|
|  |
Het Nederlandse anti-Islamvirus
Astrid Essed - 18.11.2005 05:04
In het hieropvolgend artikel ga ik nader in op de ontwikkelingen rond het sinds 11 september o.a. in Nederland toegenomen racisme, met name tot uiting komend in de anti-Islamhetze, een verschijnsel, dat zich helaas voordoet in alle geledingen van de samenleving
Beste Indymedia-lezers,
Zoals u uit mijn eerdere berichtgeving hebt kunnen lezen, ben ik van mening dat Nederland, met name sinds de 11 september-aanslagen ziek is
Ernstig ziek
Niet alleen zijn zowel de uitgesproken pro-Amerikaanse houding van dit kabinet [zelfs ondanks de toegegeven fosfor-aanvallen op Fallujah!], de sociale afbraakplannen, de anti-terreurmaatregelen en het asielbeleid in alle opzichten strijdig met de meest elementaire mensenrechtenregels, eveneens is de samenleving als zodanig ziek
Een en ander vertaalt zich niet alleen door een toenemende verrechtsing in de samenleving, dat zich o.a. uit in een zowel aan egoisme grenzend toegenomen individualisme op alle terreinen van de samenleving.
Een schokkend voorbeeld daarvan is het stuitend gebrek aan medeleven met de slachtoffers van de Schipholbrand, getuige o.a. het grote aantal kwetsende reacties op het geopende condoleance-register
Gelukkig is er tevens het beeld van de vele activisten en vluchtelingen en mensenrechtenwerkers [waaronder op deze site], die wel van grote betrokkenheid en solidariteit blijk geven
Eveneens is zeer verontrustend het toegenomen politieke geweld, waarvan hoogstwaarschijnlijk de door mij zeer betreurde Louis Seveke het slachtoffer is geworden
Een ander ernstig ziektebeeld is mi de steeds meer toenemende anti-Islamhetze, met name in Nederland, ook in kringen, waar het niet verwacht wordt.
Ik wil u dan ook deelgenoot maken van mijn tevens in het Uitpersnummer dd november gepubliceerde artikel ''Het Nederlandse anti-Islamvirus''
Laten wij hopen, dat er spoedig een krachtig anti-bioticum tegen bovengenoemde gevaarlijke ontwikkelingen mag worden toegediend
Vriendelijke groeten
Astrid Essed
Bij dezen mijn artikel, dat eveneens te lezen is op www.uitpers.be
Het Nederlandse anti-Islamvirus
Inleiding:
Volgens de Dikke van Dale, het Handwoordenboek van de Nederlandse taal
is een epidemie een besmettelijke zoekte, die zich snel en op grote schaal verspreidt, meestal veroorzaakt door kleine ziektekiemen, virussen
genaamd.
Hoewel een en ander medisch-gericht is, kan een epidemie ook in
overdrachtelijke zin betrekking hebben op gevaarlijke
politiek-maatschappelijke verschijnselen, die kunnen bijdragen tot een
verziekte maatschappij met verstoorde intermenselijke verhoudingen.
Een dergelijk sociaal-maatchappelijk verschijnsel, door mij aangeduid
als het anti-Islamvirus, heeft zich sinds de aanslagen van 11 september2001 en met name na de moord op de cineast T van Gogh dd 2-11-2004 in ernstige mate in de Nederlandse samenleving verspreid.
Het epidemische karakter blijkt niet alleen uit de intensiteit van de
verspreiding, maar met name uit het feit, dat het zich heeft
ingedrongen in de meest uiteenlopende maatschappelijke gelederen, varierend van extreem-rechtse organisaties, de politiek, kranten-publicisten, een aantal zich links noemende groeperingen of individuen tot zelfs kringen, verbonden aan de gerennommeerde onderafdeling van Amnesty International, namelijk Amnesty International Nederland.
Het mag dan ook niet verwonderlijk genoemd worden, dat uit een
Amerikaans onderzoek Nederland is komen vast te staan, dat Nederland het meest islamofobe land ter wereld is.
Nu, een jaar na de moord op van Gogh vind ik het van belang, de
gebeurtenissen van met name het afgelopen jaar, de revu te laten
passeren
A Terugblik naar 11 september:
Op 11 september 2001 werd de wereld opgeschrikt door de het WTC en het
Pentagon-complex gepleegde aanslagen waarbij meer dan 2000 mensen om
het leven kwamen.
