Verslag Actiekamp Borsbeek Groenfront!
Sandwoman - 28.08.2006 21:58
Actiekamp Borsbeek
Groenfront! actiekamp tegen de plannen van de bomenkap vanwege uitbreiding Vliegveld Deurne.
Sandwoman ging op pad vanuit Nederland naar dit belgische actiekamp.
machines
je mocht geen foto's maken van de politie, verstopt achter een fiets
politie
hoopjes versnipperde bomen
27 augustus 2006
Actiekamp Borsbeek
Omdat het vliegveld in Deurne hun veiligheidszone wilde verbreden, moet er een stuk bos van 7,8 hectare ten oosten van Antwerpen gekapt worden. Het vliegveld van Deurne, waar alleen kleine vliegtuigjes vliegen, heet een "moeilijke luchthaven". Dit omdat piloten een speciale briefing moeten krijgen als ze er willen landen.
Actievoerders van Groenfront! hebben een actiekamp en hangen elke dag in de bomen, vastgehaakt aan zelfgeconstrueerde lock-ons. Dit zijn tonnen of buizen, waarin pinnen in bevestigd zijn, zodat ze zich kunnen vasthaken.
Elke dag is het een soort spel tussen politie en actievoerders. De voornaamste taak van de politie is zorgen dat de aannemer zijn werk kan doen. Elke ochtend krijgt de aannemer door het toedoen van de actievoerders gemiddeld 2 uur vertraging. Dan worden de actievoerders uit de lock-ons gezaagd, meegenomen, en na een paar uur zijn ze weer terug in het kamp, waar ze vertroeteld worden door de lokale bevolking.
"Als de veiligheidszone uitgebreid wordt, wordt het vliegveld van Deurne geen klein vliegveldje meer, maar kunnen er ook grotere vliegtuigen landen", zegt een actievoerder. Verder is Marc Tritsma, milieuambtenaar van Borsbeek ook erg boos: de kap is eerder begonnen dan dat de vergunningen in orde waren, en op dit moment was hij nog in gesprek met de leidende ambtenaar van het Vlaams Gewest. Verder vraagt hij zich af, of de kern van dit probleem: de luchthaven van Deurne wel echt zo nodig is. Dit zegt hij op basis van lage omzetcijfers en de nieuwe snelle treinverbinding die er ligt. Er zijn allerlei bezwaren en er is nooit overleg gepleegd. Bovendien heeft het stadsbestuur beroep aangetekend tegen de vergunningen en er is vanalles mis met de vergunningen.
In het gebied leven allerlei zeer zeldzame vleermuizen.
Omdat wij het altijd goed vinden wanneer iemand vanuit zijn hart zich in wil zetten om de bossen te beschermen, er is al genoeg ontbossing, besluiten wij naar het actiekamp in Borsbeek te gaan. Ik vind het altijd erg Super als iemand niet hedonistische dagelijkse dingen doet als festivals bezoekt, op vakantie gaat, of heerlijk op de bank blijft liggen, maar zijn tijd gaat geven aan zijn idealen.
We komen vrij laat in de nacht aan, met de routebeschrijving en de pijlen die er staan, is het Groenfront! kamp duidelijk te vinden.
We zien een aantal spandoeken hangen. Als we aankomen zien we dat er gelukkig nog mensen wakker zijn, er lijkt een soort vuurtje te zijn, met een paar mensen eromheen. Relaxte lui dus, dacht ik meteen.
We komen aangeschuifeld, omdat de kans groot is dat er misschien niemand aanwezig is die we kennen.
"We zijn nieuw", perst mijn vriendin er snel uit. Mooi, want we worden gelijk op de hoogte gebracht van de stand van zaken.
Men denkt dat de politie voor maandag veel weerstand verwacht, omdat er nu een nieuwe kapvergunning afgegeven is, om niet alleen de Eiken te kappen, maar ook de andere bomen.
Er wordt ons aangeraden om of binnen in de bunker te slapen, of niet op het terrein te slapen, omdat het morgen een drukke dag wordt en waarschijnlijk iedereen op zal gaan pakken.
