zelf? Ik neem aan dat u wel weet over het verhaal dat we echt echt echt echt minder moeten gaan uitstoten met z’n allen. Dat we radicale maatregelen moeten nemen. Dat het al te laat is om de klimaatverandering tegen te houden, maar dat we de gevolgen misschien nog kunnen indammen. Dat we anders natte voeten krijgen, vooral in Nederland. Zijn meer kolencentrales echt een goed idee? En mag ik u eraan herinneren dat er in Nederland niet een, maar vijf kolencentrales op de nominatie staan gebouwd te worden. E-on is slechts het verst.
Wij staan hier vandaag als boeven terecht, maar wie is hier nu echt de schurk? Mijns inziens zijn dat juist deze grote bedrijven, zoals de E-on, die ‘handig’ inspelend op de groenere behoefte van de consument mooie verhaaltjes vertellen.
Daarom was ik daar op 28 februari. En zegt u nu zelf.. Wat is er nu gebeurd? U heeft het zelf kunnen zien. Ja, we waren door een open hek gekomen, wel 10 meter. We hadden als we dat gewild hadden veel verder kunnen gaan, maar wij kozen er zelf voor niet verder te gaan. Dat was niet het doel van onze actie. Het was duidelijk niet het doel van onze actie om het terrein te bezetten of te blokkeren. Wij voerden een ludieke actie uit, waarbij we een grote kurk op de schoorsteen van de centrale probeerden te zetten met een keukentrapje. Dat mislukte, maar zoals u op het filmpje kon zien, lukte het ons wel met de springplank.
U heeft zelf gezien dat we na vordering van de rechthebbende ons zelf verwijderen van het terrein. Dat ging de heren blijkbaar niet snel genoeg. Aangifte was snel gedaan en de politie kwam keurig, als loopjongens van het machtige bedrijf E-on, ons arresteren. Op grond van terreinvredebreuk, zo bleek later.
Ik heb een vraag voor u: Hoeveel ruimte is er tegenwoordig voor ludieke actie? Hoeveel ruimte is er om op een grappige manier aandacht te vragen voor een probleem, een fout, een iets waar je het niet mee eens bent? Hoe snel moet je zijn om wel te voldoen aan een vordering? Hoe snel moet je je spullen bij elkaar pakken? Moet je gedwongen dingen achterlaten? Moet je uit je rol springen ‘yes sir, no sir’ en rennen?
E-on is een machtig bedrijf. Het gaat hier om grote belangen, veel geld. Hun vinger in de pap is een stuk groter dan de mijne. En ze gaan een groot project aan, waar ik niet alleen niet achter kan staan, maar wat mijn levensomgeving bedreigt. Bezwaren zijn al geuit tegen vergunningen, rechtzaken zijn en worden gevoerd. De E-on bouwt door. Wat moet je doen als je vindt dat de overheid het mis heeft? Een keer in de vier jaar stemmen?
Nee. Als je een groot project bouwt wat zo maatschappelijk omstreden is, dan kun je acties verwachten. Dan moet je acties verwachten.
Als u desondanks toch vind dat ik schuldig ben, dan veroordeelt u me maar. Ik voel me meer gedwongen mijn eigen geweten te volgen, dan eventueel strijdige wetten opgelegd door diezelfde overheid die de bouw van deze kolencentrale toestaat.
Bedankt voor uw aandacht.
| |
| supplements | |