Een van de gevolgen hiervan was een grote toename in met name de VS en
de West-Europese landen van het aantal racistische aanvallen op moslims,
varierend van intimidatie, mishandelingen, aanslagen en zelfs pogingen
tot moord.
Eveneens was brandstichting, met name in moskeen en islamitische
scholen, een veelvoorkomend verschijnsel, met name ook in Nederland.
Zo vermeldt de Nederlandse Anne Frankstichting, die zich o.a. richt op
de monitoring van racisme en extreem-rechts in Nederland, dat er na de
aanslagen van 11 september tot begin december meer dan 190
geweldsdelicten tav moslims hebben voorgedaan, varierend van intimidaties met een al dan niet fysiek karakter en mishandelingen.
Eveneens is er sprake geweest van een groot aantal bommeldingen en
brandstichtingen in scholen en moskeen.
Kort na de moord op de Nederlandse cineast T van Gogh dd 2-11-2004 is
er sprake geweest van een ernstige geweldsuitbarsting jegens zowel moslims in het algemeen en islamitische scholen, moskeen en Kerken in het byzonder, waarbij het merendeel plaatsvond tussen 2 t/m 30 november.
Zo maakt de Anne Frank-Stichting in haar rapportage tav de
ontwikkelingen na de moord op van Gogh melding van meer dan 174 geweldsincidenten en aanslagen, varierend van fysieke intimidatie cq mishandeling en een groot aantal brandstichtingen in zowel islamitische scholen, moskeen en Kerken.
De betrokkenheid van extreem rechts is hierbij 15 procent van het
totaal aan aanslagen en geweldsincidenten, hetgeen volgens de Anne Frankstichting een stijging is in vergelijking tot voorafgaande jaren.
Eind november ebt het aantal gewelddadigheden weg, hetgeen niet in de
laatste plaats te wijten is aan de goede cooperatie met de politie van
het merendeel van de Nederlandse bevolking, die deze aanslagen afwijst.
Voedingsbodem racisme:
Hoewel een belangrijk deel van de geweldsuitbarstingen terug te voeren
is op de aanslagen van 11 september en de moord op van Gogh, is het evident, dat er geen sprake zou zijn van dergelijke hevige uitbarstingen wanneer er geen reeds lang in Nederland aanwezig onderhuids racisme aan ten grondslag lag.
Zonder in algemene zin historische vergelijkingen te willen treden is
een dergelijke ontwikkeling parallel aan het anti-semitisme in
nazi-Duitsland in de dertiger jaren, dat nog los van de politiek-geplande haatzaaierij van het dictatoriaal-geleide nazi-regime, slechts dergelijke vormen onder de Duitse bevolking kon aannemen vanwege het eeuwenoude nog
latent-aanwezige anti-semitisme.
Zoals echter reeds opgemerkt in bovenstaande, wordt een dergelijk
racisme, nog afgezien van de byzondere omstandigheden rond 11 september en de moord op van Gogh, mede, bedoeld en onbedoeld, gestimuleerd en gevoed door belangrijke politiek-maatschappelijke krachten zoals de politiek, de media, organisaties en publicisten en andere individuen.
Daarnaast is uiteraard sprake van de negatief-gewelddadige invloed van
extreem-rechtse organisaties, die echter veelal meer invloed hebben tav
direct- fysieke gewelddaden.
Stigmatisering Marokkaanse gemeenschap:
Met name na 11 september hebben met name de media en een aantal nader
te bespreken politiek-en publicitair invloedrijke personen een negatieve
bijdrage geleverd aan de toename van het anti-Islamklimaat in
Nederland.
Opvallend was dat veelal van de kant van de media een overtrokken beeld
gegeven werd van de wel degelijk bestaande problematiek van een
beperkte groep criminele allochtone jongeren in het algemeen en Marokkaanse jongeren in het byzonder.
Hierdoor werd impliciet en expliciet de indruk gewekt, dat dergelijk
crimineel gedrag zich voordeed onder het merendeel van de Marokkaanse
jongeren, hetgeen genendele het geval was en is.
Een ander kwalijk verschijnsel was het feit, dar met name Marokkaanse
jongeren en een aantal Marokkaanse imams werden geassocieerd met steun
aan het ''terrorisme'', waarbij veelal geen sprake was van enig serieus
bewijs en er daarenboven bij het gebruik van deze term geen enkel onderscheid gemaakt werd tussen het echte terrorisme [militaire aanvallen op burgers] en de gelegimimeerde militaire aanvallen van het Palestijnse en Tjetjeense verzet tegen de respectievelijke Israelische en Russische
bezettingslegers.