De mensen die we zien zijn allemaal erg aardig, ze lijken allemaal niet ouder dan 25, en zijn allemaal erg open en lief. We krijgen drinken aangeboden, men is bezorgd over elkaar en er worden ijzerdraadjes om armen gespannen, met fietsband eromheen, om je huid te beschermen. Die kunnen ze dan op engelse wijze vastklikken met een musketonhaak als de politie eraankomt,aan de binnenkant van een buis. Zodat de politie ze niet zomaar weg kan krijgen.
En ze de bomen kunnen beschermen. In Belgie schijnt de politie volgens 1 actievoerder erg lomp te zijn, maar "sommigen hebben de videoband van Schinveld gezien en daar iets van geleerd". "In Utrecht bijvoorbeeld, krijg je eerst een waarschuwing, dan komen ze voor de vorm met een tang, en daarna met een slijptol, ze leggen je dan elke stap die ze gaan doen uit, heel rustig. De politie hier is niet zo rustig, die weet vaak niet precies wat ze doen en ze martelen je dan door je erg pijn te doen (maar gelukkig schijnt dit de laatste dagen beter te gaan). In Utrecht vragen ze: kan dit, een slijptol? Want het is jouw constructie. Er zijn actievoerders die bussen met gas erinbouwen, zodat als er een slijptol zou komen, door de vonken de boel kan ontploffen, maar die lui zijn helemaal idioot!"
's ochtends vroeg worden de werknemers begeleid naar het werk toe, de politie zet dan hekken neer. In de vroege ochtend zijn die hekken er nog niet, en zijn die grenzen niet zo duidelijk, wordt ons gewaarschuwd. We besluiten een stukje verderop te gaan slapen en morgen voorzichtig terug te komen.
Er wordt ons nog uitgelegd waar het toilet is, en gevraagd of we wel water enzo bij ons hebben. Een bloemig ik-doe-geen-vlieg-kwaad gezichtje kijkt me lief en bezorgd aan. Ik glimlach terug en zeg haar dat alles oke is.
Ik spreek mijn bewondering voor deze actievoerders uit, dat ze met hun lichaam de bomen gaan beschermen ipv een beetje thuis rond te hangen. "In Antwerpen wordt je voor minder opgepakt", antwoordt er eentje.
Wauw.
Ik dacht nog even: als de politie eens kon zien wat voor schatjes hier zitten, zouden ze ze water en eten gaan brengen ipv ze zo lukraak en hard op te pakken.
Sandwoman
- De schatjes, deel 2. -
Dat het schatjes zijn, vinden meer mensen in de buurt: Zo is er een meisje die cakejes voor de actievoerders van Groenfront! had gebakken en met haar emmertje de boom inhees, waar de actievoerders zaten. Er is vrolijke vrouw die elke dag een grote pan gezonde soep komt brengen. Er is een acupuncturist geweest die in een bus de actievoerders 1 voor 1 een behandeling gaf. Het weer is guur, en men wordt verkouden. Er wordt vroeg opgestaan, om al in de bomen vastgehaakt te zitten nog voordat de aannemer en politie komen.
Zelfs de politie lijkt in verhouding vriendelijk. Er wordt gesproken dat het meer de staat is die de politie opdracht geeft om te helpen de aannemer zijn werk te laten doen. In tegenstelling tot in Nederland, word je hier administratief opgepakt en vaak laten ze je na 6 uur alweer vrij, maximaal 12 uur.
-----
verslag van een actievoerster:
De derde dag actiekamp
Na een nacht in mijn schommelend bedspiraal te hebben doorgebracht hang ik in de boom. In het gedeelte dat helaas nu al enige tijd gekapt is hoorde ik 'smiddags geroep vanaf de grond komen. Geregeld had ik al mensen langs zien wandelen en fietsen, speurend naar de boomhut activisten waarvan zij in de media hadden vernomen. Nu stond er een vader met zijn kinders en een fiets aan de hand onder mijn hut. Ze kwamen cakejes naar je boomhutbewoners brengen. Een meisje van zes keek verwonderd omhoog en vulde zo mijn emmertje. "We steunen jullie, hou vol he!"
Myra
|