Eveneens werd veelal weinig of geen onderscheid gemaakt het tussen
verbale steun aan het echte of vermeende terrorisme en een daadwerkelijke
planning van eventuele terroristische daden.
Consequentie hiervan was srignatisering van de sinds 11 september reeds
in ernstige mate gediscrimineerde Marokkaanse gemeenschap, met een
hierdoor toegenomen risico van radicalisering onder met name jongeren.
De opkomst van P Fortuyn:
Met name de opkomst en het succes van de populistisch-charismatische
voorzitter van de van de Lijst Leefbaar Nederland afgescheiden LPF
[Lijst Pim Fortuyn] droeg in ernstige mate bij aan de verdere stigmatisering van zowel allochtonen in het algemeen en met name Marokkanen.
Een groot aantal door Fortuyn terecht geconstateerde problemen rond
criminaliteit en leefbaarheid werden door hem op het conto van
niet-Nederlanders, met name Marokkanen geschoven, met alle racistische
componenten van dien.
Eveneens bestempelde hij, niet gehinderd door enige kennis van de Islam
of gevoel voor het scala van uiteenlopende stromingen, van orthodox tot
modern, deze religie ren tot een ''achterlijke cultuur''
De moord op hem dd 6-5 was maandenlang aanleiding tot een
politiek-grimmig klimaat in Nederland, waarbij met name zijn linkse critici het moesten ontgelden.
Merkwaardig genoeg onstond toen de eenzijdige conceptie, die na de
moord op van Gogh in verhevigde mate zou toenemen, dat door Fortuyn gedane meest apert racistische uitspraken bestempeld werden als ''vrijheid van meningsuiting'', terwijl kritiek op zijn gedachtegoed bestempeld werd als ''bedreigend voor de samenleving'' of nog extremer ''steun voor het moslim-radicalisme''
De tendens werd dus steeds meer, dat racistische meningen als
''geaccepteerd'' gedachtegoed werden beschouwd en ieder verzet
hiertegen de verdenking van ''radicalisme'' op zich laadde, hoe gematigd ook geuit.
Van Gogh:
Behalve P Fortuyn trad nog een belangrijke criticus van de Islam naar
voren, de cineast T van Gogh
Hoewel iedere kritiek op een religie uiteraard geoorloofd is, getuigt
het van elementair respect voor haar aanhangers, wanneer zulks met respect geschiedt.
Niet alleen echter werd van Gogh niet gehinderd door enige werkelijke
kennis van de Islam en maakte hij geen enkel onderscheid tussen de diverse stromingen en toepassingen in het grote variant aan islamitische landen en de toepassingsvormen in Nederland, hij drukte zich daarenboven uit in de meest ongenuanceerde en grove bewoordingen.
Eveneens liet hij zich in sterk generaliserende en veelal racistische
wijze uit over moslims in het algemeen en Marokkaanse moslims in het
byzonder.
Deze apert racistische houding had hij reeds eerder vertoond in het
begin van de negentiger jaren, toen hij zich schuldig gemaakt had aan ernstig anti-semitische uitspraken, waarvoor hij was veroordeeld tot een boete van 1000 gulden in 1991, een hoog boetebedrag voor een racistische
strafklacht.
Aanleiding was o.a. de door hem gedane uitspraak, een animatiefilplje
te willen maken over ''copulerende Davidssterren in de gaskamer''
Ook toonde hij zich een enthousiast voorstander van het
vreemdelingenbeleid van minister Verdonk, dat in belangrijke mate strijdig is met het Internationaal Recht.
Moord op van Gogh:
Op 2-11-2004 werd van Gogh gedood door Mohammed B.
Hoewel het evident is, dat het doden van ieder mens een fundamentele
schending is van het recht op leven, die streng bestraft dient te
worden, was de bewieroking ''ridder van het vrije woord'', die van Gogh na zijn dood ten deel viel, mi ten onrechte.
Niet alleen maakte hij zich veelal schuldig aan belediging van de
culturele en religieuze gebruiken van met name Marokkaanse moslims en is vrijheid van meningsuiting niet hetzelfde als vrijheid van belediging, eveneens maakte hij zich schuldig aan een verdergaande stigmatisering van een sinds 11 september steeds kwetsbaarder wordende groep.
Over de racistische aanvallen na de moord op van Gogh, die afgezien van
de directe betrokkenheid van extreem-rechts, veel onthullen over een deel
van zijn aanhang, heb ik reeds gerept.
Ik vind het nu echter van belang, aandacht te schenken aan de politieke
en sociaal-maatschappelijke krachten, die, al dan niet in navolging van
van Gogh, verder voeding hebben gegeven aan het anti-Islamvirus, waaraan
hij hij en Fortuyn een belangrijke bijdrage hebben geleverd.
De Nederlandse politiek
Over het algemeen werd de Nederlandse politiek na de moord op van Gogh
naar mijn mening gekenmerkt door onverantwoorde paniekreacties enerzijds en een onacceptabele inmenging in het strafproces tav Mohammed B anderszijds.
Onverantwoorde paniekreacties:
Niet gehinderd door enig relativisme cq gevoel voor de reele
verhoudingen werd er met name door de VVD vice premier Zalm gerefereerd aan een ''oorlogstoestand'' in Nederland.
Een en ander was gebaseerd op een aantal door Mohammed B aan VVD Tweede
Kamerlid Hirsi Ali gerichte uitspraken in een verward geschrift, dat
hij op het lichaam van van Gogh had achtergelaten en waaruit zijn
''radicalisme'' [een Nederlands euphemisme voor terrorisme] zou blijken.
Nog afgezien van de in genoemd geschrift gedane uitspraken lag Mohammed
B op het moment van onthulling van de inhoud met een schotwond in het
penitentiaire ziekenhuis in Scheveningen, waardoor ieder reel gevaar
afwezig was, ook voor Tweede Kamerlid Hirsi Ali, die desondanks onderdook.
Belangrijker echter is het feit, dat iedere oorlogstoestand een
dreiging van een soevereine gewapende militaire macht vereist, niet een eventuele dreiging van echt of vermeend terrorisme.
Aangezien dergelijke met name door de VVD en sommige media uitgeslagen
oorlogstaal aanzette tot paniek en angst, heeft een en ander een zeer
negatieve bijdrage geleverd aan het huidige bij vele autochtone
Nederlanders ten onrechte bestaand angstbeeld tav de Islam.
Terecht heeft dan ook de Nederlandse historicus Geert Mak in zijn
uitstekende pamflet ''Gedoemd tot kwetsbaarheid'' een aantal politici
betiteld als ''handelaren in de angst''
Wel dient gezegd te worden, dat Zalm vrijwel direct door het merendeel
van de Tweede Kamer op de vingers getikt werd.
Politici en de bemoeienissen met het justitieel en politioneel
onderzoek:
Eveneens gevaarlijk en ongrondwettelijk waren de voortdurende
boeienissen van politici met het justitieel onderzoek, waarbij onbewezen feiten tav Mohammed B's echte of vermeende banden met potentiele terreurverdachten voortdurend door politici werden genoemd met hieraan verbonden hun door niemand gevraagde opinie.
Aangezien er naast deze opinie eveneens sprake was van een
waardeoordeel, kwamen dergelijke interventies gevaarlijk dicht in de buurt van de schending van de grondslag van het Nederlandse Sraatsrecht, de Trias Politica [Scheiding der Machten]
De houding van de pers:
Ook schond de pers regelmatig de principes van objectieve
journalistieke berichtgeving.
Zo werd Mohammed B regelmatig aangeduid als ''moordenaar'', terwijl hij
toen nog ''verdachte'' was, er werden te pas en onpas namen en adressen van familieleden vrijgegeven en was er sprake van het voluit vermelden van zijn naam.
Al de bovengenoemde pershandelingen zijn in strijd met de in Nederland
geldende journalistieke objectiviteit en terughoudendheid in het
verstrekken van gegevens tav verdachten.
Eveneens werden de enkele weken later in het Haagse Laakkwartier
gearresteerde terreurverdachten, die in verband gebracht werden met de
moord op van Gogh hangende het onderzoek aangeduid met ''terroristen'' en
''de terroristische Hofstadgroep'', terwijl het bestaan van de Hofstadgroep nog bewezen diende te worden.
Eveneens werd Mohammed B door diverse persmedia bij zijn arrestatie
aangeduid als ''iemand met een islamitisch uiterlijk''
Hoewel uiteraard ridicuul, gezien het scala is aan Europese,
Amerikaanse, Afrikaanse, Arabische en Aziatische moslims, geeft het des te duidelijker de mate van onprofessionaliteit en bevooroordeeldheid van een aantal persmedia aan.
Ingeslepen patronen:
Uiteraard zou betoogd kunnen worden, dat bovengenoemd handelingen van
pers en politici, hoe abhect ook, verband hielden met de byzondere
omstandigheden na de moord op van Gogh en later wel weer zouden zijn weggeebt, maar een en ander is helaas niet het geval.
Sinds de moord op van Gogh hebben zowel de pers als politici
grotendeels hun terughoudendheid tav echte of vermeende terreurverdachten losgelaten en worden begrippen als terrorisme en radicalisme steeds meer ontdaan van hun werkelijke betekenis en te pas en te onpas gebruikt.
Een ander uiterst negatief door mij reeds genoemd feit is, dat de meest
abjecte rechts-racistische uitlatingen als ''vrijheid van
meningsuiting'' bestempeld worden, zeker in verband met de Marokkaanse gemeenschap in het algemeen en de Islam in het byzonder, terwijl fundamentele kritiek op dergelijke standpunten al snel als steun voor het ''radicalisme'' worden uitgelegd, terwijl hier toch ook sprake is van een verbaal geuite mening.
Een voorbeeld van deze morele verschuiving zijn de selectieve
uitspraken van minister Verdonk, die enerzijds het gedachtegoed van van Gogh bestempelt als ''vrijheid van meningsuiting'' en anderszijds gepoogd heeft, tot nu toe zonder succes, drie imams, afkomstig uit Eindhoven, het land uit te zetten vanwege een overigens onbewezen ''radicale invloed'' op Marokkaanse jongeren.
Ik meen te mogen stellen, dat eveneens van Gogh op vele autochtone
Nederlanders een grote invloed heeft gehad en hiermee mogelijk veel
racistische negativiteit heeft veroorzaakt.
Uitbreiding anti-Islamvirus
In het negatief-politieke klimaat van de hieropvolgende maanden,
uitmondend in de veroordeling tot levenlang van Mohammed B, breidt het
anti-Islamvirus, dat een vruchtbare incubatietijd [de tijd tussen besmetting en uitbreking van de ziekte] zich verder uit en krijgt een epidemisch karakter.
Niet meer is het beperkt tot extreem rechts, de VVD en de obscure groep
Wilders, maar het vespreidt zich over alle geledingen van de
samenleving, varierend van publicisten, journalisten, zich links noemende
organisaties en individuen en zelfs kringen rond Amnesty.
Er wordt gesproken over een herdenkingsmonument voor T van Gogh, als
zou hij de Nederlandse samenleving een grote dienst bewezen hebben, terwijl hij in werkelijkheid, evenals Fortuyn, slechts heeft bijgedragen aan een grotere en gevaarlijke tweedeling tussen allochtonen en autochtonen.
Terugkomende op de anti-Islamkringen, in meer of minder extreem
uitgedrukte bewoordingen hebben zijn een aantal zaken gemeen.
Zo refereren zij op ongenuanceerde wijze aan het ''onverdraagzame'' of
''achterlijke'' karakter van de Islam, zonder enig oog voor de van
moslim-orthodox tot zeer liberaal gedachtegoed varierende stromingen
binnen de Islam.
Ze ventileren negatieve kritiek op moslimfundamentalisten in het
algemeen zonder zich te realiseren, dat vrijwel 99 procent van het aantal
moslimorthodoxen a-politiek is, vreedzaam leeft en dat slechts een
kleine groep Iraakse, Tjetjeense en Palestijnse verzetsbewegingen tegen de respectieve bezettingsmachten de Koranteksten aanpast aan hun eigen
politieke doeleinden.
Eveneens weigeren zij over het algemeen stil te staan bij de oorzaken
van het terrorisme, noch willen zij erkennen dat terroristisch
fundamentalisme evenzeer bij christenen en Joden voorkomt, getuige de aanslagen van Amerikaanse christenfundamentalisten op abortusklinieken en Joodse fundamentalisen in de Joods-Israelische nederzettingen, die veelal een terreur uitoefenen tav de rechtmatig wonende Palestijnse
burgerbevolking in de bezette Westelijke Jordaanoever.
Pubicisten:
Zo is er sprake van een groep van acht Nederlandse
publicisten/columnisten, te weten Leon de Winter (Elsevier-columnist), Herman Philipse, Afshin Ellian (NRC-columnist),arabist Hans Jansen, Paul Scheffer, Paul Cliteur, Sylvain Ephimenco (Trouw-columnist) en Jaffe Vink (redacteur Letter&Geest van Trouw).
Uiteraard is het geen toeval, dat deze groep van acht tevens goede
betrekkingen onderhoudt met VVD Tweede Kamerlid Hirsi Ali, dat zich
overigens in een recentelijk interview in Wordt Vervolgd [maandblad an
Amnesty Nederland] dd october in veel gematigdere wijze uitliet en
afstand nam van haar vroegere frontale aanval op de Islam.
In meer of mindere mate laten bovengenoemde heren zich zeer
ongenuanceerd en generaliserend uit tav de Islam en de Marokkaanse gemeenschap in het algemeen, aldus voeding gevend aan een verder islamofoob klimaat in Nederland.
Met name van publicisten met een doorgaans grote invloed op hun
lezerskring is een en ander in hoge mate verwijtbaar.
Wel moet nadrukkelijk gezegd worden, dat er in gradatie en stijl zeker
belangrijke verschillen te constateren zijn.
Zo is er met name bij Ephimenco, Ellian, Jansen en de Winter sprake van
een aan impliciet racisme aangrenzende ongenuanceerdheid.
Kleintje Muurkrant:
Ook is men helaas in linkse hoek niet ongevoelig gebleken voor de
anti-Islamvirus:
In het augusturnummer van het kritisch-linkse maandblad Kleintje
Muurkrant was een door de heer Schrover geschreven artikel te lezen, getiteld ''Anti-semitisme versus Integratie'' waarin in verregaande mate sprake was van generalisatie van Marokkaanse jongeren tav het op beperke schaal voorkomende anti-semitisme alsmede de criminaliteit.
Eveneens wordt de indruk gewekt, dat Marokkaanse ouders hun kinderen
geen verschil tussen ''goed'' en ''kwaad'' zouden bijbrengen en doet de
schrijver een poging, de heersende anti-Islamhetze te begatelliseren cq te ontkennen.
Tekenend en zorgwekkender echter is het feit, dat in redactielringen
van Kleintje categorisch wordt ontkend, dat hier sprake zou zijn van
impliciet racisme.
Deze expliciete ontkenning van een tot dusver links-kritische redactie
is wellicht wel de beste indicatie, in hoeverre het anti-Islamvirus reeds
de Nederlandse samenleving heeft aangetast.
Amnesty International:
Wellicht het meest verbijsterende voorbeeld is mi wel het
hoofdredactionele commentaar van de hoofdredacteur van Wordt Vervolgd [maandblad van Amnesty Nederland] de heer Offenberg in het Wordt Vervolgd-nummer dd october, die zich schuldig heeft gemaakt aan stigmatisering van in Nederland levende moslimorthodoxen in het algemeen, door geen duidelijk onderscheid te maken tussen hen en het terrorisme.
Eveneens wijdt hij een themanummer aan Islam en mensenrechten, hetgeen
ik een eenzijdige benadering vind, aangezien slechts een grote
monotheistische religie onder de loupe wordt genomen.
Met name van een zich op de Universele Verklaring van de Rechten van de
Mens baserende afdeling van een mensenrechtenorganisatie acht ik deze
houding ernstig verwijtbaar.
Ik hoop dan ook van harte op een kentering, althans bij de redactie van
Wordt Vervolgd.
Tegenkrachten:
Al lezend zou bij de lezer de indruk gewekt worden, dat er in Nederland
geen kritische journalisten zouden zijn, die aan deze negatieve
ontwikkelingen een tegenkracht bieden.
Niets minder is waar.
In dit verband wil ik nadrukkelijk noemen de zeer kritische
Trouw-columnist de heer J.A.A. van Doorn, die de groep van acht in een van zijn columns ''de camarilla van het kamerlid Hirsi Ali'' heeft genoemd.
Eveneens van grote betekenis is in dit verband de antropoloog,
publicist alsmede vredesactivist Dr H Feddema, die eveneens middels een groot aantal artikelen stelling neemt tegen het anti-Islamklimaat.
Tenslotte wil ik in dezen memoreren aan de reeds genoemde historicus
Geert Mak, die in zijn pamflet ''Gedoemd tot kwetsbaarheid'' ononwonden en op uitstekende wijze stelling heeft genomen tegen dit anti-Islamvirus.
Memorabel is tot besluit het uitstekende commentaar van de heer M
Benzakour, eveneens columnist, in het met hem gehouden interview in het
genoemde Wordt Vervolgd-nummer dd october tav Islam en mensenrechten.
Anti-bioticum:
Naast de hopenlijk tegen het anti-Islamvirus werkzame antibiotica, die
door de heren van Doorn, Feddema, Mak en Benzakour aan de Nederlandse
samenleving zijn toegediend, mag een eveneens van groot belang zijnde dosis antibioticum door het CJO [Centraal Joods Overleg] niet vergeten worden.
Een en ander geschiedt in de vorm van stationsposters met het
indringende opschrift
In 40-45 moesten de Joden oprotten, Wie nu?
Laat de haat niet herleven
Hoewel het betreffende het Midden-Oosten in het geheel niet eens met
het CJO, wil ik bijdezen nadrukkelijk mijn waardering uiten voor dit ondernomen initiatief.
Ik spreek de hoop uit, dat deze krachtige antibiotica, hopenlijk
gevolgd door andere, genoeg genezende kracht zullen veroorzaken en dat de
epidemie Nederland snel voorbij zal mogen gaan, net als in alle andere landen waar het nog woedt
Astrid Essed
|
| Read more about: anti-fascisme / racisme vrijheid, repressie & mensenrechten | | supplements | | some supplements were deleted from this article, see policy | | | Geen racisme geen stem | Chaoss - 18.11.2005 09:49
flyer
Amsterdam
Een jaar na november 2004: een terug– en vooruitblik
GEEF RACISME GEEN STEM!
Groot forumdebat met als sprekers:
• Ismail Taspinar – Bovenschools directeur van de uitgebrande school in Uden
• Anja Meulenbelt – Lid Eerste Kamer voor de Socialistische Partij
• Hassan Najja – Over de opkomst van extreemrechts in Venray
• Mohamed Rabbae – GroenLinks en Comite ‘Genoeg is Genoeg’
• Glenn Godfried – Mart Radio en Comite ‘Stop de vernederingen op Schiphol’
• Famile Arslan – Advocate
• Ahmed Marcouch – Unie Marokkaanse Moskeeën Amsterdam en Omstreken
• Miriyam Aouragh – Samen tegen Racisme
Gespreksleider: Catherine Black – Internationale Socialisten
De recente brand bij Schiphol waarbij elf mensen in een vuurzee omkwamen, laat zien dat het onmenselijke migratiebeleid dodelijke slachtoffers maakt. Deze ramp vond plaats in een politiek klimaat waarin ‘illegalen’ vogelvrij zijn verklaard en asielzoekers als criminelen worden behandeld.
Onder Balkenende II heeft een verdere verharding plaatsgevonden waarbij allochtonen en autochtonen tegen elkaar worden uitgespeeld. Moslims worden als groep in een hoek gedrukt door politici die hen voor extremisten en terroristen uitmaken.
Sinds november 2004 nemen de gevolgen steeds ergere vormen aan: discriminatie bij het vinden van een baan of stageplaats; weigering bij discotheken; racistisch geweld en het in brand steken van scholen en moskeeën.
Om deze trend te stoppen en op te komen voor solidariteit moeten we onze krachten bundelen tegen islamofobie en racisme. Wat kunnen we leren van afgelopen jaar en hoe zorgen we ervoor dat richting de verkiezingen in 2006 – zowel in de stembus als op straat – racisme geen stem krijgt? Kom langs en discussieer mee!
Locatie: HTIB • Eerste Weteringplantsoen 2c • Amsterdam
Een initiatief van:
SP Amsterdam • Internationale Socialisten • Samen tegen Racisme • UMMAO
 http://www.internationalesocialisten.org
http://www.amsterdam.sp.nl
http://www.samentegenracisme.nl
 Website: http://internationalesocialisten.org
| | zeer zinvol | mariette - 18.11.2005 15:23
a.u.b. laten staan.Beter dan vele losse kreten.Ken haar niet,alleen van haar stukken.Hard nodig in deze tijd,bedankt Astrid.
| |
| supplements | |
